หลินเยียนเก็บความรู้สึกอันสับสนวุ่นวาย พลันประสานมือขอบคุณเผยอวี้เฉิงที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ “ขอบคุณท่าน BOSS ใหญ่! ท่าน BOSS ใหญ่มีสายตาเฉียบแหลม ท่านเปากลับชาติมาเกิดแท้ๆ!”
มุมปากของเผยอวี้เฉิงกระตุกขึ้นเล็กมองท่าทางตื่นเต้นของหญิงสาว “ชอบแสดงละครขนาดนั้นเลย?”
หลินเยียนเกาตัว “ความจริง…ก็ไม่ได้ชอบอะไรมาก…ทักษะการแสดงของฉันแย่มาก…แต่ฉันมีจุดเด่นอย่างหนึ่ง…นั่นคือผิดพลาดตรงไหน แก้ตรงนั้น! ยิ่งเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ ยิ่งต้องทำให้ได้! เพราะฉะนั้น ฉันตัดสินใจว่านับตั้งแต่วันนี้ จะตั้งใจทำการแสดง ฉันจะเป็นนางเอก เป็นราชินีภาพยนตร์!”
เผยอวี้เฉิงมองรอยยิ้มของหญิงสาว แล้วพูดด้วยสีหน้าอันอ่อนโยน “งั้น ขอให้คุณหลินทำสำเร็จ”
หลินเยียนยิ้ม “ขอบคุณๆ! BOSS ใหญ่อวยพรแบบนี้ ฉันจะต้องทำได้แน่!”
ตอนนี้เผยหนานซวี่ที่อยู่ข้างๆ มองพี่ชายแท้ๆ ของตนให้กำลังใจหลินเยียนอยู่เงียบๆ “…”
น้องชายแท้ๆ อย่างเขายังไม่เคยได้รับความเอาใส่ใจแบบนี้จากพี่ชายใหญ่เลย
“ใช่สิ คุณเผย คุณไม่เป็นไรแล้วใช่มั้ย?” หลินเยียนถามอย่างเป็นห่วง
แปลกจริงๆ เธอไม่รู้เรื่องที่เผยอวี้เฉิงเข้าโรงพยาบาลนี่น่า แล้วเธอมาได้อย่างไร?
แม้ว่าเธอจะเป็นคนสองบุคลิก แต่ทำไมบุคลิกที่สองของเธอถึงได้เก่งกาจมากขนาดนี้ ไม่เพียงแค่มีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง แต่สายตายังเฉียบคม ล่วงรู้ทุกอย่าง?
“เล็กน้อย ไม่เป็นไรหรอก” เผยอวี้เฉิงตอบอย่างไม่ใส่ใจ ”
หลินเยียนเก็บความรู้สึก หันมองเผยอวี้เฉิงพลันพูดว่า “เออ ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้คุณชายสามเข้าใจผิด ทุกอย่างเป็นความผิดของฉันเอง ถ้ามีโอกาสฉันจะอธิบายกับเขาให้เข้าใจ…งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อน ไม่รบกวนเวลาพักผ่อนของคุณแล้ว!”
เผยอวี้เฉิง “ได้”
จวบจนกระทั่งหลินเยียนหายลับตาไป ชายหนุ่มจึงเก็บสายตา…
หลังจากหลินเยียนและเผยอวี่ถังออกไป เผยหนานซวี่ก็มองเผยอวี้เฉิงที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้อย่างรู้สึกผิด
“ขอโทษครับพี่ ผมแค่เกริ่นกับอวี่ถังก็เท่านั้น ไม่คิดว่าเขาจะต่อต้านขนาดนี้” เผยหนานซวี่นวดระหว่างคิ้วอย่างรู้สึกปวดหัว
เผยอวี้เฉิงเหมือนจะไม่สนใจเรื่องนี้ เพียงพูดอย่างเฉยเมย “ไม่เป็นไร ถือซะว่าทำความคุ้นเคยล่วงหน้า”
เผยหนานซวี่ได้ยินแบบนี้พลันอึ้งไปทันที ดูเหมือนว่าคราวนี้พี่ชายใหญ่จะเอาจริง…
จะโทษว่าเขาคิดมากก็ไม่ได้ เขารู้มาว่าก่อนหน้านี้พี่ชายใหญ่ส่งหนังสือเลิกจ้างถึงตานเฟิงเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ผ่านบัญชีสำนักงานส่วนตัวของเขา และขับไล่ผู้จัดการที่รับผิดชอบการลงทุนคนหนึ่งออก
ตอนที่เกิดเรื่อง พี่ชายใหญ่หมดสติอยู่ และเขาก็อยู่ข้างๆ พี่ชายใหญ่ตลอด เขาจึงเดาว่าพี่ชายใหญ่คงจะบอกบัญชีส่วนตัวให้กับหลินเยียน
แม้เผยหนานซวี่จะรู้ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก ในสายตาเขา พี่ชายใหญ่เป็นเหมือนเทพเสมอมา เพราะฉะนั้นแม้ว่าจะมีการกระทำที่ไม่สมเหตุสมผลบ้าง เขาก็ไม่เคยสงสัย
แต่ร่างกายของเขา…
“พี่ชายใหญ่ ร่างกายพี่เป็นยังไงบ้าง? ไม่เป็นไรแล้วจริงๆ เหรอ?”
แม้ทุกครั้งหลังจากพี่ชายใหญ่หมดสติไปแล้วฟื้นคืนมาก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร คุณหมอเองก็บอกว่าไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่เขากังวลว่าจะมีผลข้างเคียงอะไร
เผยอวี้เฉิง “ดีขึ้นแล้ว”
ทุกครั้งหลังจากจิตใต้สำนึกของเขาเข้าไปในร่างของหลินเยียน ร่างกายของเขาก็เพียงหลับใหลไปเท่านั้น นอกจากนี้ก็ไม่มีผลกระทบอื่นเลย
……
