บทที่163 จับโจรต้องจับหัวหน้าก่อน
ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนต่างแตกตื่น รู้สึกได้ว่าเฮียสือ ครานี้ไม่ยอมแพ้ โกรธจนเดือดดาล สีหน้าของเสี่ยวเสี่ยวกับฉีฉีซีดเผือก พวกเธอชื่นชอบคุณชายเฉินที่ใจคอกว้างขวาง รีบดึงรั้งแขนเสื้อเฉินห้าวเบา ๆ ส่งสัญญาณให้เขารีบหนีไป มิฉะนั้นจะต้องถูกซ้อมอยู่ที่นี่เป็นแน่ ในฐานะที่พวกเธอทำงานในเมืองบันเทิง รู้จักดีในความโหดร้ายของเฮียสือ
เฉินห้าวเห็นว่าเฮียสือได้เปิดเผยตัวตนจนถึงนาทีสุดท้ายแล้ว แสดงเจตนาดี ส่งสายตาให้หญิงสาวทั้งสองที่คอยดูแลเขามานานออกไปข้างนอก
“คุณชายเฉิน คุณต้องระมัดระวังด้วยนะ”
เธอก็เป็นมนุษย์ เสี่ยวเสี่ยวกับฉีฉีไม่อยากเห็นเฉินห้าวบาดเจ็บเป็นอะไรไป แต่พวกเธอทำงานอยู่ในเมืองบันเทิง ไม่ต้องการทำให้เฮียสือต้องโกรธเคือง จึงทำได้เพียงหลบออกไปเสีย
ลูกสมุนเฮียสือที่อยู่ในห้องจัดแจงให้ผู้คนในห้องออกไปจนหมดในเวลาอันรวดเร็ว ภายในห้องเหลือเพียงเฉินห้าวกับลูกสมุนของเฮียสือ แต่เฉินห้าวไม่มีทีท่าจะหวาดกลัวเลยสักนิด นั่งบนเก้าอี้อย่างเยือกเย็นคอยให้ปลากินเหยื่อ และยังเทไวน์ใส่แก้วยกขึ้นมาดื่ม อีกทั้งยังพูดว่า ไวน์ของที่นี่ดื่มไม่คล่องคอ เกรดต่ำมาก
“เจ้ายังไม่รู้ใช่ไหม คำว่าตายเขียนอย่างไร!”
เฮียสือเดือดดาลสุดขีด ตบโต๊ะเสียงดัง “ให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง ชดเชยมาให้ข้าห้าล้าน…ไม่สิ ยังมีดอกเบี้ยอีก รวมทั้งหมดหกล้าน มิฉะนั้นจะจับเจ้าไปถ่วงน้ำให้ตาย ในแม่น้ำไป๋เหอไม่ใช่มีเจ้าเพียงคนเดียว!”
“อ๋อ เจ้าพูดว่าเคยทำเรื่องชั่วแบบนี้ใช่ไหม?”
เฉินห้าวจับประเด็นอย่างฉับไว ย้อนถามช่องโหว่ในคำพูดของฝ่ายตรงข้าม
“ใช่ ข้าเป็นคนจัดการทั้งสิ้น อย่างน้อยราวห้าหกคน จะรวมเจ้าอีกคนหนึ่งด้วย!” เฮียสือรู้สึกได้ว่าตนได้ควบคุมสถานการณ์ไว้ได้แล้ว จึงพูดไปโดยไร้ความละอายใจ
เฉินห้าวพอใจมาก เพราะว่ากล้องเว็ปแคมได้อัดคำพูดเมื่อครู่นี้ไว้แล้ว เพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐานสำคัญ
“ดีมาก น่าสนุก พูดต่อไปซิ”
เฉินห้าวยกไวน์ขึ้นมาจิบ จากนั้นใช้คำพูดที่เฝ้ารอ ราวกับว่ากำลังนั่งฟังละครขบขันยามว่างในDEYUNSHE
เฮียสือโกรธจนจมูกเบี้ยว สุดที่อดกลั้นไว้ได้แล้ว ไม่สนใจเงิน ๆ ทอง ๆ วันนี้จะต้องเอาชีวิตของเฉินห้าวให้ได้
“เอามันให้ตาย”
เฮียสือแผดเสียงในลำคอ ออกคำสั่งจัดการให้ถึงตาย
ลูกสมุนแต่ละคนหยิบสารพัดอาวุธออกมาก คนที่ไม่มีก็คว้าเก้าอี้ หรือของแข็งใกล้ตัวพุ่งเข้าใส่
ฝ่ายตรงข้ามมีคนมากกว่า เวลานี้ในนิยายมากมายได้แนะนำวิธีการรับมือกับสถานการณ์อย่างนี้ ไว้ว่าจับโจรต้องจับตัวหัวหน้าก่อน
ทันใดนั้นเฉินห้าวขว้างแก้วไปด้านหลัง ฉวยจังหวะที่พวกลูกสมุนกำลังหลบ พุ่งกระโดดข้ามไปหาเฮียสือที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะพนัน
เฮียสือไม่ลังเลที่จะคว้าโทรศัพท์ในมือทำเป็นอาวุธซัดใส่เฉินห้าวในทันที
เฉินห้าวมีท่วงท่าตอบสนองฉับไว คว้าโทรศัพท์ได้ ขว้างกลับไปทันที โทรศัพท์ลอยไปกระทบดวงตาของเฮียสือ เข้าอย่างจัง
“โอ้ย!”
เฮียสือหลับตาด้วยความเจ็บปวด ซึ่งมีผลต่อการมองเห็นของเขามาก เฉินห้าวฉวยจังหวะช่องโหว่นี้ใช้ท่าเสือของวิชาท่าห้าสัตว์คือกระบวนท่า “เสือตะครุบเหยื่อ” จนเฮียสือล้มไปกองบนนพื้น จากนั้นม้วนตัวถ่ายเทพลังอย่างรวดเร็ว และใช้ประโยชน์จากแรงเฉื่อยจับเฮียสือ โดยใช้ท่อนแขนล๊อคคอเขาไว้จนแน่น
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก ลูกสมุนของเฮียสือยังไม่ทันได้ลงมืออะไร เมื่อตั้งสติได้ ก็เห็นลูกพี่ถูกเฉินห้าวล๊อคคอไว้เรียบร้อยแล้ว ทุกคนส่งเสียงโห่ร้อง ไม่มีใครกล้าบุ่มบ่ามบุกเข้าไป
กระบวนท่าเสือตะครุบเหยื่อนี้ เป็นกระบวนท่าใหม่ที่เฉินห้าวเพิ่งคิดค้นขึ้นมา เป็นท่วงท่าที่บุกไปข้างหน้า อยู่ในกลุ่มประเภทเสือออกหากิน โดยได้จากคำแนะนำของลุงหู เฉินห้าวไม่ยึดติดกับรูปแบบกระบวนท่ารูปภาพคนในหนังสือจะใช้การโจมตีชนิดตัวต่อตัว เฉินห้าวตัดสินใจเข้าพุ่งโจมตีกลางอากาศในเวลาอันรวดเร็ว แม้นจะล้มตะแคงแต่ลุกขึ้นยืนอย่างฉับไว ขึ้นลงรวดเร็วดุจสายลม แม้แต่เขาเองก็พอใจมากกับกระบวนท่าในการจับตัวหัวหน้าในครั้งนี้
“ปล่อยตัวเฮียสือ!”
“หยุดมือ ไม้งั้นจะสับเจ้าให้ตาย!”
ลูกสมุนทุกคนต่างก็กวัดแกว่งอาวุธเพื่อคุกคาม
“พวกเจ้าเข้ามาซิ ดูสิว่าใครตายกันแน่”
เฉินห้าวยิ้มอย่างเยือกเย็น ใช้แขนล๊อคคอจนแน่น ครู่เดียวเฮียสือตาเหลือก สองขาดิ้นทุรนทุราย ราวกับว่าใกล้จะสิ้นใจ
“ปล่อย ปล่อย……”
เฮียสือเหมือนกำลังร้องขอชีวิต ส่งเสียงอู้อี้ออกจากในลำคอ
เฉินห้าวคลายมือออก เฮียสือจึงสามารถหายใจได้ หายใจเข้าไปเฮือกใหญ่ ครั้งนี้คงไม่กล้าทำเป็นเก่งแล้ว เมื่อครู่นึกว่าตนเองได้ตายไปแล้วจริง ๆ
ถึงเวลานี้ เขาสร่างเมา เพิ่งรู้สึกได้ว่า คนที่เขาหาเรื่องอยู่นั่น ไม่ใช่แพะอ้วยฉุที่รอถูกเชือด แต่เป็นเสือร้ายที่เฝ้าคอยขย้ำคน การโจมตีเมื่อครู่นี้ ทำให้เขารู้สึกได้ถึงจ้าวป่าที่แท้จริงเป็นอย่างไร
“เจ้ามีฝีมือ เสนอเงื่อนไขมา” เฮียสือกำลังระงับโทสะของตน
“สั่งให้คนของเจ้าวางอาวุธลง” เฉินห้าวพูดคุกคาม
เฮียสือทำตามคำสั่ง สั่งการให้ลูกน้องวางอาวุธ จากนั้นสั่งให้ออกไปจากห้องพนันไพ่ให้หมด
เฉินห้าวดึงเข็มขัดของเฮียสือออกมา มัดเขาไว้กับเก้าอี้ ควบคุมสถานการณ์ได้ในทันที รอเก็บกวาดเท่านั้น
เวลานี้ จู่ ๆ ประตูห้องโถงเปิดออก มีคนหัวล้านเดินเข้ามา
“ไอ้หัวล้าน อัดมันให้ไปกองกับพื้น ข้าให้เจ้าหนึ่งแสน!” เฮียสือมองเห็นแสงแห่งความหวัง จึงให้รางวัลนำจับ
เดิมทีไอ้หัวล้านนี้เป็นคนที่เขาเชิญมาคุมสถานที่ เมื่อก่อนฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ซ่านโฉ่ว ฝีมือกังฟูเก่งกาจ ตอนนี้เป็นความหวังสุดท้ายของเขา
ได้ยินมาว่าคนนี้ฝึกศิลปะการต่อสู้ซ่านโฉ่ว เฉินห้าวเกิดความตื่นเต้น หลังเขาฝึกวิชาท่าห้าสัตว์สำเร็จ ยังไม่เคยได้ต่อสู้กับผู้ฝึกวิชาศิลปะการต่อสู้เลย ตอนนี้ถือเป็นโอกาสที่จะพิสูจน์ความสามารถและหาประสบการณ์
“ต่อสู้กับข้าสักครั้ง หากชนะเจ้าสามารถพาคนนี้ไป” เฉินห้าวนำตัวเฮียสือเป็นรางวัลตอบแทน
“กล้าจับตัวลูกพี่ของข้า ข้าจะต้องสังหารเจ้า!”
หัวล้านระงับความโมโหไม่ได้ แผดเสียงคำรามใช้เท้าเตะฟาดไปอย่างดุดัน
เท้าที่ฟาดออกไปรวดเร็วมาก แหวกอากาศ ยากต่อต้านยิ่งนัก
