ตอนที่ 62 ผลที่ตามมา
ภายในบ้านยังคงเปิดไฟ แต่กลับเงียบสงัด และเงียบอย่างผิดปกติ!
“ลุงฉู่คะ?”
“เข่อเอ๋อ?”
ทันทีที่เย่ชิงเฉิงก้าวเท้าเข้ามาภายในบ้าน เธอก็ร้องตะโกนเรียกหาพ่อบ้านกับน้องสาว แต่กลับไม่มีเสียงขานรับจากใครเลย
“แปลกจัง! หายไปไหนกันหมดนะ?!”
เย่ชิงเฉิงได้แต่นึกสงสัย ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นสองในทันที และเธอก็เห็นลุงฉู่กำลังนอนหลับไหลอยู่หน้าประตูห้องนอนของเย่เข่อเอ๋อ
“เกิดอะไรขึ้นกับลุงฉู่?”
เย่ชิงเฉิงร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ พร้อมกับรีบวิ่งตรงเข้าไปหาร่างของพ่อบ้านฉู่ที่นอนแน่นิ่งทันที เมื่อไปถึงเธอก็ลงมือเขย่าร่างของเขาอย่างแรง พร้อมกับตะโกนเรียกเสียงดัง
แต่เมื่อลุงฉู่ได้สติ เขาก็ทำท่าครุ่นคิดอะไรสักอย่าง แต่แล้วจู่ๆ ก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับร้องตะโกนบอกเย่ชิงเฉิงว่า
“คุณหนู.. แย่แล้ว!!”
“ลุงฉู่คะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?!” เย่ชิงเฉิงร้องถามด้วยสีหน้างุนงง
“ก็คุณลูกเขยน่ะสิครับ ทำให้ผมสลบไป แล้วก็ลากผมออกมาไว้นอกห้อง และปิดประตูล็อคไว้!” พ่อบ้านฉู่ระล่ำระลักรายงานทันที
“อะไรนะ?!! แล้วทำไมเขาต้องทำให้ลุงสลบด้วย? แล้วทำไมเขาต้องล็อคห้องนอน?” เย่ชิงเฉิงร้องถามออกมาเป็นชุด
พ่อบ้านฉู่จึงได้เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคร่าวๆให้กับเย่ชิงเฉิงฟัง แต่เขาเลือกที่จะตัดเรื่องการเดิมพันระหว่างตนเองกับหลินหนานออกไป
“ไอ้บ้านี่มันต้องการอะไรกันแน่?”
เย่ชิงเฉิงร้องตะโกนถามขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชาประหนึ่งเคลือบไว้ด้วยน้ำแข็ง พร้อมกับตรงเข้าไปเขย่าลูกบิดประตูห้องของเย่เข่อเอ๋ออย่างแรง และพบว่าประตูถูกล็อคไว้จริงๆ
“หลินหนาน!! เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ!”
“นี่!! ถ้านายไม่เปิด ฉันจะโทรแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้!”
เยิ่ชิงเฉิงทั้งทุบประตู และร้องตะโกนเรียกเสียงดัง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เธอยิ่งโมโหมากขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าหลินหนานทำอะไรน้องสาวของเธอแม้แต่นิดเดียว เธอจะไม่มีวันให้อภัยเขาอย่างเด็ดขาด!
“คุณหนู ให้ผมพังประตูเข้าไปเลยมั๊ยครับ?” พ่อบ้านฉู่เอ่ยถามขึ้นด้วยสีหน้ากระวนกระวายใจ
“ไม่ต้อง! ดูเหมือนจะมีกุญแจสำรองอยู่ เดี๋ยวฉันไปหาก่อน..”
เย่ชิงเฉิงวิ่งลงบันไดไปในทันที จากนั้นจึงเดินไปเปิดตู้ล็อคเกอร์ด้านล่าง และรีบค้นหากุญแจสำรองห้องนอนของเย่เข่อเอ๋อทันที จากนั้นจึงรีบวิ่งถือกุญแจสำรองกลับขึ้นมาชั้นสองอย่างรวดเร็ว
แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความโกรธ หรือว่าความตื่นตระหนกกันแน่ มือของเธอถึงได้สั่น และไม่สามารถเปิดประตูได้สักที
“คุณหนูครับ ผมทำเอง!”
พ่อบ้านฉู่คว้ากุญแจมาจากมือที่สั่นระริกของเย่ชิงเฉิง และรีบแหย่เข้าไปในรูลูกบิดทันที
คลิ๊ก..
จากนั้น ทั้งคู่ก็เปิดประตู และรีบวิ่งเข้าไปด้านในอย่างรวดเร็ว แต่ภาพที่เห็นตรงหน้าก็ทำให้คนทั้งคู่ถึงกับนิ่งไปด้วยความตกตะลึง..
นั่นเพราะเวลานี้ หลินหนานกับเย่เข่อเอ๋อกำลังนอนก่ายกันไปมา ต่างคนต่างก็นอนหลับสนิท เย่เข่อเอ๋อที่หลับไหลอยู่ในสภาพที่ไม่น่าดูนัก ขาข้างหนึ่งของเธออ้าออก และกำลังก่ายอยู่บนหน้าท้องของหลินหนาน
แต่ที่น่าเกลียดกว่านั้นก็คือ เย่เข่อเอ๋อกลับดูดริมฝีปากเสียงดังจ๊วบจ๊าบ และสีหน้าบ่งบอกว่ากำลังมีความสุขอย่างมาก
ในขณะที่ท่านอนของหลินหนานกลับดูแปลกประหลาดเล็กน้อย เขานอนอยู่ในท่ากอดอก และกำนิ้วหัวแม่มือไว้ ส่วนใบหน้าของเขานั้นไม่เพียงซีดขาว แต่ยังหน้านิ่วคิ้วขมวด ราวกับว่ากำลังฝันร้าย
เลือดในกายของเย่ชิงเฉิงถึงกับพุ่งพล่าน เธอรู้สึกว่าเลือดทั้งหมดทั่วร่างกำลังไหลขึ้นหน้า..
ไอ้คนชั่วช้าสารเลว!! นี่แกนอนกับน้องสาวของฉันงั้นเหรอ?
แม้กระทั่งน้องสาวของฉันแกก็ไม่เว้น!!
ไร้ยางอายที่สุด! ไอ้คนบ้ากาม!!
ในขณะที่พ่อบ้านฉู่ได้แต่เมินหน้าหนี พร้อมกับร้องคำรามออกมาด้วยความเดือดดาล “ไอ้ปีศาจชั่วร้าย!!”
“ตื่นได้แล้ว!!”
เย่เข่อเอ๋อร้องคำรามออกมา พร้อมกับตรงเข้าไปดึงแขนของเย่เข่อเอ๋อ และพยายามออกแรงกระชากร่างของเธอออกจากหลินหนาน
“เข่อเอ๋อ!! ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้นะ!”
เย่ชิงเฉิงทั้งฉุดกระชาก ทั้งเขย่า และร้องตะโกนปลุกเสียงดัง
จนกระทั่งผ่านไปครู่ใหญ่ เย่เข่อเอ๋อจึงเริ่มรู้สึกตัว เธอยกมือขึ้นขยี้ดวงตาทั้งสองข้าง และรู้สึกปวดศรีษะอย่างมาก หลังจากตื่นขึ้นเต็มตา และเห็นเย่ชิงเฉิงยืนอยู่ตรงหน้า เธอจึงได้แต่ตำหนิงหญิงสาวว่า
“พี่ใหญ่!! นี่พี่มาปลุกฉันทำไมกัน? กำลังฝันดีอยู่เลย..”
“หึ!! ยังจะกล้าพูดว่าฝันดีอีกงั้นเหรอ? เข่อเอ๋อ.. รู้ตัวบ้างมั๊ยว่าทำอะไรลงไป?” เย่ชิงเฉิงถามน้องสาวออกไปด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย จิตใจของเธอไม่ได้ทำด้วยเหล็กไหล ที่จะไม่รู้สึกอะไร
“ฉันทำอะไร?!!”
เย่เข่อเอ๋อถามขึ้นด้วยสีหน้างุนงง พร้อมกับหันมองไปรอบตัว..
และแล้วเย่เข่อเอ๋อก็ถึงกับประหลาดใจ และตกใจ เมื่อพบว่าหลินหนานนอนอยู่ข้างกายเธอ
“กรี๊ด!!!!!!!!!”
แล้วเสียงกรีดร้องแหลมแสบแก้วหูประหนึ่งเสียงโซปราโนก็ดังขึ้น..
“เกิดอะไรขึ้น?! เสียงหวอไฟไหม้งั้นเหรอ?”
หลินหนานตกใจตื่นขึ้นมาทันที เขากระโจนลุกขึ้นจากเตียงนอน พร้อมกับร้องตะโกนถามหน้าตาตื่น
“หลินหนาน!! ไอ้คนสารเลว นี่แกมานอนอยู่บนเตียงของฉันได้ยังไง? ฉันจะฆ่าแก!!”
เย่เข่อเอ๋อร้องตะโกนออกมา พร้อมกับพุ่งเข้าหยิกข่วนหลินหนานราวกับแม่เสือตัวน้อยๆ
“นี่.. อย่ากล่าวหากันแบบนั้นสิ! ผมไม่ได้ทำอะไรคุณเลยนะ!!” หลินหนานร้องตะโกนตอบ พร้อมกับร้องโหยหวนด้วยความเจ็บ
“ไอ้คนบ้ากาม! นี่แกกล้าทำเรื่องชั่วช้ากับน้องสาวของฉัน วันนี้แกอย่าหวังมีชีวิตรอดได้เลย..” เย่ชิงเฉิงเองก็ตรงเข้าช่วยเย่เข่อเอ๋อเช่นกัน
และเวลานี้.. เหตุการณ์ภายในห้องนอกก็ค่อนข้างโกลาหลวุ่นวายอย่างมาก!
ในขณะที่พ่อบ้านฉู่ก็เอาแต่กร่นด่าหลินหนาน “ปีศาจชั่วร้าย!”
……
เวลาต่อมา.. ภายในห้องรับแขกบ้านตระกูลเย่
เสียงนาฬิกาติดผนังภายในห้องดังขึ้น เป็นการบอกกับทุกคนว่า เวลานี้ได้เข้าสู่ตีสองของเช้าวันใหม่แล้ว..
และตอนนี้.. หลินหนาน พ่อบ้านฉู่ เย่ชิงเฉิง และเย่เข่อเอ๋อ ต่างก็นั่งแยกกันอยู่คนละมุมของโต๊ะสี่เหลี่ยม สีหน้าของแต่ละคนล้วนแตกต่างกันไป และดูเหมือนต่างคนต่างก็กำลังครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่างอยู่
“นายบอกว่านายเป็นคนขับพิษในร่างกายให้เข่อเอ๋องั้นเหรอ? แล้วทำไมจะต้องปิดประตูห้องด้วย?”
เย่ชิงเฉิงนั่งกอดอก นิ้วมือของเธอนั้นเรียวงามราวกับแกะสลัก พร้อมกับเอ่ยถามหลินหนานด้วยสีหน้าบึ้งตึง
เวลานี้เธอสามารถสงบสติอารมณ์ลงได้แล้ว และได้กลับมาอยู่ในมาดของนางพญาที่สง่างาม นิ่งขรึมในแบบฉบับของท่านประธานหญิงเช่นเคย
“ใช่.. ผมเข้าไปในห้องก็เพราะต้องทำการขับพิษให้กับน้องสาวของคุณ!” หลินหนานพยักหน้าในขณะที่ตอบกลับไป
“แล้วทำไมต้องทำร้ายลุงฉู่จนสลบด้วย?” เย่ชิงเฉิงถามต่อ
“เฮ้อ.. ก็พ่อบ้านฉู่เอาแต่ขัดขวางไม่ให้ผมเข้าใกล้น้องสาวของคุณ แล้วตอนนั้นพิษก็ถูกดูดซึมเข้าไปในร่างของเธออย่างมากแล้ว ผมจำเป็นต้องรีบช่วยขับพิษให้ก่อนที่จะสายเกินไปน่ะสิ!” หลินหนานตอบกลับด้วยสีหน้าท่าทางที่สงบนิ่ง
“คุณกล่าวหาผมแบบนี้ได้ยังไง? เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงความปลอดภัยของคุณหนูสอง จะให้ผมยืนนิ่งๆ แล้วมองดูคนใจทรามทำมิดีมิร้ายกับคุณหนูโดยไม่ขัดขวางได้ยังไง?” พ่อบ้านฉู่ตอบกลับด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความอารมณ์พุ่งพล่าน
เห็นได้ชัดว่าพ่อบ้านฉู่ยังคงไม่เชื่อว่า หลินหนานจะเป็นคนดีที่ทำการขับพิษให้กับคุณหนูสองของเขาจริงๆ..
ผู้ชายคนนี้ต้องมีจุดประสงค์อย่างอื่นซ่อนอยู่!
เย่ชิงเฉิงหันไปมองพ่อบ้านฉู่พร้อมกับปลอบประโลมว่า “ลุงฉู่คะ สงบสติอารมณ์ก่อนค่ะ ฉันจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง!”
แม้ว่าพ่อบ้านฉู่จะไม่ได้พูดอะไรอีก แต่หน้าอกของเขายังคงกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงอย่างรุนแรง บ่งบอกว่ากำลังโกรธมาก และยากที่จะสงบสติอารมณ์ลงได้
“เข่อเอ๋อ.. นี่เธอรู้เรื่องที่ตัวเองโดนวางยาบ้างมั๊ย?” เย่ชิงเฉิงหันไปถามเย่เข่อเอ๋อ
เวลานี้เย่เข่อเอ๋อกำลังนั่งคอตก และตอบพี่สาวกลับไปด้วยดวงตาแดงก่ำ “ฉันไม่รู้อะไรเลย!”
“นี่! เธอจะบอกว่าไม่รู้อะไรแบบนี้ไม่ได้!”
เย่ชิงเฉิงลุกขึ้นจับไหล่ทั้งสองข้างของเย่เข่อเอ๋อไว้ พร้อมกับพูดต่อด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“เข่อเอ๋อ.. พวกเราต้องหาความจริงเรื่องนี้ให้ได้ จะปล่อยให้เป็นเพียงแค่เรื่องสงสัยคาใจแบบนี้ต่อไปไม่ได้..”
หลังจากนั้นเย่ชิงเฉิงก็ได้ปลอบประโลมน้องสาวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เพื่อให้เธอสบายใจที่จะบอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดออกมา เย่เข่อเอ๋อพยายามครุ่นคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น..
ในระหว่างนั้นเย่ชิงเฉิงก็หันตวาดใส่หน้าหลินหนาน “หลินหนาน ไอ้คนสารเลว! ฉันเกลียดนาย! ฉันเกลียดนายเข้ากระดูกดำ!”
“เฮ้อ.. จะให้ผมบอกอีกสักกี่ครั้งว่าผมไม่ได้ทำอะไรน้องสาวคุณ ผมแค่ทำการขับพิษออกจากร่างของเธอให้เท่านั้น!” หลินหนานตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย
“ถ้าแค่ขับพิษทำไมนายถึงนอนอยู่กับฉันตลอดทั้งคืน? ขับพิษเสร็จแล้วทำไมไม่กลับออกไป?” หลังจากเอ่ยถามหลินหนานแล้ว เย่เข่อเอ๋อก็กัดริมฝีปากแน่นด้วยความเคียดแค้น
“ผมใช้พลังทั้งหมดที่มีในการขับพิษให้คุณ จนกระทั่งเป็นลมหมดสติไปน่ะสิ!” หลินหนานพยายามที่จะอธิบาย
“นายโกหก!! ฉันไม่ได้โดนวางยา ไม่มีเหตุผลที่นายจะต้องมาขับพิษให้กับฉัน?”
เย่เข่อเอ๋อร้องตะโกนออกมา ก่อนจะนั่งร้องห่มร้องไห้ต่อ..
หลินหนานรู้สึกเบื่อหน่ายที่ต้องถูกคนทั้งสามมานั่งสอบปากคำไม่หยุดเช่นนี้ เขาจึงร้องบอกไปอย่างหมดความอดทน
“เอาล่ะ.. ในเมื่อพวกคุณทั้งสามคนปักใจเชื่อว่าผมทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นจริงๆ ผมก็ยินดีที่จะรับผิดชอบ!”
“รับผิดชอบ? คุณจะรับผิดชอบยังไง?” พ่อบ้านฉู่ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
“ในเมื่อผมเองก็จดทะเบียนกับเย่ชิงเฉิงไปแล้ว คงเป็นไปไม่ได้ที่จะจดทะเบียนกับคุณหนูสองได้ แต่เอาเป็นว่าผมจะยอมอยู่ด้วยกันกับพวกคุณทั้งสองคนไปแบบนี้ก็ได้ ผมยอมเป็นฝ่ายเสียเปรียบ.. พวกคุณว่ายังไง?”
หลินหนานเอนกายไขว่าห้าง พร้อมกับยื่นข้อเสนอ..
******
ฝากนิยายของทีมงานด้วยนะคะ
เรื่อง : เทพปีศาจผงาดฟ้า
เขาฟื้นสติตื่นขึ้นมาในร่างและผืนพิภพแห่งใหม่ หลังจากที่ล่วงลับตายจากไปในโลกก่อนหน้า
หลงเฉินเริ่มออกเดินทางครั้งใหม่ในผืนพิภพที่เต็มไปด้วยเทพเซียนและมารปีศาจ สิ่งมีชีวิตลึกลับมากมายหลายหลาก และมนุษย์ที่สามารถบ่มเพาะพลังจนขึ้นกลายเป็นยอดฝีมือผู้ไร้เทียมทาน พร้อมผงาดขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งผืนพิภพทั้งมวล
หนทางเบื้องหน้าของเขามิได้เรียบง่ายอย่างที่คิด จำต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมายเกินคณานับ สังหารทุกคนที่เข้าขัดขวาง ยอดผู้ฝึกยุทธ์พเนจรท่องโลกาท้ายุทธภพสุดขอบฟ้า จนกลายเป็นที่รู้จักในนามเทพปีศาจแห่งจักรวาล ปกครองความเป็นและความตาย
แม้กระทั้งสรวงสวรรค์ยังต้องก้มกราบต่อหน้าเขา!
