พลิกนาฬิกา ย้อนชะตานางร้าย – บทที่ 191 (ตอนพิเศษ ตอนที่ 9)

บทที่ 191 (ตอนพิเศษ ตอนที่ 9)

“ในเมืองหลวงเธอยังไม่เป็นที่รู้จัก แต่สำหรับทางใต้แล้วเธอเป็นดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียงมากทีเดียวครับ”

เรนเริ่มเปิดเผยเรื่องราวเท่าที่เขารู้มาเพื่อให้ตัวเองได้อยู่ท่ามกลางบรรดาเลดี้ได้นานขึ้นอีกหน่อย

เขาไม่มีเรื่องที่ต้องปิดบังอะไรอยู่แล้ว เพราะหลังจากได้รับการลงทุนจากอาเรีย ดีไซเนอร์คนนั้นก็ปกปิดความยินดีเอาไว้ไม่มิด เธอเที่ยวไปโอ้อวดตรงนั้นตรงนี้ด้วยความภูมิใจ ดังนั้นผ่านไปไม่นานเรื่องนี้ก็กลายเป็นข่าวลือที่ถูกพูดถึงไปทั่วทั้งใต้

ได้รับเลือกจากอาเรียก็เหมือนได้รับการยอมรับในความสามารถทั้งยังได้โอกาสในการทำให้ชื่อเสียงของเธอเป็นที่รู้จักไปทั่วแผ่นผืนทวีปอีกด้วย แล้วแบบนี้เธอจะไม่ภูมิใจได้อย่างไรกัน

เรนนับว่าตัวเองโชคดีที่ได้ยินข่าวนี้ตอนที่ตัวเองกำลังขึ้นมาจากทางใต้พอดี เขาเปิดเผยข้อมูลได้อย่างเหมาะสมแล้วยกชาที่วางอยู่ตรงหน้าขึ้นจิบ ก่อนจะส่งไม้ต่อไปให้อาเรีย

เพราะเรนไม่ได้มาที่นี่เพื่อพูดคุยอะไรไร้สาระ เขาแค่มาเปิดประเด็นเอาไว้แล้วคอยมองอาเรียห่างออกมาหน่อยเท่านั้น

“…เธอมีกำหนดมาเยือนเมืองหลวงในอีกไม่นาน ถึงตอนนั้นฉันจะแนะนำเธออย่างเป็นทางการอีกทีนะคะ แต่เธอยังไม่ชำนาญเท่าไรนัก ทุกคนอาจจะผิดหวังก็ได้ค่ะ”

“จะเป็นอย่างนั้นได้อย่างไรกันคะ พวกเราจะตั้งตารอเลยละค่ะ”

“ใช่แล้วค่ะ ยิ่งมีคนที่ทำของสวยๆ งามๆ ได้มากเท่าไรก็ยิ่งดีนะคะ”

“จริงค่ะ ดิฉันดีใจที่มีพระชายาผู้ปรีชาสามารถรอบรู้ในหลายสิ่งหลายอย่างที่พวกเราไม่เคยรู้ค่ะ”

ดูเหมือนพวกเธอจะไม่ได้มาเพื่อทดสอบ เพราะทุกคนล้วนมีความรักให้อาเรียจากใจจริงทั้งสิ้น

พวกเธอไม่มีทางเกลียดคนที่ทำให้พวกเธอซึ่งเคยถูกกดขี่ให้อยู่เงียบๆ ในแวดวงชนชั้นสูงในตอนแรกขึ้นมาอยู่บนจุดนี้ได้แน่

นอกจากนั้นแล้วอาเรียยังต้องแบกโครอาไว้บนหลังด้วย อีกทั้งประชาชนส่วนใหญ่ก็อยู่ข้างเธอ เหนือกว่าสิ่งอื่นใดคือเจ้าชายยังเธออย่างสุดหัวใจ แล้วพวกเธอจะเกลียดหรือต่อต้านอาเรียได้อย่างไร

พวกเธอควรทำตัวให้ถูกมองว่าทำดีต่ออาเรีย ควรทำตัวว่าอยู่ข้างเดียวกับเธอ ต่อให้เกลียด อาเรียก็ไม่ใช่คนที่พวกเธอจะแสดงออกว่าเกลียดได้อยู่ดี

“ชมกันเกินไปแล้วค่ะ ฉันยังต้องเรียนรู้อะไรอีกมาก”

เมื่ออาเรียเอ่ยตอบพร้อมสีเลือดฝาดน้อยๆ บนใบหน้า เหล่าเลดี้ทั้งหลายก็พากันยกพัดมาปิดปากไว้อย่างไม่อาจปกปิดความรักใคร่เอ็นดูที่มีต่ออาเรียไว้ได้

นวลหน้ามีเสน่ห์ที่ดึงดูดคนให้หลงใหลไม่เลือกเพศเลือกวัย ใบหน้าของอาเรียช่างน่ารักน่าเอ็นดูจนทำให้บรรดาคุณนายทั้งหลายพากันหลงใหลราวกับเธอตั้งใจทำให้มันเป็นเช่นนั้น

แม้กระทั่งสายตาของเรนที่มองไปเจอใบหน้าน่ารักของเธอเข้าพอดียังเลื่อนลอยไปครู่หนึ่งก่อนจะกลับไปมองถ้วยน้ำชาอย่างที่ควร เขาถอนหายใจพลางไม่นึกแปลกใจแล้วที่เจ้าชายเป็นห่วงเธอ

“ถ่อมตนเสียจริงนะคะ”

“พวกเราเสียอีกที่มีอะไรต้องเรียนรู้จากพระชายาอีกมาก”

“ฉันก็เห็นด้วยค่ะ”

“เจ้าชายโชคดีเหลือเกิน”

“จักรวรรดิของเราก็เช่นกันนะคะ”

เหตุนี้บทสนทนาจึงดำเนินต่อไปอย่างลื่นไหลรวมทั้งบรรยากาศเป็นมิตรก็เช่นกัน

นี่เป็นสถานการณ์ที่ดีมากสำหรับอาเรียที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งพระชายาในเจ้าชาย แต่มันกลับกลายเป็นปัญหาใหญ่หลวงสำหรับเรน เห็นได้ชัดว่าหากเขารายงานไปตามนี้มันต้องทำให้อาซหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมเป็นแน่

มันก็เป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ทว่าตอนนั้นอาซให้ความสนใจกับคนรอบตัวอาเรียมากกว่า แต่เป็นความสนใจที่ไม่ดีเท่าไรนัก

ในอดีตเขาอยู่ไกลจากเธอและมันก็ยากที่จะได้เจอเธอโดยตรง ความห่วงหาจึงไม่มากมายเท่านี้ ทว่าตอนนี้มันไม่ได้เป็นแบบนั้นอีกแล้ว เขาจะไม่ขุ่นข้องหมองใจได้อย่างไร ในเมื่อตอนนี้มีผู้คนมากมายมาชื่นชมและชื่นชอบอาเรียต่อหน้าต่อตาเขาเช่นนี้

หากอาซมีเวลาเจอกับอาเรียมากพอเขาคงไม่เป็นไร แต่นี่เขามีงานมากมายล้นมือจนไม่มีเวลาได้เจอเธอบ่อยๆ จึงไม่แปลกที่เขาจะโกรธ

ดังนั้นเรนต้องรับมือกับเรื่องนี้อย่างชาญฉลาด เช่นเดียวกับที่เขาเคยแก้ไขความสับสนของอาซที่มีต่อมิเอลและอาเรียในอดีต

แต่เขาคิดว่าเรื่องนี้น่าจะพอให้ตัวเองแก้เผ็ดอาซได้เล็กๆ น้อยๆ ที่อีกฝ่ายเคยส่งเขาไปอยู่ในพื้นที่ชนบทไกลปืนเที่ยงขนาดนั้น เขาต้องยืดเวลาออกไปสักหน่อยจะได้ไม่ถูกจับได้

เทียบกับตอนนั้นที่อาซใช้งานเขาอย่างกับหมาแล้ว การแก้แค้นนี้ดูเหมือนจะเล็กน้อยเกินไปด้วยซ้ำ

คิดได้แบบนั้นเรนก็เรียกอาเรียที่กำลังบอกลากับเหล่าคุณหญิงคุณนายซึ่งลากลับหลังจากงานเลี้ยงน้ำชาสิ้นสุดลง

“พระชายา ผมมีเรื่องจะแจ้งครับ”

“เรื่องยาวหรือเปล่าคะ พอดีฉันมีตารางงานต่อ หรือว่าอาซฝากมาบอกหรือคะ”

“ใช่ครับ”

อาเรียเองก็ยุ่งพอๆ กับอาซแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพยักหน้าราวกับกำลังรอเวลาที่เหมาะสมที่จะได้คุยกันสองคน เพราะคิดว่าเรนไม่มีทางมาหาเธอหากไม่มีเรื่องอะไร

“ดิฉันหวังว่าจะได้เจอพระชายาอีกนะคะ”

“ฉันก็เช่นกันค่ะ”

“เช่นนั้นขอให้เลดี้ทั้งหลายสบายดีจนกว่าจะได้พบกันใหม่นะคะ”

อาเรียเป็นฝ่ายส่งพวกเธอออกไปก่อนแล้วจึงกลับมานั่งที่โต๊ะที่ถูกทำความสะอาดจนเรียบร้อย

เรนตามกลับมานั่งตรงข้ามกับอาเรียก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเคร่งเครียดแล้วพูดขึ้น

“เจ้าชาย… ท่านเป็นกังวลน่ะครับ”

“กังวลหรือคะ”

“ครับ …กังวลว่าพระชายาจะทำได้ดีหรือไม่ มีปัญหาอะไรหรือไม่น่ะครับ”

เขาไม่ได้พูดผิดทว่าความหมายที่แฝงอยู่ในข้อความกลับแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง มันฟังดูเหมือนที่เรนมาหาเพราะต้องการมาตรวจดูว่าอาเรียปฏิบัติหน้าที่ในฐานะพระชายาได้ดีหรือไม่

“…”

นั่นทำให้อาเรียได้แต่เงียบ เธอคล้ายจะเข้าใจความหมายที่เรนต้องการจะสื่อในทันที

เรนจึงรีบพูดเสริมก่อนที่อาเรียจะเริ่มสงสัยคำพูดของเขา

“เจ้าชายอัสเทอโรพีเป็นห่วงพระชายามากเหลือเกินครับ เพราะอย่างนั้นแม้จะยุ่งอยู่แต่ก็อยากดูแลพระชายาเช่นกันครับ ก็เลยส่งผมมาที่นี่เพราะเป็นห่วงพระชายาจนไม่เป็นอันทำงานครับ แน่นอนว่าพอผมเห็นแล้วว่าพระชายาปฏิบัติภารกิจได้เป็นอย่างดี ผมเองก็คงกลับไปทูลรายงานได้อย่างสบายใจแล้วล่ะครับ ทั้งที่พระชายาเพิ่งมาอยู่ในวังได้ไม่นานแต่ก็ทำได้ดีมากเลยครับ!”

เขาอธิบายมาเสียยืดยาว ที่พูดยาวขนาดนี้ก็เพราะกลัวจะโดนจับได้แต่ค่อยยังชั่วที่อาเรียเหมือนจะมองไม่ออก

แม้มันจะเป็นเรื่องโอละพ่อเมื่อเทียบกับความเป็นจริงแต่เรนผู้ไร้ยางอายกลับทำสีหน้าพออกพอใจก่อนจะเอ่ยตอบ

เขาย่อมต้องพอใจอยู่แล้วล่ะ ในเมื่อเขาคือคนที่ปั้นน้ำจนเป็นตัวขนาดนี้นี่

จากนี้ไปอาเรียจะพยายามทำงานให้หนักมากขึ้นในฐานะพระชายาและเรียนรู้ในสิ่งที่เธอยังขาดตกบกพร่องไปเพื่อให้อาซเป็นห่วงเธอน้อยลง

ดังนั้นเธอจะมีเวลาน้อยลงกว่าที่เป็น หมายถึงเวลาที่จะได้เจออาซน่ะนะ

เรนยิ้มกว้างพลางคิดว่าเขาจะยืดเวลาระหว่างทั้งสองคนออกไปอีกสักหน่อยแล้วค่อยแก้ไขความเข้าใจผิดทีหลังก็ได้ มันคือรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนที่มีแผนร้ายในใจ

“เช่นนั้นผมขอตัวไปรายงานเจ้าชายก่อนนะครับ ผมคงได้มาหาเจ้าชายอีก ขอฝากตัวด้วยนะครับ”

“…ค่ะ”

อาเรียจมอยู่กับความคิดตัวเองสักพักจากคำพูดของเรน ก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินออกไปพร้อมนางกำนัลเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในลำดับถัดไป แม้จะเป็นฝีเท้าที่ดูเร่งรีบแต่ก็แฝงไปด้วยความตั้งใจที่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด

จากนั้นเรนซึ่งโผล่มาวางระเบิดไว้ก็เดินกลับไปหาอาซที่ห้องทำงานอย่างสบายใจ

กระทั่งในฝีเท้าของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความรู้สึกพึงพอใจ เขารู้ดีว่าจะแก้เรื่องราวทุกอย่างนี้ได้อย่างไร ดังนั้นจึงไม่มีอะไรให้เขาต้องกลัว

“เธอเป็นยังไงบ้าง”

อาซเอ่ยเร่งเรนที่เพิ่งกลับมาอีกครั้งเพื่อรายงาน บอกให้เรนเล่าให้ฟังว่าไปเห็นอะไรมาบ้าง ทั้งที่เพิ่งผ่านไปแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น แต่อาซดูใจร้อนราวกับหนึ่งชั่วโมงที่ว่านั้นนานพอๆ กับหนึ่งพันล้านปี

“พระชายาสบายดีมากๆ เลยล่ะครับ ทั้งยังเป็นที่รักของบรรดาสตรีชนชั้นสูงอีกด้วย เจ้าชายไม่จำเป็นต้องกังวลแล้วล่ะครับ”

“…”

เรนแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องและตอบในสิ่งที่จะทำให้อาซรู้สึกผิดหวัง ทันใดนั้นอาซก็ขมวดคิ้วทันที

เรนพูดต่อ

“ถึงอย่างไรการที่เราไล่พวกกบฏออกไปได้เพราะความสำเร็จของพระชายาก็เป็นปัจจัยใหญ่ครับ พวกเธอไม่มีใครถามหรือคัดค้าน มีแต่ทำตามพระชายากันทุกคนเลยครับ ยิ่งไปกว่านั้นแล้วพระชายายังทรงฉลาดหลักแหลมอีกด้วย! พระชายาพูดถึงดีไซเนอร์คนใหม่ที่ประสงค์จะลงทุน ทรงเรียกความสนใจจากพวกเธอได้ในครั้งเดียวเชียวครับ”

“…”

“ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะพระชายาต้องการช่วยเจ้าชายหรือครับ ผมคิดเช่นนั้นกับพระชายามานานแล้วแต่พระชายาเป็นสตรีที่ยอดเยี่ยมจริงๆ เจ้าชายต้องมั่นใจในตัวพระชายานะครับ”

เรนมักจะเข้าใจสภาพของอาซมาเสมอและยังคอยให้คำตอบที่เหมาะสมกับเขา ‘แล้วเหตุใดวันนี้เรนจึงเป็นเช่นนี้ไปได้’ สีหน้าของอาซบอกแบบนั้นก่อนที่เขาจะก้มลงมองมือที่ถือปากกาอยู่ข้างตัวเองแล้วเงียบไปสักพัก

ปากกาเจ้ากรรมไม่ได้ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น หากแต่เป็นเพราะสีหน้าเขาตอนนี้ต่างหากที่มีแต่ความโกรธเคืองว่าทั้งที่เขาเพิ่งจะอภิเษกกันมาไม่นานแล้วเหตุใดยังเป็นเช่นนี้ได้

เรนมองอาซแล้วก็ได้แต่กลั้นขำอยู่ในใจ แต่แล้วอาซก็พูดขึ้นอีกครั้งราวกับได้คำตอบแล้ว

“ช่วงนี้นอกจากผู้ที่เกี่ยวข้องแล้วฉันไม่อยากให้ใครเข้ามาในพระราชวังอีก”

“…อะไรนะครับ”

“ชายาฉันกำลังมีความตั้งใจอย่างหนัก เราจะให้คนภายนอกมาแย่งเวลาเธอไปไม่ได้”

จากนั้นเขาก็จิบชาด้วยท่าทางที่ดูผ่อนคลายมากขึ้นราวกับว่านี่คือการตัดสินใจที่น่าพอใจมากสำหรับเขา ดูเหมือนนี่จะเป็นแผนในใจเพื่อขัดขวางไม่ให้คนอื่นได้พบเธอ หากเขาเองยังไปเจอเธอไม่ได้

และนั่นทำให้เรนตะลึงจนพูดไม่ออก

ต่อให้อาซจะอึดอัดเพียงใด แต่เขาเลือกวิธีสุดโต่งเช่นนี้ได้อย่างไรกัน… เรนจัดการปิดปากของตัวเองลงไปในขณะที่มันอ้าออกเองโดยอัตโนมัติ

“ทรงคิดจะทำเช่นนั้นจริงหรือครับ”

“ใช่น่ะสิ ช่วงนี้กำลังยุ่งดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องรับคนภายนอกเข้ามา”

ไม่ใช่เพราะกำลังยุ่งหรอก แต่เพราะเขาแค่ไม่ต้องการให้อาเรียพบเจอกับใครคนอื่น และไม่อยากให้มีคนที่ชื่นชอบเธออยู่ใกล้ๆ เธอมากกว่า

“…เข้าใจแล้วล่ะครับ”

ราวกับสิ่งที่พูดไปไม่ได้พูดเพียงเล่นๆ อาซเรียกคนคนหนึ่งเข้ามาและสั่งเขาว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปห้ามให้คนภายนอกเข้ามาในพระราชวัง แม้จะเป็นเพียงการมาเยี่ยมเยียนของคนสนิทแต่ทุกคนต้องนัดหมายและกำหนดเวลาล่วงหน้า ทำให้เหล่ามหาดเล็กที่ต้องบอกยกเลิกกฎเดิมพากันหายไปจนหมด

“ถ้าอย่างนั้นกลับไปดูอีกทีว่าพระชายาทำอะไรอยู่แล้วกลับมารายงานด้วย”

“…ครับ”

“กลับมารายงานหลังจากนี้หนึ่งชั่วโมงนะ”

“…ครับ”

เรนคิดว่าผลที่ได้จะเป็นไปในทิศทางอื่นที่แปลกประหลาด ทว่าตอนนี้เขาเริ่มเสียใจกับหนทางแก้ไขที่ได้เสนอไปเสียแล้ว

เรนคิดว่าหากได้เห็นอาซว้าวุ่นใจทุรนทุรายกว่านี้แม้เพียงเล็กน้อย ความแค้นเขาน่าจะคลายลงมาได้บ้าง เพราะถ้าไม่ใช่ครั้งนี้เขาคงไม่มีโอกาสทำให้เจ้าชายเป็นทุกข์ได้ด้วยตัวเองอีก

ด้วยเหตุนี้เขาจึงกลับไปหาอาเรียอีกครั้งและได้เห็นว่าเธอกำลังเรียนประวัติศาสตร์ของราชวงศ์อยู่ อาเรียมองไปที่ขุนนางซึ่งกำลังร่ายยาวรายชื่อสมาชิกราชวงศ์รุ่นที่ผ่านมา และอธิบายผลงานทั้งหมดของพวกเขาด้วยสีหน้าหนักใจราวกับเธอไม่ถนัดเรื่องท่องจำ

“…ดังนั้นพระจักรพรรดิโฮมูคีเดน ฟรานซ์ จักรพรรดิพระองค์แรกได้ทรงรวบรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งเดียวและก่อตั้งเป็นจักรวรรดิขึ้น ทรงบัญญัติกฎหมายแห่งจักรวรรดิและทำให้เหล่าขุนนางเป็นหนึ่งเดียวกันได้สำเร็จ จากนั้นจักรพรรดิองค์ที่สอง…”

ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังค่อยๆ ท่องรายชื่อสมาชิกราชวงศ์ช้าๆ ทั้งคอยถามคำถามอยู่เรื่อยๆ โดยไม่คิดยอมแพ้หรือปริปากบ่นแม้สักคำ เรนไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าเมื่อก่อนนี้เธอเคยมีข่าวลือพรรค์นั้นได้อย่างไร

ขุนนางที่กำลังสอนประวัติศาสตร์ให้อาเรียอยู่ก็คงคิดเช่นเดียวกัน เพราะแม้เธอจะดูหัวช้ากว่าชนชั้นสูงคนอื่นๆ ที่เขาเคยสอนมา ทว่าขุนนางผู้นั้นก็ยังคงมองอาเรียด้วยแววตาอ่อนโยน

เรนคิดว่าเธอดูแตกต่างจากตัวเขาในวัยเด็กที่คอยเอาแต่หนีและหาเรื่องทะเลาะกับอาจารย์อยู่ทุกวันเมื่อเชื่อวันโดยสิ้นเชิง แม้เขาคือผู้ที่จะเติบโตขึ้นมาเป็นขุนนางแท้ๆ ก็ตาม

“เอาล่ะ ทำได้ดีมากครับ”

“ไม่ใช่ว่าหัวช้าหรอกหรือคะ ฉันท่องจำไม่ค่อยเก่งเท่าไร…”

“อืม ช้าไปบ้างแต่ก็จำสิ่งที่เรียนได้ภายในครั้งเดียว ฉะนั้นผมไม่อาจบอกว่าพระชายาเรียนรู้ช้าได้หรอกครับ”

“เจ้าชายส่งมาอีกแล้วหรือคะ”

และหันมาถามเรนซึ่งคอยมองการเรียนการสอนของเธออยู่ไกลออกไป

เรนลังเลที่จะตอบเพราะท่าทางของเธอที่มาสะกิดต่อมความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขาเข้า แต่ในไม่ช้าเขาก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้เมื่อคิดว่าเขาไม่มีโอกาสอื่นอีกแล้ว

………………

พลิกนาฬิกา ย้อนชะตานางร้าย

พลิกนาฬิกา ย้อนชะตานางร้าย

Status: Ongoing

เมื่อมารดาที่เป็นโสเภณีได้แต่งงานกับท่านเคานต์

อาเรียจึงได้ยกระดับฐานะทางสังคมอย่างรวดเร็ว เธอใช้ชีวิตอย่างหรูหราอู้ฟู่

ก่อนจะตกหลุมพลางของมิเอล น้องสาวบุญธรรม

และถูกฆ่าตายท่ามกลางสายตาเย็นชาและคำเยาะเย้ยถากถาง

ทันใดนั้น นาฬิกาทรายก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าราวกับภาพลวงตา

และเธอก็ได้ย้อนเวลากลับมาอย่างปาฏิหาริย์…!

“ข้าอยากเป็นผู้ที่งามสง่าเหมือนกับมิเอล น้องสาวของข้า”

เพื่อต่อกรกับนางร้าย เธอจึงต้องร้ายยิ่งกว่า!

เธอเลือกเส้นทางชีวิตใหม่เพื่อแก้แค้นคนที่บีบให้เธอเข้าสู่เส้นทางแห่งความตาย!

เรื่องราวของนางร้ายที่ร้ายยิ่งกว่านางร้ายจึงเริ่มต้นขึ้น

พร้อมกับการแก้แค้นอันซับซ้อนที่ซุกซ่อนอยู่ในความงดงามที่อันตราย!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท