The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด – ตอนที่ 561

The Dark King – Chapter 561 โอบกอด

ไอช่าเหยียบเท้าของเธอลงบนศีรษะของสัตว์ร้ายและค่อยๆเตะมันออกไปเพื่อไม่ให้ศพดึงดูดสัตว์ร้ายตัวอื่นมาที่นี่

จากนั้นเธอก็กลับไปที่กำแพงน้ำแข็งและมองไปที่เทียนอย่างเป็นห่วง แม้ว่าตอนนี้สัตว์ร้ายจะตายไปแล้วแต่พิษยังคงกระจายตัวอยู่ในน้ำ ดังนั้นเทียนจึงจำเป็นต้องได้รับยาแก้พิษก่อนที่จะนำร่างของเขาลงแช่ไปในน้ำ ก่อนหน้านี้ที่สัตว์ร้ายถูกฆ่าอย่างง่ายดายก็เพราะน้ำที่เต็มไปด้วยพิษได้แทรกซึมเข้าไปในบาดแผลของมัน

ไอช่าเดินไปมาเพื่อใช้ความคิดและก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ เธอเดินไปที่ริมน้ำและล้างมีดสั้นของเธอที่เต็มไปด้วยคราบเลือด จากนั้นก็ตรงมาที่บริเวณข้างเตียงน้ำแข็งและตัดน้ำแข็งออกมาสองสามชิ้น

ไอช่าใส่น้ำแข็งเข้าไปในปากของเธอและอมเอาไว้เพื่อละลายมันให้กลายเป็นน้ำ

เธออมน้ำไว้ในปากจนกว่ามันจะอุ่น ก่อนที่เธอจะเปิดปากขอเทียนออกและป้อนน้ำลงไปเพื่อละลายยาแก้พิษที่ถูกแช่แข็งภายในปากของเขา

เธอใช้มือขยับกรามล่างของเทียนไปมาเพื่อผ่อนคลายกล้ามเนื้อและในไม่ช้าน้ำก็พาตัวยาบางส่วนเข้าไปในลำคอของเขา

เมื่อเห็นว่ามันได้ผล ไอช่าก็รีบใส่น้ำแข็งเข้าไปในปากของเธออีกครั้งทันที น้ำแข็งละลายอย่างรวดเร็วแต่ปากของเธอในตอนนี้ก็รู้สึกชาไปหมด

เธอทำตามขั้นตอนก่อนหน้านี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

สิบนาทีต่อมา ในที่สุดเม็ดยามากกว่าครึ่งก็ถูกกลืนลงไปจากความช่วยเหลือของน้ำอุ่นที่เธอป้อนให้

เมื่อรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วเธอก็ประคองเทียนขึ้นและเดินไปที่ริมน้ำ

เธอรู้สึกเหนื่อยล้าและร่างกายก็เต็มไปด้วยเหงื่อ ในสภาพแวดล้อมที่หนาวเย็นแบบนี้เหงื่ออุ่นๆที่ขับออกมาจากร่างกายของเธอก็กลายเป็นน้ำเย็นอย่างรวดเร็ว เหงื่อที่เย็นยะเยือกบริเวณหน้าผากของเธอทำให้เธอเวียนศีรษะอย่างมาก

เธอกัดฟันแน่นและค่อยๆวางร่างของเทียนลงไปในน้ำ ในตอนนี้เลือดของสัตว์ร้ายที่กระจายไปทั่วค่อยๆจางหายไปจนเกือบหมดแล้วและศพของสัตว์ร้ายตัวนั้นก็ถูกกระแสน้ำพัดออกไปไกลหลายสิบเมตร

ความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของน้ำกับสภาพแวดล้อมรอบๆต่างกันประมาณ 10 องศา ซึ่งเพียงพอที่จะทำให้ร่างกายของเทียนที่มีอุณหภูมิต่ำกว่าน้ำแข็งอุ่นขึ้นมาได้

เมื่อร่างของเทียนแช่ลงในน้ำ น้ำแข็งที่ปกคลุมร่างกายของเขาก็ค่อยๆละลายหายไปและน้ำบริเวณรอบๆก็เกิดไอเย็นขึ้นมา

ไอช่าคุกเข่าลงและยกศีรษะของเทียนขึ้นเหนือน้ำเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำที่สกปรกเข้าไปในปากของเขา จากนั้นก็ค่อยๆแกว่งร่างกายของเขาไปมา เพื่อให้น้ำเย็นที่อยู่รอบๆตัวเทียนกระจายออกไปและถูกแทนที่ด้วยน้ำที่อุ่นกว่า

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงเธอก็รู้สึกได้ว่าอุณหภูมิของเทียนดีขึ้น แม้ว่าตอนนี้ความร้อนในร่างกายของเขาจะมีน้อยมากแต่จากการตรวจจับความร้อนของเธอก็เห็นได้ว่าจุดความร้อนค่อยๆขยายขึ้น

เมื่อเธอรู้สึกว่าอุณหภูมิบริเวณคอของเทียนไม่เปลี่ยนแปลงอีกต่อไป เธอก็ค่อยๆนำร่างของเขาขึ้นจากน้ำและพากลับไปที่กำแพงน้ำแข็ง

จากสภาพร่างกายของเธอในตอนนี้การเคลื่อนไหวร่างกายตามปกติทั่วไปทำให้เธอเหนื่อยล้าอย่างมาก แม้ว่าเธอจะได้กินอาหารมาแล้วก็ตามแต่พละกำลังของเธอยังไม่ฟื้นกลับมา

ร่างกายและจิตใจของเธอเต็มไปด้วยความอ่อนล้า ไอช่านั่งลงข้างๆร่างของเทียนเธอพยายามอดทนต่อความเหนื่อยล้าและความรู้สึกที่อยากจะล้มตัวนอนในตอนนี้ หลังจากสูดหายใจเข้าลึกๆเธอก็ถอดชุดเกราะและเสื้อของเขาออก จากนั้นก็เช็ดผมแก้มและหน้าอกของเขาเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำตามร่างกายของเทียนเกิดการแข็งตัวจากอิทธิพลของโรคเกร็ดเลือดน้ำแข็ง

หลังจากที่เธอเช็ดร่างกายส่วนบนของเขาเสร็จดวงตาของเธอก็มองลงบนร่างกายส่วนล่างของเขา มีความลังเลเล็กน้อยในสายตาของเธอ แต่ในที่สุดไอช่าก็ตัดสินใจถอดกางเกงของเทียนออก

เธอใช้เสื้อของเทียนแทนผ้าขนหนูในการเช็ดน้ำออกจากร่างกายของเขา หลังจากเช็ดเสร็จก็บีบน้ำทั้งหมดออกจากเสื้อ

ในขณะนี้มีน้ำแข็งบางๆเกิดขึ้นบนร่างของเทียนอีกครั้งเนื่องจากน้ำที่เหลืออยู่ในรูขุมขนค่อยๆแข็งตัว

สีของไอช่าเปลี่ยนไปในทันทีและรีบเช็ดร่างกายของเทียนอีกครั้ง

ในขณะที่เธอกำลังเช็ดตัวให้เทียนก็รู้สึกว่าอุณหภูมิในร่างกายของเขาค่อยๆเย็นขึ้นเรื่อยๆ

“ไม่นะ อุณหภูมิที่นี่ต่ำเกินไปและไม่สามารถทำให้เขาอบอุ่นขึ้นได้”

ดวงตาของเธอมองไปรอบๆกำแพงน้ำแข็งและสิ่งที่เธอเห็นก็คืออาหารและอุปกรณ์ปฐมพยาบาลที่ตกอยู่บนพื้น ไม่มีสิ่งที่สามารถใช้ก่อไฟได้เลย

เธอทำภารกิจด้วยตัวคนเดียวมาโดยตลอดและเธอมีความสามารถในการมองเห็นตอนกลางคืนดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องมีอุปกรณ์ก่อไฟ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกเสียใจที่ได้พกมันติดตัวมา หากมีอุปกรณ์ช่วยจุดไฟเธอก็จะสามารถเผารองเท้าและถุงเท้าของเธอเพื่อให้ร่างกายของเทียนอุ่นขึ้นได้

เธอมองไปที่เทียนซึ่งยังไม่รู้สึกตัวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความกังวล หลังจากที่ลังเลมานานเธอกัดริมฝีปากของตนเองและแก้มที่ซีดเซียวของเธอก็ปรากฏสีแดงระเรื่อขึ้นมาจากความอาย เธอยกมือขึ้นเพื่อถอดเสื้อผ้าออก

ผิวสีขาวเหมือนหิมะของเธอนั้นสวยงามอย่างมากในสภาพแวดล้อมที่มืดมิด

ไอช่ายกมือขึ้นเหนือไหล่ของเทียนและโอบกอดเขา เธอรู้สึกหนาวเย็นที่หน้าอกของเธอราวกับว่าเธอกำลังกอดน้ำแข็งเอาไว้

ไอช่ากัดฟันตัวเองและโอบกอดเทียนแน่นเพื่อให้ร่างกายของเขาแนบชิดกับเรือนร่างอันอบอุ่นของเธอ ไอช่าเคลื่อนไหวร่างกายของตนเองอย่างต่อเนื่องในขณะที่ร่างกายของเธอแนบชิดกับเทียนเพื่อทำให้อุณภูมิภายในร่างกายของเขาอุ่นขึ้น

ไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นกลางวันหรือกลางคืนเธอไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหนจนกระทั่งในที่สุดเธอก็ได้ยินเสียง

มีความรู้สึกที่อ่อนนุ่มและเหน็บหนาวบริเวณใต้ร่างกายของเธอ ไอช่ามองลงไปในทันทีและเห็นเทียนยังคงนอนอยู่ใต้ร่างของเธอ ในขณะนี้ริมฝีปากของเขาขยับเล็กน้อยราวกับว่าเขากำลังกระซิบอะไรบางอย่าง

ไอช่ารู้สึกดีใจอย่างมาก หลังจากที่เธอพยายามอย่างหนักในที่สุดเทียนก็รอดชีวิตมาได้!

ใบหน้าของเทียนซีดมากดวงตาของเขาปิดสนิทและคิ้วก็เหี่ยวย่น เขายังคงส่งเสียงกระซิบเบาๆและมีใบหน้าที่บูดบึ้งราวกับจมอยู่ในความทุกข์ทรมาณ

เธอโน้มตัวเข้าใกล้ริมฝีปากของเทียนมากขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่เขากระซิบเธอก็รู้สึกตกตะลึง เธอค่อยๆเงยหน้าขึ้นและจ้องมองไปที่เทียน ดวงตาของเธอส่องประกายเล็กน้อยและเธอยกมือขึ้นเพื่อลูบแก้มของเขาอย่างอ่อนโยน

“มันจบแล้ว … ” เธอกระซิบเบาๆกับเทียน