ตั้งแต่กลับมาที่บ้านตระกูลเซียว ภายใต้การดูแลของเถ้าแก่เซียว ภายในหนึ่งปีเซียวจิ่งมั่วก็ได้เปลี่ยนจากเด็กหนุ่มธรรมดา กลายเป็นลูกชายผู้สูงศักดิ์และสง่างามในระยะเวลาสั้นๆ และในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเขาได้คุ้นเคยกับการใส่หน้ากากสุภาพบุรุษผู้สูงศักดิ์
สำหรับคำเยาะเย้ยของซูรุ่ยในวันนี้ เป็นเพียงแค่อารมณ์ชั่ววูบของเซียวจิ่งมั่ว และหลังจากที่เซียวจิ่งมั่วเปิดปากพูดออกไป ที่จริงตัวเขาเองก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยกับคำพูดของตนเอง
เขากับซูหว่านเลิกกันตั้งแต่แปดปีก่อน และตอนนี้เขาก็มีลั่วชูชูแล้ว แต่ทำไมวันนี้เขาถึงยังต้องสนใจด้วยว่าตอนนี้ซูหว่านกำลังคบกับใครอยู่
ตัวเองเป็นอะไรไปเหรอเนี่ย
ในด้านของซูรุ่ยก็เข้าใจคำพูดของเซียวจิ่งมั่ว แต่ดูไปแล้วเขาไม่มีทีท่าที่จะโกรธ ในทางกลับกัน เขากลับยกมือของสุดที่รักขึ้นมาและดึงซูหว่านเข้าอ้อมกอดตนเองและกอดไว้แน่นๆ “ถ้าพูดแบบนี้ ฉันคงต้องขอบคุณท่านประธานเซียวที่สละตำแหน่งพรีเซนเตอร์ให้ฉันสินะ ไม่อย่างนั้นฉันก็ยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้สาวสวยแบบนี้มาเป็นคู่ครอง”
ซูรุ่ยกล่าวด้วยความจริงใจราวกับว่าเขากำลังรู้สึกขอบคุณเซียวจิ่งมั่วด้วยใจจริง เมื่อเห็นท่าทีที่เสแสร้งแบบนี้ เซียวจิ่งมั่วก็ยิ่งไม่พอใจและพูดตอกกลับไปไม่กี่คำแล้วก็พาลั่วชูชูขับรถออกไป
จนกระทั่งรถของพวกเขาจากไปพ้นสายตา ซูรุ่ยถึงจะเก็บรอยยิ้มบนริมฝีปากของเขาและมองไปที่ซูหว่านที่อยู่ข้างๆ เธออย่างเย็นชา “คุณหลอกใช้ฉันอีกแล้วเหรอ”
“ใช่เหรอ ถ้าหากคุณไม่เต็มใจเป็นแฟนกับฉันคุณก็…อื้อ…”
ซูหว่านพูดไปแค่ครึ่งหนึ่ง ซูรุ่ยที่ยืนอยู่ด้านข้างก็พุ่งจู่โจมเข้าหาเธอมา และจูบลงที่ริมฝีปากของเธออย่างดุเดือด ซึ่งแตกต่างจากจูบอุบัติเหตุครั้งก่อนที่นุ่มนวล ครั้งนี้ซูรุ่ยใช้แรงจูบอย่างหนักหน่วง เป็นจูบที่กระทบกระทั่งและยังทิ้งรอยเลือดไว้ที่ริมฝีปากของซูหว่าน
นี่ไม่ใช่การแสดงความรัก แต่นี่เป็นทีท่าที่ดูรุนแรง
“พอได้แล้ว!”
ซูหว่านใช้แรงผลักซูรุ่ยออกไปและใช้นิ้วอันเรียวเช็ดเลือดที่อยู่ตรงมุมริมฝีปากของเธอ ในตอนนี้ใบหน้าของเธอซีดเซียวยิ่งกว่าของซูรุ่ย “ซูรุ่ยคุณอย่าคิดที่จะได้คืบจะเอาศอก มิฉะนั้นฉันจะไม่มีวันยอมปล่อยคุณแน่”
ซูรุ่ยเลียที่มุมริมฝีปากของเขา และดวงตาของเขาก็มองไปที่ริมฝีปากของซูหว่านอย่างรู้สึกได้ใจ “ไม่ว่าคุณจะทำอะไรกับฉัน ฉันก็จะอยู่กับคุณตลอดไป”
“งั้นก็รอดูละกัน!”
ซูหว่านเหลือบมองไปยังซูรุ่ยที่หันหลังกลับมา และเดินจากไปอย่างไม่แยแส
เมื่อมองไปที่แผ่นหลังของเธอที่ไร้เยื่อใย ซูรุ่ยก็ยกนิ้วขึ้นแล้วแตะที่ริมฝีปากของตนเองเบาๆ บนปากของเขายังมีแม้กระทั่งเลือดของเธออยู่…
ซูหว่าน คุณไม่ได้เย็นชาเหมือนที่เธอแกล้งแสดงแน่
ฉันจะทำให้คุณยอมจำนนอย่างเชื่อฟัง แน่นอน
…
ในตอนเย็นถนนเต็มไปด้วยผู้คนที่เร่งรีบ และในเวลานี้พวกเขาต่างอยู่ระหว่างทางกลับบ้าน หรือหยุดที่ทางแยกบางแห่งเพื่อรอคนที่พวกเขาตั้งใจจะรอ
หัวใจที่มีความหวังและหัวใจที่มีที่พึ่งพาถึงจะรู้สึกถึงความสุขและอบอุ่น
ซูหว่านหยุดที่ถนนที่มีคนเดินพลุกพล่าน เธอเฝ้าดูสัญญาณไฟจราจรจากสีแดงเป็นสีเหลืองและจากนั้นเป็นสีเขียว เธอมองดูฝูงชนที่กำลังเดินข้ามทางม้าลายอย่างเร่งรีบ
สิ่งที่อยู่ตรงหน้า ดูเหมือนเป็นความจริงและดูเหมือนเป็นภาพลวงตา
ทุกอย่างเป็นเรื่องโกหก
ขอแค่ปิดตาลง ซูหว่านก็ราวกับเห็นสถานที่ที่เธอเติบโตมา และมอดไหม้เป็นผงธุลีในทะเลเพลิง…
“โลกนี้กำลังจะพังทลาย คุณกับฉันไปกันเถอะ”
น้ำเสียงของชายคนนั้นอ่อนโยนเสมอ อ่อนโยนจนทำให้เธอหมดหวังและหงุดหงิด
การมีชีวิตอยู่แบบนี้ตายไปยังดีเสียกว่า
ซูหว่านเคยคิดอยากจะตาย และเธอก็เคยลงมือทำ แต่สุดท้ายเธอก็ยังมีชีวิตอยู่
คนคนหนึ่งที่มีชีวิตอยู่ในความเศร้าโศกและความสิ้นหวัง
คนที่เคยรักและคนที่ผ่านมา ก็เหมือนเรื่องตลกในความฝันเก่าๆ
ใช่สิ มันน่าตลกแค่ไหนเมื่อเธอคิดว่าเธอเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก แต่จู่ๆ ก็มีคนบอกกับเธอว่าทุกอย่างเป็นเพียงเรื่องที่โกหกเธอ
เธอก็เป็นเพียงทาสในมือของคนอื่น และการเป็นอยู่ของเธอก็เป็นเพียงเพื่อที่ทำให้ตัวละครตัวเอกที่ได้รับความเมตตาจากสวรรค์ให้มีชีวิตที่มีความสุข
ซูหว่านนั่งหมดแรงอยู่ตรงริมถนน ทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอค่อยๆ พร่ามัวและสิ่งที่เธอไม่ชอบที่สุดก็คือความทรงจำในอดีต
อย่างน้อยความทรงจำของผู้อื่นก็ยังมีความหวานและความจริงใจที่เคยมีต่อกันในช่วงระยะเวลาสั้นๆ
แต่ความทรงจำของเธอล่ะ นอกเหนือจากการวางกลอุบายในครอบครัวแล้ว ก็คือคนรักที่หลอกใช้เธออย่างไร้ความปรานีและการทรยศหักหลังกัน
เธอไม่ได้รับความเมตตาจากโชคชะตาเพียงเพราะเธอเกิดมาเพื่อเป็นทาสของคนอื่นเท่านั้น
ซูรุ่ย อารมณ์ของคุณนั้น จริงๆ แล้วฉันรู้ดียิ่งกว่าคุณ
ซูหว่านนั่งริมถนนและยิ้มอย่างเงียบๆ
เธอเข้าใจเหตุผลว่าทำไมซูรุ่ยถึงตามเธอไม่หยุด นั้นเป็นเพียงเพราะรู้สึกไม่ยอม
ก็เหมือนกับตัวเธอเองที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างในตลอดหลายปีที่ผ่านมา
เธอก็ไม่พอใจ เธอพยายามหวังให้คนอื่นไม่มีความสุข และทุกครั้งเธอก็ยังหวังว่าจะมีคนมาไถ่ตัวเธอในห้วงนรกที่สิ้นหวังนี้เสียที
น่าเสียดาย วงจรของโลกแต่ละโลก เธอเริ่มผิดหวังและไม่แยแสมากขึ้นเรื่อยๆ
การกลับมาเกิดคราวนี้หัวใจของเธอก็ยังหาที่พักพิงไม่ได้
……
คิดไม่ถึงว่าประธานกลุ่มสถาบันการเงิน ฟังจื่อมู่ จะเซ็นสัญญาเป็นพรีเซนเตอร์คนใหม่ล่าสุดให้กับผลิตภัณฑ์ในฤดูใบไม้ร่วงของ EVFA
ทันทีที่มีข่าวออก ทำให้ไปห้างสรรพสินค้าในเซียงเฉิงและแวดวงชั้นนำต่างพากันสั่นสะเทือนไปทั้งวงการ และในอีกไม่ช้า สื่อที่มีข้อมูลก็ได้เปิดเผยภาพที่แอบถ่ายในงานเลี้ยงวันเกิดของเซียวจิ่งมั่ว เป็นภาพถ่ายตอนที่ซูหว่านกำลังเต้นรำกับซูรุ่ยกัน และข่าวความรักระหว่างคุณชายใหญ่ฟังและผู้จัดการ EVFA ซูหว่านก็แพร่สะพัดไปทั่วเมืองเซียงเฉิง…
