ในฐานะที่เป็นนักข่าว จูหมิ่นจึงรู้อดีตของเฉินห้าวมาบ้าง ถึงได้ชื่นชมมากกว่าเดิม สามารถเริ่มจากชายหนุ่มบ้านนอกเติบโตก้าวสู่นักธุรกิจหนุ่มในเมือง ความสามารถนี้หาได้ยากจากคนทั่วไป
“งั้นถ้าครั้งนี้จับโจรได้ ฉันก็จะใส่ชื่อของนายไว้ที่หน้าหนึ่งด้วย”
เมื่อได้ยินคำพูดของจูหมิ่น เฉินห้าวกลับส่ายหัวแล้วพูดว่า “ฉันไม่เหมาะที่จะออกหน้าแบบนี้ สละให้เธอ ถือว่าเป็นการขอบคุณ”
“พูดแบบนี้ก็ดูห่างเหินไปแล้ว พวกเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ ช่วยเหลือกันและกันก็สมควรแล้ว”
ประโยคนี้ของจูหมิ่น ทำให้เฉินห้าวรู้สึกซึ้งใจ ไม่คิดเลยว่านักข่าวสาวที่ทำความรู้จักไว้เผินๆจะนับตัวเองเป็นเพื่อนไปแล้ว
ในเมื่อเป็นเพื่อน ก็สมควรที่จะรู้ฐานะครอบครัวและอดีตของเพื่อนไว้ จูหมิ่นจึงแนะนำตัวเองง่ายๆ
เพศหญิง อายุ 24 ปี คนในเมืองหลวง เรียนจบที่มหาวิทยาลัยเฉาหยางสาขาวารสารเมื่อปีที่แล้ว แต่ว่านักศึกษาในรุ่นของพวกเธอเหมือนว่าจะมีแค่เธอที่ทำงานตามวิชาเอก ที่เหลือล้วนเปลี่ยนทางไปหมดแล้ว ในตอนนี้เป็นนักข่าวก็ไม่ค่อยดีนัก
จูหมิ่นพูดว่า “ในวงการของพวกฉัน เงินเดือนน้อย ความเสี่ยงสูง ทำดีไม่ได้ดี เพราะหลายคนก็มองนักข่าวเป็นหนามยอกอก หรือถึงขั้นเป็นสัตว์ร้าย ที่ต้องรีบหลบหนี”
แต่เฉินห้าวกลับไม่คิดอย่างนั้น “ในตอนนี้นักข่าวดีๆก็มีเยอะ อย่างเช่นตรงหน้าของฉันก็มีคนหนึ่ง นักข่าวใหญ่ที่มีทั้งความสวยและฉลาด สำรวจชีวิตของผู้คน เข้าจับโจรในหอพัก ทำได้อย่างดี”
ได้ยินคำชมของเฉินห้าว จูหมิ่นยิ้ม ขณะที่ดีใจก็ไปสั่งของหวานสองชุดที่บาร์ ถือเป็นรางวัลที่เฉินห้าวปากหวาน
ถึงแม้จูหมิ่นจะบอกเรื่องอดีตของตัวเองมาบ้าง แต่ก็ไม่พูดถึงสถานการณ์ครอบครัวของเธอเลย เฉินห้าวเองก็ไม่ได้ตามถาม แล้วทั้งสองก็หาเรื่องไร้สาระมาคุยเล่นกัน
แต่ว่าเฉินห้าวก็ไม่ได้ปล่อยว่าง ทุกๆไม่กี่นาทีเขาจะคอยดูโทรศัพท์ เพื่อยืนยันว่าจุดสีแดงของเครื่องติดตามตัวยังอยู่ที่เดิม
“นายมีแฟนมั้ย?”
เฉินห้าวยังดูโทรศัพท์อยู่ และอยู่ๆจูหมิ่นก็ถามออกมา
เฉินห้าวลังเลไปสักพัก บอกข่าวลือพวกนี้กับนักข่าว อาจจะแพร่ไปทั่วประเทศ แต่เนื่องจากว่าเชื่อใจจูหมิ่น เฉินห้าวจึงได้พยักหน้า
“งั้นเธอคงมีความสุขมากที่มีแฟนที่เก่งแบบนาย” จูหมิ่นพูดอย่างอิจฉา
“ฉันเองก็มีความสุข แฟนสาวของฉันเองก็เก่งมากเช่นกัน” เฉินห้าวพูดเสริม
จูหมิ่นเดาออกแล้วว่าแฟนของเฉินห้าวคือใคร แต่ว่าเธอก็ไม่ได้พูดออกมา แต่ว่ายกชานมขึ้นแล้วชนแก้วแทนเบียร์ “ขอให้พวกนายมีความสุขมากๆ!”
“ขอบใจ!”เฉินห้าวดื่มชานมไข่มุกหนึ่งอึก แต่อย่าว่านะ รสชาติต้นตำรับดีมาก
ไม่นานจูหมิ่นก็ได้รับข้อความจาก Micro Blog เธอเห็นแล้วใบหน้าก็ยิ้มอย่างภูมิใจออกมา จากนั้นก็โชว์หน้าจอตรงหน้าเฉินห้าว ในนั้นคือรูปภาพของเอกสารแจ้งข้อมูล
จูหมิ่นพูด “จัดการเรื่องเสร็จแล้ว เอกสารในเมืองฉบับนั้นระงับการประกาศแล้ว นายดูรูปก่อนก็แล้วกัน ไม่ส่งต่อแล้วนะ”
เฉินห้าวดู ด้านบนคือใบประกาศฉุกเฉินที่ออกโดยจังหวัดและมีตราประทับทางการสีแดง ความหายก็คือให้หยุดนโยบายแปลกๆบางอย่างของเมืองไป๋เหอ ในนี้กล่าวถึงกฎห้ามทำการรื้อถอนที่ได้ทำการกำหนดไว้ว่าจะประกาศวันนี้ โดยไม่ได้ทำการแจ้งล่วงหน้า เป็นการดำเนินการอย่างผิดกฎหมาย และแจ้งชื่อวิจารณ์
รูปนี้ยังมีส่วนด้านล่าง คือเอกสารตอบกลับฉบับหนึ่งของเมืองไป๋เหอ ระบุว่าผู้นำของเมืองนี้จะทำการปฏิบัติตามคำสั่งของหัวหน้า และระงับการประกาศใช้เอกสารที่เกี่ยวข้อง
รูปภาพสองรูปนี้ล้วนเป็นเอกสารและตราประทับอย่างเป็นทางการ ไม่มีทางปลอม นี่หมายความว่า นโยบายที่เกือบจะทำให้โครงการถนนเมี่ยวเจียล่มจมยังไม่ดำเนินการอย่างเป็นทางการ ก็ถูกลอบทำลายทิ้งแล้ว
และทั้งหมดนี้ ก็เป็นนักข่าวสาวสวยตรงหน้าคนนี้ที่ทำขึ้น
“ผู้สื่อข่าวใหญ่จู เธอเก่งมากจริงๆ!” เฉินห้าวดีใจจนไม่รู้ว่าจะขอบคุณเธอยังไง
จูหมิ่นยิ้ม “ไม่ต้องเกรงใจ ก็แค่ไปบอกปัญหากับคนรู้จักนิดหน่อย ข้อบังคับนี้มันไร้สาระเกินไปจริงๆ กลิ่นของการทำส่วนตัวมันชัดเกินไป สมควรยกเลิก ฉันเองก็แค่ทำตามหน้าที่ของพลเมืองเท่านั้น”
ตอนนี้ปัญหาใหญ่ที่สุดในใจนั้นเรียบร้อยแล้ว เฉินห้าวผ่อนคลายในทันที เพื่อเป็นการขอบคุณนักข่าวหญิงคนนี้ที่มีอำนาจมากมาย เฉินห้าวก็ไปสั่งของอร่อยที่บาร์มาเพิ่ม แต่ก็ยังดูไม่มากพอ
“ไว้วันอื่นฉันเลี้ยงข้าวเธอนะ” เฉินห้าวพูด
“ได้สิ รอบก่อนไปชิมความอร่อยที่ร้านอาหารฝรั่งเศสของนาย รสชาตินั้นฉันยังจำได้ดีอยู่เลย!” จูหมิ่นตกลงอย่างมีความสุข
จากนั้นเฉินห้าวก็ส่งข้อความไปให้โจวซีถง บอกว่าเรื่องเอกสารจัดการเรียบร้อยแล้ว บอกให้เธอไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว
“ดีจังเลย แฟนหนุ่มของฉันเก่งจัง!” โจวซีถงส่งข้อความมา ท้ายประโยคยังมีสติ๊กเกอร์ “จูบ” มาด้วย
โจวซีถงเป็นคนหัวโบราณ เวลาส่งข้อความกันสามารถมีความสนิทสนมได้ขนาดนี้ ถือเป็นเรื่องที่ไม่เกิดขึ้นมาก่อน
เฉินห้าวยิ้มออกมา ดูแล้วแฟนสาวมีการพัฒนา ไม่แน่อนาคตอาจจะค่อยๆเปิดใจ ทั้งสองค่อยลิ้มลองอะไรใหม่ๆกัน
ช่วงหน้าหนาวพระอาทิตย์ตกไว ตอนนี้ท้องฟ้านอกหน้าต่างร้านชานมมืดแล้ว อยู่ๆโทรศัพท์ของเฉินห้าวก็เด้งแจ้งเตือน เป็นแอพที่เขาโหลดมาติดตามตัวขึ้นแจ้งเตือน เพราะว่ามีเครื่องติดตามตัวหนึ่งได้มีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่ง
เฉินห้าวรีบเปิดดูหน้าแอพ พบว่าจุดแดงอันหนึ่งของเครื่องติดตามตัวกำลังเคลื่อนที่
