หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler – ตอนที่ 1146

ตอนที่ 1146

หนึ่งในใต้หล้า 大主宰
บทที่ 1146 ร่างราชันฟากฟ้า
ครืนๆๆๆ!

ส่วนลึกของทะเลสาบสวรรค์เสียงไร้ขอบเขตสะท้อนออกมาขณะคลื่นยกตัวขึ้น ร่างเทห์สวรรค์ครอบงำควบแน่นอยู่ที่ด้านหลังเซี่ยหยู่ ทำให้มวลน้ำในทะเลสาบกวนตัวขึ้นราวกับพายุทอร์นาโด

แรงกดดันที่ส่งความเย็นเยียบไปตามแนวกระดูกสันหลังแผ่ออกมา ทำให้ผู้ชมฉายความกลัวบนใบหน้า

นั่นเป็นเพราะนี่คือร่างเทห์สวรรค์ที่เซี่ยหยู่ฝึกฝน ร่างราชันฟากฟ้าจัดอยู่ในทำเนียบคัมภีร์ร่างเทห์สวรรค์เก้าสิบเก้าร่างในอันดับที่สี่สิบห้า

แม้จะอยู่ในขั้วอำนาจทรงพลัง ร่างเทห์สวรรค์ระดับนี้ก็ถูกมองเป็นสมบัติล้ำค่าของสำนักต่างๆ ดังนั้นจึงรู้ได้ว่านี่น่ากลัวขนาดไหน

“เซี่ยหยู่สมกับเป็นรัชทายาทแคว้นเซี่ยอย่างแท้จริง ฮ่องเต้เซี่ยให้ความสำคัญกับเขามาก!” บางคนอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงออกมาด้วยความอิจฉาพร้อมกับแววริษยาแวบในดวงตา ในแง่ของความคุ้มค่าร่างเทห์สวรรค์เช่นนี้อาจเทียบได้กับวิทยายุทธระดับเสินทงของแท้!

ท่ามกลางดวงตาแดงก่ำนับไม่ถ้วน เซี่ยหยู่ก็ยืนอยู่เบื้องหน้าร่างราชันฟากฟ้าเขม่นมองมู่เฉินอย่างเย็นชา ช่วงเวลาที่เขาเรียกร่างเทห์สวรรค์ออกมา พลังของเขาก็สูงขึ้นอย่างน่าตกใจ

ในตอนนี้เขาสามารถทำลายจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะปลายสุดได้ด้วยการพลิกฝ่ามือ กระทั่งระยะเต็มก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาผ่านการต่อสู้มาอย่างโชกโชน แม้กระทั่งฝ่ายตรงข้ามทรงพลังยิ่งกว่าก็ต้องล่าถอยเมื่อเผชิญกับพลังยิ่งใหญ่ของร่างราชันฟากฟ้า

ท้ายที่สุดแล้วการได้รับการจัดอันดับที่สี่สิบห้าก็เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าทรงพลังเพียงใด

การรับรู้ถึงอากาศครอบงำจากร่างราชันฟากฟ้า แม้แต่มู่เฉินก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาอยู่ชั่วครู่ เมื่อตัดสินจากผลกระทบนี้ก็ไม่ใช่สิ่งที่ร่างเทห์สวรรค์ธรรมดาที่เขาเคยพบในอดีตจะเทียบเคียงได้

เซี่ยหยู่มีพรสวรรค์อย่างแท้จริงสมกับอันดับสี่ในบรรดาจอมยุทธ์รุ่นใหม่ของทวีปเทียนหลัว

ถือได้ว่าเป็นคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง

เซี่ยหยู่มองไปที่มู่เฉินอย่างไม่แยแส แต่ก็ไม่พูดให้มากความ เขากระทืบฝ่าเท้า ร่างราชันฟากฟ้าก็กวาดดวงตาครอบงำไปที่มู่เฉิน

ตู้ม!

ร่างราชันฟากฟ้ายื่นมือออกมาปกคลุมท้องฟ้าพลางเหวี่ยงไปที่มู่เฉิน

ไม่มีทักษะใดอยู่เบื้องหลังฝ่ามือ เพราะพลังที่อยู่เบื้องหลังอย่างเดียวก็สามารถทำร้ายจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะเต็มได้แล้ว ดังนั้นกระบวนท่างดงามทั้งหมดจึงไร้ประโยชน์เบื้องหน้าความแข็งแกร่งที่แท้จริง

เมื่อฝ่ามือกดลงน้ำในทะเลสาบก็ถูกบีบแล้วกระฉอกออกอย่างรวดเร็วกลายเป็นพื้นที่สุญญากาศขนาดใหญ่

มู่เฉินเงยหน้าขึ้นขณะที่ฝ่ามือโอบล้อมรัศมีหนึ่งพันจั้งปิดผนึกเส้นทางหลบหนีทั้งหมด ทว่าเขาก็ยังคงสงบสติอารมณ์โดยไม่ตื่นตระหนก

ฮา

มู่เฉินหายใจเข้าลึกก่อนที่มิติจะแปรปรวนอยู่ข้างหลัง จุดจื้อจุนไห่ปรากฏขึ้น จากนั้นเขาก็ก้าวออกไปภายใต้สายตาตกใจนับไม่ถ้วน

ครืน!

คลื่นหลิงทรงพลังพุ่งออกมาจากทะเลพลังของเขา ก่อนที่ประกายแสงสีทองจะเบ่งบานระหว่างสวรรค์และโลก จากนั้นทุกคนก็เห็นร่างเงาสีทองขนาดใหญ่ควบแน่นอยู่ด้านหลังมู่เฉิน

ร่างสีทองนั้นมีดวงตะวันทรงกลดอยู่ด้านหลังศีรษะ แม้ว่ามันจะไม่โอ่อ่าเหมือนร่างราชันฟากฟ้า แต่ก็มีความรู้สึกลึกลับเล็ดลอดออกมาซึ่งทำให้คนอื่นรู้สึกไม่อาจหยั่งรู้ได้

เมื่อร่างสีทองปรากฏขึ้นก็โบกมือออกไป คลื่นหลิงรวมตัวกันที่ฝ่ามือมันกลายเป็นแสงสีทองหมื่นจั้งปะทะกับฝ่ามือของร่างราชันฟากฟ้า

ปัง ปัง ปัง!

จังหวะที่ปะทะกัน สวรรค์และโลกก็ราวกับแตกเป็นเสี่ยงๆ เสียงเสียดแก้วหูดังขึ้นโอบล้อมทั่วบริเวณพร้อมกับน้ำพุร้อนดันตัวลอยขึ้นโดยรอบ ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

คลื่นกระแทกรุนแรงทำให้ทุกคนต้องหดตาลง พวกเขาหวาดผวาเนื่องจากเห็นว่าร่างเทห์สวรรค์ที่อยู่เบื้องหลังมู่เฉินไม่ได้รับความเสียหายใดเมื่อรับฝ่ามือจากร่างราชันฟากฟ้าของเซี่ยหยู่

“เป็นไปได้ยังไง?! มู่เฉินฝึกร่างเทห์สวรรค์อะไร? ทำไมถึงทรงพลังมากขนาดนี้?!”

“ดูจากพลังที่ปล่อยออกมาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าร่างราชันฟากฟ้าเลย มู่เฉินมีไพ่ตายแท้จริง!”

“แต่ทำไมร่างเทห์สวรรค์นี้ไม่ค่อยคุ้น…”

“…”

ความโกลาหลปั่นป่วน ท้ายที่สุดแล้วร่างเทห์สวรรค์ที่สามารถเทียบเคียงกับร่างราชันฟากฟ้าได้หายากมาก นั่นเป็นเพราะร่างเทห์สวรรค์ใดๆ ที่เหนือกว่าร่างราชันฟากฟ้ามีน้อยมากจนแม้แต่บางขั้วอำนาจระดับสูงยังไม่มีครอบครอง

ดวงตาของเซี่ยหยู่จับจ้องไปที่ร่างเทห์สวรรค์ที่อยู่ด้านหลังมู่เฉินพร้อมกับความตกตะลึงและประหลาดใจปะปนในดวงตา

แม้ว่าร่างเทห์สวรรค์ของมู่เฉินจะไม่คุ้นตา แต่เซี่ยหยูรู้สึกว่ามีความค่อนข้างคุ้นเคยด้วยเหตุผลบางอย่าง ราวกับว่าเขาเคยเห็นมาจากที่ไหนสักแห่ง

“ร่างเทห์สวรรค์นี้…” ดวงตาของเซี่ยหยู่วูบไหว อึดใจหัวใจก็สั่นสะท้าน “ดูคล้ายกับร่างเทห์สวรรค์ลึกลับที่จาโหลหลัวฝึกฝน”

ครั้งหนึ่งเขาเคยสู้กับจาโหลหลัวและได้เห็นร่างเทห์สวรรค์ของอีกฝ่าย นั่นเป็นร่างเทห์สวรรค์ที่ไม่ได้ถูกจัดอันดับ แต่พลังอำนาจที่มีทำให้แม้แต่เซี่ยหยู่เองก็หวังอยากจะครอบครอง

ตอนที่ปะทะกับจาโหลหลัวเขาก็แพ้ให้กับร่างเทห์สวรรค์นี้ แต่ตอนนี้เขาได้เห็นร่างเทห์สวรรค์ที่คล้ายกันบนร่างมู่เฉิน

ทว่าเซี่ยหยู่ก็มีเพียงความสงสัย แม้ว่าร่างเทห์สวรรค์ของมู่เฉินจะคล้ายกับจาโหลหลัวอยู่บ้าง แต่รัศมีกลับมีความแตกต่าง

“น่าจะไม่ใช่ร่างเทห์สวรรค์เดียวกัน!” ใบหน้าของเซี่ยหยู่เปลี่ยนไป สุดท้ายก็ระงับความคิดที่เป็นไปไม่ได้ทั้งหมด เขาไม่เชื่อว่าด้วยภูมิหลังของมู่เฉินจะสามารถครอบครองร่างเทห์สวรรค์ทรงพลังเช่นนี้ได้

ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เป็นร่างเทห์สวรรค์เดียวกัน คนอย่างเซี่ยหยู่ก็ไม่กลัว เพราะแม้แต่ร่างเทห์สวรรค์ที่เหมือนกันก็ยังแสดงพลังอำนาจที่แตกต่างกันเมื่ออยู่ในมือจอมยุทธ์คนละคน

มู่เฉินสามารถเปรียบได้กับจาโหลหลัวได้เหรอ? นั่นเป็นไปไม่ได้เลยในความคิดของเซี่ยหยู่

เซี่ยหยู่ค่อยๆ ถอนความตกใจบนใบหน้าขณะมองไปที่มู่เฉินพร้อมกับไอสังหารพล่านในดวงตา “หากนี่คือความมั่นใจของแก ข้าบอกได้เลยว่ายังไม่พอ”

“ก็ลองดูสิ” มู่เฉินตอบกลับแบบใจเย็น

เซี่ยหยู่เค้นเสียงเย็นชาก่อนที่สายตาจะเปลี่ยนเป็นคมกริบ อึดใจร่างเขาก็เคลื่อนไหวไปปรากฏบนไหล่ของร่างราชันฟากฟ้าก่อนที่จะกระทืบเท้าลงไปอย่างหนักหน่วง

ฮึ่ม

ระลอกคลื่นกระจายออกไปใต้เท้าเทลงสู่ร่างเทห์สวรรค์

มอ!

ลวดลายแสงแปลกประหลาดปรากฏขึ้นบนร่างขนาดใหญ่ ก่อนที่มันจะอ้าปากส่งเสียงคำรามผิดแผกพร้อมกับคลื่นเสียงที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ทุกคลื่นเสียงก่อตัวเป็นตราศักดิ์สิทธิ์ขนาดร้อยจั้ง

ตราศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้นราวกับมงกุฎของราชัน เผด็จการอย่างยิ่งพร้อมกับพลังที่สามารถปราบปรามภูเขาได้

ทุกตราศักดิ์สิทธิ์สามารถฆ่าจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะปลายสุดได้ ด้วยจำนวนดังกล่าวแม้แต่ขั้นเก้าระยะเต็มก็อาจถูกสังหารได้หากประมาท

“ผนึกอมตะราชัน!”

เซี่ยหยู่คำราม ตราศักดิ์สิทธิ์หมุนคว้างออกมาราวกับพายุปกคลุมไปที่มู่เฉิน

สายตาของเซี่ยหยู่เย็นเยือกลง หลายปีที่ผ่านมามีจอมยุทธ์หลายคนสิ้นชีวิตจากกระบวนการโจมตีนี้ของเขา แม้แต่จอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะเต็มก็ยังเคยถูกเขาสังหาร

เนื่องจากผนึกอมตะราชันมีความลึกซึ้งอย่างยิ่ง ต่อให้ถูกทำลายพวกมันก็จะรวมเข้ากันใหม่และเริ่มการโจมตีไม่หยุดหย่อน เว้นแต่จะถูกทำลายทั้งหมดในครั้งเดียว แต่ก็เป็นสิ่งที่ชัดเจนว่ามู่เฉินไม่สามารถทำได้ด้วยพลังในตอนนี้

ดังนั้นมู่เฉินจะต้องตาย!

โดยปกติเซี่ยหยู่จะไม่ใช้ทักษะนี้อย่างง่ายดาย แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเก้าระยะเต็ม ทว่ามู่เฉินนั้นผิดประหลาดเกินไป ทำให้เซี่ยหยู่ตัดสินใจที่จะใส่จนเต็มพิกัด

ความผันผวนของการทำลายล้างปกคลุมท้องฟ้า ดวงตามู่เฉินก็หดเกร็ง นั่นเป็นเพราะเขาสัมผัสได้ถึงความผันผวนไม่มีที่สิ้นสุดจากตราศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น

ถ้าเขาถูกปิดล้อมด้วยการโจมตีนั้นก็อาจตายคาที่ ถ้าเขาเลือกที่จะตอบโต้ก็จะเหนื่อยจนแทบขาดใจ

สายตาของมู่เฉินวูบไหวก่อนที่จะยื่นมือออก วาดตราประทับด้วยมือข้างเดียว

ฮึ่ม!

ดวงตะวันสีทองลอยขึ้นมาจากร่างเทพสุริยะก่อนที่จะระเบิดกลายเป็นของเหลวกวาดออกมา

ร่างเทพสุริยะยื่นมือออกมา กระแสสีทองก็รวมตัวกันอย่างรวดเร็วกลายเป็นกงล้อสีทองที่มีลวดลายโบราณสลักอยู่ราวกับมีพลังเหลือล้น

“เปิดแปดตะวัน กงล้อแสงสวรรค์!”

มู่เฉินคำรามในใจขณะที่เกลียวแสงสีทองไม่มีที่สิ้นสุดพุ่งออกมาจากกงล้อ

ในเมื่อข้าเผชิญหน้ากับมันไม่ได้ งั้นก็ส่งกลับไปให้เจ้าของดีกว่า ให้เซี่ยหยู่ได้ลิ้มรสผนึกอมตะราชันของตัวเอง!

ครืน!

ตราศักดิ์สิทธิ์ปะทะกับกงล้อสีทอง ทันใดนั้นกงล้อก็หมุนทวนเข็มนาฬิการาวกับว่าเวลาหยุดลงในขณะนั้น

ม่านตาเซี่ยหยู่หดเกร็งลงฉับพลัน เนื่องจากเห็นว่าตราศักดิ์สิทธิ์ที่เล็งเป้าหมายไว้ที่มู่เฉินในตอนแรก หันกลับมาแล้วทะยานเข้ามาในทิศทางของเขาพร้อมกับแรงผลักดันที่ดุร้ายยิ่งขึ้น

“นรกแล้ว!”

ใบหน้าของเซี่ยหยู่เขียวคล้ำทันที

ขณะที่มู่เฉินใช้ทักษะเทห์สวรรค์เปิดแปดตะวันโจมตีเซี่ยหยู่

อีกพื้นที่หนึ่งจาโหลหลัวที่กำลังจับจิตทะเลสาบก็เงยหน้าขึ้นมองไปทิศทางนั้น

“เปิดถึงคลื่นแปดตะวันแล้วรึ?”

จาโหลหลัวคลึงก้อนอัญมณีของจิตทะเลสาบในมือ ก่อนที่มุมปากของเขาจะโค้งขึ้นโดยไม่มีอุณหภูมิใดๆ จากนั้นก็หันกลับพุ่งไปยังทิศทางที่มู่เฉินและเซี่ยหยู่ปะทะกัน

“ถึงเวลากำจัดมันแล้ว”

หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler

หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler ฟรี ได้ที่ novel-fast 


เรื่องย่อ

โดย เรื่อง หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler บางส่วนของนิยาย

บทนำ

หนึ่งในใต้หล้าจากปลายปากกาของเทียนฉานถูโต้ว กล่าวถึงมู่เฉิน เด็กหนุ่มจากสำนักศึกษาเป่ยหลิง ผู้ที่ได้รับเลือกให้เข้าฝึกในสงครามเทพยุทธ์ซึ่งเต็มไปด้วยเหล่าคนเก่งกาจ ทว่า… อยู่ดีๆ เขากลับถูกขับไล่ออกมาด้วยเหตุผลที่ไม่มีใครล่วงรู้ มู่เฉินพยายามฝึกหนักอีกครั้งเพื่อจะพาตัวเองกลับเข้าไปในเส้นทางแห่งนี้ เขาจำเป็นต้องใช้สิ่งนี้เป็นใบเบิกทางเพื่อเข้าศึกษาที่ภาคเบญจภาคี เพื่อ… ปกป้องหญิงสาวที่ตนรัก และยิ่งกว่านั้นคือเพื่อค้นหาเบาะแสของมารดาที่หายสาบสูญไป

‘มหาพันภพ’ เป็นที่ที่มิติทั้งหลายเชื่อมต่อกันในระบบสุริยจักรวาล สถานที่แห่งนี้มีขั้วอำนาจมากมายอาศัยอยู่ จักรพรรดิที่มาจากพิภพเขตล่างต่างเป็นตำนานที่ผู้อื่นปรารถนาขึ้นไปบนเส้นทางแห่งกฎของโลกไร้ขอบเขตนี้

แคว้นหวู่จิ้งฮั่ว เทพจักรพรรดิอัคคีควบคุมเปลวเพลิงกวาดข้ามสวรรค์

แคว้นหวู เทพจักรพรรดิสงครามผู้ยิ่งใหญ่ที่ทำให้ทั้งสวรรค์และโลกหวาดกลัว

ตำหนักซีเทียน จักรพรรดิสัประยุทธ์ที่แข็งแกร่งไม่มีผู้ใดเทียบเท่า ในเนินเขารกร้างทางเหนือ ดินแดนวั้นมู่ของจักรพรรดิอมตะครองเหนือภพ

เด็กหนุ่มจากมณฑลเป่ยหลิงออกท่องยุทธภพกับวิหคโลกันตร์คู่ใจ มุ่งหน้าสู่โลกภายนอกที่เต็มไปด้วยสีสัน ใครกันที่จะเป็นผู้กุมชะตากรรมในเส้นทางการเป็นหนึ่ง?

ในมหาพันภพที่สงครามนับหมื่นอุบัติ ข้าคือผู้กุมชะตาฟ้าดิน…

เรื่องย่อ

เมื่อคำพูดของมู่เฉินกระจายออกไป ไม่เพียงแต่จะไม่มีการตอบสนอง แม้แต่ด้านนอกเจดีย์ก็ถูกห่อหุ้มด้วยบรรยากาศราวกับป่าช้า…

ทุกคนตกตะลึงไปกับฉากนี้ พวกเขาจ้องมองจุดที่ลู่สุยหายตัวไป ราวกับว่ายังไม่สามารถฟื้นจากอาการตะลึงงันที่เกิดขึ้นได้

ก่อนหน้าเมื่อลู่สุยออกกระบวนท่าที่น่าสะพรึง ผู้คนส่วนใหญ่ก็คิดว่าผลลัพธ์ของการต่อสู้ได้ถูกกำหนดแล้ว ทว่าพวกเขาไม่คิดเลยว่ามู่เฉินจะพลิกสถานการณ์ได้อีกครั้ง เตะลู่สุยที่เหมือนจะคว้าชัยชนะออกไป

ทุกคนตะลึงไปพักใหญ่ ก่อนที่พวกเขาจะหลุดออกจากอาการได้ สายตาเคร่งเครียดลง การประลองกันครั้งนี้มู่เฉินไม่ได้ใช้ค่ายกล แต่เขาก็สามารถเอาชนะจอมยุทธ์ขุมพลังจื้อจุนขั้นเจ็ดอย่างลู่สุยได้ด้วยความแข็งแกร่งที่อยู่ในขั้นหกเท่านั้น แม้ว่าจะมีผลจากลู่สุยประมาทเองในตอนแรก แต่นั่นก็แสดงให้เห็นว่ามู่เฉินน่ากลัวแค่ไหน

พลังเช่นนี้เขาสามารถเผชิญหน้ากับจอมยุทธ์อันดับต้นๆ ในเจดีย์ฝึกพลังกายได้เลยทีเดียว

ทางฝั่งกลุ่มกระเรียนฟ้า ใบหน้าของหลิ่วชิงกลายเป็นเขียวสลับขาว นางมองไปที่ร่างสูงโปร่งบนหน้าจอ กลืนน้ำลายเหนียวหนืด ความกลัวปรากฏในดวงตาของนางเป็นครั้งแรก

มาถึงจุดนี้นางคงโง่แน่ถ้ายังคิดปฏิบัติต่อมู่เฉินเหมือนกับจอมยุทธ์ขั้นหกทั่วไป

ด้วยพลังในการต่อสู้ที่เขาแสดงออกมา บวกกับค่ายกลทรงพลัง แม้แต่จงเถิงก็ยากจะได้เปรียบหากพวกเขาต่อสู้กัน

ก่อนหน้านี้นางหัวเราะเยาะและมองจิ่วโยวด้วยความดูถูก แต่ตอนนี้นางอายแทบแทรกแผ่นดินหนี ซึ่งจุดนี้รู้ได้จากสายตาเยาะเย้ยเหล่านั้นที่ปรายมองเข้ามา

“ทำไมมู่เฉินถึงทรงพลังเช่นนี้?” จงฮั้วที่พ่ายแพ้ให้กับมู่เฉินก็มีสีหน้าเคร่งขรึมเช่นกัน ก่อนหน้านี้เขาเคยคิดเช่นกันว่ามู่เฉินพึ่งพาเพียงค่ายกลเพื่อจัดการกับศัตรู แต่ใครจะคิดว่าเมื่อไม่มีการใช้ค่ายกลมู่เฉินก็สามารถเอาชนะลู่สุยแบบดุร้ายยิ่งกว่าอะไร

“ดูเหมือนว่ามีเพียงพี่ใหญ่จงเถิงเท่านั้นที่สามารถจัดการกับเขาได้” จอมยุทธ์อีกคนของเผ่ากระเรียนฟ้าพยักหน้า

หลิ่วชิงพยักหน้าเบาๆ ไม่เพียงแต่พวกเขาจะพิจารณาพลังของมู่เฉินพลาดไปเท่านั้น แม้แต่จงเถิงก็ตัดสินอีกฝ่ายผิดไป ชายคนนั้นเป็นสัตว์ประหลาดอย่างแท้จริง

ฟิ้ว!

ขณะที่นอกเจดีย์ต่างตกตะลึงกับผลลัพธ์ที่มู่เฉินนำมา ทันใดนั้นแสงก็กะพริบบนแท่นนอกเจดีย์ ร่างน่าสังเวชปรากฏขึ้น

เมื่อร่างนั้นออกมาก็รีบถอยกลับไปปรากฏตัวขึ้นในกลุ่มอีกาสายฟ้าทันควัน นี่ก็คือลู่สุยที่มีสีหน้าซีดขาว คลื่นหลิงของเขาถดถอยลงอย่างมาก

สายตาโดยรอบยิงเข้าหาในเวลานี้ทันที

ใบหน้าของลู่สุยเขียวคล้ำ สายตาเกลียดชังมองไปที่มู่เฉินที่อยู่บนหน้าจอ ก่อนที่จะหันหัวสาดสายตาดุร้ายใส่จิ่วโยวและมั่วหลิง ที่ข้างๆ พรรคพวกของเขาก็มีท่าทางไม่ดีเช่นกัน

ทว่าจิ่วโยวไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับสายตาเหล่านั้น นางเค้นเสียงอย่างเย็นชา “ลูกหมาที่ถูกฟาดยังกล้าที่จะออกมาแยกเขี้ยวอีกเหรอ?”

ตอนนี้ลู่สุยบาดเจ็บสาหัส สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปหมด ส่วนคนที่เหลือก็ไม่มีอะไรต้องกลัว หากพวกเขากล้าที่จะคิดบัญชีกับพวกนาง จิ่วโยวก็ไม่คิดปล่อยพวกเขาไว้เป็นภัยคุกคามในอนาคตหรอก

สายตาแสดงความเกลียดชังของลู่สุยจ้องเขม็งอยู่ที่จิ่วโยว แต่สุดท้ายเขาก็ต้องถอนสายตาออกไปอย่างไม่เต็มใจ ก่อนที่จะถอยกลับนั่งลงบนซากปรักหักพังเข้าสมาธิเพื่อฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ

จอมยุทธ์กลุ่มอีกาสายฟ้าก็ปรากฏรอบตัวเขาเพื่อปกป้อง

เมื่อจิ่วโยวเห็นการตอบสนองนั่น นางก็ไม่ได้ใส่ใจกับพวกเขาอีก นางมองไปที่หน้าจออีกครั้งโดยพุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่ร่างเงาอ่อนเยาว์ มือที่กำแน่นผ่อนคลายลง

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงสำหรับนางที่มู่เฉินจะเอาชนะได้เด็ดขาดแบบนี้ นั่นเป็นเพราะตามการประเมินของนางแม้ว่ามู่เฉินจะยืนยงอยู่ได้ก็เป็นยากที่จะเอาชนะลู่สุยด้วยขุมพลังจื้อจุนขั้นหกและถ้าการต่อสู้ถูกลากไปจนสุดอาจทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแบบคาดไม่ถึง

ทว่าผลลัพธ์สุดท้ายที่ได้ก็ทำให้นางทั้งประหลาดใจและดีใจ

เห็นได้ชัดว่ามู่เฉินได้รับประโยชน์มหาศาลจากสามชั้นแรกของเจดีย์ฝึกพลังกาย ไม่เช่นนั้นเขาไม่สามารถแสดงพลังเป็นที่ประจักษ์เช่นนี้ได้

“ว่ากันว่าในชั้นสี่มหัศจรรย์กว่านี้มาก หากใครสามารถเข้าไปได้ พวกเขาจะสามารถได้รับผลประโยชน์เกินกว่าสามชั้นแรกมาก…”

จิ่วโยวยิ้มบาง ดูจากสถานการณ์ปัจจุบันไม่น่ามีปัญหาใดๆ ที่มู่เฉินจะเข้าสู่ชั้นสี่ สำหรับมั่วเฟิงความแข็งแกร่งของเขาเป็นหนึ่งในอันดับต้นของกลุ่มที่เข้าไป ดังนั้นจึงไม่ยากสำหรับเขาที่จะได้หนึ่งในห้าที่นั่งนี้ไปเช่นกัน

ดูเหมือนว่าการเดินทางมาที่เจดีย์ฝึกพลังกายโบราณครั้งนี้เผ่าวิหคโลกันตร์อาจเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

บนลานเมฆสายฟ้า

ไม่มีใครตอบคำถามของมู่เฉิน ขณะนี้แม้แต่จอมยุทธ์ทรงอำนาจอย่างหานซันและสีคุนก็ยังรู้สึกหวาดระแวงมู่เฉินอยู่บ้าง ดังนั้นพวกเขาจึงเลือกที่จะไม่ไปปะทะกับมนุษย์ผู้นี้

ดังนั้นคนทั้งหมดที่อยู่ที่นี่จึงเงียบลง ก่อนที่จะถอยออกจากรัศมีโดยรอบมู่เฉินอย่างรวดเร็ว ซึ่งเป็นการส่งสัญญาณบอกว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อสู้กับเขา

เมื่อมู่เฉินเห็นภาพนี้ก็ไม่มีอารมณ์ใดบนใบหน้า แต่ในใจกลับรู้สึกโล่งอก คนอื่นๆ เห็นเพียงฉากการต่อสู้ตระการที่เขาเอาชนะลู่สุยได้ แต่พวกเขาไม่รู้หรอกว่าหมัดที่เขาชกออกไปก่อนหน้านี้คือพลังงานส่วนเกินจากสามชั้นแรก

ร่างกายของมู่เฉินก่อนหน้าเปรียบเสมือนฟองน้ำที่ดูดซับน้ำจนถึงขีดจำกัด หมัดของเขาจึงเท่ากับบีบน้ำออกจนหมด ทำให้ร่างกายที่อัดแน่นกลับสู่สภาพเดิม

ดังนั้นถ้าให้เขาโจมตีแบบนั้นอีกครั้ง พลังก็จะไม่ทรงประสิทธิภาพเหมือนเมื่อครู่แน่นอน

ประสิทธิผลพิเศษชนิดนี้ของการสะสมพลังงานในร่างกายเป็นทักษะที่ได้มาจากกายามังกรหงส์ ด้วยวิธีนี้เขาจะได้รับผลลัพธ์ที่ไม่มีใครคาดคิดไว้ กลายเป็นไพ่ลับอีกใบหนึ่ง

“คัมภีร์หลงเฟิ่งทรงพลังจริงๆ”

แม้แต่มู่เฉินก็ยังชื่นชมในสิ่งนี้ คัมภีร์หลงเฟิ่งสมแล้วที่เป็นทักษะยอดเยี่ยมแท้จริง จากการประเมินของเขาคัมภีร์นี้ต้องอยู่ในระดับเสินทงแน่นอน ซึ่งไม่ธรรมดาแม้จะอยู่ในกลุ่มวิทยายุทธระดับเสินทงด้วย

มู่เฉินชื่นชมก่อนที่จะใจเย็นลง แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีใครท้าทายเขา แต่เขาก็ไม่ตั้งใจที่จะท้าทายคนอื่นด้วยเช่นกัน เขายืนนิ่งบนตำแหน่งตนเองรอผลการคัดออก

สำหรับจงเถิง มู่เฉินรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นพวกยุแยงให้ลู่สุยมาปะทะกับเขา แต่เนื่องจากตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ดีในการจัดการ เขาจึงได้แต่ผลักแผนไปก่อน

แต่ถึงกระนั้นสายตาคมกล้าของมู่เฉินก็ยังจ้องเขม็งไปที่จงเถิง รอบตัวเต็มไปด้วยคลื่นหลิงราวกับเสือดาวที่กำลังจะจ้องตะครุบเหยื่ออัดแน่นด้วยภัยคุกคาม

เมื่อเห็นท่าทางของมู่เฉิน จงเถิงที่ประจันหน้ากับมั่วเฟิงก็รู้สึกอึดอัดใจ เขาต้องแยกสมาธิอยู่ตลอดเพื่อจับตามองมู่เฉิน ป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายเคลื่อนไหวมาประสานพลังกับมั่วเฟิง

ด้วยวิธีนี้สมาธิของจงเถิงจึงค่อนข้างฟุ้งซ่าน สุดท้ายเขาได้แต่กัดฟัน ถอนคลื่นหลิงและถอยออกจากบริเวณของมั่วเฟิง

“พี่มั่วยากสำหรับการต่อสู้ของเราที่จะได้ข้อสรุป ทำไมเราไม่ไปจัดการคนอื่นและรับที่นั่งมาล่ะ?” ขณะที่จงเถิงถอยกลับเสียงก็สะท้อนก้องไปด้วย

มั่วเฟิงจ้องมองจงเถิงอย่างไม่แยแสก่อนที่จะพยักหน้า นั่นเป็นเพราะเขารู้ว่าหากพวกเขายังอยู่ในสถานการณ์ยืนจ้องหน้ากันก็จะไม่เกิดผลลัพธ์ใด หากเขาร่วมมือกับมู่เฉิน พวกเขาอาจทำให้จงเถิงบ้าดีเดือดขึ้นมา แม้แต่พวกเขาก็ต้องจ่ายราคามหาศาลจากการตีโต้

ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาคือการได้ที่นั่งเพื่อเข้าสู่ชั้นสี่

เมื่อจงเถิงเห็นคำตอบของมั่วเฟิงก็รู้สึกโล่งใจในใจ เขาถอยกลับอย่างรวดเร็วออกจากจุดที่มู่เฉินและมั่วเฟิงอยู่ เขาครุ่นคิดสั้นๆ ก่อนจะเลือกปะทะกับคนที่อ่อนแอกว่า

พอมู่เฉินเห็นจงเถิงไปแล้วก็ไม่ได้ใส่ใจอีกต่อไป สายตาหันมามองมั่วเฟิงแล้วก็พยักหน้าด้วยรอยยิ้มแสดงความขอบคุณในการช่วยเหลือครั้งนี้

สายตาของมั่วเฟิงเป็นมิตรมากขึ้น คิดว่าการที่มู่เฉินเอาชนะลู่สุย ทำให้มั่วเฟิงมองมู่เฉินในฐานะจอมยุทธ์ที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขา ดังนั้นจึงไม่ได้มีท่าทางเฉยเมยเหมือนเมื่อก่อน

มั่วเฟิงพยักหน้าให้มู่เฉิน ก่อนที่จะหันหลังกลับและเริ่มเลือกคู่ต่อสู้ของตนเอง

ครืน!

เมื่อทุกคนเลือกคู่ต่อสู้แล้ว ทันใดนั้นคลื่นหลิงก็ระเบิดรุนแรงบนลานเมฆสายฟ้า คลื่นกระแทกกวาดออก ทำให้มิติเกิดการสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นไม่หยุด

บนลานเมฆสายฟ้าพลังงานหลิงกวาดหายนะ มีเพียงตรงมู่เฉินเท่านั้นที่ไม่ถูกรบกวน เนื่องจากไม่มีใครกล้าเหยียบเข้ามาในรัศมีพันจั้ง ยามนี้เขาเหมือนผู้ชมที่ดูการต่อสู้ติดขอบ ในเวลาเดียวกันก็บันทึกกระบวนท่าที่ทรงพลังของบางคนไว้ในสมอง

แม้ว่าในชั้นนี้พวกเขาอาจไม่ได้ประลองกัน แต่ก็ยังมีอีกสองชั้นรอพวกเขาอยู่ ใครจะสามารถรับประกันได้ว่าจะไม่มีการลดจำนวนลงในชั้นต่อไป?

ดังนั้นถ้ามีโอกาสเขาต้องพยายามจดจำข้อมูลผู้อื่นเก็บไว้

ภายใต้การสังเกตของมู่เฉิน การประลองบนลานเมฆสายฟ้าก็คงอยู่ชั่วระยะหนึ่ง ก่อนที่แต่ละคู่จะมาถึงจุดสิ้นสุด ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามที่คาดไว้

หลังจากมู่เฉินก็เป็นหานซันที่เอาชนะคู่ต่อสู้ได้ที่นั่งที่สองไป

จากนั้นมั่วเฟิงและจงเถิงก็คว้าชัยชนะตามมา

ที่นั่งสุดท้ายตกเป็นของสีคุนที่ก่อนหน้านี้เคยแพ้หานซันที่ด้านนอกเจดีย์ ชายนี้มีความแข็งแกร่งที่น่าตกใจ แม้แต่หานซันยังต้องใช้ทักษะเต็มที่ถึงจะได้รับชัยชนะมา

เมื่อสีคุนได้รับที่นั่งสุดท้ายลานเมฆสายฟ้าขนาดใหญ่ก็เงียบลงอีกครั้ง ร่างทั้งห้ายืนอยู่ ขณะรัศมีไร้ขอบเขตทั้งห้าสายพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าชนกันเปรี้ยงปร้าง

ทว่าการชนกันก็ดำเนินไปเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ ก่อนที่ทั้งห้าจะถอนคลื่นพลังพร้อมกัน พวกเขาเหลือบมองกันและกัน จากนั้นก็ไม่ลังเลทะยานออกไปปรากฏตัวบนเบาะทั้งห้า

สายตาพวกเขาพุ่งตรงไปยังมิติด้านหลังลานเมฆสายฟ้าด้วยความโลภ ตรงนั้นเส้นดาวหางจำนวนมากกวาดผ่านราวกับฝนดาวตก

ในแสงเหล่านั้นแก่นหยดสายฟ้ากำลังกะพริบด้วยความแวววาว


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท