บทที่ 220 สัมภาษณ์งาน
“เพราะฉะนั้นฉันจึงเข้าใจคุณที่สุด รู้ว่าผู้ชายดีเลิศแบบคุณจะต้องดึงดูดผู้คนให้สนใจอย่างแน่นอน ผู้หญิงธรรมดาแบบฉันคงไม่มีทางชื่นชมคุณได้เพียงคนเดียวหรอก แต่ยังไงฉันก็ไม่เอาความคุณหรอก ไม่ว่าต่อจากนี้คุณจะมีผู้หญิงมากมายขนาดไหน จำไว้ว่าฉันจะเป็นคุณนายใหญ่!”
เซี่ยจิ้ง เอานิ้วหัวแม่มือชี้เข้าหาตัวเอง ราวกับเป็นราชินีที่มายังโลก จู่ๆ เธอก็วางมาดขึ้นมาเป็นอย่างมาก
เฉินห้าวตกตะลึงเล็กน้อย คำพูดของเธอมีอิทธิพลมาก เซี่ยจิ้งยอมรับให้เขา โจวซีถงและเฉารุ่ยอยู่ด้วยกันอย่างนั้นเหรอ และตอนนี้เธอยังสารภาพรักกับเขา และยังอยากเป็นคุณนายใหญ่ของบ้าน
นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ความคิดของผู้หญิงในศตวรรษที่ 21 เฉินห้าวไม่สามารถแยกแยะได้ว่านี่คือเรื่องจริงหรือล้อเล่น
“ฉันไม่ได้ล้อเล่นนะ” เซี่ยจิ้งพูดจริงจัง “ฉันก็เป็นผู้หญิง ฉันมีความเห็นแก่ตัว แต่ฉันรู้ตัวเองดี โจวซีถงรวยกว่าฉัน สวยกว่าฉัน เฉารุ่ยอ่อนโยนกว่าฉันและเอาใจใส่เก่งกว่าฉัน ที่สำคัญเธอยังรู้จักคุณนานกว่าฉัน ดังนั้นฉันจึงไม่โทษคุณ ก่อนที่คุณยังไม่แต่งงาน ฉันจะแย่งชิงกับพวกเธอสองคนด้วยความเท่าเทียม”
เซี่ยจิ้งเชิดหน้าขึ้นอย่างยโสโอหัง
“วันนี้เธอดื่มมากไปหรือเปล่า”
เฉินห้าวรู้สึกว่าสมองของเซี่ยจิ้งผิดปกติ เดี๋ยวก็พูดว่าจะเป็นคุณนายใหญ่ สักพักก็พูดว่าจะแย่งชิงอย่างเท่าเทียมอะไรทำนองนั้น
“ฉันรู้สึกว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่ชอบคุณ หัวสมองฉันสับสน เพราะฉะนั้นการใช้เวลาร่วมกันครั้งนี้ทำให้ฉันคิดได้อย่างรอบคอบ ฉันเชื่อว่าตัวเองจะตัดสินใจได้ถูกต้องที่สุด”
เซี่ยจิ้งเม้มปาก แววตาที่มองเฉินห้าวค่อยๆ อ่อนโยนลง เธอยิ้มอย่างมีเลศนัยและเขย่งเท้าขึ้นไปเอามือคล้องคอเฉินห้าว จากนั้นจึงดูดปากของเขาอย่างแรง จนเฉินห้าวรู้สึกเจ็บ ก่อนที่จะผละออกจากกัน ยังมีเสียงจุ๊บดังออกมา
“ให้ตายเถอะ เธอเป็นยุงหรือไง”
เฉินห้าวรีบจับหน้าตัวเอง แก้มของเขาร้อนผ่าว คาดว่าอีกเดี๋ยวมันคงช้ำ แรงของมันพอๆ กับการครอบแก้ว
“ฮ่า ฮ่า นี่คือผลของการที่คุณเจ้าชู้ไง!”
เซี่ยจิ้งทิ้งเสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเอาไว้ จากนั้นเธอจึงวิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเอง
“ยัยเด็กบ้า!”
เฉินห้าวดุออกมา แต่คิดไปคิดมาก็รู้สึกชื่นใจอย่างประหลาด มีสาวแซ่บมาชอบตัวเองแบบนี้ แถมยังไม่ถือสาที่เขาหลายใจ ผู้หญิงแบบนี้สามารถพบเจอได้ แต่ไม่สามารถเรียกร้องมันมาได้
วันต่อมา เฉินห้าวเข้าอยู่ในเว็บไซต์จัดหางานรายใหญ่ในเมือง เขาประกาศหาแม่บ้าน พนักงานบริการที่หมู่คฤหาสน์จงหัว และเป็นการรับสมัครด่วน ค่าตอบแทนสูง สามารถตกลงเงินเดือนได้ มีที่พักพร้อมอาหาร อยู่ในที่พักระดับคฤหาสน์
ประกาศรับสมัครงานช่างน่าดึงดูดเป็นอย่างมาก จากนั้นก็มีโทรศัพท์เข้ามาไม่หยุด
เฉินห้าวตัดสินใจสัมภาษณ์แม่บ้านด้วยตัวเอง และต้องทำให้เรียบร้อยก่อนพิธีขึ้นบ้านใหม่
หลังจากที่เตรียมการมากว่าหนึ่งวัน ในวันต่อมาเฉินห้าวจัดสัมภาษณ์งานที่หมู่คฤหาสน์จงหัว เซี่ยจิ้งรับหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยและเป็นฝ่ายทรัพยากรบุคคล
การสัมภาษณ์ครั้งนี้ยึดสาววัยรุ่นเป็นหลัก เฉินห้าวไม่ได้ต้องการหน้าตาหรือหุ่น แต่อย่างน้อยก็ขอให้อยู่ในระดับปานกลางขึ้นไป มองแล้วไม่น่าตกใจ แน่นอนว่าสาวน้อยที่เป็นอาหารตาจะยิ่งดี เงินเดือนจะได้สูงตามไปด้วย
นี่ไม่ใช่ความคิดที่น่ารังเกียจ แต่ถึงขนาดที่แม่บ้านในบ้านยังเป็นกลุ่มสาวสวย จะทำให้มีหน้ามีตาเมื่ออยู่ต่อหน้าแขก
เที่ยงวันนี้ เฉินห้าวตั้งใจกางร่มกันแดดขนาดใหญ่ไว้ข้างนอก มีตู้แช่ที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มเย็นๆ วางอยู่ข้างๆ ไว้ให้คนที่มาสัมภาษณ์งานได้ดื่ม
การสัมภาษณ์งานครั้งนี้ต้องการสองตำแหน่ง ตำแหน่งแรกคือแม่บ้านรับผิดชอบงานบ้านและอาหารการกินในชีวิตประจำวัน ส่วนอีกตำแหน่งคือพนักงานต้อนรับ ทำนองเดียวกับแผนกต้อนรับส่วนหน้าขององค์กร มีหน้าที่รับผิดชอบดูแลต้อนรับแขก และจัดการงานเรื่องอื่นๆ แน่นอนว่าพนักงานต้อนรับเป็นหน้าเป็นตาของหมู่คฤหาสน์จงหัว ต้องการรูปลักษณ์ภายนอก
โดยปกติการสัมภาษณ์จะต้องมาทีละคน แต่คนที่มาสัมภาษณ์ในวันนี้มีจำนวน 86 คน ส่วนใหญ่เป็นหญิงสาว ถ้าสัมภาษณ์ทีละคน วันนี้เฉินห้าวคงไม่ต้องทำอะไรแล้ว เฉินห้าวใช้ความคิดและคิดวิธีที่จะสามารถคัดกรองคนที่มีความสามารถออกมา
เขาให้เซี่ยจิ้งแจ้งว่าคนที่มาสัมภาษณ์จะต้องรอที่ลานบ้านครู่หนึ่ง
แต่ยืนอยู่ภายใต้อากาศที่เรียกได้ว่าร้อนจัด พวกสาวๆ ที่มาสัมภาษณ์ต่างรักผิวของตัวเอง พัดกับร่มไม่สามารถต้านทานความแสบร้อนของดวงอาทิตย์ได้ พวกเธอเหงื่อแตกพลั่ก
“ตากแดดมาสิบกว่านาทีแล้ว จะเริ่มหรือไม่เริ่มเนี่ย ร้อนจะตายอยู่แล้ว!”
“ใช่ จัดการให้ดีหน่อยได้ไหม ยืนจนเมื่อยหมดแล้ว”
“เป็นคนยังไงกันเนี่ย พวกเรามาสัมภาษณ์งาน ไม่ได้มายืนตากแดดนะ!”
ไม่นาน พวกสาวๆ ที่ถูกโอ๋มาตั้งแต่เด็กเริ่มร้องโอดครวญ บ่นออกมาไม่หยุด และเริ่มแสดงความหงุดหงิดออกมา ถึงขนาดด่าเฉินห้าวคนที่เป็นผู้จัดการสัมภาษณ์ขึ้นมา
คนที่ยืนตากแดดยังไม่ถึงสิบห้านาทีก็ทนไม่ไหว บางคนยอมแพ้ ยกเลิกการสัมภาษณ์และออกจากหมู่คฤหาสน์จงหัว
แต่ทว่าเฉินห้าวนั่งอยู่ภายใต้ร่มกันแดดขนาดใหญ่ เพื่อสังเกตพฤติกรรมของคนที่มาสัมภาษณ์
เซี่ยจิ้งเอ่ยชื่นชมอยู่ข้างๆ “บอส วิธีตากแดดท่ามกลางอากาศร้อนจัดแบบนี้ได้ผลนะคะ กำจัดพวกน้องสวยอ่อนแอที่ถูกโอ๋มาตั้งแต่เด็กออกไปจนหมด”
เฉินห้าวหัวเราะ เขารับสมัครแม่บ้านกับพนักงานต้อนรับ ทำนองเดียวกับแผนกต้อนรับส่วนหน้าและพนักงานประชาสัมพันธ์อะไรประมาณนั้น โดยปกติจะรับผิดชอบงานบ้านและเรื่องต่างๆ เมื่อมีแขกก็ต้องต้อนรับเป็นงานที่ค่อนข้างครอบคลุม ต้องมีความแข็งแกร่งด้านการทำงาน ถ้าแค่ยืนกลางแดดยังทนไม่ได้ ทนลำบากไม่ได้ ไม่เหมาะกับตำแหน่งที่เขาต้องการ รีบกลับไปก็จะได้ลดเวลา
เฉินห้าวกะว่าจะให้พวกเธอตากแดดสักยี่สิบนาทีแล้วค่อยว่ากัน คนที่สามารถอดทนได้ อย่างน้อยก็เป็นคนที่ทนลำบากได้
ถึงแม้การที่ทำแบบนี้จะดูไร้ความเมตตา แต่คนที่ไม่ได้รับการคัดเลือกหรือคนที่กลับไปก่อน สามารถไปรับของได้ที่หน้าประตู เป็นพวกผ้าขนหนู แชมพู พวกของใช้ในชีวิตประจำวันอะไรทำนองนั้น ถึงราคาจะไม่สูง แต่ไม่ทำให้พวกเธอมาแบบเสียเปล่า การที่ทำแบบนี้ช่วยลดความไม่พอใจของพวกที่โดนคัดออกไป
ระหว่างที่รอ เฉินห้าวเปิด app เงินอุดหนุนหมื่นล้าน เขาเห็นเครื่องหมายอัศเจรีย์สีแดงสะดุดตา มีข้อความใหม่แล้
