เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่ 333 แดงคู่กับเขียว

“พวกนายจะมารังแกพวกเราสองแม่ลูกอีกแล้วงั้นหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ทำงานเลี้ยงดูลูกอยู่คนเดียว ความเป็นอยู่ลำบากมาก เธอมองดูกลุ่มคนของเฉินห้าวที่เดินเข้ามา ในดวงตามีน้ำตาคลอเบ้า

“เปล่า ฉันมาให้ความอบอุ่น”

เฉินห้าวดูก็รู้และเห็นใจผู้หญิงคนนี้มาก เอาเงินสดออกมาวางไว้บนโต๊ะ แต่ว่าครั้งนี้เขาให้เยอะกว่าเดิม ให้ทั้งหมดสามหมื่นหยวน

“ให้เงินฉันทำไม?”

เธอกอดลูกชายแน่น ระวังเป็นอย่างมาก ลูกชายเป็นสิ่งเดียวที่มีค่าของเธอ กลัวว่าเฉินห้าวจะเป็นพวกค้ามนุษย์ เอาเงินมาซื้อลูกชายสุดที่รักของเธอ

“อย่าเข้าใจผิด นี่คือค่าชดเชยการย้ายที่อยู่ของเธอ ให้เธอย้ายไปที่ที่ดีกว่านี้ หรือว่าเธอไม่อยากให้สภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้กับลูกของเธอ?”

เมื่อเฉินห้าวพูดอย่างนั้น แววตาของหญิงสาวสั่นไหว รู้สึกหวั่นไหว แต่ก็กังวลว่ารับเงินมาแล้วจะมีปัญหาในอนาคต

“ไม่หรอก บนเงินไม่มีชื่อสักหน่อย เธอเอาไว้ก็พอ”

เฉินห้าวยิ้ม ทำให้เขาดูหล่อและเจิดจ้า ทำเอาหญิงสาววางใจลงหน่อย แต่ว่าเธอไม่ได้รับเงินในทันที แต่ถามอย่างสับสนว่า “แต่ว่าฉันจะสามารถไปที่ไหนได้? สถานที่อื่นฉันก็ไม่คุ้นเคย”

เฉินห้าวพูด “ถ้าหากว่าอยากทำงาน สามารถช่วยงานที่ครัวในไซต์งานของฉันได้ ต่อไปที่นี่จะสร้างเป็นศูนย์ธุรกิจ เธอก็สามารถทำงานเป็นแม่บ้านต่อไปได้ เงินเดือนสูงกว่าข้างนอกแน่นอน เธอคิดว่าอย่างนี้โอเคมั้ย?”

“ตกลง ให้แค่งานกับที่พักห้องหนึ่งก็พอ เงินฉันไม่เอา!”

ผู้หญิงคนนี้ดื้อด้านมาก ให้เงินฟรีๆก็ไม่เอา

ตอนนี้ยังมีคนที่ไม่เอาเงินด้วย เฉินห้าวรู้สึกหวั่นไหวนิดหน่อย “งั้นเงินพวกนี้ถือว่าให้เธอยืม ซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เด็ก ซื้อของกิน และให้เขาเรียนหนังสือ รอเธอหาเงินได้แล้วค่อยมาคืนฉันก็พอ”

“อย่างนั้นก็ได้ นายชื่ออะไร?” หญิงสาวตกลงและถามกลับ

พนักงานคนหนึ่งแนะนำ “ท่านนี้คือประธานเฉินของบริษัทห้าวหราน งานก่อสร้างครั้งนี้ก็คือเขาที่เป็นคนลงทุน”

“นายคือประธานเฉิน? ทำไมไม่เหมือนกับข่าวลือ?” หญิงสาวถามอย่างสงสัย

“ฉันมีข่าวลืออะไร?” เฉินห้าวถาม

หญิงสาวพูดว่า “พวกเขาต่างก็พูดกันว่า เถ้าแก่ที่มาพัฒนาที่นี่เป็นเถ้าแก่ที่ใจดำ จะไล่พวกเราที่เช่าอยู่ที่นี่ออกไป แล้วยังพูดว่าจะบังคับเก็บค่ารื้อถอนส่วนหนึ่งด้วย บอกว่าให้พวกเรารวมตัวกันต่อต้านไม่ย้ายออก!”

“มีเรื่องอย่างนี้ด้วย ใครเป็นคนพูด?” มีพนักงานไม่พอใจและจี้ถาม

หญิงสาวพูด “วันก่อนลือทั่วตรอกซอย ดังนั้นฉันจึงไม่กล้าย้าย กลัวจะถูกหลอก แต่ไม่คิดเลยว่า ประธานเฉินจะเป็นคนดี ข่าวลือไม่จริง”

เฉินห้าวขมวดคิ้ว ถ้าหากว่าเป็นผู้เช่าในพื้นที่ ไม่มีเหตุผลที่จะกระจายข่าวลือของเขาในวงกว้าง จะต้องมีคนตั้งเป้าหาเรื่องแน่นอน มีศัตรูฝ่ายตรงข้ามบางคนกำลังใส่ร้ายเขา

แต่ว่าเรื่องนี้เหลือเบาะแสไว้น้อยมาก เฉินห้าวจะยังไม่สืบในตอนนี้ จัดการเรื่องของผู้เช่าให้เรียบร้อยก่อน

สุดท้าย คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวคนนี้เอาเงินสามหมื่นของเฉินห้าว และแสดงออกว่าอนาคตถ้าหาเงินได้แล้วจะคืนเขาแน่นอน

เฉินห้าวกลับไม่ได้สนใจว่าต่อไปเธอจะคืนเงินมั้ย ถือซะว่าเป็นการสนับสนุนช่วยเหลือแม่ลูกที่ลำบาก

เฉินห้าวพาพนักงานจัดการด้วยวิธีนี้ ใช้เวลาสองวันและเงิน เชิญผู้เช่าที่ยังอยู่ในถนนเมี่ยวเจียออกจนหมด และกังวลว่าจะยังมีเด็กหลบซ่อนอยู่ในมุมอับและทำให้เกิดเรื่องขึ้น เฉินห้าวยังซื้อกล้องถ่ายภาพความร้อนมาเครื่องหนึ่งเพื่อทำการสแกนตรวจสอบ

โชคดีที่ไม่มีใครซ่อนอยู่ในนั้น แต่กลับได้ช่วยเหลือพวกหมาแมวจรจัด และส่งพวกมันไปยังสถานรับเลี้ยง

ในที่สุดก็จัดการปัญหาจนเสร็จ อุปกรณ์วิศวกรรมภายใต้บริษัทให้เช่าของเฉินห้าวก็ได้ทำการเปิดใช้งาน และเริ่มทำการรื้อถอนในถนนเมี่ยวเจีย แต่เนื่องจากสิ่งก่อสร้างมีมาก จึงยังต้องใช้เวลาประมาณหนึ่งอาทิตย์ถึงจะสามารถรื้อถอนจนหมด และการกำจัดขยะสิ่งก่อสร้างก็ต้องใช้เวลา เรื่องพวกนี้เร่งไม่ได้

แต่ก็เพียงแค่ปัญหาทางด้านเวลาเท่านั้น เรื่องยากที่สุดที่ต้องเคลื่อนย้ายผู้คนออกก็เสร็จสิ้นแล้ว ต่อไปก็มีทีมวิศวกรรับผิดชอบ เฉินห้าวเองก็ผ่อนคลายลงไม่น้อย

คืนนั้น เฉินห้าวออกมาจากไซต์งาน ขับรถ Militatry Hummer ไปรับโจวซีถงเลิกงาน ทั้งสองสามารถไปดินเนอร์โรแมนติกกันได้

เฉินห้าวมาถึงด้านล่างบริษัทโจวซื่อ รอโจวซีถงที่กำลังจะเลิกงาน เขาเปิดดูหน้าแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน ตั้งใจจะซื้อดอกไม้สักช่อ เมื่อค้นหา “ดอกกุหลาบ” เขาเห็นดอกกุหลาบชนิดหนึ่งที่หายากเพิ่งวางขายใหม่

ปี้ไห่อวิ๋นเทียน(กุหลาบเขียว) แหล่งกำเนิดจากอิสราเอล ราคาขาย 120หยวน/ดอก ราคาหลังใช้เงินอุดหนุน 1หยวน/ดอก

คนในประเทศรู้สึกไม่ดีต่อสีเขียวอยู่เสมอ แต่ว่าเฉินห้าวค้นหาความหมายของดอกกุหลาบสีเขียวแล้ว หมายถึง เรียบง่ายไร้เดียงสา และอ่อนเยาว์ เหมาะกับโจวซีถงที่รักสวยรักงามมาก และดอกไม้หลากสีสันแบบนี้ก็น่าดึงดูดจริงๆ เฉินห้าวจึงซื้อช่อหนึ่ง 99 ดอก ดอกไม้มาถึงในทันที

เฉินห้าวถือดอกไม้สีเขียวแปลกใหม่ไว้ในมือ รออยู่ที่ด้านล่างอาคาร

ในเวลานี้มีพนักงานของบริษัทโจวซื่อเลิกงาน เห็นว่าเฉินห้าวถือดอกไม้รอใครบางคนอยู่ ต่างก็เดินหลบด้วยใบหน้ายิ้มคลุมเครือ ในตอนนี้พวกเขาไม่สะดวกที่จะไปทักทายหัวหน้า ไม่ต้องถามพวกเขาก็รู้ว่าเฉินห้าวรอใคร

ทันใดนั้น เฉินห้าวได้ยินเสียงสตาร์ตรถดังคำรามของรถสปอร์ตที่ด้านหลัง เข้ามาใกล้เรื่อยๆจากระยะทางนับร้อยเมตร ได้ยินอย่างชัดเจนว่ารถสปอร์ตคันนี้นั้นกำลังรบกวนบนถนน ไม่มีจริยธรรมสักนิด

รถสปอร์ตคันนั้นมาถึงข้างตึกบริษัทโจวซื่อ และจอดไว้ข้างถนนอย่างนั้น ดูแล้วไม่กลัวการถูกปรับเงินจากตำรวจสักนิด

เฉินห้าวหันกลับไปดูอย่างอยากรู้อยากเห็น นี่คือรถสปอร์ต Zonda Riviera 1of1 Huayra-Roadster มีชายหนุ่มแฟชั่นสุดเท่คนหนึ่งลงมาจากรถ หนุ่มเท่คนนี้เอาดอกกุหลาบสีแดงเพลิงช่อหนึ่งออกมาจากรถ และก็มารอใครบางคนที่ใต้ตึกเช่นกัน

เฉินห้าวไม่ได้รู้จักกับหนุ่มเท่คนนี้ แต่ว่าโบราณมีคำหนึ่ง เรียกว่า แดงคู่กับเขียว นั้นดูโง่ เฉินห้าวถือดอกกุหลาบเขียว อีกฝ่ายถือดอกกุหลาบแดง ทำเอาไม่ถูกชะตากันโดยปริยาย

บวกกับที่ทั้งสองนั้นใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ดูร่ำรวย ทำให้ดูเหมือนกำลังแข่งกัน ต่างก็ไม่พอใจกันและกัน สบตากันทีหนึ่งแล้วต่างก็ไม่สนใจกันและกัน

เพียงแต่เฉินห้าวรู้สึกอยากรู้อยากเห็น ทั้งอาคารล้วนเป็นพนักงานของโจวซีถง และพนักงานสาวในบริษัทโจวซื่อนั้นมีแฟนหนุ่มระดับไฮโซได้ ดูแล้วจะต้องสวยมากแน่นอน

นึกถึงตอนที่โจวซีถงเคยบอกว่าซูลี่ผู้ช่วยคนสวยของเธอมีแฟน หรือว่าหนุ่มเท่คนนี้ก็คือแฟนหนุ่มของซูลี่ แล้วเอาดอกไม้มารอเธอเลิกงาน?

เฉินห้าวเองก็ขี้เกียจถามเขา เดี๋ยวรอดูก็รู้แล้ว