เสียงหัวเราะก้องไปทั่วแม่น้ำขณะที่เด็กๆ เล่นแท็กในน้ำ พวกเขาไม่รู้ว่าด้านล่างของพวกเขาร้อยเมตร จระเข้เกล็ดดำจำนวนนับไม่ถ้วนเริ่มเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปในทิศทางของพวกมัน
คนเดียวก็ท่วมท้น ดวงตาของมันจับจ้องไปที่เด็กสาวที่ลอยอยู่ในน้ำ หางของมันแกว่งไปข้างหลังเพื่อเพิ่มความเร็ว ปากใหญ่ของมันอ้าออกและฟันที่คมกริบของมันส่องประกายในความมืดมิด
ห้าสิบเมตร… สี่สิบ… ยี่สิบ…. สิบ…
ดวงตาที่เลือดเย็นไม่แสดงความเมตตาใดๆ เมื่อมันเข้าไปเพื่อสังหาร มันกำลังจะกัดเด็กที่ไม่สงสัยคนนั้นเมื่อหอกน้ำแข็งยาวห้าเมตรเจาะผ่านน้ำและเจาะปากที่เปิดกว้างของมัน
จระเข้เกล็ดดำส่งเสียงร้องขณะที่ร่างของมันดิ้นอยู่ใต้พื้นผิวแม่น้ำ
“ทุกคนออกไปจากแม่น้ำ! มีสัตว์ประหลาดซ่อนอยู่ในส่วนลึก!”
วิลเลี่ยมตะโกน
“รีบ!”
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพื้นผิวของแม่น้ำข้างหญิงสาวนั้นมีเลือดกระจายทั่วน้ำอยู่ คงไม่มีใครเชื่อเขา เด็กสาวกรีดร้องด้วยความกลัวขณะที่เธอว่ายไปยังแผ่นดิน เด็กหลายคนถอยหนีด้วยความตกใจเมื่อมองดูน้ำในแม่น้ำเริ่มปั่นป่วน
ทันใดนั้น ปากที่อ้าปากค้างขนาดยักษ์ก็โผล่พ้นผิวน้ำของแม่น้ำ มันเป็นจระเข้ที่ยาวกว่าสิบเมตร และดวงตาของมันก็จับจ้องไปที่เด็กๆ ด้วยราคะที่กินสัตว์เป็นอาหาร
“จระเข้เกล็ดดำร้อยปี!”
ผู้ใหญ่คนหนึ่งอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
“เร็วเข้า อพยพออกจากแม่น้ำเดี๋ยวนี้!”
สัตว์ร้ายร้อยปีอ้าปากกว้างและยิงกระสุนปืนใหญ่ใส่น้ำ ขนที่ด้านหลังคอของวิลเลียมยืนอยู่ตรงปลายขณะที่เขารู้สึกถึงความตายที่ใกล้จะมาถึงเขา
“Icewall!”
วิลเลียมสร้างกำแพงน้ำแข็งห้าแห่งไว้ข้างหน้าเขา สร้างการป้องกันห้าชั้น เขาต้องการร่ายเพิ่มแต่ไม่มีเวลาพอที่จะทำ ลูกบอลน้ำได้ทำลายกำแพงน้ำแข็งสองตัวแรกในทันที และผลักผ่านที่สามได้อย่างง่ายดาย
เด็กชายมีเวลาพอที่จะประคองตัวเองเพื่อรับแรงกระแทกเมื่อชั้นทั้งห้าพังลงต่อหน้าเขา
“มี๊!”
เอลล่าเผชิญหน้ากับลูกบอลน้ำด้วยเขาของมันและทำให้เป็นกลางเมื่อกระแทก ถึงกระนั้น แรงระเบิดก็ยังส่งเธอและวิลเลียมบินหนีไปไม่กี่เมตร
หากกำแพงน้ำแข็งทั้งห้าไม่ลดพลังของลูกบอลน้ำนั้น เอลล่าอาจถูกทำลายเป็นชิ้นๆ
รอยเลือดไหลลงที่มุมริมฝีปากของวิลเลียมขณะที่เขาค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น เอลล่ายืนต่อหน้าวิลเลียมเพื่อปกป้องเขาจากการจู่โจมอื่นๆ
ในขณะนั้นเองที่หัวหลายร้อยหัวกระเด็นไปตามผิวน้ำ เด็กหนุ่มและแพะมองดูด้วยความสยดสยองเมื่อเห็นว่ามีจระเข้เกล็ดมืดร้อยปีสิบตัวอยู่ในฝูงจระเข้
ธีโอรีบไปตรวจสอบอาการของวิลเลียม มองดูสัตว์ประหลาดด้วยความตกใจ
“โชคดีที่ไม่มีสัตว์พันปีในหมู่พวกมัน”
ธีโอพูดติดอ่าง
“ถ้ามีเราจะมีปัญหาใหญ่จริงๆ”
ร่างกายของวิลเลียมแข็งทื่อเมื่อได้ยินความคิดเห็นของธีโอ เขาอยากจะตบเพื่อนรักแล้วตะโกนว่า
“อย่ายืนนิ่งดิ ไอ้โง่!”
มีคนสองประเภทที่วิลเลียมเกลียดที่สุดเมื่อต้องเผชิญกับการต่อสู้ของชีวิตและความตาย พวกเขาเป็นคนปากดำ (ผู้ที่ยกธงมรณะ) และเพื่อนร่วมทีมหมู
ตอนนี้ วิลเลี่ยมกำลังดูคนพวกนั้นอยู่
ก่อนที่วิลเลียมจะตีหัวเพื่อนของเขาเพื่อยกธงมรณะ การปรากฏตัวของคนอื่นก็ทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จัก จระเข้ที่มีหัวสีทองซึ่งยาวอย่างน้อยห้าเมตรโผล่ขึ้นมาจากน้ำ
ดวงตาสีแดงเลือดของมันเหลือบมองไปทางวิลเลียม และเด็กชายรู้สึกว่าขาของเขาอ่อนแรง
“โอ้มายกอด! จระเข้เกล็ดทองอสูรพันปี!”
บาร์บาโตสพูดอย่างไม่เชื่อ
เขาได้ยินเสียงระฆังเตือนจากหอสังเกตการณ์และรู้ว่ามีสถานการณ์ฉุกเฉินเกิดขึ้น เจมส์, มอร์เดร็ดและนักสู้บางคนในลอนต์ได้ออกจากเมืองเพื่อทำภารกิจลาดตระเวน
ตอนนี้เหลืออาจารย์เพียงไม่กี่คนในลอนต์และเขาก็เป็นหนึ่งในนั้น
“ไอ้บ้า!”
บาร์บาโตสวิ่งไปที่แม่น้ำในขณะที่เขาถือค้อนอยู่ในมือ
เขาจำเป็นต้องซื้อเวลาให้กองหลังคนอื่นๆ มาถึง และทำให้แน่ใจว่าไม่มีเด็กๆ คนไหนตายในการชุลมุนครั้งนี้
“ธีโอ วิ่ง!”
วิลเลียมคว้าเสื้อคลุมของธีโอและลากเขาออกไป
“พาเด็กๆ กลับเมือง”
“แล้วนายล่ะ?”
ธีโอถาม
“นายจะสู้เหรอ? นั่นไม่มีโอกาสชนะ!”
“ฉันแค่จะช่วยยือพวกมันเอาไว้”
วิลเลียมเหลือบมองดูจระเข้ที่ตอนนี้กำลังมุ่งหน้าไปยังดินแดน
“ไป!”
วิลเลียมขึ้นหลังเอลล่าขณะที่ทั้งสองพุ่งเข้าหาแนวหน้า
“ระบบ ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณ”
< วันนี้ฉันจะทำอะไรให้คุณได้บ้าง? >
“ตัวอย่างเช่น ฉันเลื่อนชั้น Ice Mage เป็น Ice Wizard ฉันยังสามารถเปิดคลาส Advance Job อื่นๆ เช่น Elemental Lord, Battle Mage, Magic Swordsman, Arcane Ranger และ Cryo Lancer ได้หรือไม่”
<ใช่ คุณสามารถเปลี่ยนคลาสงานได้บ่อยเท่าที่คุณต้องการตราบเท่าที่คุณมีคุณสมบัติตรงตามข้อกำหนดที่จำเป็น >
“ดี”
วิลเลียมพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ฉันต้องการเลื่อนขั้นเป็น Ice Wizard คุณช่วยทำให้มันเกิดขึ้นได้ไหม”
< แน่นอน ฉันควรจัดสรรคะแนนประสบการณ์ให้กับคลาสงาน Ice Wizard แทนคลาสงาน Shepherd หรือไม่? >
“ได้โปรด”
<เข้าใจแล้ว. >
—-
<ติ๊ง! >
— คุณขึ้นสู่ Ice Wizard สำเร็จแล้ว
— พ่อมดผู้อุทิศชีวิตเพื่อเรียนรู้ความลับของเวทมนตร์น้ำแข็ง
– ประสิทธิภาพเวทย์น้ำแข็งเพิ่มขึ้น 30%
— โฮสต์ได้เรียนรู้ทักษะ: Glacial Wave
< คลื่นน้ำแข็ง>
(10 แต้มมานา)
— ทำให้เกิดการระเบิดของน้ำแข็งรอบตัวผู้ใช้ ผลักศัตรูออกไปรอบๆ และแช่แข็งพวกมันในช่วงเวลาสั้นๆ
—–
วิลเลียมสูดหายใจเข้าอย่างหนักขณะที่เขาพยายามสงบสติอารมณ์ การก้าวไปสู่งานต่อไปไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแผนของเขา แต่สถานการณ์เรียกร้อง ในบรรดาคลาสงานทั้งหมดในคลังแสงของเขา มีเพียงอาชีพเชพเพิร์ดและนักเวทย์น้ำแข็งเท่านั้นที่มีระดับเพียงพอที่จะสร้างความแตกต่าง
จระเข้สเกลเข้มอายุหนึ่งร้อยปียิงบอลน้ำเข้มข้นไปในทิศทางของวิลเลียม เด็กชายยกมือขึ้นและสร้างกำแพงน้ำแข็งหกชั้นเพื่อป้องกันการโจมตี เช่นเดียวกับครั้งที่แล้ว กำแพงน้ำแข็งทั้งหกก็พังทลาย
อย่างไรก็ตาม การโจมตีครั้งนี้ได้บรรเทาลงอย่างสมบูรณ์ เมื่อวิลเลียมเปลี่ยนอาชีพของเขาเป็นพ่อมดน้ำแข็ง เวทมนตร์น้ำแข็งของเขาได้รับประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น
Blue Mist ปกคลุมเอลล่าและวิลเลียมในขณะที่เขาใช้ Ice Armor ทั้งคู่ นอกจากนี้ เขายังมอบเกราะน้ำแข็งให้กับบาร์บาโตสและผู้ใหญ่อีกสิบคนที่คอยดูแลจระเข้อยู่
“นี่มันสิ้นหวังแล้ว”
บาร์บาโตสทำหน้าบูดบึ้งขณะส่งจระเข้ตัวหนึ่งบินด้วยค้อนของเขา
“ไอ้พวกนี้มีความต้านทานการโจมตีทางกายภาพสูง เราต้องการผู้วิเศษ!”
“Ice Spike!”
“Glacial Lance!”
“Cone of Cold!”
การโจมตีของวิลเลียมสร้างพลังเยือกแข็ง ซ่งทำให้จระเข้ในเส้นทางถูกเยือกแข็ง แม้ว่ามันจะมีประสิทธิภาพ แต่ก็เป็นเพียงส่วนเดียวจากฝูงจรเข้ จระเข้หลายร้อยตัวก้าวหน้าไปทั่วโลกโดยไม่สนใจ
สำหรับผู้นำของฮอร์ดสัตว์ศตวรรษและพันปีเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดมาก
เมื่อเห็นว่ามีผู้วิเศษเพียงคนเดียวในสนามรบ พวกมันทั้งหมดจึงตัดสินใจมุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่วิลเลียม ขณะที่จระเข้เกล็ดมืดระดับต่ำโจมตีบาร์บาโตสและคนอื่นๆ
