บทที่ 68 เต้นรำด้วยกัน
เมื่อพูดถึงเรื่องพวกนี้ เฉินห้าวเป็นคนมีเหตุผล ถ้าหากไม่ใช่ว่าเขามีพลังมหาศาล เขาคงโดนรังแกจนตายไปแล้วละ
ถ้าหากมู่ต้าเหวยมีปัญหากับเขาละก็ เฉินห้าวก็คงไม่มีความรู้สึกที่ดีอะไรให้กับคนใหญ่คนโตท่านนี้ แล้วพูดตอกกลับไปว่า “ไม่หรอกครับ ก็แค่สั่งสอนพวกคนที่ไม่รู้จักเคารพกฎหมายก็เท่านั้น ถือจะว่าช่วยเหลือสังคมละกัน”
พ่อลูกจากตระกูลเจิ้งและหวังเชินเป็นลูกน้องของมู่ต้าเหวย เมื่อเป็นคนของเขาแล้วเฉินห้าวมาพูดแบบนี้ ก็เหมือนกับว่าหลอกด่าเขา
ขณะนั้นสีหน้าของมู่ต้าเหวยก็เย็นชาขึ้นทันที พูดขึ้น “ไม่เลวนี่พ่อหนุ่ม เป็นคนที่มีความยุติธรรมดี”
“ไม่ขนาดนั้นครับ ขอบคุณสำหรับคำชม” เฉินห้าวตอบอย่างไม่ยอมเช่นกัน
“หึ! “มู่ต้าเหวยโมโหแล้ว ในสายตาของเขาฉายแววร้ายกาจออกมา
โจวซีถงที่อยู่ข้างกายเมื่อเห็นว่าสถานการณ์กำลังจะแย่ลง ก็กระตุกเสื้อของเฉินห้าวแล้วพูดว่า “ประธานมู่ เฉินห้าวเขาไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เขากำลังพูดเล่นค่ะ ถือว่าเห็นแก่ฉัน เรื่องนี้ก็ให้มันผ่านไปเถอะนะคะ”
พูดได้ว่า โจวซีถงกำลังใช้เกียรติของเธอและของบริษัทโจวซื่อมาช่วยเหลือเฉินห้าว
มู่ต้าเหวยเงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้นว่า “ในเมื่อประธานโจวพูดขนาดนี้แล้ว ผมก็จะไม่ไปรังแกเด็กก็แล้วกัน งั้นเรามาเต้นรำกันสักเพลงแล้วค่อยๆคุยกันเถอะ”
มู่ต้าเหวยหันไปพูดกับผู้จัดการข้างหลัง เพลงในห้องโถงก็เปลี่ยนเป็นเพลงสบายๆ มู่ต้าเหวยยื่นมือมาเชิญโจวซีถงไปเต้นรำ
โจวซีถงลังเลนิดหน่อย เธอเต้นรำกับผู้ชายน้อยมาก แต่เพื่อเฉินห้าว เธอตัดสินใจที่จะเสียสละสักหน่อย เก็บความไม่สบายใจไว้แล้วพูดว่า “ตกลง…….”
แต่ทันใดนั้นก็มีแขนที่แข็งแรงข้างหนึ่งมาแย่งมือของโจวซีถงไป
แน่นอนว่าคนที่มาขวางไว้เป็นเฉินห้าว เขาฟังออกว่าเพลงในห้องโถงนั้นเป็นเพลงที่แนบชิดกัน การวางมือไว้บนเอวจึงเป็นเรื่องปกติ ถ้าหากโจวซีถงตกไปอยู่ในมือของเฒ่าหัวงูนี้ต้องไม่ใช่ดีแน่
เฉินห้าวไม่มีทางยอมให้โจวซีถงเสียสละขนาดนั้นเพื่อตัวเองแน่นอน เขาพูดด้วยรอยยิ้ม “ได้สิซีถง เรายังไม่เคยเต้นรำกันเลย วันนี้เป็นโอกาสเหมาะเลยละ”
“นาย! “
โจวซีถงชักสีหน้า มีความไม่พอใจ เธอสร้างโอกาสที่จะปรับความเข้าใจแก่เฉินห้าว แต่เฉินห้าวกลับทำลายมัน ทุกคนเขาก็รักศักดิ์ศรีทั้งนั้น และมู่ต้าเหวยที่กำลังโมโหอยู่ตรงนั้น ดูแล้วแม้แต่เกียรติของเธอก็ไม่สามารถใช้ได้แล้วละ
“ไม่เป็นไร ตาแก่นี่เดี๋ยวฉันจัดการเอง หน้าที่ของเธอตอนนี้ก็คือเต้นรำกับฉัน”
เฉินห้าวนั้นได้วางท่าตามรูปแบบเพลงแล้ว มือหนึ่งโอบเอวบางๆของโจวซีถงไว้ อีกมือหนึ่งจับมือที่สวยงามของเธอ ค่อยๆรับบรรยากาศของเสียงเพลงและความนุ่มนวลของผิวหนัง เป็นความรู้สึกที่วิเศษจริงๆ
การแย่งโจวซีถงมาจากเฒ่าหัวงู เฉินห้าวรู้สึกว่านี่เป็นเรื่องที่เขาทำถูกต้องที่สุดของคืนนี้แล้ว
“หรือว่าผู้สนับสนุนของเฉินห้าวใหญ่กว่าเลยไม่กลัวที่จะมีปัญหากับมู่ต้าเหวยงั้นสิ? ”
ยังไงซะเรื่องมันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว โจวซีถงก็เลิกที่จะพยายามสานสัมพันธ์ของทั้งคู่แล้วก็เต้นรำกับไปกับเฉินห้าว เธอก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าเฉินห้าวจะจัดการกับปัญหานี้ยังไง คนอื่นๆแค่ได้ยินชื่อของมู่ต้าเหวยก็กลัวจนหัวหด แต่ไม่คิดเลยว่าเฉินห้าวกลับดูเฉยๆ ต้องมีที่พึ่งพาแน่นอน
สาวสวยที่หลุดมือไปทำให้มู่ต้าเหวยโมโหมาก เขาบอกกับผู้จัดการส่วนตัวว่าเขาต้องการข้อมูลทั้งหมดของเฉินห้าว กล้าต่อกรกับเขาแบบต้องสั่งสอนสักหน่อย เขาคือมู่ต้าเหวยแห่งเมืองไป๋เหอ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้ ไม่ควรมาเจอเจ้าหนุ่มไม่ไว้หน้ากันแบบนี้
สักพักต่อมา ผู้จัดการก็เอาเอกสารชุดหนึ่งมาให้มู่ต้าเหวย
“ก็มีแค่ตึก 1 ตึก ร้านอาหารตะวันตกอีกหนึ่ง รถสองคัน ยังกล้ามาต่อกรกับฉัน? “
ผู้จัดการพูด “เจ้านายครับ ให้ผมจัดการเอง คืนนี้ก็จัดการมันเลย ให้มันหายไปจากโลก”
“จัดการมันแน่นอนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ฉันยังทนได้ เดี๋ยวนายไปเตรียม…….”มู่ต้าเหวยวางแผน ผู้จัดการไปทำตามคำสั่ง
อีกด้านของฟลอร์เต้นรำ เฉินห้าวกำลังเต้นรำกับโจวซีถง ตรงหน้าเขาก็คือใบหน้าของโจวซีถงที่สมบูรณ์แบบ
“ช่วงนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่”เฉินห้าวถามขณะที่เต้นรำ
“ก็เรื่องนั้นของบริษัท รอบก่อนต้องขอบคุณนายมากจริงๆ ตอนนี้รื้อถอนเสร็จแล้ว คงจะทำการสร้างจนเสร็จตามแบบสัญญาได้ นี่เป็นผลงานของนายทั้งนั้น”โจวซีถงพูด
“ไม่ต้องขอบคุณ ฉันก็แค่ทำการแลกเปลี่ยนตามขั้นตอนเท่านั้น”เฉินห้าวยักคิ้วไปหนึ่งที
จู่ๆโจวซีถงก็เม้มปาก ในใจอยู่ๆก็รู้สึกละอายขึ้นมา เพราะใบรับรองการรื้อถอนนั้นเธอใช้รูปภาพของตัวเธอเองแลกมันมา แต่ไม่เป็นไรเพราะเธอมีคฤหาสน์ในเมือง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องง่ายที่จะปิดบังไว้
“ห้ามส่งต่อ! ”โจวซีถงพูดเสียงเข้ม เธอหมายถึงรูปพวกนั้น
“แน่นอนสิ ฉันไม่ได้ส่งต่อ รูปสวยๆแบบนี้ ฉันต้องเก็บไว้ชื่นชมคนเดียวแน่นอนอยู่แล้ว”เฉินห้าวพูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อคิดไปว่ารูปลับของตัวเองต้องถูกเฉินห้าวดูซ้ำไปซ้ำมา ในใจก็เกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้น แล้วเธอก็พูดอีกว่า “ห้ามใช้รูปของฉันทำเรื่องอะไรที่ไม่ดี”
แน่นอนว่าเธอหมายถึงการทำ “เรื่องอย่างว่า” ของชายโสด
“ฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ ถ้าอยากได้ก็จะทำแบบเปิดเผย”เฉินห้าวหัวเราะ
ทั้งสองก็เล่นรำพูดคุยกันอย่าสนิทสนมอยู่อย่างนั้น ไม่กี่นาทีผ่านไป เพลงจบลง เฉินห้าวถึงหยุดเต้นรำกับโจวซีถงอย่างไม่ค่อยเต็มใจ
