บทที่ 4 นั้นคือมือใหม่…หรือ?
ความคิดหนึ่งก่อตัวขึ้นอย่างแน่นหนาในหัวของฉันและหยั่งราก ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไร ฉันไม่อยากทำให้เกิดความโกลาหลมากเกินไป แม้ว่าฉันจะต้องไปในทางอ้อม ฉันก็ยังดำดิ่งเข้าไปในคุกใต้ดินต่อไปได้จนถึงทุกวันนี้
แผนคือมุ่งหน้าไปยังดันเจี้ยนอื่นหลังจากออกจาก [สรวงสวรรค์ของวานร] เท่าที่ฉันต้องการจะเข้าไปในดันเจี้ยนอีกครั้ง ฉันรู้ว่าฉันจะจำได้ง่ายทันทีที่ฉันมุ่งหน้าไปยังทางเข้าอีกครั้ง
ฉันจะไม่ลงไปในดันเจี้ยนซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความเร็วในการเคลียร์ที่รวดเร็วเช่นนี้ จนกว่าฉันจะมีความมั่นใจในระดับหนึ่งว่าจะสามารถป้องกันตัวเองจากภัยคุกคามส่วนใหญ่ได้ เป้าหมายในตอนนี้คือ…พลังที่ใกล้เคียงหรือเทียบเท่ากับระดับ B
ในเมืองนี้มีฮันเตอร์แรงค์ B คนเดียว และเขาก็เป็นคนดังที่มีชื่อเสียง ความแข็งแกร่งที่เขาแสดงออกมาทำให้หลายคนหวาดกลัว แม้แต่กระสุนปืนและมือปืนก็ไม่มีผลกับบุคคลระดับ B
แม้ว่าเมืองที่ฉันอยู่ เอาเทอร์แบงค์เอ็กซ์ เป็นเพียงเมืองขนาดเล็กที่มีดันเจี้ยนไม่กี่แห่ง ซึ่งอันดับสูงสุดคือ C เมืองอื่นที่อยู่ลึกเข้าไปในแผ่นดินมีฮันเตอร์ที่ทรงพลังกว่าด้วยดันเจี้ยนระดับที่สูงกว่า
จุดต่อไปของฉันคือดันเจี้ยนระดับ E [ทุ่งน้ำแข็ง] ซึ่งฮันเตอร์หลายคนไม่ได้มาบ่อยนัก ด้วยลักษณะเฉพาะที่เย็นยะเยือก ดันเจี้ยนนี้มี 20 ชั้น โดยมีสัตว์ร้ายที่มีลักษณะเย็นหลากหลายปรากฏขึ้น ควรจะเคลียร์ได้ง่ายขึ้นด้วยการใช้ [บอลเพลิง] อย่างต่อเนื่อง
ก่อนที่ฉันจะมุ่งหน้าไปยัง [ทุ่งน้ำแข็ง] ฉันต้องการทดสอบต่อไปว่าฉันจะสามารถใช้สกิลเดียวของฉันได้อีกกี่ครั้งในตอนนี้ [บอลเพลิง] จาก 500 ครั้งก่อนหน้านี้ ฉันได้ร่ายมากกว่า 200 ครั้งในขณะที่เคลียร์ดันเจี้ยนนี้
เมื่อนึกขึ้นได้ ฉันก็เคลื่อนตัวออกห่างจากคริสตัลสีเขียว และเริ่มทดลองว่าฉันจะสามารถใช้สกิลได้ไม่รู้จบหรือไม่ หรือถ้าฉันมี [พลังเวทย์] จำนวนผิดปกติที่ฉันมองไม่เห็น
ดังนั้น ฉากประหลาดจึงเกิดขึ้นที่ชั้นสุดท้ายของ [สรวงสวรรค์ของวานร] โดยมีชายคนหนึ่งคอยปล่อยลูกไฟอย่างต่อเนื่อง พวกมันระเบิดห่างจากเขาไม่กี่เมตร และคนอื่น ๆ ตามมาทันที
20 นาทีผ่านไป
ฉันยังคงร่าย [บอลเพลิง] โดยไม่หยุด ทำให้หัวใจที่เต้นแรงของฉันเอนเอียงไปทางความคิดบ้าๆ นั้น เกือบพันครั้งในช่วง 20 นาทีที่แล้ว..มาต่อกันอีกหน่อย
40 นาทีต่อมา ฉันได้ผ่านพ้นความตื่นเต้น ก้าวข้ามความกลัว เข้าใจความคิดไร้สาระทั้งหมด…และถือเอาว่ามันเป็นเรื่องจริง นี่คือสิ่งที่ออกมาจากความฝันที่บ้าที่สุดของฉัน และฉันก็ไม่เข้าใจว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไร
ในชั่วโมงที่แล้ว ฉันได้ใช้สกิลระดับ F [บอลเพลิง] มากกว่า 3000 ครั้ง…ไม่มีใครระดับ A หรือฮันเตอร์อันดับสูงสุดที่รู้จักกันดีอย่าง สตีล มิคาอิล สามารถทำสิ่งนี้ได้ สิ่งนี้ทั้งทำให้ฉันกลัวและให้ความหวังกับฉันว่าสักวันหนึ่งจะยืนขึ้นไม่ไกลจากพวกเขา
เมื่อเวลาผ่านไป ลูกบอลแห่งไฟที่ค่อยๆ ออกมาก็ค่อยๆ ควบแน่นมากขึ้น และการระเบิดของพวกมันก็เด่นชัดขึ้นและเดินทางเร็วขึ้นมาก ในช่วง 10 นาทีที่ผ่านมา แทนที่จะร่าย 1 ลูกไฟทุกวินาที กลับพุ่งออกมา 2 ลูกต่อวินาที
เห็นได้ชัดว่าพวกมันเล็กลง เร็วขึ้น และระเบิดมากขึ้นเมื่อฉันร่ายพวกมันต่อไป นี่ควรเป็นความสามารถของฉันที่เพิ่มขึ้นในอัตราบ้าๆบอ ๆ เพราะฉันใช้สกิลนี้กี่ครั้ง แผงปัจจุบันของฉันมีลักษณะเช่นนี้
[โนอาห์][อาชีพ: ฮันเตอร์]
[ค่าความอดทน: 10]
[พลังเวทย์: – ]
[ความแข็งแกร่ง: 10]
[สกิล: (บอลเพลิง-59)]
ความสามารถของบอลเพลิง [บอลเพลิง] เพิ่มขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์จนถึง 59 ซึ่งเป็นร่างที่บ้าที่จะห่อหุ้มหัวของฉันไว้ เท่าที่ฉันรู้ มีเพียงไม่กี่คนที่มีความสามารถสูงกว่า 30 เนื่องจากฮันเตอร์พัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องและมีสกิลอันดับที่สูงขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
ฮันเตอร์แรงค์ F ที่ใช้ [บอลเพลิง] เป็นสกิลแรกของพวกเขาจะย้ายไปใช้สกิลอันดับ E ทันทีที่พวกเขาได้รับเงินเพื่อซื้อ ไม่มีใครใช้เวลามากขนาดนั้นกับการใช้สกิลอันดับต่ำที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นระยะเวลานาน
เมื่อพิจารณาถึงความสามารถระดับสูงแล้ว มันทำให้ฉันตื่นเต้นกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นหากฉันยังคงร่ายและเลี้ยงดูมันให้มากขึ้นไปอีก พลังของสกิล [บอลเพลิง] ควรจะเหนือกว่าสกิลอื่นๆ ในระดับถัดไปในด้านความเสียหายและความเร็วที่มันบินไป มีแนวโน้มว่าความสามารถจะเข้าใกล้ระดับ D มากที่สุด
ฉันรู้สึกอยากที่จะทดสอบการคัดเลือกนักแสดงอย่างไม่รู้จบ แต่พยายามหยุดและเดินหน้าต่อไปตามแผนในวาระการประชุมของฉัน
ฉันเคลื่อนไปยังคริสตัลสีเขียวที่ยังคงส่องประกายอยู่กลางห้องแล้ววางมือบนคริสตัลนั้น ซึ่งทำให้ฉันได้เทเลพอร์ตฉันออกไปนอกเสาหินในทันที ฉันปรากฏตัวไม่ไกลจากทางเข้านัก มีบางคนมองมาทางฉันด้วยท่าทางประหลาดใจ
“ทั้งทีมของเขากวาดล้างหรือว่าเรามีแรงค์เกอร์อยู่ที่นี่?” ฮันเตอร์ เอฟ
“ห๊ะ! นักสู้? คุณเคยเห็นพวกเขาแต่งตัวแบบนั้นด้วยกระเป๋าเป้ที่บอบบางหรือเปล่า ขอโทษนะ เด็กน้อย ฉันหวังว่าพวกเขาจะไม่ใช่เพื่อนสนิทของคุณ!” ฮันเตอร์ จี
มีคนไม่กี่คนที่สังเกตเห็นความผิดปกติเมื่อมีคนทำดันเจี้ยนเสร็จและถูกส่งออกไปตามลำพัง ชุดปัจจุบันของฉันไม่เหมาะกับใครที่มีระดับ C หรือสูงกว่า อย่างที่หลายคนสังเกตเห็นอย่างรวดเร็ว
คนส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นั่นเมื่อชั่วโมงครึ่งที่แล้วตอนที่ฉันเข้าไปในดันเจี้ยนนั้นหายไปหรือไม่สนใจเพราะบริเวณโดยรอบของดันเจี้ยนนั้นเป็นพื้นที่ที่ค่อนข้างใหญ่
ฉันเพิกเฉยต่อสายตาที่น่าสงสารของฮันเตอร์ที่คิดว่าทีมที่เหลือของฉันหายไปและมุ่งหน้าไปที่ประตู ตลกดีที่วันนี้ฉันเคยชินกับการเพิกเฉยต่อสายตาของคนอื่นมากขึ้นเรื่อย ๆ
ด้านนอกประตูมีแผงขายของสองสามร้านและผู้คนวิ่งไปมา ฉันไปที่ส่วนอื่นที่มีรถไม่กี่คันเข้าแถวและวางแผนที่จะใช้ระบบฮันเตอร์ไรด์
มีหลายคนที่หาเลี้ยงชีพเป็นฮันเตอร์ขับรถจากดันเจี้ยนไปยังศูนย์ปลุกพลังหรือไปยังที่พักของพวกเขา มันเป็นงานที่อันตรายมากเพราะคุณสามารถมีลูกค้าที่ไม่แน่นอนได้เสมอ แต่คราวนี้พวกเขาเป็นคนที่มีพลังวิเศษที่สามารถระเบิดคุณหรือหักคอของคุณด้วยการบิดมือ
ชายคนหนึ่งเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็วด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและถามว่าต้องนั่งรถไหม ฉันพยักหน้าและขึ้นรถ ด๊อด ชาร์จเจอร์ ที่จอดอยู่ข้างหน้าฉันอย่างรวดเร็ว จุดหมายปลายทางของเรา [ทุ่งน้ำแข็ง]
ในการเดินทาง 25 นาทีสู่ดันเจี้ยนถัดไป ฉันเอาแต่คิดถึงสิ่งที่ฉันพลาดไป และได้ทบทวนแผนการของฉันในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและเราเข้าใกล้เสาหินขนาดใหญ่อีกก้อนหนึ่ง อันนี้มีสีส้มเล็กน้อย ฮันเตอร์หลายคนไม่ชอบเคลียร์ดันเจี้ยนนี้เพราะอากาศหนาวจัด ทำให้รัฐบาลต้องทำความสะอาดเป็นประจำ
ฉันจะใช้เวลาของฉันในดันเจี้ยนนี้ เนื่องจากมีฮันเตอร์น้อยกว่ามาก และแม้แต่การวิ่งครั้งเดียวก็อาจจะทำให้ฉันมากกว่าสองเท่าของเงินที่ฉันทำใน [สรวงสวรรค์ของวานร]
ฉันจ่ายค่าโดยสารแพงๆ ลงจากรถ ส่องใบอนุญาตฮันเตอร์ให้ยามที่ประตู ซึ่งไม่สนใจฉันหลังจากมองอีกตาหนึ่งแล้วส่ายหัว
เฮ้ ฉันสัญญาว่าฉันไม่ได้เป็นแค่ฮันเตอร์ในภารกิจฆ่าตัวตาย โอเคไหม?
ฉันมองไปรอบๆ กรงขังของดันเจี้ยนนี้แล้วมุ่งหน้าไปยังทางเข้า ไม่มีแม้แต่ทีมสแตนด์บายที่จะเข้ามา มีนายพรานสองสามนายอยู่ตามแผงขายอาหารและอุปกรณ์บางส่วน
ไม่มีอะไรฉุดรั้งฉันไว้ขณะที่ฉันเดินไปที่ทางเข้าอย่างรวดเร็วและวางมือบนประตูสี่เหลี่ยมบานหนึ่ง ซึ่งพาฉันไปยังชั้นหนึ่งของดันเจี้ยนระดับ E อย่างรวดเร็ว [ทุ่งน้ำแข็ง]
ฉันถูกลมหนาวรุมล้อมอย่างรวดเร็วซึ่งขับไล่ฮันเตอร์จำนวนมากออกไป และโยนบอลเพลิง 2 ลูกที่คราวนี้ไม่บินหนีไปจากฉันอย่างรวดเร็ว แต่วนเวียนอยู่รอบตัวฉัน การทำเช่นนี้มักจะทำให้ฮันเตอร์ต้องให้พลังงานเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่มีอะไรแบบนั้นที่ฉันรู้สึกได้
ทันทีที่ฉันสั่งให้บอลเพลิงหมุนวงกลมห่างจากฉันสองสามฟุต ความหนาวเย็นก็ลดลงอย่างมาก และไม่มีที่ไหนใกล้ที่เคยเป็นมาก่อน
ไม่มีการหยุดพักเลย ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงสัตว์ร้องคำรามออกมาอย่างรวดเร็ว หมาป่าขาวใสวิ่งเข้ามาหาฉัน ฟันขาววาววับของมันแวบวาบอย่างน่ากลัวในดินแดนรกร้างสีขาว
ไม่มีความกลัวในตัวฉันเลย เมื่อฉันก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นใจ [บอลเพลิง] ที่ควบแน่นพุ่งออกจากฉันอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วสูง ระเบิดบนร่างของหมาป่าและเป่าเนื้อจำนวนมากออกไป
กลุ่มได้รับการดูแลอย่างรวดเร็วในวอลเลย์แรกของบอลเพลิง เหลือเพียงฉันหยิบ [คอร์] ที่ดรอปลงมา
ฉันตั้งหน้าตั้งตารอเส้นทางสายหมอกเย็นยะเยือกตรงหน้าขณะที่ฉันวิ่งลงดันเจี้ยน 20 ชั้นซึ่งจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางของฉัน
