เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] – ตอนที่ 97

ตอนที่ 97

Sign in Buddha’s palm 97 วังหลวงอันมั่งคั่ง

ในที่สุดซูฉินก็ตกลงตามข้อเสนอของซูเยว่หยุน

จุดประสงค์ในการมาเยือนเมืองฉางอันในครั้งนี้แต่เดิมก็เพื่อหาสถานที่ลงชื่อเข้าใช้แห่งใหม่ที่ไม่สามัญธรรมดาอยู่แล้ว และเมื่อมองไปทั่วทั้งฉางอันก็มีเพียงวังหลวงของอาณาจักรแห่งนี้เท่านั้นที่สามารถมี ‘เต๋าสะสม‘ จำนวนมากได้

ท้ายที่สุดเมืองหลวงอันเก่าแก่อย่างฉางอันที่อยู่ยั้งยืนยงมาตั้งสิบราชวงศ์ ก็ถูกบูรณะซ่อมแซม สร้างใหม่หลายต่อหลายครั้งหลังจากผ่านเวลามาหลายพันปี มีเพียงวังหลวงเท่านั้นที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้จนถึงปัจจุบันนี้

ด้วยความแข็งแกร่งของซูฉินในขณะนี้ เว้นไว้แต่มีตำนานยุทธอยู่ภายในรั้วในวัง การแอบเข้าไปภายในก็ทำได้ง่ายเหมือนกับเพียงการกินดื่มอาหาร

แต่อย่างน้อยการมีตำแหน่งตัวตนก็ทำให้ซูฉินมีเหตุผลที่จะเข้าออกจากวังได้อย่างอิสระในอนาคต

“ได้เลย”

“ข้าจะคุยกับฝ่าบาทเมื่อข้ากลับไปคืนนี้”

ซูเยว่หยุนกังวลใจอย่างมากเกี่ยวกับการงานของพี่ชายสามของเธอ และหลังจากกลับไปที่พระราชวังตะวันออกเธอก็แจ้งให้องค์ชายหลี่เชิงทราบ

องค์ชายหลี่เชิงตอบตกลงโดยไม่มีแม้แต่ความลังเลใจ

เนื่องจากซูฉินเป็นพี่ชายคนที่สามของซูเยว่หยุน นั่นก็คือ ‘พี่เขยคนเล็ก‘ หลี่เชิงย่อมยึดถือเป็นคนในครอบครัว เป็นธุระส่วนตัวที่เขาจะไม่ปฏิเสธ

วันถัดมา ซูฉินย้ายเข้าไปในพระราชวังตะวันออกโดยไม่มีอุปสรรคใด

และเพื่อที่จะ ‘เอาอกเอาใจ‘ พี่เขยอย่างซูฉิน องค์ชายหลี่เชิงได้จัดแจงตำหนักชุนฝั่งขวาของพระราชวังตะวันออกให้แก่ซูฉิน

“สมแล้วที่เป็นเมืองหลวงเก่าแก่ถึงสิบราชวงศ์ แทบจะสมบูรณ์แบบไปเสียหมดทั้งในแง่การวางผังและด้านอื่นๆ…”

ซูฉินยืนอยู่ในห้องใต้หลังคาของตำหนักชุนฝั่งขวา มองไปที่วังหลวงทั้งหมดและแอบพยักหน้าเล็กน้อยภายในใจ

เมื่อเทียบความแตกต่างกับวัดเส้าหลิน วังหลวงเป็นสถานที่คนละรูปแบบกัน ทั้งสง่างามและทรงอำนาจ ทุกซอกทุกมุมเผยให้เห็นความสูงส่งของอาณาจักร

“หวังว่าเจ้าจะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง…”

แววจางๆ ที่สื่อถึงความคาดหวังปรากฏขึ้นในดวงตาของซูฉิน

เวลาผ่านเลยไป

หนึ่งเดือนผ่านไปในพริบตา

หนึ่งเดือนมานี้ซูฉินก็ไปเยี่ยมชมในพื้นที่ส่วนเล็กๆ ภายในราชวัง

แน่นอนว่าซูฉินไม่ได้คาดหวังอะไรมาก

แต่วังหลวงก็ยังมีที่ให้เขาลงชื่อเข้าใช้ได้

และสิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้กับซูฉิน สถานที่ลงชื่อเข้าใช้ในวังหลวงนั้นมีมากกว่าวัดเส้าหลินเสียอีก

ในวัดเส้าหลิน สถานที่ที่ซูฉินลงชื่อเข้าใช้ซ้ำได้หลายๆ ครั้ง คือ หอคอยสะกดมาร ศาลาพระคัมภีร์ และลานโพธิ์

แต่ในวังหลวง อย่างน้อยก็มีสถานที่ถึงห้าแห่งที่ซูฉินสามารถลงชื่อเข้าใช้ได้อย่างต่อเนื่อง

ที่กล่าวว่าอย่างน้อยก็เพราะพระราชวังนั้นมีขนาดใหญ่โตเกินไป

ยังมีอีกหลายสถานที่ที่ซูฉินไม่ได้ไปลงชื่อเข้าใช้ ดังนั้นจึงบอกได้เพียงว่า อย่างน้อยที่สุด

สถานที่ปัจจุบันที่ซูฉินได้ลงชื่อเข้าใช้ ได้แก่ ห้องโถงชีวิตนิรันดร์ หอชมดาว ตำหนักไท่จี๋[1] จัตุรัสหยกขาว แท่นบูชาเทพธรณีและการเก็บเกี่ยว[2] และสถานที่อื่นๆ

ตัวอย่างเช่น ในห้องโถงชีวิตนิรันดร์ ซูฉินลงชื่อเข้าใช้และได้รับคัมภีร์ [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ]

[เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] เป็นความรู้เฉพาะทางของลัทธิเต๋า โดยอ้างว่าสามารถรวบรวมพลังฉีเพื่อเพิ่มอายุขัยหรือยืดอายุให้ยืนยาวออกไปได้

ในทุกรอบร้อยปี จะมีข่าวเกี่ยวกับคนที่โชคดี ได้รับเคล็ดวิชาลับยืดอายุ และสามารถยืดอายุของพวกเขาออกไปได้เป็นสิบปี หรือแม้กระทั่งร้อยปี

สิ่งที่น่าเสียดายก็คือ เกณฑ์ในการเข้าถึง [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] นั้นสูงเกินเป็น จำเป็นต้องมีร่างกายที่มีศักยภาพเข้าถึงธรรมชาติจึงจะสามารถเข้าใจความหมายอันลึกซึ้งของความเป็นหนึ่งเดียวกันของมนุษย์และสวรรค์ภายในคัมภีร์ [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] และมีอายุยืนยาวขึ้นได้

แต่ก็เท่านั้น ร่างกายที่มีศักยภาพเข้าถึงธรรมชาติหายากเพียงใดกัน? บางทีอาจจะมีหนึ่งในล้านคน หายากเทียบเท่าได้กับการจะหายอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่งสักหนึ่งคน

กล่าวอีกนัย แม้ว่าจะมีคนได้รับ [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] ไป แต่ก็มีโอกาสที่จะไม่สามารถเริ่มต้นฝึกได้อยู่สูงมาก

แต่ซูฉินแตกต่างออกไป

ด้วยการฝังข้อมูลของระบบ เกณฑ์ในการเข้าถึง[เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] สามารถถูกละเลยไปได้

ในคืนที่ได้รับ [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] มา ซูฉินก็เริ่มฝึกมันไปเรียบร้อยแล้ว

ในเดือนถัดมา ซูฉินได้ฝึกฝน [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] ไปอย่างรวดเร็วและยืดอายุขัยของตนเองไปอีกสองร้อยปีด้วยอาศัยพลังของระดับอรหันต์

“อายุขัยอีกสองร้อยปี…”

ท่าทีของซูฉินเต็มไปด้วยความสุข

อายุขัยสองร้อยปีผนวกกับอายุขัยแปดร้อยปีเมื่อเข้าถึงระดับอรหันต์ ตราบใดที่ไม่มีเหตุร้ายแรงเกิดขึ้น ซูฉินสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นพันปี

ซึ่งสิ่งนี้เป็นเพียงกรณีที่ว่าซูฉินไม่ได้ก้าวหน้าอีกเลยในหนึ่งพันปีข้างหน้า

“หนึ่งพันปี…”

ซูฉินดูเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

แม้แต่ราชวงศ์ถังก็มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าห้าร้อยปีแล้ว ด้วยอายุขัยของซูฉินเทียบเป็นสองเท่าของสองยุคราชวงศ์ถัง

“ไม่เลวไม่เลว”

ซูฉินพอใจมาก

สิ่งเดียวที่น่าเสียดายก็คือเกณฑ์ในการเข้าถึง [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] นี้สูงเกินกว่าคนหมู่มากจะฝึกได้ แม้ว่าซูฉินจะฝึกจนประสบความสำเร็จจนถึงขีดสุด แต่ก็เป็นไปไม่ได้สำหรับคนอื่นที่จะเรียนรู้จนเชี่ยวชาญวิชาทางเต๋านี้

นอกเหนือจากที่ได้รับ [เคล็ดวิชาลับยืดอายุ] จากห้องโถงชีวิตนิรันดร์แล้ว

ซูฉินยังลงชื่อเข้าใช้ในหอชมดาวและได้รับ [ทักษะดึงดูดดารา]

[ทักษะดึงดูดดารา] สามารถดึงเอาพลังของดวงดารานับล้านดวงมาเปลี่ยนเป็นอาวุธสังหารหรือสิ่งปกป้องร่างกายจากภัยอันตราย

แน่นอนว่า [ทักษะดึงดูดดารา] มีข้อกำหนดสำหรับผู้ใช้วิชาอยู่สูงมาก อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเป็นยอดปรมาจารย์ที่สามารถกลั่นจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ได้แล้วจึงจะมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะฝึก

และแม้ว่าจะเป็นยอดปรมาจารย์ที่กลั่นจิตสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ได้ แต่ก็เพียงดึงพลังจากดวงดาวมาใช้ได้แค่ไม่กี่ดวง ผลของทักษะก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก

“มันมีผลเฉกเช่นเดียวกับวิชาขัดเกลากายาจันทรา”

ซูฉินแตะปลายคาง ดวงตาดูครุ่นคิด

วิชาขัดเกลากายาจันทราสามารถรวบรวมพลังของดวงจันทร์ ในขณะที่ทักษะดึงดูดดาราคือพลังในการดึงเอาพลังงานจากดวงดาวมาใช้

บางทีคนอื่นอาจจะคิดว่าดวงจันทร์ก็คือดวงจันทร์ ส่วนดวงดาวก็คือดวงดาว ทั้งสองหาใช่สิ่งเดียวกันไม่

แต่ซูฉินรู้ดี ไม่ว่าจะดวงจันทร์ หรือแม้แต่ดวงอาทิตย์ดวงโตที่อยู่บนฟากฟ้า ก็เป็นเพียงดวงดาวดวงหนึ่งจากดาวนับพันนับล้านดวง

ความแตกต่างของพวกมันไม่มีอะไรมากไปกว่าระยะทาง

นอกจากนี้

ซูฉินได้ลงชื่อเข้าใช้ที่จัตุรัสหยกขาว ได้รับ [กายาหยกขาว] และลงชื่อเข้าใช้ที่แท่นบูชาเทพธรณีฯ ได้รับ [หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] และสิ่งอื่นๆ กลับมา

[กายาหยกขาว] เป็นวิชาขัดเกลาร่างกายที่คล้ายคลึงกับ [กายาวัชรคงกระพัน]

ดังนั้นซูฉินจึงไม่สนใจมันเท่าไหร่นัก ด้วยร่างกายของเขาในปัจจุบัน แม้จะฝึก[กายาหยกขาว]จนถึงความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ มันก็จะไม่มีการพัฒนาใดเกิดขึ้น

แต่กลับเป็น [หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] ที่ได้มาจากแท่นบูชาเทพธรณีฯ ที่สร้างความยินดีอันล้นปริ่มให้กับซูฉิน

[หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] เป็นของเหลววิเศษที่เกิดขึ้นมาจากพลังฟ้าดิน มันหายากมาก โดยมากจะพบเจอโดยอรหันต์หรือตำนานยุทธที่ท่องไปทั่วยุทธภพและโชคดีเจอสักหนึ่งหรือสองหยด

แต่ผลของ [หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] ก็ยิ่งใหญ่ไม่น้อย มันสามารถสร้างความก้าวหน้าให้การบ่มเพาะระดับอรหันต์ได้อย่างมาก

ซูฉินลองกลืนหยดน้ำไปหนึ่งหยดหลังจากลงชื่อเข้าใช้และได้รับ [หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] มา และผลลัพธ์ก็คือความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นในทันที หากซูฉินไม่ระงับเอาไว้ได้ทันเวลาและต้องการจะรอจนกว่าจะมั่นใจเต็มที่ก่อนการตัดผ่านขอบเขต เกรงว่าเขาคงทะลุไปถึงอรหันต์ในระดับนภาชั้นที่สี่แล้ว

“แต่ละหยดของ [หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ] อาจเปรียบได้กับโอสถอายุวัฒนะเคลือบทองคำถึงสิบเม็ด และมันยังเป็นรูปแบบที่ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาในการดูดซับ”

ซูฉินประหลาดใจ

รู้หรือไม่ว่าหลังจากบ่มเพาะพระสูตรอมิตาภาบรรพกาล ซูฉินยังต้องใช้เวลาหลายวันในการดูดซับตัวยาในโอสถอายุวัฒนะเคลือบทองคำจนเสร็จสมบูรณ์

แต่[หยดน้ำจิตวิญญาณธรรมชาติ]นั้นต่างออกไป ไม่เพียงมีประสิทธิภาพที่มากกว่าโอสถอายุวัฒนะเคลือบทองคำถึงสิบเท่า แต่ยังช่วยซูฉินประหยัดเวลาในการย่อยตัวยาไปได้มาก

ถ้าเป็นเช่นนี้การเลื่อนระดับพลังของซูฉินจะรวดเร็วจนน่ากลัว

“ยังมีอะไรอีกมากมายที่รอให้ข้าได้ไปพบเห็น”

“ถ้ายังอยู่ในวัดเส้าหลินต่อไป คงจะไม่ได้เห็นสมบัติอันทรงคุณค่าเช่นนี้…”

ซูฉินอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

——————————————-

[1] 太极殿 ไท่จี๋เตี้ยน หรือตำหนักอัครธุวมณฑล เป็นหมู่พระตำหนักที่อยู่ฝั่งตะวันออก (เรียกว่า ตงลิ่วกง มีทั้งสิ้นหกตำหนัก ซึ่งอ้างอิงจากประวัติศาสตร์ยุคหลัง ไม่ทราบเช่นกันว่าภายในยุคสมัยราชวงศ์ถังเป็นอย่างไร และในนิยายยังเป็นโลกคู่ขนานที่มีการวมหลายราชวงศ์อีกต่างหาก)

[2] 社稷坛เซ่อจี้ถาน แท่นบูชาเทพธรณีและการเก็บเกี่ยว

เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]

เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]

Status: Ongoing

Sign in Buddha’s palm

เข้าสู่ระบบฝ่ามือยูไล

ซูฉินเที่ยวท่องไปในยุทธภพอันกว้างใหญ่ เป็นโลกที่ชาวยุทธเตร็ดเตร่อาละวาดไปทั่ว เป็นสถานที่ที่หยวนกั๋วชีอยู่เหนือใต้หล้า เป็นที่ที่ผู้สืบทอดหมัดเก้าตะวันออกหาประสบการณ์ต่อสู้ไปตามแนวสายธารอันทอดยาวและภูเขาอันสูงชัน ทั้งยังมีเซี่ยวหลี่ที่ขี่กระบี่โบยบินสู่ความเวิ้งว้างว่างเปล่า

เนื่องจากซูฉินไม่มีพรสวรรค์ด้านวิชายุทธ เขาจึงเป็นได้เพียงพระกวาดลานแห่งตำหนักลานจิปาถะ

ในเวลานั้นเอง ระบบแห่งการลงชื่อเข้าใช้ก็ถูกกระตุ้นเปิดออก!

ลงชื่อเข้าใช้ที่หน้าพระประธานสีทองอร่าม ได้รับ [ฝ่ามือยูไล]

ลงชื่อเข้าใช้ที่หน้าลานสงฆ์ ได้รับ [กายแกร่งวัชระ]

ลงชื่อเข้าใช้ที่ภูเขาหลังวัด ได้รับ [กายาโพธิสัตว์ปีศาจทองคำ]

สมบัติแทบจะแทรกอยู่ทุกหย่อมหญ้าในวัดเส้าหลินให้ได้ลงชื่อรับของรางวัลมา ซูฉินไม่คิดลงจากภูเขาอันเป็นที่ตั้งของวัดเส้าหลินไปที่ไหนแน่ถ้ายังไม่ได้ลงชื่อรับของ และตัวเขาก็ลงชื่อรับของอยู่แบบนั้นมาตลอดยี่สิบปี

ยี่สิบปีผ่านไป เส้าหลินเข้าไปพัวพันกับการต่อสู้ระหว่างธรรมะและอธรรม เหล่ามารเข้าโจมตีวัดเส้าหลินอย่างมิเกรงฟ้าดิน มาทั่วทุกสารทิศมุ่งเข้าสู่ศาลาพระคัมภีร์ อย่างดุร้าย! และทรงพลัง!

จนกระทั่งพวกมันเจอเข้ากับศิษย์วัดนามซูฉินกำลังกวาดลาน…

แปลจากงานเขียนเรื่อง Sign in Buddha’s palm ผู้แต่ง : หุยเต้าหยวนชู

ปล.เนื้อหาภายในเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ผู้แปลเพียงนำเสนอผลงานในรูปแบบที่เข้าใจง่ายขึ้นเท่านั้น

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท