ลืมรักเลือนใจ – ตอนที่ 36 พี่ชายนายด้อยค่าขนาดนี้เชียว?

เวิงๆๆ——

เสียงเครื่องยนต์อันไพเราะดังขึ้น

วินาทีต่อมาเฟอร์รารี่สีแดงสดคันนี้ก็พุ่งออกไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า

ถ้าเป็นผู้หญิงธรรมดา เกรงว่าคงกรีดร้องด้วยความตกใจไปแล้ว

หลินเยียนเพียงเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจตอนที่รถออกตัว

การเร่งความเร็วในระยะร้อยเมตรนี้ถือว่าน่าทึ่งมาก!

ดูเหมือนว่าจะจ้างผู้เชี่ยวชาญดัดแปลง

แม้จะเทียบกับรถแข่งมืออาชีพไม่ได้ แต่ก็ถือว่าไม่เลวสำหรับการดัดแปลงแบบสมัครเล่น

หลินเยียนพอรู้ว่าเผยอวี่ถังจะทำอะไร เธอนั่งเงียบอยู่บนเบาะข้างคนขับโดยไม่พูดจา แล้วหลับตาเก็บแรง

หลังจากออกจากวงการแข่งรถ เธอจำไม่ได้แล้วว่าตนไม่ได้แตะต้องรถมานานเท่าไหร่แล้ว

ตอนนี้ฟังเสียงคลื่นเสียงที่คุ้นเคยและไพเราะเสนาะหูนี้ ราวกับหลุดออกไปอยู่อีกโลก

ฉากความทรงจำวันเก่าๆ ในสนามแข่งและทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันที่เธอถอนตัวออกจากการแข่งขัน ความทรงจำที่เธอจงใจลืม ค่อยๆ ผุดขึ้นในหัว เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน…

เผยอวี่ถังเห็นหลินเยียนหลับตาตลอดทาง และสีหน้าก็ดูแย่ จึงหลุดขำพลันพูด “เฮ้ เธอเมารถเหรอ?”

หลินเยียนพอจะรู้นิสัยของคุณชายนี้แล้ว จึงไม่ได้ปฏิเสธเขา ถือเป็นการเงียบยอมรับไปซะ

เวิง…

วินาทีต่อมา เผยอวี่ถังก็เร่งความเร็วกว่าเดิม

ไม่นานก็ขับรถไปถึงถนนที่โล่งกว้าง แสดงทักษะการขับรถอย่างบ้าคลั่งในโค้งที่ต่อเนื่องกันหลายๆ โค้งด้านหน้า

เผยอวี่ถังเมื่อเห็นสีหน้าของหลินเยียนซีดเซียวขึ้นเรื่อยๆ ท่าทางดูเหมือนกลัวจนไม่กล้าปริปากพูดอะไรแล้ว พลันรู้สึกขยะแขยงกว่าเดิม “เฮ้ เธอคงไม่ได้จะอาเจียนนะ? พี่ชายฉันไปถูกใจผู้หญิงอ่อนแออย่างเธอได้ยังไง? ฉันเกลียดผู้หญิงที่เปราะบางอย่างเธอที่สุด ขนาดแค่นั่งรถยังเมา…”

หลินเยียน “…”

หลังจากได้ยินคำพูดอย่างตรงไปตรงมาของเด็กหนุ่มคนนี้ หลินเยียนก็มีเหตุผลที่จะสงสัยว่า เด็กคนนี้อาจจะเป็นโสดไปตลอดชีวิต

เผยอวี่ถัง “หึ ฉันขอบอกเธอไว้ตรงนี้เลยนะ เธอตายใจเสียเถอะ! เธอไม่มีทางได้เป็นพี่สะใภ้ใหญ่ของฉันแน่!”

หลินเยียน “…”

เธอไม่อยากจริงๆ…

เผยอวี่ถังยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยฟันแหลมซี่เล็กอันหยิ่งผยอง “แน่นอนว่าถ้าเธอสามารถนั่งบนเบาะข้างคนขับฉันได้ครึ่งชั่วโมง ฉันจะพิจารณาดูอีกที!”

หลินเยียน “…”

แค่นี้ก็จะพิจารณาดูแล้วเหรอ? พี่ชายนายด้อยค่าขนาดนี้เชียว?

หลินเยียนแค่นเสียงไอเบาๆ ที พลันพูดว่า “งั้นไม่ต้องแล้ว ไม่ต้องพิจารณาแล้ว…ฉันอยากลงรถ…ฉันเมารถ…อยากอาเจียน”

“ฉันยังสนุกไม่หนำใจเลย! อยากอาเจียนก็ต้องกลั้นไว้!”

เผยอวี่ถังกำลังซิ่งรถอย่างเมามัน ขณะนั้นเองรถ GTR สีเงินคันหนึ่งพลันเลี้ยวมาในแนวทแยงและขนานข้างเขาก่อนจะค่อยๆ แซงเขา และขวางอยู่ตรงหน้าเขา

จากนั้นรถสปอร์ตอีกสี่คันก็เริ่มบีบเข้ามา ล้อมเผยอวี่ถังไว้ตรงกลาง

เผยอวี่ถังเห็นรถพวกนั้น ใบหน้าพลันอึมครึมขึ้นมา “ปักโธ่! จองเวรจองกรรมไม่เลิก! ทำไมถึงเป็นสารเลวพวกนั้นอีกแล้ว!”

หลินเยียนกวาดสายตามองรอบๆ แล้วพบว่าเผยอวี่ถังถูกรถหลายคันล้อมเอาไว้แล้ว

เผยอวี่ถังเสียดสีกับรถพวกนั้นเป็นระยะๆ ประกายไฟแผ่กระจายไปทั่ว…

หลายนาทีหลังจากนั้น รถของเผยอวี่ถังก็ถูกรถพวกนั้นบีบให้จอดตรงเชิงเขา