ตอนที่ 265 แค่กระเพื่อมยังไม่ได้
“คุณหลินครับ ถ้างั้นคุณน่าจะเคยเข้าร่วมการแข่งขันของทีมรถแข่งตัวเต็งในฐานะเนวิเกเตอร์มากมายใช่ไหมครับ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลินเยียนส่ายหัว “จริงๆ ก็ไม่นะ… นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันลงแข่งขันในฐานะเนวิเกเตอร์น่ะ”
เมื่อรู้คำตอบของหลินเยียนแล้ว หัวหน้าเจ้าหน้าที่เผยสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
จริงๆ แล้วผู้เชี่ยวชาญที่สอบใบอนุญาตเนวิเกเตอร์การแข่งขันลีกโลกอันดับหนึ่งได้ก็มีไม่น้อยเหมือนกัน แต่การสอบใบอนุญาตกับการลงแข่งเป็นคนละเรื่องกันเลย
เพื่อสอบใบอนุญาตเนวิเกเตอร์อันดับหนึ่งของโลกได้ หมายความว่ามีสิทธิ์ลงแข่งการแข่งขัน
ลีกระดับโลกอันดับหนึ่ง แต่ไม่ได้หมายความว่าการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งต้องการตัว
มีสิทธิ์กับมีความสามารถไม่เหมือนกัน
จากที่เจ้าหน้าที่หลายคนมองดูแล้ว ถ้าผู้หญิงคนนี้เคยลงแข่งการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่ง หรือไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับสองหรือสาม ค่าตัวของเธอก็จะเพิ่มขึ้นสูงมาก แต่เสียดายที่เธอไม่เคยลงแข่งอะไรเลย
แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผู้หญิงตรงหน้านี้สอบใบอนุญาตการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งผ่าน ต่อให้เธอไม่เคยลงแข่งอะไรมาก่อน ถ้าให้อยู่ภายในประเทศล่ะก็ ถือว่าเป็นเนวิเกเตอร์ตัวเต็งแน่
“คุณหลิน ผมจะให้คำแนะนำคุณนะครับ นี่เป็นการแข่งขันครั้งแรกของคุณ ผมคิดว่าคุณควรจะไปลงแข่งกับพวกทีมรถแข่งแนวหน้าหรือตัวท็อปภายในประเทศ ด้วยความรู้มืออาชีพของคุณควรจะจับคู่กับนักแข่งรถระดับมืออาชีพ ถึงจะสามารถปลดปล่อยศักยภาพออกมาได้เต็มที่ ลำพังเฮ่อเล่อเฟิงจากทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อ…พวกคุณไม่เหมาะสมกันเลย การแข่งขันในสนามไม่ได้อยู่ในมือของเนวิเกเตอร์ แต่อยู่ในการควบคุมของนักแข่งรถต่างหาก” หัวหน้าเจ้าหน้าที่เตือนหลินเยียนด้วยความหวังดี
“ใช่แล้วคุณหลิน ด้วยใบอนุญาตการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งของคุณ ถ้าแพ้ในการแข่งขันครั้งแรก… ก็จะมีผลกระทบกับหน้าที่การงานในอนาคต คุณถอนตัวตอนนี้ยังทันนะครับ” เจ้าหน้าที่อีกคนก็พูดขึ้นมา
คนเหล่านี้ก็เพิ่งจะเคยเห็นเนวิเกเตอร์มืออาชีพที่มีใบอนุญาตการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งเนวิเกเตอร์
แต่ถึงแม้จะมืออาชีพขนาดไหน ถ้าเข้าคู่กับเทคนิคของนักแข่งรถไม่ได้ก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ทำได้แค่รอแพ้อย่างดียว
เนวิเกเตอร์มือชีพคนไหนก็ตามล้วนใส่ใจกับการคัดเลือกนักแข่งรถทั้งสิ้น
เนวิเกเตอร์ตัวท็อปแต่ต้องจับคู่กับนักแข่งรถเกรดต่ำ การรวมตัวนี้ไม่ดูน่าเสียดายไปหน่อยเหรอ
หน้าที่ของเนวิเกเตอร์ก็คือช่วยให้นักแข่งรถได้ปลดปล่อยความสามารถของตนออกมาได้อย่างเต็มที่ อย่างตัวเฮ่อเล่อเฟิงเองมีความสามารถจำกัด ถึงแม้จะปลดปล่อยได้อย่างเต็มที่แล้วจะเป็นยังไงต่อ จะทำให้ใครกลัวได้เหรอ
“เฮ่อเล่อเฟิงเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันน่ะ…” หลินเยียนพูดขึ้นเก้อๆ
“ลูกพี่ลูกน้อง…แบบนี้นี่เอง…ไม่น่าล่ะ!”
พวกเจ้าหน้าที่เพิ่งจะเข้าใจ ทำไมหลินเยียนยอมเป็นเนวิเกเตอร์ให้เฮ่อเล่อเฟิง
แต่…มีใครเขาจะเอาเปรียบพี่สาวขนาดนี้กัน?
ไม่ต้องพูดถึงว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เคยเข้าร่วมการแข่งขันใดๆ มาก่อน ต่อให้เนวิเกเตอร์ชื่อดังจากการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งมาลงแข่งเองก็นำพาทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อคว้าชัยไม่ได้อยู่ดี
ถ้าจะให้เปรียบเปรยอย่างเห็นภาพ เนวิเกเตอร์คือทะเล นักแข่งรถก็คือปลาในทะเล
เนวิเกเตอร์ระดับสูงและนักแข่งรถระดับสูงก็ถือว่าเป็นทะเลกับปลาวาฬ
แต่เข้าคู่เฮ่อเล่อเฟิงเนี่ยนะ?
ขอโทษนะ นั่นเรียกว่าปลาหงายท้องน่ะ
เฮ่อเล่อเฟิงเป็นแค่สาหร่ายต้นหนึ่ง กระเพื่อมในมหาสมุทรยังทำไมได้ ยังคาดหวังว่าจะให้เขาโต้คลื่นทะเลงั้นเหรอ
แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องภายในครอบครัวของหลินเยียน ถึงแม้พวกเจ้าหน้าที่จะรู้สึกเสียดายแทนก็ตาม แต่ก็ไม่ควรพูดอะไรไปมากกว่านี้
คงจะพูดว่าเธอคู่กับลูกพี่ลูกน้องเธอก็เป็นได้แค่ปลาหงายท้อง รีบเปลี่ยนนักแข่งรถซะเถอะ แบบนี้ไม่ได้สินะ…
ตอนที่ 266 ขอลายเซ็นหน่อยได้ไหม
หลินเยียนถอนหายใจ แค่เป็นเนวิเกเตอร์เอง ทำไมมันช่างวุ่นวายขนาดนี้
“คุณหลิน คุณไปร่วมการแข่งขันได้ครับ ขออภัยในความไม่สะดวกนะครับ พวกเราต้องขออภัยกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดด้วย” ท่าทางการปฏิบัติต่อหลินเยียนของหัวหน้าพนักงานดีขึ้นมาทันที
ในเมื่อผู้หญิงตรงหน้านี้เป็นบุคลากรที่มีใบอนุญาตเนวิเกเตอร์สำหรับการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งเลยนะ จะต้อนรับเธออย่างไม่เต็มที่ได้ยังไง ถึงแม้จะไม่เคยลงแข่ง แต่ใบอนุญาตของเธอก็เป็นของจริง!
เมื่อเห็นพวกเจ้าหน้าที่เดินออกไป หลินเยียนลุกขึ้นที่จากนั่งเตรียมตัวจะกลับสู่สนามแข่ง
“คุณหลิน รอก่อนครับ!”
หลินเยียนยังไม่ทันเดินไปไหนก็โดนเจ้าหน้าที่ตรวจสอบเรียกตัวไว้
“อ้อ ทำไมเหรอ” ได้ยินเช่นนั้นแล้วหลินเยียนก็ชะงักฝีเท้า ถามขึ้นด้วยความสงสัย
“โปรดรอสักครู่ครับ!”
เจ้าหน้าที่มองซ้ายมองขวา มั่นใจว่าไม่มีใครแล้ว รีบเข้าไปใกล้เธอและปิดประตูลง
หลินเยียน “…” หมายความว่าไง
ขณะนี้ เจ้าหน้าที่ผู้สวมแว่นอยู่จ้องไปยังหลินเยียนด้วยสีหน้าตื่นเต้นและพูดขึ้น “คุณ…คุณก็คือ…เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวา!”
สิ้นเสียงเจ้าหน้าที่ สีหน้าของหลินเยียนเปลี่ยนไปทันที
เขารู้ได้ยังไง
“ฉันเหรอ” หลินเยียนยิ้ม “คุณจำผิดคนหรือเปล่า”
“คุณหลิน…คุณเคยเช็กข้อมูลใบอนุญาตการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งของตัวเองหรือเปล่า” เจ้าหน้าที่พูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น
หลินเยียนส่ายหัวตามสัญชาตญาณ หลังจากเธอคว้าชัยชนะเลิศอันดับหนึ่งในรายการการแข่งขันลีกระดับโลกอันดับหนึ่งรุ่นสองแล้ว เธอได้ไปสอบติดตัวไว้เฉยๆ จากนั้นก็ไม่เคยนึกสนใจอีกเลย
“คุณหลินครับ ข้อมูลที่เปิดเผยในเนวิเกเตอร์อันดับหนึ่งทั่วโลกนั้น มีชื่อภาษาจีนของคุณ…แล้วก็ชื่อภาษาอังกฤษด้วย” เจ้าหน้าที่อธิบายกับหลินเยียน
สิ้นเสียงเจ้าหน้าที่คนนี้ หลินเยียนตบหัวตัวเองเบาๆ
จะว่าไปแล้ว ตอนนั้นตัวเองเหมือนจะใช้ชื่อเยวาไปสอบใบอนุญาตจริงด้วย
“แต่ว่าคุณหลินไม่ต้องห่วงครับ ผมเป็นแฟนพันธุ์แท้ของคุณ! ผมรู้ว่าคุณไม่เคยเปิดเผยโฉมหน้าของตัวเองต่อโลกภายนอก ดังนั้น ตอนที่เพื่อนร่วมงานผมมาตรวจเช็ก ผมได้ปิดบังตัวตนเยวาของคุณไว้!” เจ้าหน้าที่พูดขึ้น
แววตาของเจ้าหน้าที่คนนี้ที่มองไปยังหลินเยียนเต็มไปด้วยความคาดหวัง
“อ้อ งั้นเหรอ…งั้นขอบคุณมากเลยนะ” หลินเยียนยิ้มให้เจ้าหน้าที่
เมื่อหลินเยียนพูดคำว่า ‘ขอบคุณ’ ออกจากปาก เจ้าหน้าที่ก็ตื่นเต้นจนแทบเด้งตัวขึ้นมา ที่ทำไปเมื่อกี้คุ้มค่าแล้ว!
“บอสครับ คุณมีวิธีติดต่อเทพลั่งหมั่งกับราชาเรซซิ่ง เด๊ดบุชเชอร์ไหม…” เจ้าหน้าที่รีบพูดขึ้น
หลินเยียน “…”
“ไม่สิ อ้า ขอโทษครับ ผมตื่นเต้นไปหน่อย… ผมแค่อยากขอวิธีติดต่อคุณ ผมเลี้ยงข้าวคุณได้ไหม ไม่ๆๆ…คุณเซ็นชื่อให้ผมหน่อยได้ไหม!” ระหว่างการพูดคุย เจ้าหน้าที่ยื่นปากกาให้หลินเยียน จากนั้นรีบวิ่งไปที่ล็อกเกอร์แล้วหยิบเสื้อของตัวเองออกมา ให้หลินเยียนเซ็นชื่อบนเสื้อของเขา
……
จากนั้น เจ้าหน้าที่มองดูคำว่าเยวาบนเสื้อราวกับว่าได้รับของขวัญล้ำค่าอะไรแบบนั้น ตื่นเต้นจนแทบจะกระโดดโลดเต้น
“บอสครับ เหมือนคุณไม่ได้ลงแข่งนานแล้วใช่ไหม ตอนนั้นคุณเคยบอกว่าจะลงแข่งในรายการศึกสุดยอดนะ เมื่อไหร่เหรอครับ! ตอนนี้มีกระทู้ต่างประเทศบอกว่าคุณอาจจะโดนงดให้ลงแข่ง นั่นต้องเป็นข่าวลือแน่เลย!” เจ้าหน้าที่พูดขึ้น
เขาไม่เปิดโอกาสให้หลินเยียนได้พูด เจ้าหน้าที่พูดต่ออีกว่า “อ้อ…คุณรู้จักดาราในประเทศคนหนึ่งไหม เขาชื่อเว่ยสวีเฟิง เขาเป็นสุดยอดแฟนพันธุ์แท้ของคุณเลยนะ การแข่งขันในครั้งนี้…เว่ยสวีเฟิงจะมาดูด้วยเหมือนกัน ถ้าเขารู้ว่า…”