The Dark King – Chapter 566 ฆ่าในพริบตา
เมื่อไอช่าได้ยินคำพูดของเทียนแก้มของเธอก็แดงระเรื่อขึ้นมาทันทีและเธอรีบหันหน้าหนีพร้อมกับพูดด้วยความโกรธ “อย่าพูดไร้สาระ นายมันคนกะล่อน”
เทียนเงยหน้าขึ้นมองด้วยความประหลาดใจ ฉันพูดอะไรผิดไปอย่างนั้นหรอ? ฉันกลายเป็นคนกะล่อนได้ยังไงกัน?
เขาคิดทบทวนในสิ่งที่ตนเองพูดออกไปและรู้สึกได้ทันทีว่าคำพูดของเขาฟังดูคลุมเครือจริงๆ และเขาก็พูดขึ้นมาในทันทีว่า “ผมแค่ต้องการชื่นชมงานฝีมือของคุณและไม่คิดว่าคุณจะสามารถเย็บปักถักร้อยได้ด้วย”
“ทำไมฉันจะทำมันไม่ได้กันหล่ะ?” ไอช่าโต้กลับด้วยความโกรธ
เทียนพูดไม่ออกได้แต่เกาหัวของตนเองแล้วพูดว่า “คุณเป็นนักบุตรศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่หรอครับ? ผมคิดว่าคุณจะทำแต่ภารกิจของบุตรศักดิ์สิทธิ์ซะอีก”
ไอช่าตะคอกกลับไปว่า “มันไม่ได้ยากอะไรเลย ถ้าฉันไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ฉันเป็นจะเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ได้ยังไงกัน?”
เมื่อได้ยินเสียงโกรธของเธอเทียนก็หยุดพูดในทันที
ไอช่าเห็นว่าเทียนไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เธอรออีกซักพักแต่เทียนก็ยังนิ่งอยู่ เธอหันมามองเทียนและพบว่าเขาก็กำลังมองเธออยู่พวกเขาสบสายตากันอยู่ชั่วครู่ แก้มของไอช่าก็แดงมาขึ้นด้วยความเขินอาย
“ที่นี่…หนาวมาก นายควรออกไปข้างนอก”
เทียนมองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ เขาพูดพร้อมพยักหน้า “ผมออกไปหาอาหารข้างนอกนะครับ”
“ตกลง” ไอช่าพูด
เมื่อไอช่าได้ยินเสียงน้ำสาดกระเซ็นมาจากข้างหลัง เธอก็หันศีรษะของเธอไปมองอย่างและเห็นกับผิวน้ำที่กระเพื่อม เทียนว่ายน้ำออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่ขึ้นฝั่งเทียนก็สะบัดน้ำออกจากร่างกายอย่างรวดเร็วและกางปีกของเขาออกบินตรงไปยังจุดที่เขาเก็บไข่เพรชฆาตเงาอสูรทั้งสี่ฟองเอาไว้
ในไม่ช้าเขาก็มาถึงด้านบนสุดของอาคารที่พังทลายและมองลงมาจากท้องฟ้า มีซอมบี้หลายตัวและสัตว์ร้ายตัวเล็กๆที่มีท่าทางน่าเกลียดน่ากลัวร่อนเร่อยู่บนถนนรอบๆสิ่งก่อสร้าง
เทียนไม่รอช้าบินเข้าไปในอาคารจากหน้าต่างที่แตกออกหุบปีกของเขาและร่อนลงบนพื้นอย่างเงียบๆ พื้นเต็มไปด้วยเศษแก้วแตกและฝุ่นหนาทำให้เกิดเสียงดังเมื่อเหยียบลงไป
กลิ่นของไข่เพรชฆาตเงาอสูรลอยมาแตะที่จมูกทันที เขาเดินไปในทิศทางของกลิ่นซึ่งดูเหมือนเป็นห้องทำงาน มีเก้าอี้สำนักงานล้มกระจัดกระจายหลายตัวและเต็มไปด้วยโครงกระดูกมนุษย์หลายชิ้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น
ในไม่ช้าเทียนก็มาถึงห้องที่เก็บซ่อนไข่ของเพรชฆาตเงาอสูรเอาไว้
ไข่สองฟองจากสี่ฟองที่เขาซ่อนไว้ที่นี่แตกออก!
หัวใจของเขาเต้นแรงและดวงตาของเขาก็กวาดไปรอบๆเพื่อระมัดระวังตัว เทียนก้าวขาของตนเองอย่างช้าๆและเดินไปที่ไข่โดยไม่ให้มีเสียงเกิดขึ้น
เมื่อเข้าไปใกล้เขาก็เห็นในทันทีว่าไม่มีอะไรอยู่ภายในไข่สองฟองที่แตกออก
เขาเอื้อมมือไปแตะไข่ใบที่แตก หนึ่งในนั้นยังคงมีเมือกเหนียวมันเพิ่งฟักตัวออกมาและไข่สองฟองที่เหลืออาจจะฟักออกมาในอีกไม่ช้า
“ดูเหมือนว่าฉันจะหมดสติและอยู่ในกำแพงน้ำแข็งกับไอช่าเป็นเวลาประมาณหนึ่งหรือสองสัปดาห์” ดวงตาของเทียนส่องประกายและหรี่ม่านตาของตนเองลงเล็กน้อยจากนั้นมองเข้าไปในความมืดรอบๆตัว ยังมีไข่เหลืออีกสองฟองซึ่งหมายความว่าเพรชฆาตเงาอสูรที่ฟักออกไปแล้วยังคงอยู่บริเวณรอบๆที่แห่งนี้
เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้นำมีดสั้นของไอช่าติดตัวมาด้วย เลือดของเพรชฆาตเงาอสูรอาจจะกัดกร่อนมือของเขาได้ถ้าต่อสู้กับมันด้วยมือเปล่า
หลังจากมองไปรอบๆอยู่ครู่หนึ่งเทียนก็ค่อยๆก้าวออกจากห้องแล้ววางมือลงบนผนัง เขาหยิบก้อนอิฐขนาดใหญ่ออกมาจากผนังที่ผุพัง
เทียนบีบก้อนอิฐแตกเป็นผุยผงและหันศีรษะของเขาเพื่อมองไปรอบๆ จากนั้นยกมือขึ้นปาเพื่อผงอิฐทำให้เกิดฝุ่นกระจายไปทั่ว
ทันใดนั้นเทียนก็เห็นผงอิฐบางส่วนติดอยู่บนผนัง เขาสะดุ้งตกใจและรู้สึกหนาวสั่นเล็กน้อยทันใดนั้นเขาก็ยกมือขึ้นชกไปที่กำแพงที่มีผงอิฐติดอยู่
ฟิ้ว!
กำแพงเปลี่ยนไปทันทีเผยให้เห็นร่างของเพรชฆาตเงาอสูรที่กำลังพุ่งตัวเข้าหาเขา
กำปั้นของเขากระแทกลงบนบริเวณอกของเพรชฆาตเงาอสูร ทำให้เกิดรอยยุบลงไปเล็กน้อยแต่ในเวลาต่อมาแขนขาของเพรชฆาตเงาอสูร ก็โอบรัดรอบตัวเขาอย่างรวดเร็วจับแขนของเขาไว้แน่นหนา
เทียนรู้สึกเจ็บปวดที่แขนอย่างมากราวกับว่าแขนของเขากำลังจะขาดออกจากกัน ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเมื่อนึกถึงสิ่งที่ไอช่าพูดเขารีบควบคุมการสั่นสะเทือนของกล้ามเนื้อในร่างกายของเขา เลือดในร่างกายของเทียนเดือดพลุ่งพล่านในทันทีและในเวลาเดียวกันการมองเห็นของเขาก็ชัดเจนขึ้นและสามารถมองเห็นร่างของเพรชฆาตเงาอสูรได้ลางๆ
เพรชฆาตเงาอสูรรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างและมันส่งเสียงแหลมออกมา
เทียนเห็นกระดูกสีขาวราวกับหิมะบริเวณแขนและไหล่ของเขาทันที แตกต่างจากกระดูกที่เขาเห็นก่อนที่เขาจะสลบไป ในตอนนี้มันดูสมบูรณ์กว่ามากดูเหมือนกับชุดเกราะกระดูกที่ห่อหุ้มไปตามแขนและไหล่ของเขา ผิวสีแดงสดสามารถมองเห็นได้ในช่องว่างระหว่างกระดูกแต่ละชิ้น
เทียนยกแขนของตนเองขึ้นมาดูในทันที แต่ไม่มีเวลาให้เขามัวลังเลอีกเขาโจมตีไปที่ศีรษะของเพรชฆาตเงาอสูรอย่างรวดเร็ว
แขนขาของเพรชฆาตเงาอสูรที่เกาะติดกับแขนของเทียนแน่นและกรงเล็บแหลมคมที่พยายามอย่างหนักเพื่อที่จะฉีกแขนของเขาออก ในตอนนี้มีเพียงความรู้สึกคันเท่านั้นโดยไม่มีอาการปวดใดๆทั้งสิ้น
ปั้ง!
ในขณะที่เหวี่ยงกำปั้นออกไป เทียนก็เห็นกับอะไรบางอย่างที่มีสีขาวพุ่งมายังดวงตาของเขาแล้วตามมาด้วยของเหลวสีเขียว
เทียนตกตะลึง
เขารีบกระโดดถอยออกไปข้างหลังอย่างรวดเร็วและได้ยินเสียงดังที่มาจากร่างของเพรชฆาตเงาอสูรตกลงมากระแทกกับพื้น หัวของมันเละไม่มีชิ้นดี!
มันตายแล้ว?
เทียนค่อนข้างประหลาดใจ เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปยังมือของเขาที่ถูกปกคลุมไปด้วยเมือกและเลือดสีเขียว
เขารีบสะบัดเลือดออกจากมือของตนเองและเหลือบไปเห็นผ้าที่เต็มไปด้วยฝุ่นอยู่ใกล้กับศพที่อยู่บนพื้น เทียนเช็ดเลือดจากแขนของเขา
นิ้วทั้งห้าของเขาและหลังมือของเขาถูกปกคลุมด้วยแผ่นกระดูกสีขาว มีหนามแหลมยาวกว่าสิบเซนติเมตรยื่นออกมาจากด้านหลังของมือของเขา
เมื่อเทียนกำหมัดของตนเอง หนามแหลมทั้งสามก็ดูเหมือนกับใบมีดที่แหลมคมโผล่ออกมาจากบริเวณหลังมือของเขา!
เทียนไม่คิดว่าความแข็งแกร่งของตนเองจะเพิ่มมากมายขนาดนี้จากการวิวัฒนาการเพียงครั้งเดียว เพรชฆาตเงาอสูรตัวนี้มีขนาดใกล้เคียงกับตัวที่เขาฆ่าไปตอนอยู่ในถ้ำและความแข็งแกร่งก็อยู่ในระดับเดียวกัน จากพละกำลังของเขาก่อนหน้านี้เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการฆ่าเพรชฆาตเงาอสูร และถ้าหากต่อสู้กับมันด้วยมือเปล่าก็ไม่ต่างอะไรกับการฆ่าตัวตาย
แต่ในตอนนี้เขาสามารถฆ่ามันอย่างง่ายดายด้วยการโจมตีด้วยหมัดของเขาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น!
