นั่นคือหลักที่ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน ตั้งแต่หน้าตาไปจนรูปร่าง ลักษณะไปจนถึงอายุ เธอไม่มีอะไรสู้โจวซีถงได้สักอย่างเลย โดนเบียดชิดซ้ายทุกอย่าง ผู้หญิงผมแดงโดนความริษยาครอบงำจนหมด
ใช่ มีผู้หญิงสวยแบบนี้อยู่ข้างกาย ไม่มีทางโทรเรียกเธอมาใช้บริการหรอก
แต่ในเมื่อเธอได้รับเรียกให้มาที่ห้อง 309 งั้นก็มีความเป็นไปได้อีกอย่างคือ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนอาชีพเดียวกันที่เพิ่งมาถึง คือมาแย่งลูกค้าน่ะเอง
ผู้หญิงผมแดงชี้หน้าด่าโจวซีถงว่า “แกอยู่สังกัดไหนหะ? กล้ามาแย่งการค้าไม่รู้จักกฎระเบียบบ้างเลย รู้ไหมว่าที่นี่น่ะเฮียไล่อู่คุม?”
การแย่งลูกค้ามักเกิดขึ้นภายในเสมอ และปกติจะคุยนัดแนะกับลูกค้าแล้ว คือให้บอกคนอื่นว่าเป็นแฟนกัน ผู้หญิงผมแดงเจอเรื่องแบบนี้มาเยอะ ครั้งนี้เลยเข้าใจเอาเองว่าเป็นแบบนี้
เฉินห้าวเดือดทันที เขาปัดนิ้วที่ผู้หญิงผมแดงชี้มาทิ้ง ด่าว่า “ไสหัวไป กล้ามาชี้หน้าผู้หญิงของฉัน!”
และเพราะอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง ไม่งั้นเฉินห้าวถีบเธอกระเด็นไปนานแล้ว
โจวซีถงก็รู้สึกแปลกพิกล ถามเฉินห้าวอย่างสงสัยว่า “ทำไมฉันฟังเธอพูดไม่เข้าใจล่ะ?”
เฉินห้าวฟังเข้าใจดี นี่มันกล่าวหากันลอย ๆ เวลาสวีทหวานดีๆ โดนคนอยากทำการค้าทุเรศนี่ทำลายแล้ว
เฉินห้าวเดิมไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด แต่ผู้หญิงผมแดงไม่ยอมลดละ ยืนยันหนักแน่นว่าโจวซีถงแย่งลูกค้าเธอ และหยิบมือถือมาโทรออกในขณะที่ยืนอยู่ทางเดิน “เฮียอู่ มีคนแย่งลูกค้าค่ะ!”
เหมือนได้ยินเสียงตอบ ผู้หญิงผมแดงวางสายเสร็จ หันมาบอกเฉินห้าวอย่างได้ใจว่า “พวกแกอย่าพึ่งไปนะ เฮียอู่จะมาแล้ว ดูสิว่าพวกแกจะทำยังไง!”
คราวนี้เฉินห้าวปรอทแตกเลย โดนขัดจังหวะก็โมโหพอแล้ว ตอนนี้โกรธจนหัวเราะได้แล้ว “ได้ ผมจะรอเขาอยู่ที่นี่ มารบกวนเวลาพักผ่อนกันแบบนี้ ต้องมีคนรับผิดชอบ”
เฉินห้าวให้โจวซีถงกลับไปพักผ่อน เขาจะออกไปจัดการคนพวกนั้นเอง
โจวซีถงเริ่มเซ็งแล้ว เธอถอนหายใจว่า “วันนี้มันไม่สงบจริงๆน้า”
“ไม่เป็นไร ผมจะไปทำให้มันสงบเอง รอผมแป๊บเดียวนะ”
เฉินห้าวใส่เสื้อคลุมและรองเท้าเสร็จ ก็เตรียมตัวลงไป แต่โจวซีถงจะตามไปด้วย
“บางทีอาจจะมีอันตรายก็ได้ คุณรออยู่ในห้องดีกว่า นอกจากผมแล้ว ใครมาเคาะก็ห้ามเปิดนะ” เฉินห้าวกำชับ
“คุณก็รู้ว่ามีอันตราย ฉันยิ่งไม่สามารถทิ้งคุณไม่สนใจได้ คุณคิดว่าฉันอยู่ในห้องแล้วจะโอเค? ไม่เห็นคุณ ฉันยิ่งร้อนใจนะ” โจวซีถงบอก
รับรู้ได้ถึงความเป็นห่วงจากคนรัก เฉินห้าวลูบใบหน้าเธออย่างปลอบประโลม และพูดอย่างภูมิใจว่า “ก็พูดถูกนะ คุณไปรับศึกกับผมละกัน ดูสิว่าสามีคุณจะจัดการไอ้ขยะพวกนี้ยังไง!”
“ฉันเชื่อในฝีมือคุณ” โจวซีถงยิ้มบอก “แต่จะชะล่าใจไม่ได้นะ ระวังตัวไว้ก่อนเป็นดี คุณก็ควรจะเตรียมอาวุธสักหน่อย”
เฉินห้าวคิดว่าโจวซีถงพูดมีเหตุผล ความสว่างตอนกลางคืนไม่เหมือนกลางวัน ไม่แน่อาจโดนลอบกัดก็ได้ แต่จะใช้อาวุธอะไรเนี่ยสิ ถ้าเป็นดาบ มีดสั้นอะไรอย่างนั้น เป็นเรื่องใหญ่มันจะไม่ดี ทางที่ดีที่สุดควรเป็นของใช้ในประจำวัน เวลาใช้ทีก็ถนัดมืออะไรแบบนั้น
เฉินห้าวมองหาทั่วห้องก็ไม่เจออาวุธถนัดมือ เขานึกถึงเข็มขัดที่ตัวขึ้นมาได้ เจ้านี่ถ้าเป็นหนังแท้ จะคงทนแน่นหนา แถมยังมีหัวเข็มขัดเหล็ก เอามาใช้เป็นแส้หนังได้เลย จำได้ตอนเด็กเห็นหลี่เหลียนเจี๋ยแสดงบทบู๊ ก็ใช้แส้หนังสั่งสอนพวกคนร้าย ตอนเด็กเฉินห้าวรู้สึกว่ามันเท่ห์มาก วันนี้ตัวเขาเองจะลองสักหน่อยละกัน
แต่เข็มขัดหนังจระเข้บนตัวตนนี่มันสวยมากเกินไป เห็นได้ชัดว่าไม่เหมาะ ต้องหาหนังวัวแท้ที่ขายในตลาดกลางคืนนั่นจะดีกว่า
เฉินห้าวเปิดหาในapp เงินอุดหนุนหมื่นล้านทันที และก็เจอจนได้ ราคาอุดหนุน 0.1หยวนต่อเส้น เฉินห้าวเลยซื้อแบบแน่นหนาที่สุดยาวที่สุด และลองจับดึงสะบัดเกิดเสียงเพี้ยะๆ แรงดีถนัดมือ
“เมียจ๋า เราลงไปกัน ก่อนนอนผมจะให้คุณดูหนังบู๊หน่อย” เฉินห้าวถือหนังวัวไว้ในมือ พูดอย่างฮึกเหิม
“โอเค”
โจวซีถงเอียงหัวพิงไหล่เฉินห้าว จากนั้นทั้งคู่ก็ออกจากห้องพร้อมกัน
ผู้หญิงผมแดงด้านนอกยังยืนเฝ้าหน้าประตู พอเห็นพวกเขาสองคนออกมา นึกว่าจะหนี เลยรีบมาจะดึงรั้งเฉินห้าวไว้
“เพี้ยะ!”
เฉินห้าวกลับสะบัดแส้หนังในมือไปที่มือสั้นของผู้หญิงผมแดง ผู้หญิงแบบนี้แตะไปทีหนึ่งก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว ติดแต่ว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิง เขาเลยยั้งมือไว้ ไม่งั้นคงทำอีกฝ่ายกระดูกหักแน่
“แกกล้าตีฉัน พวกแกหนีไม่รอดแน่!” ผู้หญิงผมแดงกุมมือที่เจ็บ พูดอย่างอาฆาต
“ผมไม่หนีหรอก ผมจะไปยืนรอเฮียอู่ที่คุณว่าด้านล่าง ที่นั่นกว้าง ออกกำลังกายสะดวก” เฉินห้าวพูดจบ ก็เดินลงไปด้านล่างกับโจวซีถง ส่วนผู้หญิงผมแดงก็เดินตามประกบด้านหลัง
สุดท้ายกลับผิดคาดของผู้หญิงผมแดง พวกเฉินห้าวเดินมายืนหน้าโรงแรม และไม่หนีจริงๆ กลับยืนชมวิว และเริ่มคุยกันประหนึ่งอยู่กันสองคน
“อาห้าว นายดูดาวเหนือบนฟ้าสิ ตอนเด็กฉันอาศัยดาวนี่หาทิศเหนือล่ะ”
“ใช่ ตอนเด็กผมก็ชอบดูดาว เพียงแต่ว่ามลภาวะในเมืองมันหนักมาก เลยทำให้มีแต่บ้านนอกและตามอำเภอแบบนี้ถึงจะมองเห็นดาวได้ชัดแบบนี้”
ผู้หญิงผมแดงยืนมองทั้งคู่คุยกัน พลางแค่นเสียงเย็น ในใจนึกสองคนนี้ไม่รู้จักตายล่ะ เวลาแบบนี้ไม่หนี โดนเฮียไล่อู่จับได้ขึ้นมา อย่างน้อยต้องมีเสียเงินล่ะ ไม่แน่อาจโดนอัดอีก
นั่นไง ไม่นาน ด้านนอกก็มีรถตู้สามคันแล่นเข้ามา พอรถจอดลง ก็มีนักเลงลงมาสิบกว่าคนพร้อมกับไม้กระบองในมือ ตัวหัวหน้าเป็นชายวัยกลางคนรูปร่างแข็งแรงใส่เสื้อเชิ้ตลายดอก ที่คอใส่สร้อยทองเส้นโต หัวโล้น ใบหน้ามีก้อนสิวปูดโปน แบบฉบับของตัวร้ายเลยเนี่ย
