The Dark King – Chapter 546 เทพสังหาร
ไอช่ามองไปที่เทียนแล้วพูดออกมาว่า “ตอนที่กำลังทำภารกิจนายเจออะไรบ้างไหม?”
เทียนรู้สึกตกใจในทันทีที่ได้ยินคำถามของไอช่าถาม จากนั้นเขาก็เล่าความจริงให้เธอฟังทุกอย่าง “ภารกิจของพวกเราคือออกตามล่ามัจจุราชไร้เงาที่หายาก หลังจากที่หารังของมันเจอ พวกเราก็ได้พบกับเพรชฆาตเงาอสูรตัวนี้แต่มันถูกฆ่าตายไปแล้ว พวกเราไม่รู้ว่ามันถูกฆ่าตายด้วยฝีมือของใคร ในขณะที่กำลังจะเก็บรวบรวมหนอนวิญญาณกาฝาก ชายคนนั้นก็ปรากฏตัวขึ้น “
“ตายอย่างนั้นหรอ?” ไอช่าขมวดคิ้วด้วยความประหลาดใจ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็พูดขึ้นมาว่า “พาฉันไปที่ศพของมันหน่อย”
“ได้ครับ” เทียนพยักหน้า เมื่อไอช่าได้ยินชื่อของ “เพรชฆาตเงาอสูร” เธอไม่ได้ประหลาดใจเลยแม้แต่น้อย เทียนคาดเดาได้อย่างถูกต้องว่าไอช่าต้องรู้เรื่องของเพรชฆาตเงาอสูรอย่างแน่นอน เหตุผลที่เธอถามเขาเป็นไปได้ว่าเธอสงสัยเกี่ยวกับเรื่องของชายจากตระกูลแฟเทอร์ที่ลอบเข้ามาในเขตแดนของตระกูลดราก้อน เขาจะต้องมีจุดประสงค์ที่มากกว่าการฆ่าทีมผู้พิทักษ์ที่ต่ำต้อย ดังนั้นเทียนจึงไม่ปิดบังแต่เลือกที่จะบอกความจริงออกไปทั้งหมด
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
เทียนนำทางไปข้างหน้า พวกเขาพบศพของโรสแมรี่และรูบี้นอนเรียงรายอยู่ใกล้เคียงกัน ทั้งคู่ถูกตัดศีรษะอย่างโหดเหี้ยม มีหนอนวิญญาณกาฝากสีแดงคลานอยู่รอบๆและกำลังกัดกินสมองสดๆบริเวณศีรษะที่อาบไปด้วยเลือด
ทั้งสองคนเพิ่งเสียชีวิตได้ไม่นานและซากศพของพวกเธอก็ได้กลายเป็นอาหารอันโอชะสำหรับหนอนพวกนี้
สีหน้าเทียนดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย แม้ว่าหัวใจของเขาเปรียบเสมือนก้อนหินที่ไร้ความรู้สึก แต่เมื่อเขาได้เห็นคนที่เคยใช้ชีวิตและร่วมต่อสู้ด้วยกันกลายเป็นซากศพในดินแดนรกร้างแห่งนี้เขาก็รู้สึกว่าชีวิตนี้ช่างสั้นและเปราะบางเหลือเกิน
“2 คนนี้เป็นเพื่อนร่วมทีมของนายอย่างนั้นหรอ?” ไอช่าที่กำลังเดินตามเทียนถามขึ้นมา “นายจะนำศพของพวกเขากลับไปไหม ตอนนี้นายเป็นคนเดียวในทีมที่รอดชีวิต หากนายนำศพของพวกเขากลับไปด้วยคงทำให้ขากลับของนายนั้นยากลำบากและอันตรายมากยิ่งขึ้นแน่นอน”
แน่นอนว่าเทียนไม่ได้มีความตั้งใจที่จะนำศพของพวกเขากลับไป แม้ว่าจะเป็นเซอร์กี้ นิโคลัสหรือคนอื่นๆที่เขาไว้วางใจเสียชีวิตที่นี่ เขาก็จะไม่เสี่ยงที่จะนำศพกลับไปด้วยอย่างแน่นอน ในมุมมองของเขาความหมายของชีวิตก็คือการรอดชีวิต ความตายก็เปรียบเสมือนกับชีวิตที่สิ้นสุดลงเหลือเพียงร่างกายที่ไม่มีความหมายอะไร
การเอาชีวิตของตนเองไปเสี่ยงกับร่างที่ไร้วิญญาณเหล่านั้นเป็นเรื่องโง่เขลาที่เขาไม่มีวันทำอย่างแน่นอน
แต่การตัดสินใจของเขานั้นค่อนข้างเลือดเย็นดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการพูดเรื่องพวกนี้ออกมาต่อหน้าไอช่า เทียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมาว่า “เผาพวกเขาและฝังไว้ที่นี่ ให้วิญญาณของพวกเขาหลอมรวมกับเถ้าถ่านสถิตในดินแดนแห่งนี้ที่พวกเขาต่อสู้และดิ้นรนเพื่อปกป้องไปชั่วนิรันดร์ “
ไอช่าก็มีความตั้งใจเช่นเดียวกันดังนั้นเธอจึงเห็นด้วยกับคำพูดเทียน เธอพยักหน้าและพูดออกมาว่า “พวกเรามาเผาศพให้พวกเขากัน”
เทียนหยิบกิ่งไม้ที่แห้งขึ้นมาในทันทีและนำศพมากองไว้ด้วยกัน เมื่อเขาหยิบศีรษะของโรสแมรี่ขึ้นมา หนอนที่คืบคลานอยู่ข้างในหัวของเธอก็ค่อยๆไต่ไปที่นิ้วของเขา
เทียนรู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อยและเขาไม่ต้องการสัมผัสกับตัวหนอน ดังนั้นเขาจึงจับไปที่ผมของเธอแล้วโยนศีรษะของเธอไปกองรวมกับร่างกาย ใบหน้าของโรสแมรี่ดูน่าสยดสยองอย่างยิ่งในตอนนี้
เทียนก่อไฟบนกิ่งไม้แห้งด้วยไม้ขีดไฟ หลังจากนั้นไม่นานไฟที่ลุกโชนก็แผดเผาศพของรูบี้และโรสแมรี่รวมถึงชุดเกราะของพวกเขาด้วย
ภายใต้กองไฟที่ลุกโชน หนอนที่อยู่ในศีรษะของทั้ง 2 คนก็กรีดร้องโหยหวนออกมาและดิ้นไปมาด้วยความเจ็บปวด บางตัวก็ตกลงไปในกองไฟและถูกเผาอย่างรวดเร็วและบางตัวก็พยายามเจาะเข้าไปในเนื้อหนังของศพ
เทียนมองไปที่ซากศพอยู่ครู่หนึ่งและเขาคิดว่าซากศพคงไม่ถูกเผาไหม้ในเวลาอันสั้นนี้ ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปหาไอช่าและพูดออกมาว่า “พวกเราไปกันเถอะครับ”
ไอช่าพยักหน้าเล็กน้อย
หลังจากที่พวกเขามาถึงรังของเพรชฆาตเงาอสูร เทียนก็ใช้ความสามารถในการตรวจจับความร้อนของเขามองไปรอบๆอย่างระมัดระวังและไม่พบกับความผิดปกติใดๆ เทียนรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยและพูดกับไอช่าว่า “เพรชฆาตเงาอสูรอยู่ในถ้ำแห่งนี้ครับ”
ในขณะที่เทียนกำลังชี้ไปที่ถ้ำดวงตาของเขาก็มองไปยังบริเวณทางเข้าและทันใดนั้นเขาก็ตกตะลึง
ถ้าเขาจำไม่ผิดศพของเอียนดูเหมือนว่าจะอยู่ที่นี่ แต่กลับไม่มีอะไรอยู่บนพื้นเลย
เกิดอะไรขึ้น?
เทียนรู้สึกงุนงง เขารู้สึกเสียวสันหลังวูบเมื่อนึกถึงรังของมันที่อยู่ใต้ถ้ำแห่งนี้ ตัวอ่อนของเพรชฆาตเงาอสูรเพิ่งฟักตัวออกมาจากร่างของเอียนอย่างนั้นหรอ?
ฟิ้ว!
ร่างของไอช่าส่องประกายและปรากฏตัวบริเวณหน้าถ้ำอย่างรวดเร็ว เธอมองเข้าไปข้างในถ้ำ ดวงตาของเธอเป็นประกายเมื่อได้เห็นศพของเพรชฆาตเงาอสูรที่นอนอยู่บนพื้น ไอช่าเดินเข้าไปที่ศพขนาดยักษ์เธอเห็นแผลบนศพในทันที ไม่มีรอยแผลที่อื่นอีก ดังนั้นนี่จึงเป็นการโจมตีที่รุนแรงอย่างมาก!
ใบหน้าของไอช่าเปลี่ยนไปเล็กน้อยจากนั้นเธอก็กระโดดขึ้นไปบนศพของเพรชฆาตเงาอสูรและสัมผัสบริเวณขอบแผลเบาๆ เธอดมเมือกเหนียวที่เปื้อนบนปลายนิ้วที่บอบบางของตนเองจากนั้นก็หรี่ตาลง
เทียนเข้ามาในถ้ำและเห็นการกระทำของไอช่า เขาถามออกมาว่า “คุณรู้ไหมครับว่าใครเป็นคนลงมือฆ่ามัน? มันเป็นสัตว์ร้ายในตำนานที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ใช่หรอครับ? มันถูกฆ่าแบบนี้ได้ยังไงกัน?”
ไอช่ากระโดดลงมาจากซากศพและใบหน้าของเธอก็ดูหดหู่เล็กน้อยและพูดว่า “อาจจะเป็นสัตว์ร้ายบางชนิดที่อยู่ลึกเข้าไปในแดนรกร้าง สัตว์ร้ายที่สามารถทำลายกำแพงยักษ์ได้หากฉันคิดไม่ผิด สัตว์ร้ายที่ฆ่าเพรชฆาตเงาอสูรตัวนี้อาจจะเป็น … เทพสังหาร! “
“เทพสังหาร?” เทียนตกตะลึง เขาได้ยินชื่อนี้เป็นครั้งแรกชื่อของมันค่อนข้างน่ากลัว
“มันคือสัตว์ร้ายจากแดนรกร้าง เช่นเดียวกับชื่อของมันเทพสังหารชอบที่จะฆ่าสัตว์ร้ายในตำนานและสัตว์ร้ายที่หายากตัวอื่นๆ มันดุร้ายและกระหายเลือดอย่างมาก” ไอช่าหรี่ตาลง “การเผชิญหน้ากับเทพสังหารมีแต่ความตายเท่านั้นที่รออยู่ แม้กระทั่งผู้บุกเบิกก็ทำได้เพียงหนีอย่างไม่คิดชีวิต”
เทียนตกตะลึงครั้งแล้วครั้งเล่า แม้เขาจะเข้าใจถึงสัจธรรมที่ว่า ‘เหนือฟ้ายังมีฟ้า’ แต่เขาไม่คิดว่าจะมีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งอย่างเทพสังหาร ยังมีสัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งและน่ากลัวยิ่งกว่าเทพสังหารที่อยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่อาหารอีกหรือเปล่า? เทียนครุ่นคิด
“ฉันไม่คิดว่าเทพสังหารจะเข้ามาในดินแดนของเรา” ไอช่าหันหลังและเดินออกจากถ้ำ เธอมองไปรอบๆ ต่อมาดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่ต้นไม้ใหญ่ เธอเงียบไปครู่หนึ่งแล้วหันกลับมาหาเทียน “ฉันต้องตาม หาสัตว์ร้ายตัวนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่งั้นสัตว์ร้ายที่หายากในเขตแดนของตระกูลดราก้อนจะถูกช่วงชิงไปทั้งหมด”
