เมื่อเร็ว ๆ นี้แองโกร่าค่อนข้างพอใจ
เมืองไร้ชื่อกำลังเจริญรุ่งเรือง แม้ว่าผู้อยู่อาศัยจะไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก แต่ก็พัฒนาไปได้ดีทีเดียว เขาเมินชื่อที่ระบบแนะนำอย่าง ‘หมู่บ้านเริ่มต้น’ และเริ่มพิจารณาชื่อดี ๆ ให้ดินแดนของเขา
แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน ไว้เขาค่อยคิดทีหลังก็ได้
ที่จริงแล้วตอนนี้การพัฒนาของเมืองได้รับผลกระทบและชะลอตัวลง เนื่องจากผู้เล่นเริ่มทำงานหนักในที่ฐานที่มั่นลับใต้ดินของแลงคาสเตอร์ และหมู่บ้านมนุษย์กบ
มันเป็นแบบนั้นจนกระทั่งเขาตอบรับคำขอร้องของวีลา และสร้างสิ่งที่เรียกว่า ‘บ่อน้ำพุร้อนกลางแจ้ง’ ขึ้นมา
เรื่องนี้ต้องย้อนไปถึงเมื่อตอนที่หญิงสาวถามเขาเล่น ๆ ว่า เขามีแบบแปลนอะไรอีกบางที่ยังไม่ได้สร้าง ทันทีที่เธอรู้ว่ามีอาคารที่สามารถบรรเทาความเมื่อยล้าและสามารถมอบบัฟเช่น ‘เพิ่มความชุ่มชื้นให้ผิว’ ‘ทำให้ผิวสวยขึ้น’ และ ‘ฟื้นฟูผิวให้เรียบเนียน’ เธอก็วนเวียนอยู่รอบ ๆ แองโกร่าและขอให้เขาสร้างมันไม่หยุด
แองโกร่าไม่คิดเลยว่า บ่อน้ำพุร้อนนี้จะได้รับความนิยมอย่างมาก
ทันทีที่ผู้เล่นหญิงรู้จักสิ่งปลูกสร้างนี้จากฟอรัม พวกเธอก็พากันกลับมาที่เมืองไร้ชื่อทันที แม้แต่เจ้าหญิงลีอาที่เข้าถึงง่ายและน่ารัก แต่ก็มีความภาคภูมิใจฐานะสมาชิกของราชวงศ์ ก็ยังแวะเวียนมาที่เมืองไร้ชื่อทุกครั้งที่เธอมีเวลาว่าง โดยที่เธอมักจะให้ข้ออ้างที่ยิ่งใหญ่ว่า ‘ไปปรึกษาหารือเรื่องการขยายศาสนจักรกับลอร์ดคนอื่น ๆ‘…ซึ่งไม่จริงเลย เพราะเจ้าหญิงได้ให้สิทธิ์การเป็น ‘ลอร์ด’ ของเธอกับนายทะเบียนแวนเค่อไปแล้ว!
ไม่รู้ว่า ‘อัตราการดึงดูดพวกถ้ำมอง’ ของน้ำพุร้อนกลางแจ้งมีผลหรือไม่ แต่ผู้เล่นชายหลายคนก็มาที่นี่เช่นกัน ภายใน 2-3 วัน เมืองไร้ชื่อก็กลายเป็นจุดพบปะที่ได้รับความนิยมสูงสุดอีกครั้ง
และเขาก็ไม่ต้องกังวลว่าลอร์ดอีก 2 คนจะสร้างสิ่งก่อสร้างที่คล้ายกันขึ้นในดินแดนของพวกเขา ถ้าพวกเขาไม่แช่น้ำพุร้อนในเมืองไร้ชื่อ จะให้พวกเขาไปแช่ตัวในท่อระบายน้ำใต้ดินหรือในทะเลรึไง
แม้จะมีตัวเลือกเช่นบ่อน้ำพุร้อนกลางแจ้ง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีผู้หญิงคนใดไปที่นั่น เพราะงั้นที่นั่นจึงมีแค่ผู้เล่นชายที่น่าเศร้า และลิงอีก 2-3 ตัวที่ถูกดึงดูดเข้ามาโดยบ่อน้ำพุร้อน ทำให้ทั้งสองฝ่ายต้องมองหน้ากันตาปริบ ๆ…
“ท่านกำลังหัวเราะอะไร?”
ขณะที่แองโกร่ากำลังดื่มด่ำกับชัยชนะ ผู้ช่วยของเขา วีลาก็ดึงเขากลับสู่ความเป็นจริง
ชายหนุ่มได้กลิ่นหอมหวานที่ลอยมาจากตัว NPC เพียงหนึ่งเดียวของเขา ถ้าเขาจำไม่ผิด นี่คือกลิ่นเจลอาบน้ำที่ผู้เล่นสามารถซื้อได้จากบ่อน้ำพุร้อน
กลิ่นนี้ค่อนข้างมีผลกับชายหนุ่มที่ยังอยู่ในวัยแรกรุ่นเช่นเขา
แต่แองโกร่าเป็นขุนนาง ดังนั้นเขาจึงเก็บอารมณ์ได้ดีและตอบกลับไปอย่างจริงจังว่า “ข้ากำลังคิดว่าจะเชิญใครมาเป็นมา NPC ดี…”
“อ่า เช่นนั้นรึ” เสียงของหญิงสาวฟังดูเย็นชา
“ใช่ เพราะข้าคิดว่าทุกวันนี้เจ้ายุ่งมาก ดังนั้นข้าเลยยากให้เจ้าผ่อนคลายลงบ้าง เจ้าจะได้ไม่ต้องทำงานหนักและทำร้ายร่างกายตัวเอง มันไม่คุ้มเลย” แองโกร่าพูดอย่างไม่ลังเล “แต่ คนเดียวที่ข้าไว้ใจก็คือเจ้า”
หญิงสาวพยักหน้าขณะที่เธอหน้าแดงนิด ๆ “นั่นไม่จำเป็นเลย ข้าทำไหว”
“จริงสิ เจ้ามาที่นี่มีอะไรรึ” แองโกร่าถามอย่างสงสัย
ก่อนที่ฟอรัมจะปรากฏขึ้น วีลาเป็นสะพานหลักที่แองโกร่าใช้สื่อสารกับผู้เล่น เพราะระบบที่เขามีนั้นแตกต่างจากพวกผู้เล่น ดังนั้นมันจึงยากที่จะสื่อสารกับพวกเขา และปกติแล้ววีลาจะไม่มาที่ห้องทำงานของเขาในเวลานี้
“ข้าเกือบลืม มีผู้ส่งสารมาที่เมือง เขาบอกว่าเขาถูกส่งมาจากตระกูลเฟาสต์ และนำจดหมายจากพ่อของท่านมาให้ท่าน”
วีลาจำได้แล้ว หลังจากที่เธอลืมมันไปเพราะเห็นรอยยิ้มของแองโกร่าที่กำลังหัวเราะกับตัวเองเหมือนพวกวายร้าย
“จดหมายจากพ่อ…?” แองโกร่าผงะ
“ข้าควรไล่เขาไปไหมดีไหม” วีลาถามอย่างลังเล
“ทำไมเจ้าถึงคิดว่าข้าอยากจะไล่เขาล่ะ” แองโกร่าค่อนข้างสับสนกับคำแนะนำของเธอ
“เพราะ เอ่อ…ข้ารู้ว่ามันไม่ถูกที่ข้าพูดแบบนี้ แต่ท่านก็รู้สภาพเมืองของเราในตอนแรก…ถ้าไม่ใช่เพราะพรจากเทพเจ้าแห่งเกม บางทีชีวิตของท่านที่นี่อาจจะแย่ยิ่งกว่าสามัญชนเหล่านั้นในเมืองหลวง”
หญิงสาวพูดอย่างระมัดระวัง เธอไม่ต้องการให้แองโกร่ารู้สึกแย่
แองโกร่าเข้าใจทันทีว่าวีลาพยายามจะสื่ออะไร วีลาต้องคิดว่าเขาถูกรังแกจากตระกูลเฟาสต์ ดังนั้นเขาจึงถูกส่งมายังหมู่บ้านแห้งแล้งนี้ นี่เป็นสาเหตุที่เธอรู้สึกไม่ดีต่อผู้ส่งสารที่พ่อของเขาส่งมา
สำหรับความกังวลของเธอ แองโกร่าอยากจะบอกเธอเหลือเกินว่า
ไม่เพียงแต่เขาจะไม่เป็นที่ชื่นชอบของตระกูล แต่เขาเกือบจะถูกลอบสังหารระหว่างทางมาที่นี่…
แองโกร่ารู้ดีว่าพ่อของเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับการลอบสังหารครั้งนี้ ถ้าเขาต้องการที่จะฆ่าเขาจริง ๆ เขาก็ทำได้ง่าย ๆ และไม่ต้องลำบากมาทำอะไรแบบนี้หรอก
ตอนแรกแองโกร่าคิดว่าเป็นพี่ชายคนที่ 2 ของเขาที่ต้องการฆ่าเขา เพราะวิดีโอที่เอ็ดเวิร์ดส่งให้เขาก็ยืนยันได้ว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่เขาก็ยังรู้สึกแปลก ๆ กับเรื่องนี้อยู่ดี
ถ้าพี่ชายของเขามีพลังมากพอที่ทำให้ชุมนุมลับดวงตาทำตามคำสั่งได้ ทำไมเขาถึงถูกแส้ดำฆ่าอย่างง่ายดาย? ตามทฤษฎีแล้ว แส้ดำไม่จำต้องฆ่าแองโกร่าเลยหลังจากที่พี่ชายของเขาตาย แต่เมื่อเขาได้ยินว่าแส้ดำวางแผนจะโจมตีเมืองของเขาหลังจากทำลายเผ่ามนุษย์กบ เขาก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันมีบางอย่างไม่ถูกต้อง…
และเมื่อไม่นานมานี้เขาก็ค่อนข้างจะว่าง แองโกร่าจึงมีเวลาคิดทบทวนถึงความเป็นไปได้ว่าคนที่ต้องการฆ่าเขาคือคนอื่น และพี่ชายคนรองของเขาก็เป็นเพียงตัวกลางของบุคคลลึกลับคนนี้ หากแบบนั้นทุกอย่างก็ดูจะมีเหตุผลมากขึ้น
พี่ชายคนรองของเขาเป็นเพียงขี้ข้า เขาจึงถูกแส้ดำฆ่าได้ง่าย ๆ แต่เนื่องจากแส้ดำรู้ว่าคำสั่งฆ่าแองโกร่ามาจากคนที่พี่ชายของเขาทำงานให้ เขาจึงต้องทำภารกิจให้เสร็จ หลังจากที่พี่ชายคนรองของเขาตาย…
“เดี๋ยวก่อน แบบนี้ท่านจะไม่ถูกเปิดเผยว่ายังมีชีวิตอยู่หลังจากที่ผู้ส่งสารคนนี้กลับไปรึ!” ดวงตาของวีลาฉายแววอันตราย แองโกร่ารู้ดีว่าหญิงสาวคนนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนที่เธอเป็น “ข้าต้องฆ่าเขาไหม”
“ไม่จำเป็น ข้าจะส่งจดหมายกลับไปหาพ่อข้า ข้าจะเปิดเผยความจริงว่าข้ายังมีชีวิตอยู่!” แองโกร่ายิ้มออกมา ทำให้วีลาสงบลง “มันยุ่งยากเกินไปที่จะจัดการกับคนที่ยังซ่อนตัวอยู่ เมื่อมันโผล่หางออกมา ข้าจะจับหางจิ้งจอกของมันและดึงมันออกมาฆ่าให้ตาย”
“แต่…” วีลายังไม่ค่อยมั่นใจ เธอกังวลเรื่องความปลอดภัยของเขามากกว่าอย่างอื่น
“ไม่ต้องกังวล อีกฝ่ายพยายามฆ่าข้ามาหลายครั้งแล้ว แต่แม้จะมีโอกาศใหญ่วางอยู่ตรงหน้า เขาก็ทำได้แค่เคลื่อนไหวแบบลับ ๆ ผ่านชุมนุมลับดวงตา เนื่องจากเขาถูกจำกัดการเคลื่อนไหว ข้าเชื่อว่าเขาเทียบไม่ได้กับผู้เล่นของเรา!” แองโกร่าดูเหมือนค่อนข้างมั่นใจในแผนการของเขา เขาเดินไปตรงหน้าต่างอย่างช้า ๆ เมื่อมองออกไปข้างนอก เขาก็เห็นผู้เล่นกำลังเต้นรำแปลก ๆ บนถนนที่มีคนพลุกพล่าน ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็กระตุก และน้ำเสียงของเขาก็เริ่มไม่แน่ใจ
“น่าจะ…นะ”
