เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่ 312 ข่าวดี

เฉินห้าวไปที่ห้องข้างๆ เมื่อเซี่ยจิ้งเห็นเขาเข้ามา ก็รีบเก็บมือถือ หล่อนแอบอู้เล่นเกมระหว่างเวลางาน

“ท่านประธาน สัมภาษณ์เสร็จเร็วขนาดนี้เลยเหรอ? ดูเหมือนหวังเฉียงจะใช้ได้สินะคะ?” เซี่ยจิ้งวิ่งเข้าไปหาแล้วแสร้งถามไถ่อย่างน่าเอ็นดู

“ใช่ ฉันให้เขาเป็นผู้จัดการ สัมภาษณ์ช่วงหลังเสร็จก็ให้เขามาได้เลย”

“ฉันรู้อยู่แล้วว่าเขาทำได้ ถ้างั้นการติดตามผลเรื่องการยื่นขอใบอนุญาตประกอบกิจการ ก็ให้เขารับผิดชอบติดตามต่อเลยใช่ไหมคะ?”

ที่แท้แม่สาวน้อยก็ขี้เกียจ ถึงมาเลียบเคียงเรื่องโยนงานกับเฉินห้าว

“เอาเถอะ งั้นคุณก็ส่งข้อมูลทั้งหมดให้เขาด้วยแล้วกัน”

เฉินห้าวเห็นด้วย ถึงอย่างไรเซี่ยจิ้งก็ไม่ได้รับผิดชอบเฉพาะเรื่องนี้ เธอยังรับผิดชอบร้านอาหารฝรั่งเศสด้วย วิ่งนอกทำงานพวกนี้ค่อนข้างเกินกำลังอยู่บ้าง

“ถ้างั้นก็ยกที่นี่ให้หวังเฉียงจัดการไป พวกเราไปเที่ยวกันเถอะ!” เซี่ยจิ้งวิ่งเข้ามาควงแขนเฉินห้าว ดูทรงแล้วคงอยากจะออกไปเดินชอปปิ้ง

“ยังไปไม่ได้” เฉินห้าวดึงแขนออกมาจากอ้อมแขนนุ่มนิ่มของเธอ กล่าวว่า “มีความเป็นไปได้ที่หวังเฉียงอาจพบเจอสถานการณ์เหนือความคาดหมาย ฉันต้องอยู่สักพัก แต่ยังไงก็ไม่นานเกินไปหรอก พวกเรารออยู่ที่นี่เถอะ เธอเล่นมือถือต่อก็ได้”

“น่าเบื่อ”

เซี่ยจิ้งยู่ปาก เธออยากไปกินดื่มเที่ยวเล่นกับเฉินห้าว ไม่ได้อยากเล่นมือถือเหมือนผู้หญิงเก็บตัวสักหน่อย

เพียงแต่เฉินห้าวไม่ให้ความร่วมมือ เธอจึงทำได้เพียงไถมือถือต่อไป

เฉินห้าวไม่ได้อยู่เฉย เขาไปที่มุมห้อง กดต่อสาย

เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ ไม่มีสิ่งใดเหนือไปกว่าที่ดินบนถนนเมี่ยวเจียแล้ว ผ่านไปสองวันแล้วนับตั้งแต่เขาไปเจรจาที่อำเภอลี่ทงมา ทางสวีซื่อเสวียนบอกว่าจะเปิดประชุมหารือในไม่กี่วันนี้ แต่นี่ผ่านมาสองวันแล้ว ยังไม่มีข่าวเลย เฉินห้าวก็เคยส่งข้อความไปสอบถามดู

ไม่มีการตอบกลับมาชั่วขณะ คาดว่าคงยุ่งอยู่ เฉินห้าวก็ไม่ได้เซ้าซี้เช่นกัน

ต่อสายติดแล้ว วีซื่อเสวียนแจ้งแก่เฉินห้าวด้วยสุ้มเสียงตื่นเต้นยินดี “ประธานเฉิน มีเรื่องดีแล้ว เมื่อกี้ตอนประชุมหัวหน้าอนุมัติแผนการลงทุนที่ถนนเมี่ยวเจียของผมกับผ.อ.เลี่ยวแล้ว หลังจากยื่นเรื่องต่อทางมณฑลแล้ว อีกไม่กี่วันก็สามารถเซ็นสัญญาร่วมมือกันได้เลย”

“แบบนั้นดีเหลือเกิน ผมว่าเรื่องนี้ไม่ควรชักช้า ต้องเซ็นสัญญาร่วมมือกันให้เร็วที่สุด” เฉินห้าวเอ่ย

“พรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์ หยุดงานกันหมด งั้นเอาเป็นวันจันทร์แล้วกัน พวกเราก็จะได้มีเวลาเตรียมตัวกันด้วย นี่คือโครงการใหญ่ที่มีอยู่ไม่มากนักของอำเภอลี่ทง หัวหน้าบอกว่าต้องจัดการให้ใหญ่โตหน่อย จัดแถลงข่าวด้วย”

“ตกลง งั้นก็วันจันทร์แล้วกัน”

เฉินห้าวเห็นด้วย และในขณะเดียวกันเขาก็พบว่า วันนี้คือวันเสาร์ที่เป็นวันหยุด แต่หัวหน้าของสวีซื่อเสวียนยังคงมีการเรียกประชุมทำงานล่วงเวลาอยู่ เห็นทีว่าจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากจริงๆ การร่วมมือนี้ มีหวังแล้ว!

พอวางสายแล้ว เฉินห้าวก็เริ่มครุ่นคิด ว่ายังมีจุดไหนที่ต้องใส่ใจหรือไม่ เมื่อเซ็นสัญญาร่วมมือแล้ว ก็ต้องส่งมอบเงินทุนทั้งหมดในทันที มีเงินทุนของ APP เงินอุดหนุนหมื่นล้านอยู่ไม่จำเป็นต้องกังวล อย่างเดียวที่ต้องใส่ใจก็คือทีมพัฒนาของถนนเมี่ยวเจียจะต้องวางแผนล่วงหน้าให้ดี เรื่องนี้ก็ต้องพึ่งโจวซีถงแล้ว ขอให้คนในสังกัดเธอเริ่มดำเนินการทันที

เฉินห้าวต่อสายหาเธอ แจ้งข่าวดีอันน่าตื่นเต้นนี้ให้ทราบ

“ดีเหลือเกิน งั้นทางฉันจะไปเร่งฝ่ายออกแบบและฝ่ายวิศวกรรมสักหน่อยเหมือนกัน พอเซ็นสัญญาร่วมมือแล้ว จะได้เริ่มพัฒนาถนนเมี่ยวเจียเลย สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดล้วนต้องทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่ พวกเราจะสร้างศูนย์การค้าชั้นนำของประเทศ ถึงขั้นที่อาจเป็นศูนย์การค้าชั้นนำขอ

เอเชียเลยก็ได้!”

“ได้” เฉินห้าวเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “สิ่งปลูกสร้างพวกนั้นที่ถนนเมี่ยวเจียเก่าเกินไปแล้ว สมควรสร้างใหม่ แต่ตอนนี้ในถนนเมี่ยวเจียมีคนอาศัยอยู่เรือนพัน จะต้องแจ้งให้พวกเขาย้ายออก คาดว่าจะใช่เวลาประมาณหนึ่งถึงสองอาทิตย์ พอถึงเวลาพวกเราก็รื้อถอนอาคารที่ว่างก่อน สร้างเสร็จเร็วหนึ่งวัน ก็ได้กำไรเพิ่มขึ้นทั้งนั้น”

“อืม ฉันจะไปจัดการเรื่องนี้ คุณแค่เซ็นสัญญาร่วมมือให้สมบูรณ์ก็พอค่ะ” โจวซีถงเอ่ย

“สามีคุณจัดการซะอย่าง วางใจได้เลย” เฉินห้าวหัวเราะฮ่าๆ

“ไอ๊หยา ต่อไปเวลาคุยเรื่องธุรกิจอย่าเรียกแบบนี้อีกนะ บางครั้งฉันก็เปิดลำโพงให้ลูกน้องฟังด้วย” โจวซีถงเอ่ยเสียงเบา

เฉินห้าวผงะไปแวบหนึ่ง นี่คือสถานการณ์ที่คาดไม่ถึงเลย เพียงแต่ก็มีวิธีรับมืออยู่เหมือนกัน อ้างอิงจากภาพยนตร์สายลับอันยอดเยี่ยมของประเทศแล้ว ขอแค่คิดรหัสลับขึ้นมาก็พอแล้ว

“งั้นพวกเราตกลงตามนี้ หากว่าไม่สะดวกจะคุย พวกเราจะเปิดหัวข้อด้วยการเรียกขานกันอย่างเป็นทางการ อย่างเช่นสวัสดีครับคุณโจว”

เฉินห้าวเสนอแนะ โจวซีถงก็เห็นด้วย ดังนั้นจึงตอบไปว่า “ถ้างั้นคุณเฉินที่เคารพคะ ฉันยังมีธุระอื่นอยู่การสนทนานี้ก็ให้สิ้นสุดลงตรงนี้เถอะค่ะ ขอให้คุณมีชีวิตที่สุขสงบ ลาก่อน”

เสียงนี้หวานไพเราะยิ่งกว่าเสียงพนักงานคอลเซ็นเตอร์เสียอีก นับว่าทั้งสองได้ฝึกหัดกันล่วงหน้าแล้ว

เฉินห้าวพบว่า โจวซีถงที่ภายนอกดูเย็นชา กลับซ่อนหัวใจน่าสนใจเอาไว้ด้วย

เมื่อสนทนาจบแล้ว เฉินห้าวได้ตระหนักถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า โครงการลงทุนที่มูลค่าเกือบหกร้อยล้านหยวนในครั้งนี้ เป็นโอกาสดีที่จะได้ประชาสัมพันธ์ออกไป ไม่อาจพลาดได้เด็ดขาด และในเรื่องการประชาสัมพันธ์ นักข่าวที่คุ้นเคยกันที่สุดก็คือจูหมิ่น เฉินห้าวจึงกดโทหาเธออีกครั้ง

“คุณนักข่าวใหญ่ มีข่าวด้านการเงินอย่างหนึ่ง ไม่ทราบว่าคุณสนใจไหม?”

“ข่าวการเงินอะไร ถึงแม้ฉันจะไม่ได้รับผิดชอบด้านนี้โดยตรง แต่ของเพียงเป็นข่าวที่เกี่ยวกับคุณ ฉันก็สนใจมาก”

จูหมิ่นก็สัพหยอกเช่นกัน

“วันจันทร์ผมจะไปเซ็นสัญญาร่วมทุนกับอำเภอลี่ทง หากว่าคุณมีเวลาก็ไปด้วยกันสิ ถ้าไม่มีเวลา ก็หวังว่าจะส่งนักข่าวสายการเงินมืออาชีพสักคนมาติดตามทำข่าวนะ” เฉินห้าวเอ่ย

“ข่าวใหญ่ขนาดนี้ ฉันต้องเข้าร่วมแน่นอน วันจันทร์จะไปพร้อมคุณเลย” จูหมิ่นเห็นด้วยแล้ว เธอยังแจ้งด้วยว่า จะพาช่างเก็บภาพคนหนึ่งไปด้วย

เมื่อสิ้นสุดการสนทนานี้ เฉินห้าวรู้สึกอารมณ์ดีมาก ทุกอย่างล้วนเรียบร้อยสมบูรณ์ เพียงรอให้ถึงวันเซ็นสัญญาร่วมมือเท่านั้น

“เซี่ยจิ้ง จัดการมื้อค่ำของวันนี้ด้วย ฉันจะเชิญพนักงานคนใหม่ของบริษัทจูหลินไปกินข้าว เพิ่มนักข่าวเข้าไปอีกคนด้วย กินที่ร้านของพวกเราเอง ต้องพึ่งฝีมือทำอาหารของเธอแล้ว” เฉินห้าวเอ่ยอย่างมีความสุข

เมื่อพูดจบก็พบว่าเซี่ยจิ้งไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ที่แท้เธอก็สวมหูฟังสะบัดศีรษะไปมาพลางเลื่อนหน้าจอมือถืออยู่ ไม่หือไม่อือเลยจริงๆ

เฉินห้าวดึงหูฟังของเธอออก แล้วบอกกับเธออีกรอบ

“ไม่มีปัญหา แต่ว่าคุณต้องให้รางวัลฉันสักหน่อยนะ” นัยน์ตาของเซี่ยจิ้งเปี่ยมด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ คาดว่าคงมีความคิดเหลวไหลอีกแล้ว เรื่องจุมพิตอะไรทำนองนั้น

เฉินห้าวตีหน้าครึ้ม ไม่ปล่อยให้เธอทำตัวก๋ากั่นแบบนี้อีกต่อไป เอ่ยเสียงเคร่ง “เงินเดือนก็จ่ายให้เธอแล้ว ยังจะเอารางวัลอีกเหรอ ไม่อนุญาตให้ได้คืบจะเอาศอก”

“ชิ แกรนด์เด็ดแห่งยุคปัจจุบัน ขี้เหนียวจริงๆ”

เซี่ยจิ้งเอ่ยประชดประโยคหนึ่ง เพียงแต่เธอก็พูดไปเท่านั้น พอตกเย็นก็ยอมเตรียมอาหารมื้อหรูให้เฉินห้าวอยู่ดี