บทที่ 204 การเอาคืนของคุณจอร์จ
เมื่อโจวซีถงกับเฉินห้าวนั่งเครื่องบินมาถึงเมืองไป๋เหอก็ดึกมากแล้ว เฉินห้าวขับรถยนต์โรลส์รอยซ์ที่จอดไว้ที่สนามบินไปส่งโจวซีถงที่บ้าน
เมื่อถึงหน้าประตูบ้าน หลังจากที่โจวซีถงลงจากรถ เธอรู้สึกอาลัยอาวรณ์
“กลับไปเถอะ อย่าลืมคิดถึงผมล่ะ” เฉินห้าวพูดติดตลก
“พูดมาก จำไว้ว่าอย่าบอกความสัมพันธ์ของเราให้คนอื่นรู้” โจวซีถงพูดจริงจัง
“วางใจได้เลย ผมไม่ใช่เด็กๆ นะ ไม่ประกาศเรื่องนี้ไปทั่วหรอก” เฉินห้าวเอ่ยขึ้น
“จำไว้ก็ดี” โจวซีถงม้วนผมเล่นเหมือนจะพูดอะไร แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา
เฉินห้าวพูดว่า “ต่อจากนี้ถ้าต้องการอะไร เรียกใช้บริการผมได้นะ”
โจวซีถงจิ๊ปาก “ฉันไม่ต้องการ”
พูดจบ เธอก็หันหลังเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าขืนอยู่ต่อ เฉินห้าวจะพูดอะไรน่าอายออกมา
เฉินห้าวอดยิ้มออกมาไม่ได้ แซวโจวซีถงเป็นบางครั้งก็สนุกเหมือนกัน
เมื่อกลับมาถึงคอนโดเฟ่ยชุ่ย คนที่อยู่ในชุดนอนสีชมพูอย่างเซี่ยจิ้งก็มารออยู่ในห้องของเขาสักพักใหญ่แล้ว
“บอส คุณเหนื่อยแล้วสินะ มานั่งเร็วสิ ฉันจะนวดไหล่ให้”
เมื่อเฉินห้าวเดินเข้ามา เซี่ยจิ้งทำดีจนประหลาด เธอเป็นฝ่ายแขวนเสื้อสูทให้เขา แถมยังประคองเฉินห้าวมานั่งที่โซฟาแล้วนวดไหล่ให้เขา
“เธอไปก่อเรื่องอะไรมาหรือเปล่า” เฉินห้าวรู้สึกว่าเซี่ยจิ้งมาทำดีกับเขาต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน
“ไม่มี คุณคือบอสที่น่ารักที่สุดของฉัน ฉันต้องตั้งใจดูแลคุณสิ” เซี่ยจิ้งจงใจอ้อน
เฉินห้าวขี้เกียจสนใจการออดอ้อนของเธอ และถามขึ้นว่า “ใช่สิ หมู่คฤหาสน์จงหัวตกแต่งเป็นยังไงบ้าง”
“ฉันกำลังจะรายงานเรื่องนี้พอดี” จู่ๆ เซี่ยจิ้งก็เปลี่ยนท่าทีเป็นพออกพอใจ แล้วพูดอธิบายฉอดๆ ให้เฉินห้าวฟัง
อันที่จริงเธอได้ทำการปรับปรุงคฤหาสน์ส่วนใหญ่เสร็จเรียบร้อยแล้ว ห้องพวกนั้นเกือบจะเสร็จเรียบร้อย เหลือเพียงแค่เก็บกวาดและวางเฟอร์นิเจอร์เท่านั้น จากการที่มีเงินสนับสนุนที่เพียงพอของเฉินห้าว เซี่ยจิ้งจ้างบริษัททำความสะอาดพร้อมกันสามบริษัทเพื่อเข้ามาทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมในหมู่คฤหาสน์จงหัว มันเป็นที่พักอาศัยขนาดใหญ่ที่พร้อมเข้าอยู่
โดยเฉพาะห้องของเซี่ยจิ้ง เธอตั้งใจตกแต่งอย่างประณีต ตัวเธอเองชอบมันมาก
การที่เซี่ยจิ้งสรรเสริญเยินยอเช่นนี้ ก็เพราะอยากถามเฉินห้าวว่าจะย้ายเข้าไปอยู่ได้เมื่อไร เธอแทบจะรอไม่ไหวแล้ว
“เลือกฤกษ์งามยามดีมาแล้วกัน แล้วก็เชิญหวังเฉียงกับคนที่สนิทมา เปิดปาร์ตี้ให้ทุกคนได้สนุกกัน” เฉินห้าวพูด
“โอเค งั้นอีกสามวันฉันจะไปร่อนการ์ดเชิญ!”
เซี่ยจิ้งดีใจจนกระโดดโลดเต้น แต่มันยังไม่พอ จู่ๆ เธอก็โน้มตัวไปหอมแก้มเฉินห้าวแล้วพูดว่า “นี่คือคำขอบคุณที่บอสให้ฉันเข้าไปอยู่ในหมู่คฤหาสน์จงหัว จุ๊บๆ”
จากนั้นเธอก็เดินฮัมเพลงออกจากห้องไปทำเรื่องของตัวเอง
เฉินห้าวลูบกลิ่นหอมที่ยังติดอยู่ตรงแก้ม เขาไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี
ในบรรดาผู้หญิงที่อยู่ข้างกายเขา เซี่ยจิ้งเป็นผู้หญิงแก่นและกล้าหาญ โจวซีถงที่มีความสัมพันธ์กับเขา ตอนที่ลากันไม่มีแม้แต่จูบลา แต่ทว่าเซี่ยจิ้งเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน รูปร่างและใบหน้าอันเซ็กซี่ของเธอ ทำให้คนอดใจไม่ไหวได้ง่ายๆ
ก่อนนอน เฉินห้าวเปิดมือถือและเห็นรูปถ่ายเซลฟี่ที่โจวซีถงส่งมา เธอสวมชุดวิกตอเรียส์ซีเคร็ตที่เฉินห้าวซื้อให้เธอ ให้มุมมองแก่สุภาพบุรุษมากขึ้น มันร้อนแรงกว่าตัวเดิมที่ซื้อเสียอีก
เฉินห้าวเห็นแล้วใจเต้นจนแทบจะระเบิด ในขณะเดียวกันเขาก็เข้าใจแล้วว่า โจวซีถงเป็นสาวซึนเดเระ ในใจของเธออยากแท้ๆ แต่แค่คำหวานๆ ยังพูดไม่เป็น ก็เลยเอารูปภาพมาแทน
“ฝันดีนะซีถง” เฉินห้าวส่งข้อความบอกฝันดีตามปกติ ในเมื่อโจวซีถงไม่อยากให้เปิดเผยความสัมพันธ์ เขาจึงไม่สะดวกใจที่จะส่งคำพูดเสี่ยวๆ ไปให้เธอ ทั้งสองคนได้สานสัมพันธ์ไปถึงจุดที่ลึกที่สุดแล้ว จึงไม่ต้องคิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ
วันต่อมา หลังจากที่เฉินห้าวทานอาหารเช้าที่เซี่ยจิ้งเตรียมไว้ให้ เขาเปิดมือถือและอ่านข่าวเล็กน้อย
ในขณะที่เขากำลังอ่านข่าวการเงินและเศรษฐกิจไปเรื่อยๆ ก็เจอกับข่าวข่าวหนึ่ง เขาขมวดคิ้วขึ้นทันที เพราะข่าวนี้เกี่ยวกับโจวซีถงกับคุณจอร์จคนที่โดนเขาต่อย
เนื้อหาของข่าวคือคุณจอร์จ CEO ของโอ้ผู่กรุ๊ปแถลงเมื่อวานว่า หลังจากที่ผ่านการตรวจสอบหลายด้าน เป็นที่ยืนยันว่าเทคโนโลยีการสื่อสารควอนตัมของบริษัทโจวซื่อมีความเสี่ยงด้านความปลอดภัยที่สำคัญ ซึ่งอาจขโมยข้อมูลของลูกค้าและคุกคามความปลอดภัยของผู้ใช้ ดังนั้นจึงเป็นตัวแทนของโอ้ผู่กรุ๊ปในนามของสหพันธ์การสื่อสารระหว่างประเทศจึงประกาศว่าประเทศสมาชิกจะไม่ซื้ออุปกรณ์สื่อสารและอุปกรณ์ที่ใช้ร่วมกับอุปกรณ์สื่อสารใดๆ ของบริษัทโจวซื่อ ในขณะเดียวกันก็เรียกร้องให้ประเทศอื่นๆ ในโลกไม่ใช้เช่นกัน
ความคิดเห็นในข่าวมีผลกระทบไม่ดีต่อบริษัทโจวซื่อเป็นอย่างมาก ถึงขนาดที่ทำให้สั่นคลอนได้เลยทีเดียว
“ให้ตายเถอะ สงสัยฉันคงต่อยคุณจอร์จอะไรนี่เบาไป!” เฉินห้าววางมือถือลงบนโต๊ะอย่างแรง
เห็นได้ชัดว่าคุณจอร์จเอาคืนเพราะเรื่องในวันนั้น ถ้าคุณจอร์จอยู่ตรงหน้า เฉินห้าวคงจะต่อยเขาจนแม่จำหน้าไม่ได้ แต่ไอ้เฒ่านี่เป็นคนต่างประเทศ มาอยู่แดนไกลกฎหมายเล่นงานมันไม่ได้น่ะสิ เลยทำอะไรได้อย่างไม่เกรงกลัว
โจวซีถงน่าจะรู้ข่าวนี้แล้วเช่นกัน เฉินห้าวคิดว่าตัวเองต้องไปปลอบเธอเสียหน่อย
เฉินห้าวรีบขับรถมาถึงที่ตึกบริษัทโจวซื่อ
“สวัสดีค่ะประธานเฉิน!”
ตอนนี้คนในตึกบริษัทโจวซื่อต่างก็รู้จักเฉินห้าว รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขากับบอสของตัวเอง แต่ละคนทักทายเขาอย่างนอบน้อม
เฉินห้าวพยักหน้า และรีบขึ้นลิฟต์ไปข้างบน เมื่อมาถึงหน้าห้องทำงานของโจวซีถง เลขาแจ้งว่า โจวซีถงอยู่ที่ห้องประชุมหมายเลขหนึ่งกำลังประชุมผู้ถือหุ้น
เฉินห้าวก็มาถึงห้องประชุมหมายเลขหนึ่งเช่นกัน หน้าประตูมีรปภ.ยืนเฝ้าอยู่สองคน แต่ว่าพวกเขารู้จักเฉินห้าว จึงรีบทักทายอย่างมีมารยาท
เฉินห้าวพยักหน้าให้พวกเขา จากนั้นจึงมาที่หน้าประตู และแง้มประตูห้องประชุมออกเล็กน้อย แววตาของเขาจ้องเขม็งทันที เพราะเขาเห็นภาพที่ทำให้หงุดหงิด
