บทที่ 203 การขายควบ
เมื่อลูกค้าดื่มไวน์ผลไม้เสร็จ จู่ๆ ก็ตาเป็นประกายขึ้นมา นี่เป็นเครื่องดื่มประหลาดที่พวกเขาไม่เคยกินมาก่อน ทุกคนเริ่มน้ำลายสอ และมีท่าทีว่าอยากดื่มอีก
“ขอโทษด้วยนะคะ ดื่มได้แค่คนละแก้วเท่านั้น ขอบคุณที่ให้ความร่วมมือค่ะ”
เหล่าพนักงานพูดปฏิเสธอย่างสุภาพ ลูกค้าเริ่มแย่งกันถามว่าไวน์ผลไม้ซื้อมาจากที่ไหน ทำไมไม่มีขายในร้านค้าออนไลน์ของบริษัทโจวซื่อ
เฉินห้าวบอกให้พนักงานแจ้งว่าตอนนี้ไวน์ผลไม้กำลังอยู่ในขั้นตอนการผลิต ถ้าอยากได้ทันทีต้องรีบซื้อผลิตภัณฑ์ของบริษัทไฮเทคโจวซื่อ จะได้ไวน์ตามจำนวนที่สั่งซื้อผลิตภัณฑ์ของบริษัทไฮเทคโจวซื่อ
อุปกรณ์การสื่อสารของบริษัทไฮเทคโจวซื่อราคาไม่ได้ถูกเลย คนส่วนใหญ่ซื้อไม่ได้ แต่คนที่มามุงเยอะขนาดนี้ น่าจะมีคนที่มีเพื่อนที่ทำงานเกี่ยวกับการสื่อสารอยู่แล้ว เมื่อคิดถึงความอยากของตัวเอง ทุกคนล้วนแล้วแต่โทรหาเพื่อนของตัวเองทันที
“เหล่าหลี่ รีบมาที่บูธของบริษัทไฮเทคโจวซื่อเร็วๆ แค่เซ็นสัญญาก็ได้ไวน์ผลไม้เลยนะ”
“อะไรนะ นายไม่สนใจเหรอ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไวน์ผลไม้พวกนั้นไม่ใช่ไวน์ผลไม้ธรรมดานะ นายมาชิมที่งานก็จะรู้เอง”
เมื่อเป็นเช่นนี้ คนที่ต้องการจริงๆ จึงถูกเรียกตัวมา หลังจากที่ได้ชิมไวน์ผลไม้ เดิมทีที่ไม่สนใจก็สนใจขึ้นมาทันที หลังจากผ่านการคิด มีบอสคนหนึ่งสั่งออเดอร์ในงาน
เพราะบนตลาด บริษัทอื่นก็มีอุปกรณ์สื่อสารทำนองเดียวกัน แต่ถ้าอยากดื่มไวน์ผลไม้พาเลซ ต้องมาซื้อที่บริษัทไฮเทคโจวซื่อเท่านั้น นี่คือการขายควบที่เห็นบ่อยทางการตลาด
หลังจากที่บอสท่านนี้เซ็นสัญญาเสร็จเรียบร้อย สิ่งที่เขาทำเป็นอันดับแรกก็คือ “เอาไวน์ผลไม้มาให้ฉันกิน!”
พนักงานเข้ามาอธิบายว่า ไม่ได้เอาไวน์ผลไม้มาที่งานเยอะขนาดนั้น สามารถทิ้งที่อยู่เอาไว้และจะส่งไปให้ถึงบ้าน
“โอเค เร็วๆ เลยนะ ฉันอยากดื่มจนอดใจไม่ไหวแล้ว” บอสที่ได้ทำสัญญาเรียบร้อย เดินจากไปพร้อมสายตาที่อิจฉาของคนอื่น
ด้วยวิธีนี้ในระหว่างวันนี้มีการเซ็นสัญญาหลายออเดอร์ เหล่าบอสที่เซ็นสัญญาในคำสั่งซื้อล้วนได้รับไวน์ผลไม้ที่แจก และจากไปด้วยความพึงพอใจ
ในทางตรงกันข้าม เหล่านักท่องเที่ยวที่ไม่มีกำลังพอที่จะเซ็นสัญญา ต่างมองขวดไวน์เปล่าและรู้สึกเจ็บจี๊ดในหัวใจ และรอคอยว่าเมื่อไรไวน์ผลไม้จะผลิตสู่ตลาด พวกเขาจะซื้อมาดื่ม
เมื่อเห็นว่าในงานมีความต้องการสูงขนาดนี้ เฉินห้าวจึงกดโทรบอกให้เฉารุ่ยรีบผลิตไวน์ผลไม้ ต้องใช้โอกาสตอนที่กำลังได้รับความนิยม ผลักดันไวน์ผลไม้สู่ตลาดระดับประเทศ
เฉารุ่ยรีบตอบกลับว่า “โอเค ฉันสั่งให้โรงงานหยุดทำออเดอร์เหล้าขาวอื่นๆ ก่อน และให้ผลิตไวน์ผลไม้ทั้งหมด แต่ว่าตอนนี้กำลังการผลิตมีจำกัด จัดส่งไปยังหลายเมืองพอทำได้ แต่การส่งไปยังทั่วประเทศยังไม่เพียงพอต่อปริมาณการผลิต”
“รีบขยายการผลิต ต้องการทุนเท่าไรก็บอก ถ้ายังไม่ได้อีก ฉันจะไปซื้อโรงงานผลิตเหล้าขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ เมืองและช่วยกันผลิต” เฉินห้าวรู้ดีว่าไวน์ผลไม้เป็นโอกาสทางธุรกิจที่หายากและต้องคว้าไว้
“ไม่ต้องซื้อโรงงานผลิตเหล้าหรอกค่ะ พื้นที่ของโรงเหล้าเจียเฟิ่งใหญ่มากพอแล้ว แต่เครื่องมือการผลิตเก่า จำเป็นต้องขยายสายการผลิตสองสาย ซึ่งสามารถเพิ่มการผลิตที่มีอยู่ได้สามเท่า” เฉารุ่ยเอ่ยขึ้น “อีกอย่างฉันคิดว่าผลิตภัณฑ์ที่อร่อยและมีเอกลักษณ์เช่นไวน์ผลไม้ ถ้านำมันมาเป็นเครื่องดื่มยอดนิยม ฉันคิดว่าได้ไม่คุ้มเสีย ฉันแนะนำให้สร้างภาพลักษณ์ของไวน์ผลไม้ระดับไฮเอนด์ ซึ่งสามารถสร้างชื่อเสียงที่ดีขึ้นได้โดยไม่ต้องเพิ่มการผลิตมากเกินไป”
“เธอพูดถูก งั้นทำตามที่เธอบอกแล้วกัน”
เฉินห้าวพึงพอใจในตัวเฉารุ่ยมาก เขามีมันสมองทางด้านธุรกิจของตัวเองแล้ว ในบางแง่เธอก็บังเอิญมีความคิดเห็นเข้ากับตัวเองและกลายเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของเขา
ยิ่งไปกว่านั้นเฉารุ่ยเป็นคนสวย นิสัยอ่อนโยนดุจสายน้ำ เฉินห้าวยังจำได้ดีว่า ในคืนที่ไม่ได้ระมัดระวังที่บ้านของเธอ ร่างกายของเธอทั้งหอมและนุ่มจนยากที่จะลืม
“ใช่สิบอส ตั้งชื่อให้ไวน์ผลไม้ได้แล้วยังคะ แบรนด์เดิมที่ชื่อเจียเฟิ่งดูบ้านนอกเกินไป” คำพูดของเฉารุ่ยทำให้เฉินห้าวหลุดออกจากความคิดของตัวเอง
“งั้นก็ใช้ชื่อไวน์ผลไม้พาเลซ จำง่ายแถมยังดูดีอีกด้วย เป็นชื่อที่สมควรแก่การเรียก อีกอย่างแต่ก่อนก็เป็นเครื่องดื่มที่สมาชิกในพระราชวังดื่ม นอกจากนี้ให้โรงเหล้าเจียเฟิ่งอยู่ในการดูแลของบริษัทการค้าห้าวหราน บริษัทห้าวหราน กรุ๊ป จํากัดที่กำลังจะก่อตั้งในอนาคต โรงเหล้าห้าวหรานจะเป็นบริษัทย่อยภายใต้การดูแลของบริษัทห้าวหราน กรุ๊ป จํากัด” เฉินห้าวเอ่ยขึ้น
“โอเค งั้นฉันจะให้คนไปพิมพ์เครื่องหมายการค้า” เฉารุ่ยพูดเสียงหวาน
หลังจากที่คุยกันเสร็จ เฉินห้าวมีความคิดในอนาคตของตัวเองเป็นรูปเป็นร่าง ใช้ app เงินอุดหนุนหมื่นล้านสะสมเงินทุน จากนั้นสร้างชื่อเสียงให้ไวน์ผลไม้พาเลซ ขอเวลาให้เขาสักหน่อย เขาจะต้องทำให้ บริษัทห้าวหราน กรุ๊ป จํากัดมีชื่อเสียงไปถึงระดับโลก
ธุรกิจของเฉินห้าวก้าวหน้าอย่างไม่ธรรมดา ในงานนิทรรศการก็ได้การตอบรับอย่างมากมาย เมื่อถึงช่วงเย็น มีการลงนามในสัญญาแสดงเจตจำนงทั้งหมดมากกว่ายี่สิบล้านฉบับ สำเร็จตามตัวเลขที่บริษัทไฮเทคโจวซื่อประมาณการเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ต้องชมความพยายามของเฉินห้าวที่ทำให้เรื่องนี้สำเร็จได้
โจวซีถงรู้สึกดีขึ้นมาหลังจากที่ไปโรงพยาบาล อย่างน้อยก็ไม่เดินแปลกๆ อีก เธอยิ้มและมองเฉินห้าว เธอส่งสายตาแน่วแน่ให้เขา คิดไม่ถึงว่าผู้ชายของตัวเอง จะมีหัวทางด้านธุรกิจที่ไม่โดดเด่นขนาดนี้ เก่งไม่น้อยไปกว่าเธอเลย
เมื่อได้รับคำชมจากโจวซีถง เฉินห้าวไม่ได้ยโสโอหัง เพราะเขารู้ว่าตัวเองมีความคิดแปลกใหม่ แต่ยังขาดความสามารถในการจัดการ ไม่เหมือนโจวซีถงที่สามารถดูแลควบคุมบริษัทใหญ่ขนาดนี้ ซึ่งเขาไม่ค่อยมีความสามารถในส่วนนี้
แต่มาคิดดูแล้ว เขาไม่ต้องเก่งไปทุกด้าน ขอแค่มีโจวซีถงอยู่ข้างกายก็เท่ากับมีอัจฉริยะด้านการดูแลจัดการ บวกกับคนที่ทำงานหนักอย่างเฉารุ่ย คนที่ฉลาดและแปลกประหลาดอย่างเซี่ยจิ้ง ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องธุรกิจแล้ว
และในอนาคตพวกเธอจะได้อยู่ในหมู่คฤหาสน์จงหัว แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว
เวิลด์เอ็กซ์โปจบลงที่จินตนาการของเฉินห้าว
ผู้จัดสถานที่ได้จัดงานเลี้ยงแบบปิด เฉินห้าวกับโจวซีถงไม่มีกะจิตกะใจไปร่วมงาน เขามอบหมายงานหลังจบงานให้กับลูกน้อง โจวซีถงชวนเฉินห้าวกลับบ้านด้วยกัน
“โอเค เดี๋ยวผมประคองคุณ” ตอนที่จะออกไป เฉินห้าวเอื้อมมือออกมา
โจวซีถงพูดว่า “ฉันไม่ใช่คนป่วยนะ ไม่ต้องประคองหรอก”
“ใครบอกว่าไม่ใช่คนป่วย ไปหาหมอมาแล้วไม่ใช่หรือไง” เฉินห้าวเลิกคิ้วขึ้น เขาทั้งสองรู้อยู่แก่ใจว่าพูดถึงเรื่องอะไรกัน
โจวซีถงกลอกตามองบนใส่เขา “ก็นายนั่นแหละที่ทำร้ายฉัน”
เฉินห้าวไม่รู้จะพูดยังไง นี่คือผลที่เธอให้ความร่วมมือกับเขาเมื่อวานไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นคงไม่ทำอะไรจนสุดขีดเกินไปหรอก
