บทที่ 205 เป็นผู้ถือหุ้น
“ประธานโจว คุณต้องรับผิดชอบเรื่องที่ถูกแบนจากนานาชาติ!”
“จากที่ผมรู้มา เพราะคุณไปล่วงเกินคุณจอร์จของโอ้ผู่กรุ๊ป เลยเกิดการแบนขึ้น!”
“ถ้าไม่สามารถจัดการได้ด้วยความประนีประนอม พวกเราต้องมาคิดแล้วล่ะว่าคุณเหมาะสมกับตำแหน่งประธานหรือไม่”
ในห้องประชุม เหล่าคนแก่อายุห้าสิบพากันรุมตำหนิโจวซีถงกันยกใหญ่ นี่ยังด่าแบบสุภาพ เหมือนพวกคำด่าทอในที่สาธารณะ การแบนทำให้หุ้นของบริษัทโจวซื่อดิ่งลงและมูลค่าตลาดที่หดตัว ส่งผลกระทบต่อกระเป๋าเงินของพวกเขา
“เธอยังต่างกับพ่อของเธอมาก ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงให้ผู้หญิงอย่างเธอมารับหน้าที่แทน!” ผู้ถือหุ้นรายย่อยคนหนึ่งก่นด่า เขากำลังดูถูกเพศของโจวซีถง
ภายใต้การด่าทอ ในใจของโจวซีถงเศร้าโศกเสียใจและโกรธมาก แต่เธออดกลั้นไม่ได้แสดงมันออกมาและทำได้เพียงเงียบ
เธอจะทำอะไรได้ล่ะ หรือจะกลับไปตกลงเงื่อนไขของคุณจอร์จ นี่มันไม่ต่างจากการตัดเนื้อให้อินทรีกิน โจวซีถงจะไม่ทำเช่นนั้นเด็ดขาด
ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นผู้หญิงที่รักศักดิ์ศรีและรักตัวเอง
“ทำไมไม่พูดอะไรล่ะ เป็นใบ้เหรอ เธอต้องอธิบายเรื่องนี้ให้พวกเรา ไม่งั้นไม่จบแน่!” หญิงแก่วัยประมาณห้าสิบพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
เธอเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นรายเล็กเท่านั้น เธอชื่อว่าอวี๋หง เป็นผู้หญิงเหมือนกันแต่กลับดูถูกโจวซีถง ชอบหาเรื่องด่าทอตลอดเวลา
อย่ามองว่าโจวซีถงเป็นเจ้านายที่ได้รับความรักและความเคารพในบริษัทโจวซื่อ แต่เธอกลับถูกบีบบังคับจากผู้ถือหุ้นพวกนี้ ตอนนี้เธอยังไม่ได้สืบต่ออำนาจการถือหุ้นทั้งหมดของพ่อ เธออยู่ภายใต้การบังคับและต้องรับผิดชอบต่อคณะกรรมการ ดังนั้นเมื่อถูกด่าทอเธอจึงไม่สามารถตอบโต้ได้ นอกเสียจากเธอจะลาออกจากบริษัทโจวซื่อ
แต่บริษัทโจวซื่อทำเพื่อเธอทุกอย่าง เธอจะไม่ยอมออกจากบริษัทไปในสภาพนี้แน่นอน
ขณะที่โจวซีถงกำลังกัดฟันเตรียมที่จะตัดสินใจ จู่ๆ ประตูก็เปิดออกพร้อมเสียงพูดอันก้องกังวาน “ผมจะรับผิดชอบเรื่องนี้แทนโจวซีถงเอง!”
เหล่าผู้ถือหุ้นที่มีท่าทีไม่เหมาะสมหันไปมองด้วยความตกใจ มีชายหน้าตาหล่อเหลายืนอยู่กลางประตู เขาเดินเข้ามาอย่างอกผายไหล่ผึ่ง แววตาของเขาแน่วแน่ไม่มีความหวาดกลัว ท่าทีของเขาดูมีอำนาจอย่างมาก
“เฉินห้าว…”
เมื่อโจวซีถงเห็นเขา ใจที่กำลังบอบช้ำเหมือนได้รับความอบอุ่น เธอไม่รู้สึกไร้ที่พึ่งอีก ตาของเธอเปียกชื้นขึ้นมา เฉินห้าวเป็นซุปเปอร์แมนของเธอ เขามาช่วยเธอในช่วงที่ลำบากเสมอ
ที่ประชุมคนเยอะ เฉินห้าวจึงไม่ได้ทำกิริยาสนิทสนมมากเกินไป เขาส่งสายตาบอกให้โจวซีถงวางใจ ยกเรื่องที่นี่ให้เขาจัดการเอง
“นายเป็นใคร ออกไปซะ ไม่งั้นพวกเราจะเรียกรปภ.!” ผู้ถือหุ้นพูดอย่างโมโห
“ผมเป็นเพื่อนของโจวซีถงและจะมาจัดการเรื่องของคุณจอร์จ” เฉินห้าวพูดอย่างไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่งและไม่ถ่อมตัวจนเกินไป
“แกน่ะเหรอ”
อวี๋หงไม่พอใจมาก เธอไม่คิดว่าคนหนุ่มอย่างเฉินห้าวจะมีความสามารถ ในเขตเมืองนี้เธอรู้จักเหล่าคุณหนูคุณชายในตระกูลใหญ่เป็นอย่างดี แต่ทว่าเธอไม่รู้จักเฉินห้าว แสดงว่าเฉินห้าวไม่ได้มีฐานะอะไร
อวี๋หงคิดไม่ผิด เฉินห้าวเป็นแค่เด็กในครอบครัวธรรมดา แต่คนที่มีเงินอุดหนุนหมื่นล้านอย่างเขา มีทรัพย์สินที่แตกต่างจากคนทั่วไป ห่างไกลจากสิ่งที่คนอื่นคิดหลายเท่า
“ผมบอกว่าผมจะแก้ไขวิกฤติครั้งนี้ อย่าบอกนะว่าจะไม่ให้แม้แต่โอกาสพูด” เฉินห้าวตอบโต้กลับอย่างไม่อ่อนโยน คนอย่างยัยแก่คนนี้ เขาเห็นก็รู้สึกสะอิดสะเอียนขึ้นมาทันที
“ไม่ใช่หมาแมวที่ไหนก็จะมีโอกาสพูดนะ นายรู้ไหมว่าที่นี่คือที่ไหน”
อวี๋หงไม่ชอบโจวซีถงและพาลไม่ชอบเพื่อนของเธอไปด้วย ดังนั้นอวี๋หงจึงพุ่งเป้าไปที่ทั้งสองคน เธอตะโกนเรียกพนักงานในบริษัทให้มาลากตัวเฉินห้าวออกไป
พนักงานชายสองสามคนเดินเข้ามา เฉินห้าวส่งเสียงหึ เขามองด้วยแววตาดุดัน เพื่อที่จะช่วยโจวซีถง ตอนนี้ไม่มีใครรั้งเขาได้ ใครที่กล้าเขามาขัดขวาง คงต้องลงไม้ลงมือก่อนแล้วล่ะ
“พวกนายออกไป”
ขณะนั้นโจวซีถงเอ่ยขึ้น ลูกน้องพวกนั้นต่างพากันกลัวเจ้านายจนยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าจะฟังใครดี
ยัยแม่มดอวี๋หงพูดไม่สำเร็จ เฉินห้าวจึงมองเหล่าผู้ถือหุ้นและพูดขึ้นว่า “คณะกรรมการทุกท่าน พวกคุณต้องการให้หุ้นของบริษัทขยายตัวสูงขึ้นและสามารถทำเงินได้ แล้วทำไมพวกคุณไม่ฟังวิธีของผมล่ะ ผมมีความสามารถพอที่จะแก้ไขวิกฤติครั้งนี้และสามารถทำกำไรให้พวกคุณได้”
พวกผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ ไม่ได้โง่ เมื่อเห็นท่าทีและน้ำเสียงที่แน่วแน่ของเฉินห้าว เหมือนว่าเขาจะมีความสามารถจริงๆ อีกอย่างฟังเขาพูดก็ไม่ได้เสียเวลาอะไรมากมาย ผู้ถือหุ้นคนหนึ่งบอกให้เฉินห้าวลองพูดดู
“ไม่ได้ ที่นี่คือการประชุมผู้ถือหุ้นใหญ่ คนที่ไม่ใช่ผู้ถือหุ้นต้องออกไป คนนอกไม่มีสิทธิ์มาพูดอะไรก็ได้”
อวี๋หงไม่ปล่อยเฉินห้าวง่ายๆ เธอตบโต๊ะแสดงความไม่พอใจ
สิทธิ์การถือหุ้นของอวี๋หงไม่น้อยเลยทีเดียว หุ้นห้าเปอร์เซ็นต์ซึ่งเป็นตัวเลขที่ไม่น้อยในกลุ่มผู้ถือหุ้นรายย่อยพวกนี้ เพราะฉะนั้นเธอจึงมีสิทธิ์พูด ถึงแม้ผู้ถือหุ้นรายย่อยคนอื่นๆ จะรำคาญเธอ แต่ไม่มีใครกล้าขัดแย้งกับเธอ
เฉินห้าวหรี่ตาลง ดูเหมือนว่าเขาจะออกโรงแทนโจวซีถง ยัยแก่คนนี้คืออุปสรรคใหญ่ที่สุด
ในเมื่อเธอบอกว่าต้องมีหุ้นถึงจะมีสิทธิ์พูด งั้นเฉินห้าวจะเป็นผู้ถือหุ้น และมีสิทธิ์เท่าเทียมที่จะพูดกับเธอ
เฉินห้าวเปิดเทคโนโลยีที่จำลองขึ้นมาเป็นโลกเสมือนแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน เขาค้นหาในหัวข้อสิทธิ์ในทรัพย์สิน หน้าต่างที่เขากำลังทำการซื้อหุ้นของบริษัทโจวซื่อปรากฏขึ้น
หุ้นสองเปอร์เซ็นต์ของบริษัทโจวซื่อ มีมูลค่าทางการตลาดเก้าร้อยล้าน ต้องการคะแนน 20 คะแนน
มีเพียงข้อความแค่นี้ แต่มีหุ้นสองเปอร์เซ็นต์ก็เพียงที่จะเป็นผู้ถือหุ้นรายย่อย เฉินห้าวซื้อมันอย่างไม่ลังเล
“โอนหุ้นสำเร็จ!” ข้อความปรากฏขึ้นบนapp
เฉินห้าวอาศัยคะแนนที่สะสมมาก่อน ซื้อหุ้นสองเปอร์เซ็นต์ของบริษัทโจวซื่อได้อย่างง่ายดาย และกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายย่อย
โจวซีถงเคยพูดว่าจะลงทุนในโรงเหล้าเจียเฟิ่งและกลายเป็นนักลงทุน คิดไม่ถึงว่าเฉินห้าวจะกลายเป็นผู้ถือหุ้นรายย่อยในบริษัทโจวซื่อซะก่อน นี่โชคชะตากำลังเล่นตลกอะไรอยู่
