บทที่ 73 แกเป็นใครกันแน่
“เจ้านายครับ แย่แล้ว เงินในบัญชีของคุณหายไปครึ่งหนึ่ง!”
ผู้ช่วยรายงานให้ทราบด้วยความเร่งรีบ ทำให้มู่ต้าเหวยนั้นเรียกสติกลับมาได้ พวกเขารีบตรวจสอบดูรายละเอียดของบัญชี แต่ไม่ว่าดูยังไงก็มีเพียงสี่สิบหกพันล้านเท่านั้น จำนวนเงินเก้าสิบพันล้านกว่าหยวนก่อนหน้านั้นเหมือนเป็นเพียงแค่ความฝัน
“ไม่สิ วันก่อนฉันเพิ่งตรวจสอบดู หลังจากที่ขายหุ้นของบ้านนั้นไปก็ได้มาพันกว่าล้าน รวมเป็นเก้าสิบพันล้านกว่าหยวน ทำไมถึงได้กลายเป็นสี่สิบหกพันล้านได้ละ ต้องโดนพวกแฮกเกอร์แน่ๆ”
มู่ต้าเหวยวิตกจนเหงื่อท่วมหัว เขาไม่มีกะจิตกะใจจะแข่งต่อแล้ว เอาแต่คิดว่าจะเอาเงินจำนวนที่ “หาย” ไปนั้นคืนมายังไงเท่านั้น เขาเสียไปหลายสิบพันล้านแล้ว เงินจะหายอีกหลายสิบพันล้านไม่ได้ ถึงแม้เขาจะเป็นมู่ต้าเหวย แต่ก็มีผลกระทบอยู่ดี
เฉินห้าวไม่อยากรอเขาแล้วเลยถามออกไปว่า “ไม่มีเงินแล้วหรอ งั้นฉันจะชนะแล้วใช่มั้ย?”
“แก! ”
ทันใดนั้นมู่ต้าเหวยก็รู้สึกเจ็บปวดจนกำหน้าอกไว้ รู้สึกเหมือนเจ็บหัวใจ อวดเบ่งมาได้ทั้งชีวิต แต่ไม่คิดเลยว่าจะมาล่มที่เจ้าหนุ่มคนนี้
“ไม่มีเงินก็ยอมแพ้สิ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรสักหน่อย ชายหนุ่มอย่างฉัน ชนะคนแก่อย่างแก ก็เหมือนกับไม่ได้ชนะนั่นแหละ” เฉินห้าวตั้งใจพูดประชดเขา
“ได้ ครั้งนี้ฉันยอมแพ้ แต่เรื่องนี้ไม่จบแน่! ”
มู่ต้าเหวยกัดฟันยอมแพ้เขาก็คิดจะเดินออกไปเลย
“รอเดี๋ยว แกลืมสิ่งที่เราพนันกันไว้รึเปล่า?” เฉินห้าวยักคิ้วถาม
เฉินห้าวหน้าแดงก่ำ แต่คำพูดที่พูดไปแล้วเอากลับคืนมาไม่ได้ เขาจึงโค้งตัวให้เฉินห้าวไปหนึ่งทีแล้วกัดฟันพูดต่อว่า “ผมผิดไปแล้วครับเจ้านาย!”
“ดีมาก รู้ตัวว่าผิดก็โอเค กลับไปแก้ไขตัวเองละ” เฉินห้าวกวนเขากลับ
จากนั้นมู่ต้าเหวยก็เดินออกไปจากจุดนี้ เรื่องนี้มันถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่สามารถแก้ไขได้
“สุดยอด บริจาคไปสี่สิบหกพันล้าน! ”
คนรอบข้างปรบมือ บางคืนถือแก้วเหล้าเข้ามาทำความรู้จักกับเฉินห้าว ทุกคนรู้แล้วว่าหนุ่มหล่อเฉินห้าวคนนี้เป็นคนที่สุดยอดมากกว่ามู่ต้าเหวย
“ขอบคุณที่ทุกคนสนับสนุน” เฉินห้าวยิ้มและขอบคุณแขกทั้งหลาย
ตอนนี้ฝ่ายรับจัดเลี้ยงกลับไปกันหมด ไม่มีคนดูแลสถานที่แล้ว เฉินห้าวเดินไปหลังเวทีแล้วเปลี่ยนเพลง เขายื่นมือไปชวนโจวซีถงเต้นรำด้วยกันอีกครั้ง
โจวซีถงที่ดูสถานการณ์อยู่ข้างๆ ตลอดได้รู้สึกสนใจในตัวเฉินห้าวมาก จึงได้ยื่นมืออันสวยงามไปบนฝ่ามือของเฉินห้าวเป็นการตอบรับ
“นายนี่ยอมได้จริงๆ สี่สิบหกพันล้าน ฉันยังมีเงินไม่เยอะขนาดนั้นเลย! ”
ขณะที่กำลังเต้นรำ โจวซีถงได้เข้าไปกระซิบ
เฉินห้าวตกใจ “ไม่ใช่มั้ง ผู้สืบทอดบริษัทโจวซื่อเนี่ยนะไม่มีเงิน? ”
โจวซีถงพูด “ก็แค่มีหุ้นอยู่เท่านั้น บริษัทไม่ใช่ของฉันคนเดียวสักหน่อย ฉันมีหุ้นแค่ 10% เอง ส่วนใหญ่อยู่ในมือของพ่อฉันทั้งนั้น เงินอย่าเงินของฉันก็เอาไปลงทุนหมดแล้ว ไม่มีเงินฝากในธนาคารมากขนาดนั้น พูดถึงนักธุรกิจต้องทำกำไร การฝากเงินไว้ในธนาคารนั้นถือเป็นการเสียของ! ”
เฉินห้าวเข้าใจแล้ว ที่แท้โจวซีถงก็ยังไม่ได้สืบทอดอย่างเต็มตัวนี่เอง
“ฉันขอสัมภาษณ์หน่อย บริจาคไปสี่สิบหกพันล้านไปในทันที นายไม่รู้สึกเจ็บปวดหรอ?” โจวซีถงถามอย่างสนใจ
“ไม่หรอก เงินฉันได้มาง่าย อีกอย่างเงินสี่สิบหกพันล้านนั่นก็ไม่ใช่เงินสะอาด ต้องรีบใช้ไปถึงจะสบายใจ”
เฉินห้าวพูดถูก เงินนี้ใช้บัตรความมั่งคั่งเท่ากันได้มันมา และเบื้องลึกของมู่ต้าเหวยก็ไม่สะอาด เงินนี้เป็นเงินที่เขาได้มาอย่างผิดกฎหมาย เขาเองก็ถือซะว่าปล้นคนรวยช่วยเหลือคนจนละกัน ทำเรื่องดีไปเรื่องหนึ่ง ส่วนตัวก็เสียเพียงแค่บัตรความมั่งคั่งเท่ากันไปใบเดียวเท่านั้น
“นาย เป็นใครกันแน่? ” โจวซีถงถามแล้วจ้องเขาตาใส
“ฮะๆ ฉันเป็นคู่เต้นรำของเธอไง!” เฉินห้าวหัวเราะเจ้าเล่ห์ แล้วจับเอวจับแขนของเธอแน่นขึ้น
ตอนนี้จังหวะเพลงถึงช่วงที่โศกเศร้า เฉินห้าวและโจวซีถงมองตากัน ไม่มีใครสามารถละสายตาออกจากกันได้เลย
อยู่ๆ ร่างกายของเฉินห้าวก็ร้อนขึ้น จับเอวโจวซีถงไว้ จมูกได้กลิ่นความหอมของหญิงสาวโชยมา ทำให้เฉินห้าวควบคุมตัวเองไม่ได้ มองไปที่ริมฝีปากแดงนั้น เฉินห้าวยื่นหน้าไปแบบไม่รู้ตัว หวังจะสัมผัสริมฝีปากนุ่มนั่น
โจวซีถงหัวใจเต้นแรง ไม่รู้ว่าตัวเองควรหลบหรือควรหลับตากันแน่ บรรยากาศตอนนี้มันช่างสวยงามเหลือจนทำให้เธอลืมตัว
ทันใดนั้นเพลงก็จบลง เสียงของผู้คนรอบข้างดังขึ้น โจวซีถงรู้สึกตัวในตอนที่ปากของทั้งคู่นั้นเกือบจะสัมผัสกัน เธอก็ผลักเฉินห้าวออก แล้ววิ่งหนีออกไป ความตื่นตระหนกของเธอแสดงออกชัดเจนว่าไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน
“เพลงบ้าอะไรเนี่ย ยาวกว่านี้อีกสักไม่กี่วินาทีไม่ได้รึไง?”
เฉินห้าวกำลังบ่นเพลงนี่อยู่ ถ้ายาวกว่านี้อีกสักไม่กี่วินาที เขาก็จะได้จูบแรกแล้ว
แต่ยังไงซะโอกาสก็ยังมีอีกเยอะ เฉินห้าวก็ไม่ได้เสียดายอะไรมากแล้วก็เดินตามออกไป
โจวซีถงไปห้องน้ำ เฉินห้าวจึงรออยู่ข้างนอก
ผ่านไป 10 กว่านาทีโจวซีถงถึงจะออกมา ออกมาแล้วก็รู้สึกเหมือนปกติ ยังคงเป็นภาพลักษณ์ที่เย็นชา แต่ว่าในขณะที่มองไปที่เฉินห้าว กลับฉายแววตาของความอ่อนโยนออกมาเล็กน้อย กำแพงน้ำแข็งของเธอมีแนวโน้มที่จะละลายแล้ว
“พวกเรากลับกันได้แล้ว” โจวซีถงพูดขึ้น
“โอเค”
เฉินห้าวออกจากโรงแรมเตรียมตัวที่จะไปส่งเธอ
ขณะที่จากไป สายตาของทุกคนมองไปที่พวกเขาทั้งคู่ คนหนึ่งก็คนที่เอาชนะมู่ต้าเหวยได้ ส่วนอีกคนก็เป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองและเป็นผู้สืบทอดบริษัทโจวซื่ออีกด้วย เป็นการร่วมมือที่แข็งแกร่งจริงๆ ถือเป็นคู่ในฝันเลย
