ตอนที่ 36 ไม่ต้องหลับต้องนอน
เล่าขานกันมาแต่โบร่ำโบราณว่า ซูต๋าจี่เป็นปีศาจจิ้งจอกซึ่งมาลวงหลอกกษัตริย์โจ้วอ๋องให้หลงไหล และได้บงการให้พระองค์สังหารเหล่าขุนนางที่จงรักภักดี จนกระทั่งท้ายที่สุดก็ถูกโค่นอำนาจ
หลังจากนั้นมา ก็มีหญิงสาวในตำนานอีกมากมายที่เชื่อกันว่าเป็นปีศาจจิ้งจอกแปลงกายมา และในประวัติศาสตร์ที่บันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับปีศาจจิ้งจอกไว้นั้น ก็ทำให้ทุกคนเห็นด้วยว่า..
ฉายาปีศาจจิ้งจอกหมายถึง ความงามที่นำมาซึ่งหายนะแห่งแผ่นดิน!
ผู้หญิงสวยที่เพียงแค่ทำให้ชายหนุ่มใจสั่นนั้น ย่อมเป็นเรื่องที่ยอมรับได้ แต่หากถึงขั้นที่นำหายนะมาสู่แผ่นดินและประชาชนแล้วล่ะก็ ย่อมนับเป็นอาชญากรรม
และหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าหลินหนานเวลานี้ ก็สามารถทำให้ชายหนุ่มที่ได้พบเห็น สามารถหลงไหลคลั่งไคล้ได้อย่างหัวปักหัวปำเลยทีเดียว!
หลินหนานเองก็ไม่อาจปกปิดไฟปรารถนาในแววตาของตนได้เช่นกัน เขาถึงกับอ้าปากค้าง จนน้ำลายแทบไหลออกมา
และไม่รู้ว่ากระแสจิตสามารถส่งถึงกันหรืออย่างไร จู่ๆ ปีศาจจิ้งจอกสาวในร่างหญิง ก็ได้หันมองมาทางหลินหนาน ริมฝีปากสีแดงเข้มโค้งขึ้นอย่างมีเสน่ห์ชวนหลงไหล
หัวใจของหลินหนานแทบหยุดเต้น และได้แต่คิดว่า หญิงสาวคนนี้ช่างยั่วยวนผู้คนเก่งนัก!
ขนาดนี้แล้ว.. ยังจะบอกว่าเธอไม่ใช่นางจิ้งจอกกลับชาติมาเกิดอีกงั้นเหรอ?
จากนั้นวิญญาณจิ้งจอกสาวก็ได้หยิบแว่นกันแดดสีดำขึ้นมาใส่ และค่อยๆเดินบิดเอวเยื้องย่างเข้าไปในโกลเดนพาเลซทันที..
ระหว่างที่หญิงสาวก้าวเดินไปนั้น ผู้คนที่อยู่ด้านนอกต่างก็พากันโน้มตัวลงด้วยความเคารพ และไม่มีผู้ใดกล้าจ้องมองความสวยของเธอเต็มตาเลยสักคน
ท่วงท่าสง่างามไร้ที่ติ!
ชายใดได้พบเห็นก็ต้องตกตะลึง!
แม้แต่ฉินเสี่ยวยู่ที่เป็นผู้หญิง และตัวเธอเองก็มีรูปร่างที่งดงามไม่น้อย ยังถึงกับนิ่งไปด้วยความตกตะลึงเมื่อได้เห็นนางจิ้งจอกสาวผ่านไป
สวย.. สวยมาก! สวยแบบที่หาใครเทียบไม่ได้เลย!
จางผิงจ้องมองแน่นิ่งจนกระทั่งแฟนสาวของเขาส่งสายตาพิฆาตมาให้ แต่เขาก็ยังไม่สามารถถอนสายตากลับมาได้ และยังคงจ้องมองด้วยความหลงไหล
แต่เมื่อหันไปเห็นท่าทางของหลินหนาน จางผิงก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ เพราะเขายังคงยืนจ้องมองอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าโกลเดนพาเลซแน่นิ่ง!
แต่จางผิงหารู้ไม่ว่า หลินหนานไม่ได้ครุ่นคิดเกี่ยวกับนางจิ้งจอกสาวเลยแม้แต่น้อย เขากำลังแอบนับจำนวนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ซึ่งทำหน้าที่อยู่หน้าประตูทางเข้าอย่างเงียบๆ
หลินหนานนับได้สิบสองคน และบริกรอีกจำนวนมาก..
โกลเดนพาเลซใหญ่โตขนาดนี้เชียวเหรอ?
“หลินหนาน.. นายรู้มั๊ยว่าผู้หญิงที่เพิ่งเดินเข้าไปเมื่อครู่เป็นใคร?” จางผิงเอ่ยถามหลินหนานยิ้มๆ
“ไม่รู้ ใครกันเหรอ?” หลินหนานเอ่ยถามกลับไป
“เธอก็คือหลิวหยิงหยิง เจ้าของที่อยู่เบื้องหลังโกลเดนพาเลซยังไงล่ะ?” จางผิงตอบกลับไป
“อ่อ..” หลินหนานทำเสียงรับรู้อยู่ในลำคอ
ชื่อก็งั้นๆ สู้ชื่อ – เย่จิงเฉิงภรรายาของฉันก็ไม่ได้ ไพเราะกว่าเยอะ!
เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางที่ราบเรียบของหลินหนาน จางผิงก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจนัก “นี่นายไม่ตกใจเลยเหรอที่รู้ว่าเธอเป็นเจ้าของที่นี่?! ประวัติเธอไม่ธรรมดาเลยนะ เธอเคยเป็นคนสนิทของเสิ่นวู๋เตาเจ้าพ่อแห่งเมืองเจียงไฮวมาก่อน..”
“แต่หลังจากที่เสิ่นวู๋เตาเสียชีวิต เธอก็ได้ช่วยดูแลธุรกิจต่างๆของเขา และโกลเดนพาเลซก็เป็นหนึ่งในธุรกิจที่เธอดูแลอยู่เท่านั้น ธุรกิจบันเทิงเกือบครึ่งในเมืองเจียงไฮว ล้วนแล้วแต่เป็นของเธอทั้งนั้น”
“ในเมืองเจียงไฮวมีกุหลาบงามถึงสามดอก กุหลาบขาวคือเย่จิงเฉิง กุหลาบแดงคือหลิวหยิงหยิง และกุหลาบดำคือเสี่ยวชิงเม่ย แต่ละนางนี่ร่ำรวยมหาศาลมาก!”
จางผิงเล่าสิ่งที่ตนเองรู้ให้กับหลินหนานฟัง ประหนึ่งว่าตนเองเป็นผู้สื่อข่าวฝ่ายกอสซิปบันเทิง..
“งั้นเหรอ?!”
หลินหนานทำเสียงประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อได้ยินว่าภรรยาของเขาก็เป็นหนึ่งในกุหลาบงาม..
แต่หลินหนานกลับรู้สึกว่าไม่แปลกที่เย่จิงเฉิงจะถูกจัดให้เป็นหนึ่งในกุหลาบงาม แต่หากไม่มีชื่อเธออยู่ต่างหากจึงจะน่าแปลก เพราะเย่จิงเฉิงไม่เพียงงดงามและมีเสน่ห์อย่างมาก แต่เธอยังมีความสามารถในการทำธุรกิจ และห้าวหาญมากอีกด้วย
นับว่าคนที่นี่ตาถึงมาก!
จางผิงพอใจที่เห็นท่าทีตื่นเต้นของหลินหนาน..
ก็แค่นั้น! พวกเราต่างก็เป็นผู้ชาย นายจะแกล้งทำเป็นนิ่งขรึมไปทำไม!
“นี่เพื่อนหลิน.. เชื่อฉันสิ! ตามฉันเข้าไปข้างใน ฉันจะพานายไปเปิดโลกที่แท้จริง!” จางผิงร้องบอกหลินหนานพร้อมกับยกมือขึ้นตบบ่าเขาอย่างสนิทสนม ราวกับว่าตัวเองเป็นคนที่จริงใจมาก
เรื่องตีเนียนไว้ใจจางผิงได้ เพียงแค่ประเดี๋ยวเดียวเขาก็เปลี่ยนสรรพนามจากคุณหลิน มาเป็นเพื่อนหลินแล้ว!
หลินหนานอยากจะหัวเราะออกมา แต่ก็เลือกที่จะนิ่งเฉย..
และเมื่อทั้งสี่คนเดินเข้าไปถึงหน้าประตูทางเข้า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยร่างสูงใหญ่ก็ได้เดินออกมาขวางพวกเขาไว้ทันที
“ขอดูบัตรสมาชิกด้วยครับ”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถามขึ้นด้วยน้ำเสียง และกิริยาที่สุภาพ แต่ก็บ่งบอกถึงความเข้มงวดของที่นี่
หลินหนานได้แต่นึกประหลาดใจ สถานที่บันเทิง แต่กลับต้องมีบัตรสมาชิกถึงจะเข้าได้งั้นเหรอ?
“พี่ชาย.. ญาติของผมทำงานอยู่ที่นี่ เขาคือหลิ่วต้าตู เป็นหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยของที่นี่”
“อ่อ.. ที่แท้ก็เป็นญาติกับหัวหน้าหลิ่วหรอกเหรอ?” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนายนั้น ถามขึ้นด้วยความตกใจเล็กน้อย
“ใช่ครับ! ใช่ครับ!” จางผิงร้องบอกและรีบยื่นบุหรี่ชั้นดีให้กับเขาหนึ่งซอง
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรับมา และกระซิบเสียงเบา “เข้าไปได้! แต่ฉันขอเตือนไว้ก่อนว่า ด้านในล้วนแล้วแต่เป็นแขกผู้มีเกียรติทั้งนั้น ถ้าพวกเธอไปเผลอมีเรื่องกับพวกเขาแล้วล่ะก็ ต่อให้หัวหน้าหลิ่วก็ช่วยพวกเธอไม่ได้..”
“ผมรู้ครับ! ขอบคุณมากครับ!” จางผิงพยักหน้าหงึกๆ
หลังจากเข้าไปด้านในแล้ว ทั้งสี่คนก็เดินไปตามทางที่ส่องสว่าง ระหว่างนั้นจางผิงก็พูดขึ้นว่า
“นับว่านายโชคดีที่มากับฉัน! ที่โกลเดนพาเลซใช้ระบบสมาชิก ต้องเป็นสมาชิกเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์เข้ามาได้ แล้วค่าสมาชิก็โคตรแพงหูฉี่.. ห้าแสนหยวนต่อคนเชียวล่ะ!”
“เกือบครึ่งล้านเชียวเหรอ?” ฉินเสี่ยวยู่ร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ และถึงกับอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น
“แน่นอนอยู่แล้ว! นี่เธอคิดว่าหมูหมากาไก่ที่ไหนก็เข้ามาได้งั้นเหรอ?”
ระหว่างที่พูดนั้น จางผิงก็คอยชำเลืองดูสีหน้าของหลินหนานไปด้วย แต่หลินหนานกลับไม่พูดอะไร และได้แต่เดินเข้าไปเงียบๆ
หลังจากเดินเข้าไปจนสุดทางแล้ว ในที่สุดด้านในของโกลเดนพาเลซก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาของคนทั้งสี่
ความรู้สึกแรกของทุกคนคือ.. ภายในนั้นสุกสกาวระยิบระยับ เพราะด้านในตกแต่งด้วยสีทองสุกสว่าง หันมองไปที่ใดก็มีแต่ประกายสีทองวิบวับอยู่เต็มไปหมด จนพวกเขาทั้งสี่คนแทบลืมตาไม่ขึ้น
ที่นี่ไม่ต่างจากโรงแรมหรูหราในตะวันออกกลาง ที่ทุกอย่างล้วนประดับดาด้วยทองคำแท้ แม้กระทั่งห้องน้ำก็ทำจากทองคำ
ผู้คนที่เข้ามาด้านใน จะรู้สึกราวกับว่าตนเองเป็นขุนนางชั้นสูงขึ้นมาทันที หรือไม่ก็เป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่รายล้อมไปด้วยความสุข
สมกับชื่อโกลเดนพาเลซ ซึ่งแปลว่าพระราชวังทองคำจริงๆ!
งดงาม หรูหรา และสง่าผ่าเผย!
หลินหนานกวาดสายตามองไปรอบๆ และพบว่าด้านในนั้นไม่ได้มีผู้คนมากมายอย่างที่เขาคิดไว้ แต่ทุกคนในที่นี้ล้วนแต่งกายหรูหรา และดูสง่างามเข้ากับสถานที่ยิ่งนัก
ตรงข้ามกับเขาอย่างมาก.. ที่สวมเพียงแค่เสื้อแจ็คเก็ต กางเกงผ้าเนื้อหยาบ แล้วก็รองเท้าหนังตามท้องตลาด มิหนำซ้ำผมเผ้ายังยุ่งเหยิงราวกับไม่ได้ผ่านการหวี สภาพของเขานั้นเรียกได้ว่าซ่อมซ่อเลยทีเดียว!
แม้แต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้านหน้า ยังแต่งตัวดีกว่าเขาเสียอีก!
“เป็นยังไงล่ะ? ที่นี่ดูมีคลาสมากเลยใช่มั๊ย?”จางผิงถามขึ้นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ
“ต้องขอบคุณญาติของฉัน ไม่อย่างนั้นพวกเราอย่าหวังว่าจะได้เข้ามาในสถานที่หรูหราอย่างโกลเดนพาเลซนี้ได้!”
เรียกได้ว่า.. ทุกคนที่เข้ามาด้านใน จะรู้สึกราวกับว่าตนเองถูกยกระดับขึ้นในทันที
“ก็ไม่เลวเท่าไหร่!” หลินหนานพึมพำออกมาพร้อมกับพยักหน้า
เขาสำรวจมองไปรอบๆและพบว่า ภายในโกลเดนพาเลซนี้มีทั้งหมดสี่ชั้น แต่ละชั้นก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูแลอยู่อีกหลายนาย
แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ ยิ่งชั้นที่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ ก็จะมีจำนวนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสูงขึ้นตามไปด้วย
และนั่นกระตุ้นต่อมความอยากรู้อยากเห็นของหลินหนานมาก!
นั่นเพราะนี่ไม่ใช่เรื่องปกติธรรมดาของคลับทั่วไป ที่จะต้องมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากมายขนาดนี้!
การที่ยิ่งสูงขึ้นไปยิ่งมีจำนวนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากขึ้นนั้น ย่อมหมายความว่า ยิ่งชั้นสูงขึ้นไปมากเท่าไหร่ บุคคลที่อยู่ในชั้นนั้นๆก็ยิ่งเป็นบุคคลสำคัญขึ้นตามลำดับด้วย
ฉินเสี่ยวยู่เองก็หันมองไปทางซ้ายทีขวาที และเธอกำลังตกอกตกใจกับความหรูหราภายในพระราชวังทองคำแห่งนี้!
นี่มันพระราชวังชัด!
จางผิงจ้องมองหลินหนานที่ดูเหมือนกำลังเหม่อลอย ด้วยความรู้สึกที่เกลียดชัง!
หึ.. แกตกใจไปก่อนเถอะ เดี๋ยวแกจะต้องยิ่งตกใจมากกว่านี้!
ฉันจะทำให้แกขายหน้าจนไม่เหลือเลยล่ะ!
จากนั้น จางผิงก็รีบพูดขึ้นว่า “ญาติของฉันบอกว่าได้เปิดห้องส่วนตัวหมายเลข 1022 ไว้ให้แล้ว พวกเราไปกันดีกว่า เดี๋ยวฉันจะแนะนำเพื่อนๆให้นายรู้จัก”
“แนะนำเพื่อนๆให้ฉันรู้จักงั้นเหรอ?” หลินหนานถามขึ้นด้วยความงุนงง
แต่ประเดี๋ยวเดียว เขาก็พอที่จะเข้าใจบางสิ่งบางอย่างได้
หมอนี่คงเตรียมการที่จะกู้หน้าตัวเองไว้แล้วสินะ?
“ไปสิ! เพื่อนนายคงจะมากมายเลยสินะ!” หลินหนานพยักหน้า และทำตัวเป็นกันเองมากขึ้น
“แน่นอน! คืนนี้ไม่ต้องหลับไม่ต้องนอนแล้วล่ะ ฮ่าๆๆๆ” จางผิงหัวเราะร่วนอย่างอารมณ์ดี
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของจางผิงนั้น ได้มีร่องรอยของความโหดเหี้ยมดุดันปรากฏขึ้น
