ห้องศิลาอันกว้างขวางมืดมิดแต่อากาศไม่ชื้น ตะเกียงน้ำมันในห้องส่องแสงริบหรี่ เยี่ยจือจิ่นและเซวียนหยวนชิงนั่งอยู่กลางห้องข้างโต๊ะหิน ทั้งสองใส่เสื้อคลุมสีดำและมีสีหน้าไม่ดีเลย
“โครม”
มีคนผลักประตูห้องศิลาเข้ามา เสียงโซ่กระทบพื้นดังก้องไปทั่วห้อง ทั้งสองมองไปที่ประตูทันทีและสิ่งแรกที่เห็นคือสีแดงเพลิง
สีแดงเจิดจ้าแพรวพราว
ซูหว่านสวมอาภรณ์วังหลวงสีแดงเลือดนก ค่อยๆ เดินเข้ามาในห้องศิลาโดยมีซูรุ่ยช่วยพยุง
เซวียนหยวนชิงหรี่ตา “เสี่ยวหว่านหรือ”
เมื่อซูหว่านได้ยินเสียงต่ำแหบห้าวของเซวียนหยวนชิง นางจึงเลิกคิ้วมองดูท่าทางของผู้ชอบใช้อำนาจในตำนานที่เผยออกมาเล็กน้อยจากตัวละตรเอกชายคนแรกนี้
แม้จะเพิ่งโดนทำร้ายมาหลายครั้งจนแทบเอาชีวิตไม่รอด แต่เซวียนหยวนชิงยังดูสงบนิ่งไร้กังวล อย่างไรก็ดี เขาไม่อาจกลบเกลื่อนความเหนื่อยล้าและใบหน้าอันซีดเซียวที่แสดงออกถึงสภาพที่แท้จริงของเขาในตอนนี้ได้
“อู่เปี่ยวเกอ”
ซูหว่านก้มศีรษะให้เซวียนหยวนชิงและมองเยี่ยจือจิ่นอย่างพินิจพิเคราะห์ ดวงตาหญิงผู้นั้นสว่างวาบไม่อาจปกปิดความเบิกบานบนใบหน้าได้
นี่ซูหว่าน ลูกสาวคนโตของท่านแม่ทัพซูและเป็นพระชายาของเซวียนหยวนรุ่ย
เยี่ยจือจิ่นรู้จักซูหว่านแล้ว นางรู้จักซูหว่านตั้งแต่เยี่ยจือหวาแต่งงานเข้าจวนอ๋องเย่ว์ ซึ่งทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างซูหว่านกับเซวียนหยวนรุ่ยเข้าขั้นวิกฤติ
ตอนนี้นางกับเซวียนหยวนชิงน่าจะถูกเซวียนหยวนรุ่ยและเยี่ยจือหวาฆ่าตายไปแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีพี่น้องในตระกูลซูช่วยชีวิตไว้
พอเจอพวกเขาที่นี่ เยี่ยจือจิ่นแค่คิดนิดหนึ่งก็เข้าใจเรื่องทั้งหมด
ขณะนี้เยี่ยจือจิ่นตื่นเต้นเหลือเกิน นางรู้แล้ว! นางรู้แล้ว! ว่าทำไมนางเองผู้ที่ข้ามภพมาจึงพ่ายให้กับเยี่ยจือหวาโง่เง่าผู้กลับชาติมาเกิดใหม่นั่น
ชาตินี้มีตัวละครหลักได้เพียงตัวเดียว นั่นก็คือนางเอง!
“ข้ามภพ” หรือ “เกิดใหม่” คนที่รู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์ที่สุดจะเป็นผู้ชนะในชาตินี้ แต่เมื่อไรก็ตามที่ควบคุมมันไม่ได้ มันก็จะทำร้ายผู้อื่นและทำร้ายตัวเองด้วย
เยี่ยจือจิ่นในชาติก่อนปรามาส “ร่างเดิม” ในชาตินี้มากเกินไป นางอดไม่ได้จึงบอกเยี่ยจือหวาที่กำลังจะตายว่าตัวตนของนางคือคนที่ข้ามภพมา ส่งผลให้เยี่ยจือหวากลับชาติมาเกิดใหม่โดยไม่คาดคิด!
นี่จะเรียกว่ากงเกวียนกําเกวียนได้หรือไม่นะ
ในชาตินี้ก่อนตาย เยี่ยจือหวาที่มั่นใจในชัยชนะของตนเองก็ไปเยี่ยมเยี่ยจือจิ่นในคุกนักโทษประหาร นางค่อยๆ เล่าเรื่องราวในชาติก่อนอย่างไม่เร่งร้อน ในตอนนั้น เยี่ยจือจิ่นสิ้นหวังแล้ว นางไม่คาดคิดว่านางจะไม่ใช่คนเดียวที่ข้ามภพหรือเกิดใหม่ได้ ถึงขนาดตกลงไปในกับดักการล้างแค้นหญิงเกิดใหม่คนนั้นสร้างขึ้น จนมาตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับนางในชาติที่แล้ว
ตอนแรกนางคิดว่าตนเป็นตัวเอกหญิที่โชคดีเหลือล้น ทว่าตอนที่นางได้พบกับเยี่ยจือหวา นางก็กลายเป็นอดีตตัวเอกและถูกอีกฝ่ายแก้แค้นเข้าจนได้
ในวันประหาร เยี่ยจือจิ่นไม่หวังอะไรที่ฟุ้งเฟ้ออีกแล้ว แต่แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น!
ก่อนจะถูกตัดหัวและหลังจากคลุมผ้าขาวบนโต๊ะประหาร นางและเซวียนหยวนชิงถูกจับหย่อนใส่ถุง!
ตลอดเวลาที่ทั้งสองถูกขังอยู่ในห้องศิลา มีคนส่งข้าวส่งน้ำให้ตรงเวลา ทว่าเจ้าของห้องศิลาแห่งนี้ไม่เคยปรากฏตัว
เยี่ยจือจิ่นครุ่นคิดหลายเรื่องที่น่าจะเป็นไปได้ และตอนนี้เมื่อนางได้เจอซูหว่านกับซูรุ่ย นางก็นึกถึงละครน้ำเน่าเรื่องชีวิตครอบครัวที่ระหองระแหงกัน
“ท่านช่วยเราทำไม”
เมื่อเปรียบเทียบกับความตื่นเต้นของเยี่ยจือจิ่น เซวียนหยวนชิงกลับดูเฉยๆ มองทั้งสองคนที่ยืนอยู่ข้างประตูเงียบๆ จนสายตาไปหยุดอยู่ที่ซูหว่าน
“ข้าแค่ไม่อยากเห็นเซวียนหยวนรุ่ยและเยี่ยจือหวามีความสุข”
มีความเกลียดชังแฝงอยู่ในเสียงหัวเราะของซูหว่าน “ไม่ว่าเซวียนหยวนรุ่ยจะปรารถนาสิ่งใด ข้าจะทำลายมัน อู่เปี่ยวเกอ ข้ารู้ว่าท่านมีคนของท่านอยู่นอกเมืองหลวง ท่าน…..อยากหวนคืนสู่วงการหรือไม่”
หวนคืนสู่วงการ!
เซวียนหยวนชิงตาเป็นประกาย “เท่าไร ข้าต้องจ่ายเท่าไร”
ตอนนี้เขาสูญเสียตำแหน่งองค์ชายไปแล้ว นอกจากกองกำลังที่อยู่นอกเมืองหลวง เขาก็ไม่เหลืออะไรให้ใช้อีก เห็นได้ชัดว่าความร่วมมือครั้งนี้เขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
เท่าไรน่ะหรือ…
ซูหว่านหัวเราะอยู่ในใจ ราคา…เท่าชีวิตของท่าน! แน่ล่ะ ใครจะกล้าพูดออกไปดังๆ ทำร้ายจิตใจหุ้นส่วนน้อยๆ แย่เลย!
“ข้าแค่ไม่อยากให้ปล่อยเซวียนหยวนรุ่ยและเยี่ยจือหวาไป”
แววตาของซูหว่านเต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ขอแค่พวกเขาไม่มีความสุข ข้าก็มีความสุขแล้ว เปี่ยวเกอ ท่านไม่ต้องจ่ายอะไรทั้งนั้น แน่นอน ถ้าท่านไม่ไว้ใจเรา ท่านไปจากเมืองหลวงตอนนี้เลยก็ได้ ข้ารับประกันความปลอดภัยของท่านทั้งสอง
ผู้หญิง เมื่อคลั่งรักแล้วก็ทำได้ทุกอย่าง
และซูหว่านในสายตาของทุกคนตอนนี้ ก็เป็นผู้หญิงเช่นนั้น
เซวียนหยวนชิงเงียบไปครู่หนึ่ง แม้แต่เยี่ยจือหวาที่อยู่ข้างๆ ก็นิ่งเงียบ ถึงแม้นางอยากจะตอบตกลงข้อเสนอของซูหว่าน แต่เกรงว่าเซวียนหยวนชิงจะไม่พอใจนาง นางจึงไม่กล้าพูดอะไรในตอนนี้
หญิงที่มาจากยุคสมัยปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นคนเข้มแข็งและเป็นตัวของตัวเองเพียงใด แต่เมื่อข้ามภพมาแล้ว ก็จะค่อยๆ ปรับตัวจนกลมกลืนไปกับวิถีของโลกนี้ และเมื่อนางคุ้นเคยกับยุคนี้แล้ว นางจะค่อยๆ ลืมความทะนงตนและการรับรู้ตัวตนเดิม
“ความร่วมมืออันแสนสุข”
ผ่านไปครู่ใหญ่ เซวียนหยวนชิงก็เงยหน้าขึ้นอีกครั้งและยิ้มให้ซูหว่านกับซูรุ่ย
ตั้งแต่ต้นจนจบ ซูรุ่ยยืนอยู่ข้างหลังซูหว่านโดยไม่พูดอะไรสักคำ แต่เซวียนหยวนชิงจ้องมองเขาอยู่นานแล้ว
ตระกูลซูเป็นดาบสองคมที่ฆ่าศัตรูได้อย่างไร้คนรู้เห็น แต่ก็ทำให้เลือดคนสาดกระเด็นไปไกลหลายจั้งได้เช่นกัน
เซวียนหยวนชิงรู้จักซูหว่านดีว่าเดิมนางเป็นคนว่านอนสอนง่ายที่สุด แต่นางเปลี่ยนไปจนเป็นเช่นนี้เพราะเซวียนหยวนรุ่ยหักอกนาง และซูรุ่ย…
ซูรุ่ยเป็นคนที่ต้องระวังไม่ให้เข้าใกล้มากที่สุด
แต่ตอนนี้เซวียนหยวนชิงคงไม่เคยคิดเลยว่าคนที่จะทำร้ายเขามากที่สุดในอนาคตจะไม่ใช่ซูรุ่ย ทว่าเป็นซูหว่าน…
