เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่293 ปัญหาหน้างาน

บทที่293 ปัญหาหน้างาน

รถตู้ขับเข้ามายังลานจอดรถขนาดใหญ่ ไล่อู่จอดรถอย่างระมัดระวัง ก็เห็นรถแข่งสีดำสุดหรูยี่ห้อเฟอร์รารี่จอดอยู่ จึงชะงัก

“นี่เป็นรถของเถ้าแก่เฉินใช่ไหม น่าจะหลายล้านอยู่นะ ทำไมถึงได้มีเงินขนาดนี้เนี่ย”ไล่อู่รู้สึกตกใจอดอุทานออกมาไม่ได้

ส่วนข้างๆรถแข่ง พนักงานราชการคนหนึ่งกำลังใช้ผ้าเช็ดรถอยู่

เฉินห้าวลงจากรถตู้ จำได้ว่านี่เป็นเจ้าหน้าที่พนักงานของสวีซื่อเสียน กลับมาช่วยเหลือล้างรถ ช่างละเอียดลออเสียจริง ให้ความสำคัญกับเขา

เห็นได้ชัดว่า การร่วมมือครั้งนี้น่าจะราบรื่นสำเร็จไปด้วยดี

“ประธานเฉิน ประธานโจว หัวหน้าบอกให้ผมมาขัดรถครับ ในเมืองมีฝุ่นเยอะ ถ้าไม่ขัดฝุ่นจะเป็นชั้นๆ”พนักงานราชการพูดพลางหัวเราะแหะๆ

“ก็ได้ ขอบใจนะ นี่เป็นค่าเหนื่อยของแก”

เฉินห้าวหยิบบุหรี่ยี่ห้อจงหวาอ่อนสองห่อออกมาแทนคำขอบคุณ

“แหม ไม่ได้หรอกครับ ถ้าผมรับของผมจะโดนลงโทษ!”

พนักงานหนุ่มคนนี้บอกปฏิเสธ ไม่ยอมรับของกำนัลเด็ดขาด

“ได้ งั้นขอบคุณหัวหน้าสวีให้ด้วยนะ ผมยังมีธุระ ไปก่อน ถ้ามีธุระอะไรโทรหาผมได้”เฉินห้าวกล่าว

“ได้ครับ เดินทางระมัดระวังครับท่าน”

พนักงานราชการหยิบถังวางไว้ด้านข้าง จากนั้นจึงส่งสายตาส่งเฉินห้าวกับโจวซีถงขึ้นรถ ขับรถจากไป

“รถแข่งเท่ห์เป็นบ้าเลย!”

ไล่อู่ยืนมองอย่างอิจฉาปนชื่นชมอยู่ด้านข้าง ใจก็คิดว่าเมื่อไหร่หนอจะได้มีรถแบบนี้บ้าง

“แกคือไล่อู่นี่นา มีคอนเนคชั่นเถ้าแก่เฉินด้วย ไม่เบาเลยนะเนี่ย”พนักงานราชการพูดแกมหยอก

“แหงอยู่แล้ว ฉันมันเป็น……”

ไล่อู่รู้สึกลำพองใจ เถ้าแก่ใหญ่สองคนนั่งอยู่บนรถของเขา เขารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ก็อยากจะพูดจาอวดหน่อย ปรากฏว่าพูดคำโตไปหน่อยปากฉีก ทำให้ไปกระทบโดนบาดแผล เจ็บจนเป็นตะคริว ทำให้พนักงานราชการอดขำไม่ได้

……

จะว่าไปเฉินห้าว ขับรถขึ้นทางด่วน คราวนี้รักษากฎจราจรมั่น ไม่ได้ซิ่งรถ สองชั่วโมงก็กลับถึงเมืองไป๋เหอ พอเข้ามาถึงเขตเมือง ก็ทำตามความปรารถนาของโจวซีถง ไปหน้างานก่อสร้างที่เฉิงหนาน

พอมาถึงหน้างาน ผู้ช่วยสาวของโจวซีถงยังไม่ได้ไปไหน จึงออกมาต้อนรับคนทั้งสอง

“ตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง”

พอโจวซีถงลงจากรถ จึงแปรมาเป็นสีหน้าเย็นชาเหมือนเดิม ถามขึ้น

“ผู้จัดการจางออกไปยืมเครื่องจักรใหญ่แล้วค่ะ แต่ว่าตอนนี้ยังไม่มีการตอบรับ”ผู้ช่วยพูด

“ซึ่งหมายความว่า การแก้ปัญหาไม่ได้คืบหน้าอะไรเลย”

โจวซีถงอดหงุดหงิดในใจไม่ได้ ผู้จัดการจางชาวแผนกวิศวกรรมเป็นอัจฉริยะด้านเทคโนโลยี แต่ประสิทธิภาพการบริหารห่วยแตก เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ยังต้องยืดเวลาออกไปอีก ดูท่าคงต้องปรับเปลี่ยนตำแหน่งงานของเขาแล้วล่ะ

แต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเร่งงาน ถ้าหากว่างานก่อสร้างยืดเยื้อออกไป ก็จะมีผลกระทบต่อการบริหารในภายหลัง เหมือนกระตุกนิดเดียวสะเทือนไปทั้งร่าง

เฉินห้าวเหลือบตาขึ้นมอง ดูไม่เหมือนบรรยากาศการก่อสร้างยามปกติเลย เครื่องจักรใหญ่ที่นี่ค่อนข้างมีน้อย งานก่อสร้างหลายงานที่ยังไม่สามารถลุล่วง คนงานบางคนนั่งยองๆสูบบุหรี่อยู่ตรงมุม เครื่องจักรส่งผลกระทบต่อการทำงานจริงๆ

โจวซีถงนิ่งเงียบไม่พูดไม่จา เธอผู้หัวแข็งไม่อยากถูกเรื่องเล็กๆน้อยๆพวกนี้รัดรึง เธอกัดฟัน พูดขึ้น“ไม่รอแล้ว ไปติดต่อโรงงานมา ซื้อเครื่องจักรใหม่ยกชุดเลย ถือว่าเป็นการลงทุนด้านวิศวกรรมแล้วกัน”

ผู้ช่วยพูดขึ้น“ประธานโจว เคยคำนวณก่อนหน้านี้ จะต้องเร่งงานให้ทัน ต้องแขวนโครง ขุดเจาะ รถขนดินอย่างน้อยต้องใช้เป็นสิบคัน มูลค่าลงทุนที่ต้องใช้ร่วมแปดถึงสิบล้าน เมื่อวานผมก็เคยไปถามมา พวกพ่อค้าก็มีรถแบบนี้ไม่กี่คันล่ะ ถ้าจะต้องใช้รถมากมายขนาดนี้ก็ต้องยืมรถมาจากสมาคมจังหวัด ก็ต้องใช้เวลาอีกสองสามวันกว่าของจะถึง พอถึงเวลานั้น ก็น่าจะเตรียมอุปกรณ์พร้อม”

ตอนนี้ก็คือของที่สั่งซื้อไว้ไม่สามารถส่งของได้ทันที ต่อไปยังต้องเสียทรัพยากรอีกมาก ไม่ซื้อก็จะทำให้งานล่าช้า ลำบากใจทั้งสองสถานการณ์

โจวซีถงอดรู้สึกเซ็งไม่ได้ รู้สึกว่างานก่อสร้างนี้ทำให้เธอหัวเสีย

ทันใดนั้น มีมืออุ่นๆมือหนึ่งกุมมือโจวซีถงเอาไว้ เฉินห้าวกุมมือเธอแล้วพูดว่า“อย่าร้อนใจไปเลย ลืมที่ผมพูดแล้วเหรอ ผมแก้ปัญหาเอง”

โจวซีถงจึงยิ้มออกมาได้ นึกถึงตลอดมาเฉินห้าวก็อัศจรรย์พอๆกับโดราเอม่อน แค่เครื่องจักรขนาดใหญ่ไม่ใช่ปัญหายากสำหรับเขา แต่ว่าจะส่งมอบรถได้เร็ววันชนาดนี้เลยเหรอ นี่คือคำถาม

“สบายใจเถอะ เรื่องอุปกรณ์ผมแก้ปัญหาเอง จะแก้เสร็จก่อนค่ำวันนี้แน่ การลงทุนผมช่วยออก ไม่ต้องใช้เงินของกลุ่มบริษัทโจวซื่อเลยแม้แต่น้อย”เฉินห้าวพูดพลางยิ้มให้

โจวซีถงได้ฟัง จึงรู้สึกวางใจ แล้วยิ้มออกมาเล็กน้อย พูดเสียงค่อย“ขอบคุณนะคะ”

“ระหว่างเรายังต้องเกรงใจอะไรกันอีก ผูกสัมพันธ์กันมากหน่อยก็พอ”เฉินห้าวยักคิ้ว แสดงออกเพียงแววตาอบอุ่นที่พวกเขาเข้าใจกันอยู่สองคน

“อาจติดต่อไม่ได้ชั่วคราว”

โจวซีถงหน้าแดงก่ำ ตอนนี้เธอรู้สึกอ่อนเพลียเหลือเกิน เมื่อวานเหนื่อยเกินไป ไม่มีแรงต่อสู้แล้ว ได้แต่ป่าวร้องพักรบชั่วคราว

เฉินห้าวยิ้มพราย แล้วขอรายชื่อเครื่องจักรที่ขาดในพื้นที่งานก่อสร้างจากผู้ช่วยสาว เตรียมที่จะเติมเครื่องจักรที่ขาดหายไปใหม่

เฉินห้าวมองดูรายชื่อน้อยใหญ่ในใบรายชื่อ เครื่องมือเล็กๆน้อยๆ รู้สึกว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยเหลือเกิน เขาเดินไปในที่เงียบๆ เปิดแอปอุดหนุนเงินหมื่นล้าน แล้วมองหาเครื่องจักรพวกนี้

เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว

เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว

Status: Ongoing

เฉินห้าวได้ดาวน์โหลดแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้านฉบับพิเศษโดยบังเอิญ จากนั้นชีวิตแตกต่างกันมาก ลัมโบร์กีนีAventadorS ราคาเดิม6.497 ล้าน ราคาอุดหนุน 99 หยวน ไวน์ชั้นยอดยกเป็นลัง ราคาอุดหนุน0.58หยวนต่อขวด ใบรับรองอสังหาริมทรัพย์เอาเป็นกล่อง ราคาอุดหนุน0.7หยวน……ยังมีสมุนไพรชั้นยอด หุ้นทุนทรัพย์สิน เรือยอทช์ คฤหาสน์ ราคาหลังใช้เงินอุดหนุนทั้งหมดก็คือ0.8-1หยวนเท่านั้น ฉันจะซื้อซื้อซื้อ!อะไรนะ?ยังมีดวงใจของสาวเนี้ยบและเลขาน่ารักขายด้วย?โทษที อันนี้ไม่ว่าราคาถูกขนาดไหนก็ไม่ต้องซื้อ เพราะว่าพวกเธอเป็นของฉัน ——คำจากเฉินห้าว

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท
Close Ads ufanance
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตออนไลน์
Click to Hide Advanced Floating Content สมัคร ufabet
Click to Hide Advanced Floating Content สล็อตฟรีสปิน