บทที่ 16 ซื้อทั้งตึกได้ง่ายดายเหมือนดื่มน้ำเย็น
เขายังคงแสร้งทำเป็นจุดซิการ์ 1 มวน อัดควันเข้าลึก 1 ฟอด แล้วปล่อยควันออกมา พลางพูดลากน้ำเสียงยาวขึ้นว่า：“หนุ่มน้อย ไม่มีเงินก็อย่าดันทุรัง ซื้อแค่ ห้อง 2 ห้องแล้วยังมีหน้ามาบอกว่าซื้อ 92 ห้อง จะโกหกก็โกหกให้เนียนหน่อย”
เห็นได้ชัดว่า คนที่อยู่ในสถานการณ์นั้น ไม่มีใครเชื่อว่าเฉินห้าวจะซื้อตึกทั้งตึกได้
“โอ๋？แล้วถ้าผมซื้อห้องจำนวน 92ห้องจริงล่ะ？”
เฉินห้าวเหลือบตามองประธานจ้าวท่านนั้น เขาอ้วนลงพุงเหมือนคนท้อง กระดุมของเสื้อสูทถูกปลดออก ศีรษะมีเส้นผมเพียงไม่กี่เส้น เป็นมาตรฐานของลุงวัยกลางคนที่พบเจอได้บ่อย ท่าทางดูตลกเล็กน้อย
“ถ้าคุณมี 92 ห้องจริง ผมจะกลืนกินโฉนดทั้งหมดลงไป แต่ถ้าคุณไม่มีล่ะ？”ประธานจ้าวพูดขึ้นอย่างยั่วยุ
“ถ้าไม่มีล่ะก็ผมก็กินโฉนด 92ฉบับ เหมือนกัน ”
เฉินห้าวเริ่มรู้สึกสนุกขึ้นมาจริง ๆ จู่ ๆ ก็อยากจะเห็นคนกินโฉนด 92 ฉบับว่าเป็นยังไง จึงรับคำท้านี้ เขาโยนกุญแจรถให้กับเฉารุ่ยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ให้เธอหยิบกล่องลังที่อยู่ในรถออกมา
เฉารุ่ยเชื่อฟังในสิ่งที่เฉินห้าวพูด จึงรีบวิ่งออกไป ไม่นานก็ใช้แรงค่อนข้างมากอุ้มกล่องลังออกมา
“คุณจะทำอะไร？”ผู้จัดการซุนมองเฉินห้าวด้วยสีหน้าเย็นชา “ถ้าคุณยังก่อความวุ่นวายอยู่ผมจะเรียกยามแล้วนะ”
เฉินห้าวนำกล่องลังวางไว้บนโต๊ะ แล้วเปิดออกมา ทำให้เห็นสมุดสีแดงกองหนึ่งวางอยู่ข้างในอย่างเป็นระเบียบพลางพูดกับประธานจ้าวว่า：“ค่อย ๆ ทานนะครับ ต้องการฉิ๊กโฉ่กับซีอิ๊วไหมครับ ？”
“อะไรกัน？”
ประธานจ้าวตกตะลึง ลุกขึ้นยืนแล้วหยิบสมุด2-3 เล่ม ออกมาจากลัง ดูยังไงก็ล้วนเป็นโฉนดที่ดิน เมื่อเปิดดูอย่างละเอียด ก็พบว่าบ้านเลขที่ล้วนเรียงต่อกัน ห้อง1501 ห้อง1503 ห้อง1504 ห้อง1601 เป็นต้น ล้วนเป็นห้องในคอนโดเฟ่ยชุ่ย ตึก 5 ทั้งสิ้น
“ของปลอม ต้องเป็นของปลอมแน่ ๆ คุณลองตรวจสอบดูซิ！”
ประธานจ้าวหาผู้เชี่ยวชาญเพื่อตรวจสอบโฉนดว่าเป็นของจริงหรือของปลอม
ผู้จัดการซุนงุนงงเล็กน้อย เขารีบหยิบโฉนดมาดู แม้ว่าในใจจะไม่เชื่อ แต่โฉนดเหล่านั้นล้วนเป็นของจริง เอกสารต่าง ๆ ที่อยู่ข้างบนกับล้วนตรงกัน และยังมีข้อมูลจากบริษัทของพวกเขา
“จะเป็นไปได้ยังไง？ตึก 5 ขายหมดตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ？”
ผู้จัดการซุนเป็นผู้จัดการฝ่ายขาย การซื้อตึกเป็นเรื่องใหญ่ทำไมเขาถึงไม่รู้เรื่องเลยล่ะ เพื่อที่จะพิสูจน์เรื่องนี้ เขาก็รีบไปที่แผนกการเงินเพื่อตรวจสอบ ผลคือแผนกการเงินตอบกลับมาว่าได้รับเงินของตึก 5 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ผลก็คือฝ่ายการเงินแจ้งมาว่าได้รับเงินค่าตึก 5 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ช่วงเวลาโอนเงินคือวันนี้ช่วงเช้า อีกทั้งยังจ่ายครั้งเดียวจบ เงินสดจำนวน100,000,000 หยวน ได้โอนเข้าบัญชีบริษัทของพวกเขาแล้ว
“เป็นไปได้ยังไง？ยังวัยรุ่นอยู่เลย หรือว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นลูกเศรษฐี เป็นมนุษย์ประดุจเทพที่ซื้อตึกได้อย่างง่ายดายเหมือนดื่มน้ำเย็น？”ผู้จัดการซุนรู้สึกช็อค
แต่ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ตึกของพวกเขาก็ขายได้แล้ว สำหรับเขาแล้วเป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างมาก ผลงานนี้ทำให้เขาได้เงินจำนวนไม่น้อย และคนที่สร้างผลงานให้กับเขาก็คือชายหนุ่มรูปหล่อที่อยู่เบื้องหน้า
“ท่านคือประธานเฉินสินะ เมื่อสักครู่นี้ผมเพิกเฉยต่อท่าน อย่าได้ถือสาเลยนะครับ！”
เขาหันศีรษะไปหาเพื่อนร่วมงานคนอื่น ตะโกนขึ้นว่า：“เร็ว เร็ว！รีบจัดหาที่นั่งให้กับประธานเฉิน เสิร์ฟชา เสิร์ฟน้ำชาชั้นดี ไปเอาชาปี้หลัวชุนที่ดีที่สุดที่ห้องทำงานของผมมา！”
พนักงานขายภายในสำนักงานขายวิ่งวุ่นราวกับผึ้งและเริ่มดำเนินการ ย้ายโซฟา ชงชา หยิบผมไม้และขนม บางคนหยิบพัดขึ้นมาถามประธานเฉินว่าร้อนไหม ปฏิบัติต่อเฉินห้าวราวกับพระราชา
คนร่ำรวยที่พริบตาเดียวซื้อตึกทั้งตึก ถือว่าเป็นไฉ่ซิ้งเอี๊ยเทพเจ้าแห่งโชคลาภของแผนกฝ่ายขาย！เป็นพระเจ้าของผมตลอดกาล！
“พวกคุณรอก่อนนะครับ” เฉินห้าวยับยั้งการกระทำที่เอาอกเอาใจของพนักงานบริษัทอสังหาริมทรัพย์“ตอนนี้ผมอยากเห็นคนชิมรสชาติของโฉนดมากกว่า”
ในเมื่อตรวจสอบแล้วว่าโฉนดอสังหาริมทรัพย์เป็นของจริง งั้นการเฉินห้าวเป็นฝ่ายชนะการพนันกับประธานจ้าว ตามที่สัญญาไว้ก็คือ ประธานจ้าวจะต้องกลืนกินโฉนดเข้าไปทั้งหมด
เฉินห้าวโยนโฉนดปึกหนึ่งไปให้เขา พลางทำสัญลักษณ์มือ“เชิญ”จากนั้นนั่งพิงอยู่ที่โซฟาอย่างสบายใจ รอการแสดงของเขา ช่วงขณะนั้นประธานจ้าวรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ ดับซิการ์ลงยิ้มแห้งพลางพูดว่า：“แบบนี้ไม่ดีมั้งครับ โฉนดอสังหาริมทรัพย์สำคัญขนาดนี้ ถ้ากินเข้าไปจะกลายเป็นเรื่องใหญ่”
“ไม่เป็นไร”เฉินห้าวนั่งอยู่บนโซฟา พูดขึ้นอย่างไม่แยแสว่า“ผมทำใหม่ได้ คุณไม่ต้องเป็นกังวล”
“เหอะ ๆ ๆ ผมมีธุระที่ต้องทำ ขอตัวก่อนนะครับ”ประธานจ้าวทนอยู่ต่อไม่ไหว ลุกขึ้นแล้วรีบเผ่นหนี
ผู้จัดการซุนที่อยู่ตรงนั้นยังคงพยายามอยู่：“ประธานจ้าว แล้ว10 ห้องนั้นล่ะ？”
“ผมมีปัญญาเรื่องเงินทุนนิดหน่อย เดี๋ยววันหลังมาใหม่”ประธานจ้าวรีบวิ่งออกไปเหมือนหนี เขาไม่มีหน้าที่จะอยู่ที่นี่ต่อแล้ว
ที่สำคัญก็คือเฉินห้าวซื้อทีเดียวทั้งตึกมันช่างล่อตาล่อใจ สำหรับห้อง 10 ห้องของเขาก็ถูกบดบังจนหมดสิ้น หากเขาไปซื้อที่สำนักงานขายแห่งอื่นเขาก็จะถูกนับถือเป็นพระราชา แต่สำหรับที่นี่แม้แต่คนรับใช้ก็ไม่คู่ควรแล้วจะยังอยู่ต่อทำไม
เฉินห้าวก็ไม่ได้อยากจะบังคับให้ใครกินโฉนดอสังหาริมทรัพย์หรอก เพียงแต่ว่าไม่ชอบที่ประธานจ้าวมีเงินแค่นิดหน่อยก็ทำท่าทีโอ้อวด ในเมื่อเขาเองก็หนีไปแล้ว เรื่องกินโฉนดก็ช่างมันเถอะ
จากนั้นเฉินห้าวก็ให้พนักงานผู้ชายเอากล่องโฉนดของเขากลับไปไว้บนรถ จากนั้นก็กลับเข้าไปนั่งในห้องรับรองแขก
ผู้จัดการซุนและพนักงานบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งนี้จำนวนหนึ่งอยู่ด้านหลังของเฉินห้าว สีหน้าท่าทางเคารพบูชาราวกับว่าเทพเจ้า หากไม่รู้ก็จะคิดว่าพวกเขากำลังต้อนรับหัวหน้าอยู่
