ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 21 เทพแห่งเกมออนไลน์รักฉัน

ภารกิจขโมยใจ ผจญภัยต่างโลก – ตอนที่ 21 เทพแห่งเกมออนไลน์รักฉัน
“นี่ นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

ในตอนที่รอบข้างเต็มไปเสียงชื่นชมเย่อวี่จากผู้อื่น ตี้ซื่อเทียนได้แต่จ้องมองซูรุ่ยที่ไม่เป็นอะไรเลยอย่างโง่งม เขาไม่เชื่อว่าคนคนหนึ่งอาศัยการเคลื่อนไหวร่างกายแค่อย่างเดียวจะสามารถหลบทักษะการโจมตีหมู่ซึ่งเป็นการตั้งค่าของระบบในเกมได้ นี่มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! นี่ไม่ใช่เรื่องจริง!

ในขณะนี้ สายตาของตี้ซื่อเทียนตกอยู่ในภวังค์ สติของเขาไม่อยู่กับตัว ลืมแม้กระทั่งโจมตีซูรุ่ย และในวินาทีนั้น ซูรุ่ยก็ยกไม้คทาขึ้น และปล่อยทักษะหยุดการเคลื่อนไหวร่างกาย ‘ผนึกแห่งกาลเวลา’ ซึ่งเป็นทักษะของจอมเวทระดับ 65 ทักษะการผนึกหมู่ชนิดนี้ สามารถผนึกการเคลื่อนไหวของเป้าหมายที่อยู่ภายในระยะทั้งหมดได้เป็นเวลา 10 วินาที!

ตี้ซื่อเทียนย่อมหลบทักษะไม่ได้ และสิบวินาทีต่อมา ซูรุ่ยก็ปล่อยเวท ‘ระเบิดหิมะ’ และ ‘คำสาปเยือกแข็ง’ อย่างต่อเนื่อง และเลือดของตี้ซื่อเทียนก็หมดลงอีกครั้ง!

ครั้งนี้ซูหว่านควบคุมเวลาได้อย่างเหมาะสม ในวินาทีที่ตี้ซื่อเทียนกำลังจะล้มลง เธอก็ใช้ร่ายบังคับคืนชีพใส่เขา จากนั้นก็ใช้เวทรักษา! ทำเหมือนกับครั้งที่แล้ว!

“ต่อเลยเถอะ”

ซูรุ่ยยังคงมองไปทางตี้ซื่อเทียนอย่างเย็นชา แล้วเอ่ยว่า “ฉันไม่อยากเสียเวลากับเศษสวะมากเกินไป!”

เศษสวะ…

ใช้ชีวิตมากว่า 20 ปี นี่นับเป็นครั้งแรกที่เยี่ยเทียนถูกเรียกว่า ‘เศษสวะ’ !

ในเวลานี้เขากำดาบไว้ในมือแน่น แล้วพุ่งเข้าหาซูรุ่ยในทันที “ซือถูเย่ นายรังแกคนมากเกินไปแล้ว!”

โอเค ดูเหมือนว่าจะฉีกหน้าเขาออกหมดแล้ว แม้แต่ชื่อในชีวิตจริงก็เอ่ยขึ้นมาแล้ว

แม้ว่าตระกูลเยี่ยไม่ได้อยู่ในเมืองไห่เฉิง แต่ก็เป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียง สำหรับเรื่องราวของตระกูลซือถูแห่งเมืองไห่เฉิงก็รู้บ้างนิดหน่อย

เยี่ยเทียนรู้ว่าซือถูเย่ร่างกายอ่อนแอและป่วยมาตั้งแต่เด็ก เขาจึงไม่เชื่อว่าตัวเองที่เป็นยอดฝีมือแห่งการต่อสู้ในเกมจะไม่สามารถเอาชนะกระปุกยาคนหนึ่งได้

ทักษะใช้การไม่ได้แล้ว อย่างนั้นก็โจมตีระยะประชิด ใช้การโจมตีทางกายภาพแล้วกัน!

อาศัยที่ซือถูเย่เป็นจอมเวทแล้วเลือดน้อย ตัวเขาก็สามารถอัดมันจนตายได้!

ถึงแม้ว่าเยี่ยเทียนจะอยู่ในอารมณ์โกรธเกรี้ยว แต่ก็อดพูดไม่ได้ว่า ไอคิวของเยี่ยเทียนกลับยกระดับขึ้นอย่างน่าประหลาด! แต่น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่า ‘ซือถูเย่’ ในตอนนี้ไม่ใช่ซือถูเย่คนก่อนอีกต่อไปแล้ว

เมื่อเห็นว่าดาบหนักโจมตีมาอย่างแรง ซูรุ่ยก็ยกยิ้มอย่างเหยียดหยาม แล้วโยนไม้คทาจอมเวทของเขาขึ้นไปกลางอากาศ จากนั้นซูรุ่ยเพียงเคลื่อนตัวไปหนึ่งก้าว ก็มาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเยี่ยเทียนแล้ว “ดาบ ไม่ได้ใช้แบบนี้!”

ขณะที่พูด ในมือของซูรุ่ยก็มีดาบไม้มือใหม่ปรากฏขึ้น นี่คือดาบไม้ขนาดเล็กที่ระบบจะมอบให้ตัวละครทุกตัวในโลกของ ‘หลิงเสิน’ ที่ถือกำเนิดในหมู่บ้านมือใหม่ มันไม่ได้ถูกจำกัดอาชีพ ทุกคนสามารถใช้ได้!

ดาบมือใหม่ที่เล็กสั้นและหยาบกระด้าง ช่างตรงกันข้ามกับดาบหนักสีเงินอันแหลมคมของเยี่ยเทียน ดาบทั้งสองเสียดสีกันกลางอากาศ ซูรุ่ยเปลี่ยนอาวุธเป็นดาบพุ่งแทงเข้าหาลำตัวเยี่ยเทียน และในเวลานี้ดาบหนักของเยี่ยเทียนก็พุ่งแทงเข้ามาตรงหน้าซูรุ่ยเช่นกัน

วินาทีนั้น ดูเหมือนจะเชื่องช้าลงเป็นอย่างมาก ดาบไม้ของซูรุ่ยนั้นสั้น ด้วยตำแหน่งปัจจุบันของทั้งสอง ดาบของเยี่ยเทียนควรเข้ามาทำร้ายซูรุ่ยได้ก่อน แต่ความจริงแล้วมันตรงกันข้าม ช่วงวินาทีนั้นร่างกายของซูรุ่ยตอบสนองได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาใช้ความเร็วในการเคลื่อนที่ จึงทำให้การโจมตีของเยี่ยเทียนสูญเปล่า!

และในตอนนี้ ดาบไม้ของซูรุ่ยก็แทงเข้าไปในชุดเกราะของเยี่ยเทียนโดยตรง…

-1,888

ค่าความเสียหายสูงลิ่วลอยมาจากบนหัวของเยี่ยเทียนทำให้ผู้คนต่างปากอ้าตาค้างอีกครั้ง

คนดู A พูดว่า “แม่เอ๊ย! ใช้ดาบไม้มือใหม่ที่มีค่าพลังโจมตีสิลยี่สิบหน่วย สามารถตีจนเลือด 1,888 หน่วยที่ต่างกันสิบเท่าของตี้ซื่อเทียนจนหมดหลอดได้! ระบบเล่นตลกอะไรกับฉันเนี่ย”

คนดู B พูดว่า “นายจะไปรู้อะไร นี่คือโป้งเดียวจอดในตำนาน! ขอแค่มีการควบคุมและประสาทสัมผัสที่เฉียบคม ต่อให้ใช้ฝ่ามือข้างเดียวก็โจมตีจนถึงหลักพันได้ ไม่อย่างนั้น ‘หลิงเสิน’ จะเรียกตัวเองว่าสมจริงที่สุดในโลกได้ยังไง! แต่นี่ก็เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นกับตาว่ามีคนทำได้ถึงขนาดนี้เหมือนกัน! เย่อวี่สุดยอดฉิบหายเลย! ข้าน้อยขอคารวะ!”

คนดู C พูดว่า “องค์มหาเทพเย่อวี่! ขอพระองค์ทรงเกษมสำราญ มีพระชนมายุยิ่งยืนนานนับหมื่นปี!”

คนดู D “…”

ในขณะที่ทุกคนกำลังตกใจ ซูรุ่ยก็หลบการโจมตีได้อีกครั้ง ร่างที่รวดเร็วราวกับภูตผีพลันมายืนอยู่ข้างหลังของเยี่ยเทียน ดาบไม้ในมือของเขาพลันแทงลงบนแผ่นหลังทีหนึ่ง…

-2,000!

“เชี่ย!”

ในเวลานี้มือสังหารในฝูงชนพลันร้องอุทานขึ้นมา เพราะท่าที่ซูรุ่ยใช้ดาบไม้มือใหม่โจมตีเมื่อครู่นั้นคือท่าแทงข้างหลัง ทักษะลอบสังหารของมือสังหาร!

ไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือการเคลื่อนไหวของเขา แม้แต่องศาและน้ำหนักในการลงมือ ล้วนเป็นสิ่งที่มีอยู่ในตำราเรียน!

ไม่รอให้กลุ่มมือสังหารหายตกใจ ซูรุ่ยก็ร่ายเพลงดาบต่อเนื่องใส่เยี่ยเทียนอีกครั้ง…

-2,000 -2,000 -2,000…

จากนั้นตื่อซื่อเทียนก็ GAMEOVER อีกครั้ง!

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนกระทั่งเยี่ยเทียนถูกซูหว่านบังคับคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง ซูรุ่ยถึงเก็บดาบไม้มือใหม่ไป และรับไม้คทาจอมเวทที่ตกลงมาจากกลางอากาศเอาไว้ได้อย่างพอดิบพอดี!

ในตอนนี้ใบหน้าของเยี่ยเทียนซีดเผือด ราวกับว่าสูญเสียความมั่นใจในชีวิตไป

ทันใดนั้นบริเวณโดยรอบก็เงียบสงัดลงอย่างมาก ในตอนนี้ไม่ว่าทุกคนจะโอบกอดความรู้สึกแบบใดเดินเข้ามาดูในตอนแรกเริ่ม ทว่า ณ เวลานี้ทุกคนต่างก็เงียบเสียงลงโดยพร้อมเพรียงกัน

ความแข็งแกร่งของเย่อวี่ ไร้ข้อกังขาเสมือนดั่งทวยเทพ ไร้ความกล้าจะทำให้ผู้คนอิจฉาริษยาและเกลียดชังได้

ไม่มีใครกล้าหัวเราะเยาะตี้ซื่อเทียน

เพราะพวกเขารู้ดีว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่อวี่ ในสนามตอนนี้ไม่ว่าเปลี่ยนเป็นผู้ใดก็จะต้องถูกอัดเละอย่างยับเยิน

“จะเอาอีกไหม”

น้ำเสียงไม่ใส่ใจดังขึ้นช้าๆ

ซูรุ่ยเล่นกับไม้คทาในมือ เลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เหลือบมองไปที่เยี่ยเทียนทีหนึ่ง

ไม่มีการยั่วยุหรือเพิกเฉยในสายตานี้ มีแต่ความนิ่งสงบจนทำให้คนหวาดกลัว

ในวินาทีนี้เยี่ยเทียนถึงจะตระหนักได้จริงๆ ว่า ตั้งแต่ตอนแรก เย่อวี่ไม่ได้ยั่วยุตัวเองแต่อย่างใด…

มดที่พยายามเขย่าช้างนั้นไม่เจียมตัวเอาซะเลย!

และช้างก็แค่เดินผ่านอย่างช้าๆ ไม่ได้สนใจมดเลยแม้แต่น้อย นั่นเป็นเพราะว่ามดไม่เคยปรากฏอยู่ในสายตาของเขาเลย

ความสูงต่างกัน การมองเห็นก็ต่างกัน และจิตใจก็ยิ่งต่างกัน!

เยี่ยเทียนไม่ได้ตอบคำพูดของซูรุ่ย ร่างของเขาพลันกะพริบวาบ ก่อนจะหายไปต่อหน้าทุกคน…

ตี้ซื่อเทียนออฟไลน์แล้ว!

อย่างน้อยเยี่ยเทียนก็ยังคงรักษาความเย่อหยิ่งของชายคนหนึ่งเอาไว้ เขาออฟไลน์แล้ว และจากนั้นเขาก็ไม่เคยออนไลน์อีกเลย แน่นอนว่าคำพูดนี้เป็นเรื่องราวที่พูดกันทีหลัง

ณ เวลานี้ได้เห็นตี้ซื่อเทียนออฟไลน์ไป ผู้คนโดยรอบต่างประหลาดใจ แล้วก็รู้สึกว่านี่ก็เป็นไปตามเหตุและผล…

เรื่องนี้ไม่ว่าเกิดขึ้นกับใครก็คงไม่มีคนอยู่ต่อได้อีก!

เมื่อตี้ซื่อเทียนออฟไลน์ สมาชิกของกิลด์ซื่อเทียนที่ถูกซูรุ่ยแผ่พลังกดดันใส่จนตัวแข็งต่างก็หนีกันออกไป คนที่กลับเมืองก็กลับเมืองไป คนที่ออฟไลน์ก็ออฟไลน์ไป

หุยโหมวอีเซี่ยวยังอยู่ที่เดิม สีหน้าซีดเผือด

ผู้ชายที่เดิมทีเธอคิดว่าสามารถปกป้องลมฝนและทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ เวลานี้กลับถูกเย่อวี่ตีจนยับเยินต่อหน้าเธอ

ในใจของหุยโหมวอีเซี่ยวพลันหนาวสะท้าน!

เป็นครั้งแรกที่เธอรู้ว่ามีผู้ชายที่เก่งขนาดนี้อยู่ในเกม!

และชายที่ยอดเยี่ยมแบบนี้กลับถูกซูเฉิงหว่านเย่ว์นางมารจอมสังหารนั่นหลอกใช้ นี่มันเกินไปแล้วจริงๆ!

“เย่อวี่!”

ทันใดหุยโหมวอีเซี่ยวก็ก้าวขึ้นไปข้างหน้าและเอ่ยเรียกซูรุ่ย น้ำเสียงนั้นราวกับเค้นเรี่ยวแรงทั้งร่างออกมาเพื่อเอื้อนเอ่ย “ฉันมีบางอย่าง จะพูดกับคุณ เกี่ยวกับ…ซูเฉิงหว่านเย่ว์”

“หือ”

ซูรุ่ยเลิกคิ้ว แววตารังเกียจฉายชัดอย่างไม่ได้ปิดบัง “น่าเบื่อที่สุด!”

พูดพลางเขาก็เดินไปหาซูหว่านอย่างไม่ลังเล

“เย่อวี่ คุณเชื่อจริงเหรอว่าซูเฉิงหว่านเย่ว์ไม่เคยชอบตี้ซื่อเทียนเลย”

เมื่อเห็นว่าเย่อวี่ไม่สนใจตัวเอง หุยโหมวอีเซี่ยวก็ตะโกนขึ้นเสียงดัง เสียงตะโกนของเธอทำให้ผู้ชมที่ยังเดินไปไม่ไกลหยุดลง…

อะไรเนี่ย ละครวันนี้หลังจากจบไปอีกฉากก็มาอีกฉาก จากเรื่องฆ่าๆ แกงๆ ก็เปลี่ยนมาเป็นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แล้วเหรอ

แต่ว่า พวกเราชอบดู! ดูกันเงียบๆ ต่อไปเถอะ…