บทที่ 74 มีโอกาสเจอกัน
เราบินออกจากรังที่ลอยอยู่บนสัตว์ ไวท์วิงบีส ผ่านลมหนาวที่ตอนนี้มีหิมะตกหนักเพิ่มเข้ามาในขณะที่เมฆดำลอยอยู่เหนือศีรษะ สายตาของฉันถูกล็อคไว้บน รังสกายพีก ที่ฉันจะไปเยี่ยมเยียนตัวเองอย่างแน่นอนที่สุดในอนาคต
ฉันหลงทางในความคิดขณะที่เราเดินผ่านหิมะที่ตกลงมาและรู้สึกทึ่งกับฉากที่กำลังฉายอยู่ แผ่นดินที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าลดระดับลงเมื่อเราเข้าใกล้โครงร่างของอาณาจักรเยือกแข็ง นาทีผ่านไปบนท้องฟ้าขณะที่ฉันแนะนำตัวกับทหารรับจ้างที่ฉันทำงานด้วยวันนี้
เราข้ามกำแพงป้อมปราการขนาดใหญ่และลงจอดที่ด้านหลังของ [ที่ซ่อนของทหารรับจ้าง] ในเวลาไม่กี่นาที ซึ่งได้รับ 5,000 เหรียญทองแก่ทหารรับจ้างทุกคนที่เข้าร่วมในขณะที่พนักงานต้อนรับประหลาดใจออกมาและเห็นว่าเรากลับมาเร็วกว่าที่คาดไว้มาก
ฉันตั้งตารอที่จะเรียนรู้สกิลบุ๊คระดับ A ตอนนี้นั่งอยู่ในวงแหวนเก็บของของฉันในขณะที่ฉันติดตามกลุ่มของกัปตันไรเนอร์ เป็นเขาและฮันเตอร์ระดับ S อีกสี่คน หลังจากยืนยันภารกิจกำจัดและแจกของรางวัลแล้ว พวกเราก็เข้าไปในอาณาจักรผ่านทางเข้าเมือง
อาคารต่างๆ มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเราเดินไปอีก และจุดเริ่มต้นของสะพานอันยิ่งใหญ่แห่งหนึ่งที่เชื่อมขึ้นสู่ท้องฟ้าไปยังดินแดนที่ลอยอยู่เหนือเราปรากฏขึ้น
สะพานนั้นกว้างและยาว โดยมีการ์ด S ระดับสองสวมชุดเกราะโลหะสีขาวที่สวยงามยืนเฝ้าอยู่ ใครก็ตามที่ต้องการผ่านด่านต้องได้รับอนุญาตอย่างถูกต้อง มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องเผชิญกับดาบเย็นของทหารยามทั้งสองหากพวกเขาพยายามทำอะไรตลก ๆ
ท่าทีที่อึกทึกของกัปตัน ไรเนอร์ หยุดลงเมื่อเราใกล้สะพานและเห็นการคุ้มกันเกิดขึ้น มีรถม้าที่สวยงามรออยู่ที่ข้างสะพาน ผู้หญิงที่สวมผ้าคลุมหน้าซึ่งรายล้อมไปด้วยระดับสูงสุด ยาม S ลงจากรถและเดินไปที่สะพาน
ท่าทางทั้งหมดของกัปตันไรเนอร์เปลี่ยนไปเมื่อเสียงของเขาลดต่ำลง ก่อนที่เขาจะเรียกคนตรงหน้าเราด้วยน้ำเสียงที่ฉันได้ยินเป็นครั้งแรกในวันนี้
“องค์หญิง ฉันมีความยินดีอย่างยิ่งที่ได้เห็นพระองค์ในวันนี้”
เสียงของเขาแผ่วเบาแต่ชัดเจน ดังขึ้นอย่างชัดเจนในหูของคนที่อยู่ข้างหน้า ยามที่ยืนอยู่ข้างๆ หญิงที่สวมหน้ากากแสดงท่าทีหงุดหงิดเมื่อหันไปมองที่ไรเนอร์ ดูเหมือนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาเจออะไร แบบนี้
หญิงที่สวมหน้ากากหันไปทางนี้แล้วพยักหน้าไปทางไรเนอร์ ทำให้เขายิ้มกว้างที่สุดราวกับว่าเขาถูกลอตเตอรี่ ฉันมองฉากนี้ด้วยความหลงใหล ดูเหมือนว่ากัปตันคนนี้จะตกใจกับผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้า แต่ก็ทำได้ มองแต่ไกล
ร่างนั้นหันมาและเริ่มปีนขึ้นไปที่สะพานแต่ไม่ทันไรก็รู้สึกจ้องมองมาที่ฉันชั่วครู่ ฉันจึงหันไปหาคนคุ้มกันที่จากไปและสงสัยว่าฉันคิดผิดไปเองหรือเปล่า
ไรเนอร์ เคลื่อนไหวอย่างกระฉับกระเฉงมากขึ้นหลังจากนี้เมื่อเราเข้าไปในโรงเตี๊ยมที่ดูแพงกว่าที่ฉันเคยเห็นระหว่างทางมาที่นี่ โรงเตี๊ยมมีระดับสูงกว่ามากด้วยห้องส่วนตัวที่ให้บรรยากาศของความสงบ
ไม่มีเสียงอึกทึกครึกโครมจากทหารรับจ้างเนื่องจากดูเหมือนว่าฟังก์ชั่นตัดเสียงรบกวนถูกเปิดใช้งานในขณะที่ประตูห้องส่วนตัวปิด ในไม่ช้า เราก็คว้าห้องส่วนตัวของเราเองและนั่งบนพรมขนนุ่มหนารอบโต๊ะกลม
ไรเนอร์เคลื่อนไหวอย่างกระฉับกระเฉงเมื่อสั่งอาหารที่ดีที่สุดและทหารรับจ้างก็เริ่มพูด
“เฮ้ เฮ้ เฮ้ กัปตันไรเนอร์ ดูเหมือนจะถูกเจ้าหญิงน้ำแข็งที่น่าสะพรึงกลัวเข้าครอบงำใช่มั้ย?”
“หึ รู้อะไรไหม ฉันได้ยินมาว่ายามหลักของเธอกำลังจะเกษียณในเร็วๆ นี้ และฉันเพิ่งสมัครเพื่อรับการคัดเลือกเมื่อการคัดเลือกเกิดขึ้น”
ไรเนอร์เริ่มกัดเนื้อชิ้นใหญ่ในขณะที่เขาพูดกับทหารรับจ้างที่เย้ยหยัน
“โอ้ คุณคิดว่าคุณมีโอกาสจากอัจฉริยะทั้งหมดที่ต่อสู้เพื่อตำแหน่งนี้หรือไม่”
กัปตันผู้แข็งแกร่งมองดูเสียงที่พูดอย่างเคร่งขรึมขณะที่เขาสูดลมหายใจและตอบกลับ
“พลังของฉันคือระดับสูงสุด S ถ้าฉันไม่มีโอกาสก็ไม่มีใครทำ!”
พวกทหารรับจ้างก็เดินไปเรื่อย ๆ ขณะที่ฉันฟังและเพลิดเพลินกับอาหาร เห็นได้ชัดว่า เจ้าหญิงน้ำแข็ง เป็นหนึ่งในค่าลิขสิทธิ์ที่พำนักและควบคุม ยอดเขาหิมะที่ลอยอยู่ไม่ไกลจากเรา
เรื่องของคนที่อยู่ในอำนาจซึ่งควบคุมกองกำลังของอาณาจักรเยือกแข็งทำให้ฉันคิดเกี่ยวกับแผนการของตัวเองที่จะเพิ่มอิทธิพลของฉันในอนาคต เส้นทางที่ง่ายที่สุดคือการขึ้นสู่ระดับ อีปิค หรือสูงกว่า ได้รับระดับความแข็งแกร่งที่จะ ให้ฉันได้ดำเนินแผนการต่างๆ มากมาย แต่ฉันจะทำได้อย่างไรโดยไม่ทำให้เกิดการนองเลือดและการทะเลาะวิวาทกับคนเหล่านี้ที่ไม่ใช่ศัตรูที่ฉันมาที่นี่?
การเลื่อนยศในยามสงครามเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แต่ อาณาจักรเยือกแข็ง ถูกล้อมรอบด้วยภูเขาและมีการป้องกันที่แน่นหนา กองกำลังของปีศาจที่กระจายออกไปอาจมุ่งเป้าไปที่อาณาจักรนี้ในไม่ช้า แต่ฉันไม่รู้ว่าเมื่อไร ตอนนี้ฉันจะเตรียมตัวให้มากที่สุดก่อนที่เหตุการณ์จะระเบิด
—
มีหลายชื่อภายใต้ชื่อของฉัน
เจ้าหญิงน้ำแข็ง โดยเจ้าหญิงสามัญชน โดยขุนนางตัวแสบเยือกเย็น โดยศัตรูของฉัน แต่ไม่มีเรื่องใดที่สำคัญสำหรับฉัน เพราะฉันใช้ชีวิตโดยยืมเวลา ฉันไม่มีพลังงานเหลือเฟือให้กับผู้ที่ประจบประแจงเหนือฉันหรือ ที่วิพากษ์วิจารณ์ฉัน
ฉันถือสกิลเฉพาะ {กฎทอง} ที่ตกทอดมาตั้งแต่แม่ที่รักของฉันได้พบกับเธอ บนเตียง เมื่อเธอนอนด้วยพลังชีวิตที่ค่อยๆ รั่วไหลออกมา เธอกรีดร้องกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่กำลังตกใจ
ฉลาดก็กรีดร้อง เข้มแข็งไว้ เธอพูด ใช้พลังที่ฉันส่งให้เต็มที่ ภัยพิบัติร้ายแรงกำลังมาถึงพวกเราทุกคน เธอพูดทั้งหมดนี้กับเด็กสาวที่หวาดกลัวที่สูญเสียแม่ของเธอและ แล้วจากไป
ฉันพิมพ์คำพูดสุดท้ายเหล่านั้นในสมองของฉันตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไป โดยใช้สกิลที่ส่งให้ฉันเพื่อผ่านพ้นความยุ่งเหยิงทางการเมืองมากมายในชิ้นเดียว
สกิลแสดงแสงมืดเมื่อใดก็ตามที่พี่ชายของฉัน มกุฎราชกุมาร มองมาที่ฉัน ฉันจึงหลีกเลี่ยงเขาและทำอะไรกับเขาเหมือนโรคระบาด มันแสดงให้เห็นแสงสีเขียวทุกครั้งที่น้องชายที่ไร้เดียงสาของฉันเล่นกับฉัน ฉันก็เลยเก็บ เขาใกล้ชิดและทำให้เขาพึ่งพาฉัน
ฉายแสงสีฟ้ากับพ่อฉันจึงทำตัวเป็นลูกสาวที่สมบูรณ์แบบที่สุดและได้รับความรักจากพ่อทำให้ฉันล่องลอยไปยังตำแหน่งที่ไม่สั่นคลอนที่ฉันมีในปัจจุบันผู้ที่ข้ามฉันมักจะพบกับความโชคร้ายหรือความตายทำให้คนขี้ขลาด พูดชื่อ นังตัวแสบเยือกเย็น เมื่อใดก็ตามที่พวกเขานินทากันเอง
ฉันใช้วิธีการของฉันในการจัดตั้งหน่วยงานข้อมูลที่ครอบคลุมซึ่งเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในราชอาณาจักรและบริเวณโดยรอบ โดยหน่วยงานมากกว่าครึ่งมุ่งความสนใจไปที่พี่ชายของฉันซึ่งฉายแสงสีดำที่อันตราย
แต่ทั้งหมดนี้ยังไม่พอ ชะตากรรมของฉันยังคงมืดมน ความสามารถพิเศษของฉันแสดงให้ฉันเห็นอย่างไม่ต้องสงสัย สิ่งที่ฉันทำไปไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย และความตายนั้นก็ยังใกล้เข้ามา ภัยพิบัติยังคงมา ไม่มีข้อมูลจำนวนมหาศาล สะสมมาพอแล้ว สิ่งเหล่านี้ได้ปลูกฝังสิ่งที่เป็นจุดอ่อนเดียวของฉันจนถึงทุกวันนี้คือความกลัวความตายที่ใกล้เข้ามา
แม้แต่มหาอำนาจที่แข็งแกร่งที่สุดของอาณาจักรนี้ก็ไม่ได้ขัดขวางสกิลในการส่งข้อความเดิมมาให้ฉัน ฉันกังวล เกี่ยวกับปีศาจที่เพิ่มอิทธิพลอย่างต่อเนื่องทั่วทั้งดินแดนขณะที่ฉันนึกถึงภัยพิบัติที่กำลังจะเกิดขึ้น
ฉันใช้ทรัพยากรทั้งหมดของฉันจนหมด ฉันล้อมตัวเองด้วยผู้คุ้มกันที่ดีที่สุดจากอาณาจักรที่คุ้มกันของฉันไม่ได้ทรงพลังน้อยกว่าผู้ที่ปกป้องมกุฎราชกุมาร ไอ้สารเลวที่น่าจะเข้าควบคุมอาณาจักรเมื่อพ่อของฉันจากไป
ฉันรู้สึกได้ถึงความอาฆาตพยาบาทที่เขามีต่อฉันแม้ว่าตำแหน่งของฉันจะไม่ใกล้ที่จะข่มขู่เขาในตอนนี้ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันก็รู้สึกได้ถึงความอาฆาตพยาบาทต่อพ่อของเราซึ่งทำให้ฉันระมัดระวังมากขึ้นจนถึงจุดที่เริ่มวางแผนเข้าที่ จะทำให้ชีวิตตัวเองตกที่นั่งลำบาก
ฉันยังไม่ได้ลงมือทำในขณะที่ฉันยังคงคำนวณสถานการณ์ที่เป็นไปได้ทั้งหมด ฉันต้องหยุด การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ทุจริต หรือการทรยศ หรือไม่ ไม่มีคำตอบปรากฏให้เห็นตลอดหลายปีที่ผ่านมา เนื่องจากชะตากรรมของฉันยังคงมืดมนและมืดมนลงเรื่อยๆ เข้มขึ้น
กล่าวคือ จวบจนทุกวันนี้
