ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 1 ตัวแทนคนรัก (1)

ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 1 ตัวแทนคนรัก (1)
ซูหว่านนั่งประจำที่นั่งชั้นเฟริสต์คลาสบนเครื่องบิน เธอทอดสายตาลงมองบนนิตยสารธุรกิจที่วางราบอยู่บนหน้าตักเธอ บุคคลบนหน้าปกของนิตยสารคือผู้ทรงอิทธิพลหน้าใหม่แห่งวงการห้างสรรพสินค้าที่มีอำนาจ หรือก็คือเซียวจิ่งมั่วประธาน CEO คนใหม่ของเครือบริษัทเฮ่าเย่ว์

เซียวจิ่งมั่วก็คือหลานคนโตของตระกูลเซียวแห่งเมืองเซียงเฉิง ยังหนุ่มยังแน่นก็สามารถจัดการเครือบริษัทเฮ่าเย่ว์อันมหึมาโดยอาศัยสายตาอันแม่นยำและวิธีการอันเฉียบขาดของตนจนเข้าร่องเข้ารอยได้ เขากำลังเติบโตก้าวหน้าขึ้นทุกวัน เขานับว่าเป็นชายหนุ่มผู้ประสบความสำเร็จตัวท็อบสุดของเมืองเซียงเฉิงเลยก็ว่าได้ และยังเป็นชายในฝันของบรรดาหญิงสาววงการไฮโซ

ชายผู้ซึ่งมีทั้งกำลังทรัพย์ ทั้งประสบความสำเร็จตั้งแต่ยังหนุ่ม แถมยังหน้าตาหล่อเหลา มีผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่ชอบ

แน่นอน ไม่มีคนไหนในโลกนี้ที่จะมีชีวิตที่ราบรื่นไร้อุปสรรค ในสายตาคนอื่นเซียวจิ่งมั่วแม้ชีวิตจะประสบความสำเร็จ แต่เซียวจิ่งมั่วมองว่าตัวเองคือผู้ล้มเหลวในความรักคนหนึ่งเท่านั้น

ก่อนที่จะถูกตระกูลเซียวพบตัว เซียวจิ่งมั่วเป็นเพียงเด็กหนุ่มธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น เขาและมารดาของเขาใช้ชีวิตพึ่งพาอาศัยกัน ชีวิตของทั้งสองคนไม่นับว่าอาจจะอัตคัดขัดสนมากนักนะ แต่แน่นอนว่าไม่ได้ร่ำรวย

ตอนที่เซียวจิ่งมั่วเข้าเรียนมัธยมปลาย เขาตกหลุมรักเด็กสาวคนหนึ่ง เด็กสาวผู้ซึ่งนั่งร่วมโต๊ะกับเขาในห้องเรียน เธอเรียนได้คะแนนดีมาก หน้าตาเองก็สะสวย ที่สำคัญที่สุดคือเธอนิสัยดี อบอุ่นมีน้ำใจ

เซียวจิ่งมั่วในตอนนั้นกำลังอยู่ในวัยที่เพิ่งจะรู้จักความรัก เขาและเด็กสาวต่างมีความรู้สึกที่ดีต่อกัน ทั้งสองคนตกลงใจพัฒนาความสัมพันธ์สู่ความรัก ทั้งยังสัญญากันว่าถ้าเรียนจบมัธยมปลายแล้วจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันในสาขาเดียวกัน

ในตอนนั้น อนาคตที่พวกเขาตั้งหน้าตั้งตารอก็คือความสุขที่สมบูรณ์แบบและงดงาม แต่เมื่อผ่านพ้นการสอบเข้ามหาวิทยาลัยทุกสิ่งทุกอย่างก็แปรเปลี่ยนไป…

เด็กสาวผู้เกิดมาร่ำรวยก็เลือกไปศึกษาต่อยังต่างประเทศ ก่อนจะจากไปเธอไม่ได้บอกอะไรเขาแม้แต่คำเดียว ทิ้งไว้เพียงจดหมายบอกเลิกอันเย็นชาฉบับหนึ่งให้กับเซียวจิ่งมั่ว

ในปีนั้นถือเป็นปีที่ขมขื่นที่สุด สิ้นหวังที่สุดในชีวิตของเซียวจิ่งมั่ว เด็กสาวไปต่างประเทศได้ไม่นาน มารดาของเซียวจิ่งมั่วก็มาจากไปกะทันหันด้วยโรคปัจจุบันทันด่วน

เขาอยู่ในเมืองเซียงเฉิงที่กว้างใหญ่โดยไร้พ่อแม่ ในหลายๆ ค่ำคืน เซียวจิ่งมั่วอาศัยวิธีหวนคิดความหวานชื่นและงดงามในครั้งอดีตเพื่อให้ผ่านพ้นไปได้ จนกระทั่งวันหนึ่งคนตระกูลเซียวก็มาพบกับเขา เซียวจิ่งมั่วถึงได้รู้ว่าตัวเขาคือลูกชายที่สาบสูญคุณชายใหญ่ตระกูลเซียว…

พูดถึงชีวิตของเซียวจิ่งมั่วก็ไม่ต่างอะไรกับเรื่องราวของซินเดอเรลลาจากตระกูลมั่งคั่งที่ฟังดูแล้วเหลวไหลทั้งเพ ในตอนนั้นคุณชายใหญ่หลงรักเด็กสาวชาวบ้านจนๆ ที่หน้าตาสะสวย ความรักของทั้งสองในตอนนั้นถูกนายท่านเซียวผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าตระกูลเซียวในตอนนั้นคัดค้านอย่างหนัก และต่อมาคุณชายใหญ่ก็ตัดสินใจนัดหมายกับหญิงสาวแล้วหนีไปด้วยกัน เพียงแต่ในวันที่นัดหมายนั้น คุณชายใหญ่เซียวกลับเกิดอุบัติเหตุบนถนนอย่างรุนแรงระหว่างทางที่รีบมุ่งไปยังจุดนัดหมาย เขาถูกนายท่านเซียวส่งไปรักษาตัวยังต่างประเทศ แม้ว่าที่นั่นจะมีอุปกรณ์ในการรักษาครบถ้วน แต่หนึ่งเดือนหลังจากนั้นคุณชายใหญ่เซียวก็จากโลกนี้ไปเสีย

ทว่าในวันนั้นเด็กสาวชาวบ้านไม่ได้พบคนที่รอจึงได้แต่นั่งรถไฟกลับบ้านเกิดด้วยจิตใจอันโศกเศร้าสิ้นหวังเพียงลำพัง เมื่อกลับถึงบ้านเกิดแล้วเธอถึงได้รู้ว่าตนกำลังตั้งครรภ์ สุดท้ายเธอก็ให้กำเนิดเซียวจิ่งมั่ว และเลี้ยงดูลูกชายด้วยความยากลำบากเพียงลำพัง จนกระทั่งหลายปีจากนั้นเธอก็ได้พาลูกชายก้าวเข้าสู่เมืองเซียงเฉิงอีกครั้ง เธอจึงได้รู้โดยไม่คาดไม่ถึงมาก่อนว่าที่แท้แล้วในตอนนั้นคุณชายใหญ่เซียวไม่ได้ทิ้งเธอ แต่เป็นเพราะประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิตไปเสีย

นับแต่นั้นมา สุขภาพของมารดาเซียวจิ่งมั่วก็เริ่มอ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว สุดท้ายก็บอกลาโลกนี้ไปอีกคน

เซียวจิ่งมั่วเพิ่งจะพบจดหมายสั่งเสียของมารดาหลังจากที่ท่านตายได้ไปแล้ว ในเวลานั้นคนตระกูลเซียวก็มาหาเขาถึงที่ ตามความปรารถนาก่อนสิ้นใจของมารดา เซียวจิ่งมั่วก็กลับคืนสู่บ้านตระกูลเซียว ต่อหน้าหลานชายแท้ๆ ซึ่งไม่ว่าจะหน้าตาหรือนิสัยต่างก็เหมือนกับลูกชายของตนเองราวกับเป็นคนเดียวกัน ด้วยความรักที่มีต่อลูกชาย นายท่านเซียวก็อดไม่ได้ที่จะมอบทุกสิ่งทุกอย่างของบ้านตระกูลเซียวประเคนไว้เบื้องหน้าเซียวจิ่งมั่ว

เซียวจิ่งมั่วในตอนนั้นแม้จะมีความรู้สึกคับแค้นอยู่ในใจ แต่ก็ไม่ได้เอาความโกรธมาลงที่คุณปู่ ตรงกันข้าม เขารู้สึกอิจฉาความรักระหว่างบิดาและมารดาเป็นอย่างมาก คิดถึงคนรักที่จากไปโดยไม่ลาผู้นั้นในอดีต ใจของเซียวจิ่งมั่วก็เจ็บแปลบอยู่ตลอด

มีบาดแผลบางอย่างที่แม้จะเหมือนว่าหายดีไม่ทิ้งร่องรอยไว้ แต่ความจริงแล้วมันกลับบาดลึกไปถึงกระดูก

ในขณะที่หญิงสาวมากมายนับไม่ถ้วนในเมืองเซียงเฉิงต่างแย่งกันแสดงความรักต่อเซียวจิ่งมั่ว แต่เขากลับไม่เคยรู้สึกหวั่นไหว จนกระทั่งวันหนึ่งเขาได้พบกับสาวน้อยทำงานพาร์ตไทม์ที่บาร์แห่งนั้น ภาพของ ‘เธอ’ คนนั้นปรากฏอยู่บนตัวเธอ

เด็กสาวที่ชื่อว่าลั่วชูชูคนนั้นยังเป็นแค่นักศึกษา เพราะว่าสภาพที่บ้านยากจนทุกวันเธอจึงต้องออกมาทำพาร์ตไทม์หลายอย่าง แม้ว่าชีวิตจะลำบากมาก แต่เธอกลับมองโลกในแง่ดีเสมอ ลั่วชูชูในเวลานั้นไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีวันหนึ่งที่เธอจะได้พบกับคุณชายผู้ดีอย่างเซียวจิ่งมั่ว เมื่อเธอตั้งสติได้ เซียวจิ่งมั่วก็ได้ค่อยๆ ย่างกรายเข้ามากลางใจเธอเสียแล้ว

ลั่วชูชูตกหลุมรักเซียวจิ่งมั่ว รักอันบริสุทธิ์ แต่เธอในเวลานั้นกลับไม่รู้ ว่าที่เซียวจิ่งมั่วดูแลเธอเป็นพิเศษในตอนนั้น เป็นเพราะใบหน้าของเธอดันละม้ายคล้ายกับแฟนสาวรักแรกของเซียวจิ่งมั่ว…ซูหว่าน

ไม่ผิด ซูหว่านก็คือเด็กสาวคนนั้นที่เมื่อก่อนเซียวจิ่งมั่วรักสุดหัวใจ

นิ้วมือซูหว่านลูบไปบนหน้าปกนิตยสารไปมาเบาๆ สองสามครั้ง มุมปากค่อยๆ เผยรอยยิ้มเยาะขึ้นมารางๆ…

อะไรคือตัวตายตัวแทนที่แท้จริง

ซูหว่านตัวจริงในความรักของเซียวจิ่งมั่วและลั่วชูชู เป็นตัวแทนที่สมบูรณ์แบบ

แปดปีก่อน ซูหว่านสอบเข้ามหาวิทยาลัย เธอได้สัญญากับคนรักของตนว่าจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแห่งเดียวกัน แต่ว่าก่อนที่เธอจะสอบ หัวใจของบิดาเธอก็กำเริบจนต้องเข้าพักโรงพยาบาล มารดาของเธอบอกกับเธอที่โรงพยาบาลว่า บิดาถูกคนหลอก ไม่เพียงแต่บริษัทกำลังจะล้มละลาย หนำซ้ำยังติดหนี้ก้อนโตอีกด้วย

บิดาเป็นเพราะทนความเครียดที่รุมเร้านี้ไม่ได้โรคถึงกำเริบ เขาที่กำลังอาการหนักอยู่ในห้องฉุกเฉินก็กำลังอยู่ระหว่างความเป็นความตาย แต่ที่บ้านแม้แต่การผ่าตัดเบื้องต้นเองก็ไม่มีปัญญาจะจ่าย

ตอนนั้นซูหว่านถึงกับนิ่งอึ้ง ไม่รู้เลยว่าจะต้องทำยังไงดี และในเวลานั้นมารดาก็บอกกับเธอว่า มีคนยอมจ่ายเงินเพื่อส่งบิดาไปผ่าตัดยังต่างประเทศ และคนผู้นั้นยังยินดีช่วยชำระหนี้ของครอบครัวพวกเธอ

แต่คนผู้นั้นมีเงื่อนไขอย่างหนึ่งว่า ก็คือซูหว่านต้องเลิกกับเซียวจิ่งมั่ว หลังจากนั้นก็ย้ายไปต่างประเทศพร้อมกันทั้งครอบครัว อย่างน้อยภายในห้าปี ห้ามกลับมาเหยียบหัวเซี่ย[1]แม้เพียงครึ่งก้าว

ซูหว่านในตอนนั้นเพียงเด็กสาวที่อ่อนต่อโลก เธอไม่เข้าใจความคดเคี้ยวซ่อนเงื่อนที่อยู่ในนั้น เธอรู้เพียงแต่ว่าต้องช่วยบิดาของตนให้ได้

จากนั้นจึงทิ้งจดหมายบอกเลิกเอาไว้ แล้วเดินทางไปต่างประเทศพร้อมกับพ่อแม่อย่างเงียบๆ จนเวลาผ่านไปถึงแปดปี

แปดปีหลังจากนั้น ซูหว่านผู้ซึ่งกลายเป็นผู้จัดการใหญ่เขตหัวเซี่ยของบริษัทแห่งหนึ่งได้กลับมาที่เมืองเซียงเฉิงอีกครั้ง ที่เมืองเซียงเฉิงเธอได้พบกับเซียวจิ่งมั่วผู้ซึ่งได้กลายเป็นประธานเครือบริษัทเฮ่าเย่ว์ไปแล้วอีกครั้ง

ที่จริงแล้วตลอดแปดปีมานี้ซูหว่านไม่เคยลืมเซียวจิ่งมั่วเลย เธอรู้สึกว่าตนเองทำผิดต่อเขา เธออยากให้เขาลืมเธอเสีย แต่ขณะเดียวกันก็กลับหวังว่าเขาจะยังจำตัวเธอได้ และยังคงรักเธอ

จิตใจที่ขัดแย้งกันเองอย่างนี้ ทำให้ซูหว่านไม่รู้ว่าจะต้องวางตัวยังไงเพื่อเผชิญหน้ากับเซียวจิ่งมั่ว

กลับมาพบกันอีกครั้งหลังผ่านไปแปดปี ทำให้จิตใจของคนทั้งสองกระเพื่อมไหว

ณ เวลานี้เซียวจิ่งมั่วได้รักกับลั่วชูชูมาหนึ่งปีกว่าแล้ว เขามองลั่วชูชูเป็นตัวแทนของซูหว่านมาโดยตลอด จนกระทั่งซูหว่านตัวจริงกลับประเทศ เซียวจิ่งมั่วกลับรู้สึกไม่แน่ใจขึ้น ว่าคนที่ตนเฝ้าคิดถึงมาตลอดโดยไม่เคยลืมคือซูหว่านผู้นี้หรือรักแรกที่ไม่มีบทสรุปในอดีตครั้งนั้น

และพร้อมกันนั้นเอง ซูหว่านก็รู้ถึงการมีตัวตนของลั่วชูชู และเธอยังได้พบกับคนที่เธอคาดไม่ถึงอีกหนึ่งคน

นั่นก็คือฟังจื่อเวิ่น

เธอคือคุณหนูรองบ้านตะกูลฟังแห่งเมืองเซียงเฉิง เธอเรียกตัวเองว่าเป็นว่าที่ภรรยาของเซียวจิ่งมั่ว

ฟังจื่อเวิ่นบอกกับซูหว่านว่า การที่ครอบครัวตระกูลซูล้มละลายในครั้งนั้นที่จริงล้วนแต่เป็นแผนของนายท่านซู ท่านไม่ยอมให้หลานชายของตนรับผู้หญิงอย่างซูหว่านหรือลั่วชูชูมาเป็นภรรยาหลานตระกูลเซียวเป็นอันขาด

ซูหว่านผู้ได้รู้ความจริงก็เอาแต่นั่งดื่มเหล้าที่บาร์ตลอดทั้งคืน และสุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะโทรศัพท์หาเซียวจิ่งมั่ว บอกเรื่องราวทั้งหมดในหลายปีมานี้กับเขา

ความรู้สึกที่เก็บซ่อนในตอนนั้น ทำให้เซียวจิ่งมั่วตกใจจนทำตัวไม่ถูก เขารู้สึกว่าตนติดค้างซูหว่านมากเหลือเกิน ดังนั้นเซียวจิ่งมั่วจึงตัดสินใจเลิกกับลั่วชูชูและมาคบกับซูหว่าน

ทั้งสองคนหลังจากกลับมาคบกันอีกครั้งก็ถูกคัดค้านจากนายท่านซู เซียวจิ่งมั่วจึงย้ายออกมาอาศัยที่คอนโดไม่ไกลจากบริษัทกับซูหว่าน

ทั้งสองคนราวกับย้อนคืนสู่ช่วงแรกรักหวานฉ่ำเหมือนครั้งอดีต ทุกวันล้วนแต่เป็นไปด้วยความเบิกบานใจ แต่ซูหว่านก็สังเกตได้อย่างรวดเร็วว่ามีหลายครั้งที่เซียวจิ่งมั่วมักจะมองเธอแล้วเหม่อลอย ประหนึ่งว่ามองไปยังอีกคนหนึ่งผ่านตัวเธอ

ตอนนั้นซูหว่านพยายามฝืนตนไม่ให้คิดมากเกินไป จนกระทั่งมีวันหนึ่งซูหว่านเกิดเท้าแพลง เซียวจิ่งมั่วตอนแรกประคองเธอเข้าไปเปลี่ยนยา สุดท้ายก็พบกับลั่วชูชูที่เพิ่งจะประสบอุบัติเหตุรถยนต์มา ตอนนั้นเซียวจิ่งมั่วผลักเธอทิ้งราวกับคนเสียสติ ในสายตาในหัวใจของเขามีเพียงลั่วชูชู

ในวินาทีนั้น ซูหว่านถึงได้รู้ว่ารักแรกของตนนั้นได้จบสิ้นไปตั้งแต่แปดปีก่อนแล้ว พวกเธอไม่สามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว…

แล้วอย่างนั้นใครกันแน่ที่เป็นตัวแทนอีกคน

ซูหว่านเดินถอยออกจากโลกความรักของเซียวจิ่งมั่วอย่างผิดหวัง เธอวางแผนลาออกจากตำแหน่งงานในประเทศ เพื่อกลับไปดูแลบิดามารดาตนที่ต่างประเทศ

หนึ่งวันก่อนเดินทาง เซียวจิ่งมั่วขับรถไปส่งเธอ ขับได้ครึ่งทางรถของเซียวจิ่งก็เกิดเบรกแตกขึ้นมา ในวินาทีแห่งความเป็นตายนั้น ซูหว่านใช้ร่างกายแบบบางของเธอปกป้องเซียวจิ่งมั่ว ปิดฉากชีวิตตัวแทนอันแสนสั้นของเธอลง

หลังจากซูหว่านตาย เซียวจิ่งมั่วสืบพบว่าคนที่ทำแผลงๆ กลับรถของเขาก็คือฟังจื่อมู่คุณชายใหญ่ตระกูลฟัง และฟังจื่อมู่ และที่ฟังจื่อมู่ลงมือหมายจะเอาชีวิตเซียวจิ่งมั่วเหตุผลก็เพราะหลงรักลั่วชูชู

เอาเถอะ จุดจบของเรื่องราวก็คือตระกูลฟังถูกเซียวจิ่งมั่วเล่นงานจนล้มละลาย พี่น้องตระกูลฟังหมดสิ้นทุกอย่าง ส่วนเซียวจิ่งมั่วและลั่วชูชูได้ครองคู่อยู่ร่วมกัน หนำซ้ำทันทีหลังจากแต่งงานแล้วทั้งสองคนได้มาอี๋อ๋อแสดงความรักต่อหน้าสุสานของซูหว่าน…

‘พี่หว่านคะ พวกเรามีความสุขมาก พี่ไปดีเถอะนะ!’

ซูหว่านตอบในใจ ‘ไปดีบ้านเธอสิ!’

หากคุณรักใครสักคนจนสามารถตายเพื่อเขาได้ อย่างนั้นแล้วคุณจะรับได้ไหมหากหลังจากคุณตายแล้วเขาก็แต่งงานกับคนอื่นและรักกันหวานชื่นในทันที

ซูหว่านไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไง แต่สำหรับเธอ เธอรับไม่ได้แน่นอน

คนที่เธอรักต้องรักเธอตลอดไป ต่อให้เธอตาย ก็ต้องรักเพียงเธอไปชั่วชีวิต

หากคนที่ยังมีชีวิตอยู่แปรเปลี่ยนไปมีรักอื่น อย่างนั้นแล้วต่อให้เธอตายเป็นผี ก็จะเอาชีวิตเขาไปด้วย

——

[1] เป็นคำเรียกรวมของชนเผ่าโบราณของจีนซึ่งอาศัยอยู่บริเวณภาคกลางของประเทศจีน