บทที่121 50 ต่อ 100
คนพวกนี้ก็คือพนักงานดูแลความปลอดภัยที่เฉินห้าวจ้างมา พวกเขาตรงเวลามาก เมื่อจัดระเบียบที่ยืนเสร็จก็ถึงเวลาที่นัดหมายพอดี
“รายงานตัวครับคุณลูกค้า บริษัทรักษาความปลอดภัยคิงคองได้มาทำการดูแลรักษาทรัพย์สินส่วนบุคคลของคุณ จำนวนที่ควรมา 50 คน และมารายงานตัว 50 คนครับ กรุณาสั่งงานให้ด้วยครับ”
หัวหน้าของคนพวกนี้ได้รายงานตัวกับเฉินห้าวเสียงดัง เหมือนกับอยู่ในกองทัพ
“ดีมาก ดูแลทรัพย์สินของฉัน จัดการกลุ่มคนฝ่ายที่มาขโมยของ!”เฉินห้าวชี้ไปที่เฮียหนิวแล้วพูดเสียงดัง
“ครับ รับรองว่าภารกิจสำเร็จแน่นอนครับ!”
ผู้ดูแลความปลอดภัยพวกนี้เผชิญกับพวกโจร ทุกคนเอาอุปกรณ์ออกมาจากรถบรรทุก มีทั้ง หมวกกันน็อค ไม้กระบอง เป็นต้น ต่างก็เป็นอุปกรณ์ป้องกันตัวที่มีมาตรฐานทั้งนั้น ให้เฉินห้าวอยู่ตรงกลาง และล้อมดูแลเขาไว้
เฮียหนิวรู้สึกว่าเรื่องนี้มีอะไรแปลกๆ ไม่ใช่ว่าหาคนมาสู้กันหรอ?ทำไมถึงได้เรียกคนที่ดูเหมือนพวกพนักงานรักษาความปลอดภัยแบบนี้มาละ?
แต่ว่าเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว นักเลงของพวกเขารอไม่ไหวแล้ว ลูกน้องที่เรียกมาช่วยเหลือต่างก็หยิบมีดไม้ออกมา ตะโกนแล้วก็พุ่งเข้าใส่
เฉินห้าวใช้เครื่องบันทึกการขับขี่มาบันทึกเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างไม่รีบร้อน จากนั้นก็โทรแจ้งความไปที่ 110 บอกว่ามีคนเยอะแยะที่อุปกรณ์ครบมือมาขโมยเงินสดหลักล้านของเขา กล่องธนบัตรสีแดงกล่องใหญ่นั้นและวิดีโอที่ถ่ายในเหตุการณ์ก็คือหลักฐาน
เฉินห้าววางสาย ก็มองดูว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยพวกนี้จะสั่งสอนนักเลงยังไง
ยังไงก็เป็นถึงทหารเกษียณ ต่างก็เคยฝึกฝนมา พวกรวมตัวกันเป็นโล่กำบัง ทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน อย่างแรกก็ใช้โล่รองรับการโจมตีของอีกฝ่ายก่อน แล้วก็ให้คนที่อยู่ข้างล่างใช้ไม้กระบองตีไปที่ท้องของอีกฝ่าย หลังจากที่อีกฝ่ายกำลังเจ็บปวดอยู่ ก็พุ่งเข้าใส่พร้อมกันโดยมีโล่กำบังไว้
นักเลงแถวแรกมีคนล้มลงไปไม่น้อย พวกนักเลงที่ล้มลงไปจึงกลายเป็นสิ่งเกะกะที่ทำให้พวกเดียวกันที่อยู่ข้างหลังนั้นออกแรงได้ไม่ดีนัก
ต่อมาก็คือช่วงเวลาออกฤทธิ์ของพนักงานรักษาความปลอดภัย หลังจากที่ผ่านการสังเกตนิดหน่อยเมื่อกี้นี้ ก็ได้รู้ว่าอีกฝ่ายก็แค่พวกนักเลงที่ไม่รู้จักการวิธีการต่อสู้เท่านั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยพวกนี้ก็สู้จนสนุก มีโล่บางคนนั้นถอยตัวออก จากนั้นพนักงานรักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านหลังก็กระโดดถีบไปอย่างแรง ขาที่ผ่านการฝึกฝนมาเตะเข้าไปที่หัวของพวกนักเลง ทำให้สลบไปทันที กระบวนท่าโหดร้ายต่างๆในสนามรบตอนนี้ถูกใช้กับพวกนักเลง ตีจนพวกมันกรีดร้อง
ผ่านไปเพียงแค่ 2 นาที พวกนักเลงก็ล้มลงไปกว่า 30 คนแล้ว
ควรต้องรู้ไว้ไม่ว่าจะเป็นการสู้เดี่ยวหรือการสู้กลุ่ม พละกำลังนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมาก พวกนักเลงสู้ได้แค่แบบทั่วไป แต่เมื่อมาเจอกับทีมพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เก่งกาจ ไม่นานก็มีคนกลัวจนถอยหนี แต่พวกพนักงานรักษาความปลอดภัยนั้นยิ่งสู้ยิ่งแข็งแกร่ง เหมือนได้ย้อนกลับไปยังช่วงเวลาที่อยู่ในกองทัพทหาร ไล่ตีพวกนักเลง แสดงทักษะการต่อสู้ออกมา เพียงไม่กี่ทีก็มีคนล้มลง
หลังจากนั้น 3 นาที พื้นเต็มไปด้วยคนเจ็บ ไม้ตกเรี่ยราด และนักเลงที่เหลืออยู่ไม่กี่สิบคนก็วิ่งหนีเร็วจะยิ่งกว่ากระต่ายอีก
คนพวกนี้ที่เฮียหนิวหามา นั้นไม่ใช่ลูกน้องของเขาโดยตรงทั้งหมด ดังนั้นจึงไม่รู้ถึงการต่อสู้ของคนพวกนี้ เมื่อเห็นอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไปก็รีบวิ่งหนี สุดท้ายก็เหลือเพียงลูกน้อง 5-6 คนของเฮียหนิวถือมีดป้องกันตัวอย่างกลัวๆ
“เฮียหนิว ถอยก่อนเถอะครับ พวกเขาคนเยอะเกินไป วันนี้ไม่มีผลดีกับพวกเราแน่!”ลูกน้องพูดด้วยความกลัว
100 คนสู้กับ 50 คน ยังกล้าพูดว่าอีกฝ่ายคนเยอะ ดูแล้ว ความหน้าด้านก็เป็นพลังอย่างหนึ่งสินะ
ในใจเฮียหนิวเองก็ตื่นตระหนก ยังไม่ทันรู้ด้วยซ้ำว่าเฉินห้าวนั้นเป็นใครและมาจากไหน นี่มันไม่เหมือนกับบทละครที่เคยมีเลยสักนิด
ในตอนที่เขากำลังคิดว่าจะหนีหรือไม่หนีดี พนักงานรักษาความปลอดภัยพวกนั้นก็หยุดลง แล้วกลับไปปกป้องอยู่ข้างกายเฉินห้าว โดยไม่ได้ไล่ตามมาทำร้ายพวกเขา
เพราะว่าพนักงานรักษาความปลอดภัยต้องดูแลความปลอดภัยของนายจ้างเป็นอันดับแรก การไล่ตีพวกนักเลงพวกนั้นก็เพราะว่าพวกมันมารุกล้ำความปลอดภัยของนายจ้าง ตอนนี้พ้นจากอันตรายแล้ว พวกเขาจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไล่ตาม และกลับไปปกป้องทรัพย์สินของนายจ้างเป็นสำคัญ
เฉินห้าวยิ้มเล็กน้อย เป้าหมายในการทำสงครามของบรรลุแล้ว เขากระดิกนิ้วใส่เฮียหนิว “ทำไมไม่เข้ามาแล้วละ?ลูกน้องขึ้นร้อยของนายก็ไม่มีประโยชน์ ดูแล้วครั้งหน้านายต้องหาสักสองร้อยคนแล้วละ”
ใบหน้าของเฮียหนิวดำเขียว อยากจะสวนกลับแต่ก็หาเรื่องอะไรมาเถียงไม่ได้ เพราะการต่อสู้ครั้งนี้แพ้ราบคาบสุดๆ ผู้แพ้ไม่มีสิทธิ์ปากเก่ง
แต่ลูกน้องของเขานั้นยังด่ากลับ “แกอย่าได้ใจ!ทำเฮียหนิวโมโห แกรอไว้เลย สักวันแกจะรู้เอง!”
พูดจบพวกเขาก็มุดตัวเข้ารถเบนซ์ เตรียมตัวขับหนี
เฉินห้าวรู้สึกเพียงแค่ว่านี่ตลกมาก เอาความเก่งของปากมาใช้กับการต่อสู้ก็คงไม่แพ้ขนาดนี้หรอก
แต่พวกเขาหนีไม่รอดแล้ว เสียงรถตำรวจดังมาจากภายนอกอาคารร้าง มีรถตำรวจขับมาสิบกว่าคัน และยังมีรถรักษาความปลอดภัยของตำรวจพิเศษ ตำรวจพิเศษชุดดำใส่ชุดกันกระสุนที่มีคำว่า “Police” ได้ล้อมรอบสถานที่ต่อสู้ไว้
เมื่อกี้ที่เฉินห้าวแจ้งความ บอกไปว่าที่นี่มีโจรอยู่ประมาณร้อยกว่าคน นี่ถือเป็นคดีใหญ่ของสถานีตำรวจแล้ว ดังนั้นทางตำรวจจึงได้ใช้กองกำลังพิเศษมาเสริม แต่เมื่อมาถึงดูแล้วการต่อสู้จะจบลงแล้ว อีกฝั่งนั้นสมบูรณ์แบบ ส่วนอีกฝั่งนั้นล้มระนาว นี่ไม่ใช่การต่อสู้ นี่คือการสั่งสอนชัดๆ
สุดท้ายเฮียหนิวยังถูกขวางไว้และถูกวางเป็นผู้ต้องสงสัย ถูกพาตัวลงจากรถและพาจากไป
เมื่อเห็นตำรวจมา เฉินห้าวจึงบอกให้พนักงานรักษาความปลอดภัยเลิกดูแล เขาให้ความร่วมมือกับตำรวจเป็นอย่างดีโดยการไปสถานีย่อยกับตำรวจ เนื่องจากครั้งนี้มันเรื่องใหญ่เกินไป จึงข้ามสถานีตำรวจแล้วไปยังสาขาเมืองตะวันตกโดยตรง
ส่วนพวกนักเลงที่บาดเจ็บพวกนั้น ไม่มีบาดแผลที่ทำให้ถึงตาย ส่วนมากก็แค่ถูกตีจนสลบกับแผลถลอก บาดเจ็บเบาๆนั้นถูกพาตัวไปเลย คนที่มีการกระทบกระแทกรุนแรงก็ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล ไม่นานก็ได้รับใบรับรองผลอย่างรวดเร็ว
