จากนี้ก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด มีแค่เหยื่อล่อยังไม่พอ ปลาที่เจ้าเล่ห์กินเหยื่อเสร็จก็หนีแล้ว อย่างนั้นที่ทำมาก็เสียเปล่าหมด ดังนั้นเฉินห้าวจึงสั่งซื้อสินค้าในAPPต่อ
Shudika mini GPS เครื่องติดตามระบุตำแหน่ง ราคาขาย 3888 หยวน ราคาหลังใช้เงินอุดหนุน 49 หยวน
เครื่องติดตามแบบนี้ไม่เพียงจะสามารถบอกตำแหน่ง ยังสามารถบันทึกเสียง ไม่มีอะไรจะติเลย เฉินห้าวซื้อทีเดียว 20 ชิ้น เครื่องติดตามตัวอันนี้ขนาดเล็กเหมือนปุ่มแบตเตอรี่ ขนาดเล็กมาก สามารถใช้งานได้พอดี
เฉินห้าวเอาเครื่องติดตามตัวยัดเข้าไปในส่วนโค้งที่มีโครงเหล็ก ขยับสักหน่อย ถ้าไม่ค้นดีๆ ก็ดูไม่ออก
เฉินห้าวโหลดแอพที่ใช้ฟังเสียงในโทรศัพท์ ทำการทดสอบสักหน่อย เขาขยับเข้าใกล้แล้วก็พ่นลมเสียงเบาๆ สามารถได้ยินเสียงอย่างชัดเจน และจำนวนก้าวเดินที่เขาเดินในห้องน้ำก็มีแสดงให้เห็นในแอพ และมีความแม่นยำด้วย จึงใช้เจ้านี่แหละ
ดังนั้นเฉินห้าวจึงถือกระเป๋าดำใบใหญ่ออกจากห้องน้ำชาย นักศึกษาที่เดินผ่านหอพักต่างก็หันมองดู
“นักศึกษาคนนั้นหน่ะ รอเดี๋ยว ในกระเป๋ามีอะไร?”
ยามลาดตระเวนคนหนึ่งเห็นเฉินห้าวจึงบอกให้หยุดและตรวจสอบ เพราะว่าช่วงนี้กำลังตรวจสอบหาหัวขโมย เพราะฉะนั้นเมื่อเห็นคนน่าสงสัยจึงต้องตรวจสอบ
เฉินห้าวใจกระตุกในทันที ในกระเป๋าของเขาล้วนเป็นของใช้ของผู้หญิง ถ้าหากว่าเปิดให้ดูก็คงอธิบายไม่เข้าใจในทันที ดังนั้นเขาจึงชี้ไปที่ด้านบนแล้วพูดว่า “ดูสิ มียูเอฟโอ!”
“ที่ไหนมียูเอฟโอ?”
ยามตกใจ รีบเงยหน้าขึ้นดู กลับพบว่าด้านบนหัวของตัวเองคือเพดาน ไม่สามารถเห็นอะไรด้วยซ้ำ
เมื่อหันกลับมา ก็เหมือนกับว่ามีอะไรแวบผ่านไปตรงหน้า ส่วนเฉินห้าวก็หายไปโดยไร้เงา
ยามหมุนวนดูรอบๆ ก็ไม่เห็นเงาของเฉินห้าว จึงรู้สึกกลัวอย่างห้ามไม่ได้ คิดว่าตัวเองเจอผีแต่เช้า ตอนกลางคืนจึงจะกลับไปจุดธูปไหว้พระ
ส่วนตอนนี้เฉินห้าวก็ได้ใช้หลงเซียงหู่ปู้เพื่อหลบหนีออกมา ครั้งแรกที่รู้สึกว่าวิชาท่าห้าสัตว์มีประโยชน์ขนาดนี้ ถ้าหากว่าถูกจับได้ ไม่แน่อาจจะต้องเป็นแพะรับบาปแทนขโมยโรคจิตนั่น
เฉินห้าวกลับมาถึงด้านนอกของหอหญิง แล้วเอาของมากมายพวกนี้วางบนพื้น ให้จูหมิ่นเอาเข้าไปในหอพัก แล้วแขวนไว้ที่ระเบียงของชั้น 6-7
“ไม่ใช่มั้ง? นายซื้อมาเยอะขนาดนี้เชียว!”
จูหมิ่นรูดซิปกระเป๋าเดินทางออก ก็เห็นเสื้อมาหลากหลายสีสันมากมาย
แต่เมื่อเธอพลิกดูสักพักก็เห็นเข้ากับตัวหนึ่ง แล้วพูดอย่างตะลึงว่า “แม้แต่ยกทรงลิมิเตดของ Embry Form นายก็ซื้อมาได้หรอ ตัวละสองพันกว่าเลยนะ ฉันทำใจซื้อไม่ได้สักที!”
จูหมิ่นตกใจติดต่อกัน แต่ว่าเธอก็รู้สึกตัวได้ว่าเธอเสียมารยาทแล้ว จึงรูดซิปปิดแล้วพูดอย่างรู้สึกผิดว่า “ขอโทษด้วย ฉันจะไปแขวนเดี๋ยวนี้ละ”
เฉินห้าวยิ้มแล้วพูดว่า “เธอชอบก็เก็บไว้ ที่เหลืออยู่ก็พอใช้แล้ว”
จูหมิ่นเขินนิดหน่อย ไม่ได้พูดอะไร หลังจากที่เข้าไปในหอพัก ก็ไม่กล้าเอาเสื้อตัวนั้นไป เมื่อมาถึงชั้นบนก็แกะเสื้อผ้าใหม่ออกมา แล้วแขวนทีละชิ้นไว้ที่ระเบียงของชั้น 6-7
เมื่อแขวนเสร็จ หันมองไปดูก็สะดุดตามาก ก็เพราะเฉินห้าวเองก็ซื้อแต่ของแบรนด์ แค่ดูก็รู้ว่าเป็นของแพง คอลเลคชั่นก็เหยียบทับเสื้อผ้าธรรมดารอบข้าง
“แต่ว่าคอลเลคชั่นดูน่าอายไปหน่อย ล้วนเป็นสิ่งที่คู่รักใช้กระชับความสัมพันธ์กันทั้งนั้น นักศึกษาสาวคงจะไม่กล้าใส่กันหรอก”
เมื่อจูหมิ่นเห็นยังใจเต้นแรงหน้าแดงเลย รูปแบบพวกนี้ก็ดูใจกล้าเกินไป ไม่รู้ว่าขโมยนั่นเห็นแล้วจะคิดยังไง
จูหมิ่นชะโงกหน้าออกไปนอกหน้าต่าง แล้วทำมือ “ok” กับเฉินห้าวที่อยู่ใต้หอ
เฉินห้าวพยักหน้า แล้วก็ทำมือบอกให้เธอลงมา ตะโกนโหวกเหวก ถ้าหากว่าขโมยอยู่ใกล้ๆ จะทำให้เขารู้ตัว
ขณะที่จูหมิ่นลงมาจากอาคาร เฉินห้าวเงยหน้ามองไป จากมุมของเขายังสามารถเห็นเสื้อผ้าเซ็กซี่พวกนั้น เขาเชื่อว่า ขอแค่เป็นผู้ชาย จะต้องถูกดึงดูดสายตาแน่นอน และหัวขโมยตัวจริงก็ไม่มีทางปล่อยโอกาสนี้ไปแน่ จะต้องขโมยอย่างหนัก แล้วถึงตอนนั้นก็จะมีเรื่องสนุกให้ดูแล้ว
จูหมิ่นลงจากอาคาร ดึงเฉินห้าวเพื่อจะหลบไปที่เงียบๆ ทั้งสองต้องรอให้หัวขโมยคนนั้นปรากฏตัวภายใต้ลมหนาว
เฉินห้าวพูด “โง่ละสิ จะรอที่นี่ทำไม พวกเราหาร้านชานมสักแห่ง ดื่มชานมไปด้วยและเป่าแอร์ไปด้วยไม่ดีงั้นหรอ?”
“งั้น ถ้าหากว่าหัวขโมยมาขโมยไปแล้วพวกเราไม่รู้จะทำยังไง?” จูหมิ่นถามอย่างลังเล
เฉินห้าวโชว์โทรศัพท์ให้เธอดูสัญญาณติดตามตัวตลอดเวลา ทั้งหมดอัดแน่นรวมๆกันแล้วมีไฟสีแดงสว่างอยู่ 20 จุด ส่วนตำแหน่ง ก็คือที่ๆเธอแขวนไว้
“ห๊า นายใส่เครื่องติดตามตัวไว้….”
จูหมิ่นรู้สึกตัวแล้วรีบปิดปากตัวเอง ไม่ได้พูดรั่วออกไป
“พวกเราไปเถอะ เธอคุ้นเคยสถานที่ หาร้านนั่งรอผลก็พอแล้ว” เฉินห้าวพูดยิ้มๆ
“อื้อ!”
จูหมิ่นพาเฉินห้าวไปร้านชานมแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยอย่างอารมณ์ดี ที่นี่สถานที่ไม่ใหญ่ แต่คนเยอะมาก มีนักศึกษาเข้ามาซื้อชานมเรื่อยๆ ยังไงซะชานมก็เป็นหนึ่งในเครื่องดื่มที่หนุ่มสาวสมัยนี้ชอบมากที่สุด
ดีที่ตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลาคาบสุดท้ายของตอนบ่าย คนจึงไม่มากขนาดนั้น ไม่นานทั้งสองก็รอจนได้ที่นั่งหนึ่งมา สั่งชานมมาสองแก้ว และผลไม้สองจาน ทั้งสองกินไปด้วยคุยไปด้วย เพื่อฆ่าเวลา
“นายว่า จะสามารถจับขโมยนั่นได้มั้ย?” จูหมิ่นถาม
“แค่เพียงเขาไม่วางมือก็จับได้แน่นอน มีเครื่องติดตามตัว 20 เครื่อง ขอแค่มันขโมยหนึ่งในนั้นไป ก็หนีไม่พ้นแล้ว” เฉินห้าวพูด
“นายนี่มีวิธีจริงๆ” จูหมิ่นยิ้มอย่างสวยงาม นับถือผู้ชายตรงหน้ามาก
