เมื่อได้ยินคำพูดของคุณนายเฉินผู้หญิงคนอื่นๆ ก็พยักหน้า และเอ่ยสนับสนุนทันที หญิงอ้วนกล่าวว่า “ใช่แล้วคุณหลิน เราทุกคนเป็นชาวเมือง W สามีเราเป็นคนที่ผู้คนให้ความเคารพนับถือ ด้วยหน้าที่การงานที่มั่นคงเป็นหลักเป็นฐาน คุณนายเฉินรู้ภูมิหลังของพวกเรา แต่คุณไม่ใช่คนเมืองนี้ พวกเราไม่รู้จักครอบครัวคุณ แน่นอนว่าเราไม่อาจไว้ใจคุณ ปล่อยคุณไปเพราะคำพูดของคุณได้”
ผู้หญิงอีกคนพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ คุณหลิน ไพ่นกกระจอกนี่เป็นแค่งานอดิเรก ถ้าคุณแพ้คุณก็ควรจ่ายเงิน คุณจะหนีไปเฉยๆ หลังจากเล่นเสียไม่ได้ ถ้าทุกคนทำแบบเดียวกับคุณ ต่อไปพวกเราก็คงเล่นกันไม่สนุกแล้วล่ะ” จากนั้นเธอก็ฉีกยิ้มให้หลินเจียว “จากที่หลานสาวคุณพูดกับคุณทางโทรศัพท์ ฉันคิดว่าคุณน่าจะยังมีโอกาสขอความช่วยเหลือจากพวกเขานะ ลองขอร้องเธออีกครั้งสิ”
ใบหน้าหลินเจียวเปลี่ยนสีเป็นแดงก่ำกับคำพูดเสียดสีจากผู้หญิงคนนี้ เธอนั่งลงบนเก้าอี้แล้วกล่าวว่า “ก็ได้! รอเดี๋ยว!”
คุณนายเฉินลุกขึ้นเดินเข้าไปหาหลินเจียว เธอส่งเสียงดัง จ้องหน้าหลินเจียวเขม็งขณะกล่าวว่า “หลินเจียว รู้ไหมว่าทำไมวันนี้แกไม่สามารถเดินออกจากคาสิโนแห่งนี้ได้”
เมื่อได้ยินสรรพนามที่คุณนายเฉินเรียกเธอเปลี่ยนไป หลินเจียวก็มองหน้าคุณนายเฉินด้วยความประหลาดใจ คุณนายเฉินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาและสายตาเย็นเยือก “แกยังจำผู้หญิงที่ถูกสามีไล่ออกจากบ้าน และฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงไปในแม่น้ำเพราะแก เมื่อสามปีที่แล้วได้ไหม”
หลินเจียวตกใจอย่างแรงกับคำพูดของคุณนายเฉิน “นี่คุณพูดถึงเรื่องอะไร” เธอถาม หน้านิ่วคิ้วขมวดมองคุณนายเฉิน
คุณนายเฉินใบหน้านิ่งเฉย เดินตรงเข้าไปหาหลินเจียว จับคางเธอไว้แล้วพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผู้หญิงที่แกทำลายชีวิตคือพี่สาวฉัน เหมยไอ้หวา! ฉันคือ เหมยไอ้ย่วน น้องสาวของเหมยไอ้หวา หลินเจียว แกช่างมีชีวิตที่ดีเหลือเกินนะในช่วงเวลาสามปีนี้!”
เมื่อได้ยินอย่างนี้หลินเจียวก็ผลักเหมยไอ้ย่วนออกไป และถอยหลังไปหนึ่งก้าวพร้อมกับร้องออกมา “การตายของเหมยไอ้หวาไม่เกี่ยวกับฉัน! เธอกระโดดน้ำตายเอง ฉันไม่ได้ฆ่าเธอ! ได้ยินไหม อย่ามาพูดมั่วๆ!”
เมื่อเห็นว่าหลินเจียวยังคงปฏิเสธ ไม่ยอมรับความผิดแม้กระทั่งตอนนี้ เหมยไอ้ย่วนก็หรี่ตาลง ขณะก้าวไปข้างหน้าจ้องมองหลินเจียวเขม็ง “ไม่เกี่ยวข้องกับแกอย่างนั้นหรือ ถ้าแกไม่ยั่วยวนเฮ่อเฉา เขาจะนอกใจภรรยา แล้วโยนพี่สาวฉันออกจากบ้านอย่างนี้หรือ!”
“ไร้สาระ! ไอ้หวาไม่มีน้องสาว คุณพูดอะไร!” หลินเจียวก้าวถอยหลังอีกก้าว ทุกครั้งที่เธอวางแผนล่อลวงผู้ชายที่แต่งงานแล้ว เธอจะตรวจสอบภูมิหลังของภรรยาพวกเขาทุกคน เหมยไอ้หวาเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่งที่เติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แล้วเรียนจบแพทย์ เธอไม่มีพี่น้อง!
“ฮ่าๆ …” เหมยไอ้ย่วนหัวเราะเสียงเยือกเย็น แล้วจู่ๆ สายตาที่จ้องมองหลินเจียวก็ดุร้ายขึ้นมา ราวกับจะกลืนกินหลินเจียวด้วยสายตา “ใช่ พี่สาวฉันกับฉันเติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอรักเฮ่อเฉาสุดหัวใจ แต่ครอบครัวเขารวยมาก ฉันจึงขอให้พี่สาวบอกเขาว่าเธอไม่มีพี่น้อง เพราะไม่อยากเป็นตัวถ่วง ขัดขวางการแต่งงานของเธอ แล้วแกมีเหตุผลอะไร นังผู้หญิงไร้ยางอาย ที่มาแย่งสามีพี่สาวฉัน และฆ่าเธอ!”
สิ่งที่เหมยไอ้ย่วนเสียใจที่สุดในชีวิตคือ เธอไม่ได้ยืนกรานขอให้พี่สาวบอกให้คนอื่นรู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเธอ พี่สาวเธอกลัวว่าเฮ่อเฉาจะคิดว่าตนเองโกหก จึงขอให้เธอปกปิดความสัมพันธ์ของเธอทั้งสอง และไม่เคยพาเธอไปที่บ้านเลย ในช่วงเวลาที่พวกเธออยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอสองคนมักถูกคนอื่นรังแกเสมอ แต่ทุกครั้งพี่สาวจะกอดเธอไว้ในอ้อมแขน และปกป้องเธอจากอันตรายทุกอย่าง เธอรู้สึกขอบคุณและรักพี่สาวเธอมาก จึงทำตามความต้องการของพี่สาว แต่ไม่เคยคิดว่าการตัดสินใจของเธอจะนำพาพี่สาวเธอไปสู่ความตายโดยทางอ้อม
นี่คือเหตุผลว่าทำไม เมื่อเธอรู้สาเหตุที่อยู่เบื้องหลังการตายของพี่สาว เธอจึงทำลายบริษัทของเฮ่อเฉาทันที และทำให้เขาเข้าคุก ตอนนี้ก็ถึงคราวของผู้หญิงคนนี้ที่เป็นตัวฆาตกรแล้ว!
ผู้หญิงคนอื่นๆ ในที่นั้นต่างตกใจ และมองเหมยไอ้ย่วนอย่างไม่เชื่อสายตา พวกเธอคิดไม่ถึงว่าคุณนายเฉินผู้สง่างามและดูสูงส่งจะเป็นเด็กกำพร้ามาก่อน… ทุกคนส่งสายตาแสดงความรังเกียจไปที่หลินเจียว ในฐานะผู้หญิงที่เป็นภรรยา พวกเธอเกลียดผู้หญิงทุกประเภทที่ทำตัวแบบหลินเจียวอย่างที่สุด พวกที่ชอบยั่วยวนผู้ชายที่แต่งงานแล้ว คุณจะทำอะไรก็ได้ในโลกเสรีใบนี้ แต่ทำไมต้องอยากเป็นภรรยาน้อยของผู้ชายที่แต่งงานแล้ว และทำให้แตกครอบครัวคนอื่นแตกแยก! ช่างไร้ยางอายอย่างแท้จริง!
หลินเจียวรู้ว่าเหมยไอ้หวาเติบโตขึ้นในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และใจเธอหายวาบเมื่อได้ยินคำพูดของเหมยไอ้ย่วน เธอรู้ว่าเธอเสร็จแน่คราวนี้ ไม่น่าแปลกใจที่คุณนายเฉินชอบเล่นไพ่นกกระจอกกับเธอ นับตั้งแต่วันที่เธอมาปรากฏตัวที่คาสิโน แท้ที่จริงเธอคือเป้าหมายที่เหมยไอ้ย่วนวางไว้ตั้งแต่แรกแล้ว!
เมื่อเห็นหลินเจียวเงียบกริบ เหมยไอ้ย่วนก็ยิ้มอย่างเย็นชา “หลินเจียว ทุกคนย่อมรู้ดี ชีวิตต้องแลกด้วยชีวิต ถึงแกจะไม่ได้ลงมือฆ่าพี่สาวฉัน แต่เธอตายเพราะแก ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่แกต้องชดใช้ มือข้างหนึ่งแลกเปลี่ยนกับเงินหกหมื่นหยวน เป็นข้อตกลงที่ดีสำหรับแก แกไม่คิดอย่างนั้นหรือ”
“เธอทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง! ไม่รู้หรือว่ามันผิดกฎหมาย!” หลินเจียวเริ่มหวาดกลัว เพราะท่าทางเหมยไอ้ย่วนดูไม่เหมือนว่าพูดเล่น ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอกำลังเผชิญสถานการณ์ร้ายแรง!
เหมยไอ้ย่วนยิ้มเยือกเย็น “ผิดกฎหมายหรือ เปิดบ่อนคาสิโนก็ผิดกฎหมาย แกคิดว่าฉันจะกลัวไหมล่ะ”
หลินเจียวกลืนน้ำลายและก้าวถอยหลัง “ฉันจะเรียกตำรวจ!” เธอเริ่มกดหมายเลขบนโทรศัพท์ ขณะที่เหมยไอ้ย่วนขยิบตาให้นักเลงคุมบ่อน ซึ่งรีบวิ่งเข้าไปคว้าโทรศัพท์จากมือหลินเจียวทันที
หลินเจียวเริ่มกรีดร้องเสียงดังเมื่อนักเลงเข้ามาถึงตัวเธอ และร้องให้นักพนันคนอื่นๆ ช่วย แต่ทุกคนยังคงเล่นการพนันต่อไปราวกับไม่ได้ยินเสียงเธอ หลินเจียวจึงตะโกนใส่เหมยไอ้ย่วน “นี่มันผิดกฎหมาย ฉันจะฟ้องเธอ! พี่สาวและพี่เขยฉันเป็นคนใหญ่โตในเมือง A! พวกเขาจะส่งคนมาช่วยฉันอย่างแน่นอน!”
เหมยไอ้ย่วนส่งเสียงคำรามอย่างหยามเหยียด และกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อนักเลงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเธอ เขาเป็นคนที่เธอส่งไปที่ฟู่เหราอินเตอร์แนชันนัล เหมยไอ้ย่วนหันไปมอง เขากล่าวกับเธอเบาๆ ว่า “นายครับ ผู้ชายคนหนึ่ง อ้างว่าเป็นผู้จัดการทั่วไปของฟู่เหราอินเตอร์แนชันนัล ต้องการเข้ามาในนี้ และพาตัวหลินเจียวไปครับ”
สายตาเหมยไอ้ย่วนวาววับด้วยประกายเยือกเย็น ในขณะที่ดวงตาหลินเจียวสดใสขึ้นมาทันที หลินเจียวร้องด้วยความดีใจ “นั่นไง ฉันบอกเธอแล้ว!” เธอกล่าวต่อไป “ฉันบอกแล้วว่าพี่สาวฉันไม่กล้าปฏิเสธไม่ให้เงินฉันหรอก ตอนนี้คนจากฟู่เหราอินเตอร์แนชันนัลเอาเงินมาให้ฉันแล้ว! ฮ่าๆ!”
ผู้หญิงคนอื่นๆ มองเหมยไอ้ย่วน ซึ่งกล่าวกับนักเลงอย่างใจเย็นว่า “ไปกันเขาไว้ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้ามาในนี้ หลินเจียวต้องทิ้งมือข้างหนึ่งไว้ที่นี่ก่อน ถึงจะออกไปได้”
ทันใดนั้นชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งก็เดินเข้ามาในคาสิโน เขาดูหล่อเหลามากในชุดสูทผูกเน็คไท และดึงดูดความสนใจจากทุกคนในที่นั้น
