The Dark King – Chapter 590 หายนะที่แท้จริง!
“วิ่ง!”
เมื่อเห็นชายหนุ่มถูกฆ่า ใบหน้าของเทียนเปลี่ยนไปในทันทีและตะโกนไปยังหญิงสาวผมสีทองและชายวัยกลางคน ในขณะเดียวกันเขาก็เร่งความเร็วขึ้นและตามยูเรก้าไปติดๆ
แม้ว่าการกําจัดซอมบี้ธรรมดานั้นสามารถฆ่ามันได้ด้วยหมัดแต่มันก็ทําให้ความเร็วของเขา ลดลงไปอย่างมากเทียนจึงหลักเลี่ยงการการปะทะกับซอมบี้เท่าที่จะทําได้ แต่ฝูงซอมบี้จํานวนมากขนาดนี้แม้แต่ผู้บุกเบิกก็ไม่สามารถหนีออกไปได้โดยง่าย!
หญิงสาวผมสีทองและชายวัยกลางคนเห็นภาพชายหนุ่มที่กําลังถูกพวกซอมบี้รุมกิน สีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นย่ำแย่ในทันที แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้สนิทกันมากนัก แต่ก็เป็นเพื่อนรวมทีมที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาทําให้ทั้งสองรู้สึกโศกเศร้าและโกรธแค้น
วิ่ง!
ทั้งสองไม่กล้าที่จะหยุดนิ่งเพื่อดูสหายผู้เคราะห์ร้ายอีกและวิ่งหนีต่อไปอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่วิ่งด้วยความเร็วสูงสุดพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะภาวนาขึ้นมาในใจอย่างลับๆ หวังว่า พวกซอมบี้ที่อยู่เบื้องหลังจะกินศพของชายหนุ่มคนนั้นไปอีกสักพัก เพื่อให้พวกเขามีเวลาได้หนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทําได้
โฮก! โฮก!
ฝูงซอมบี้ค่อยๆรวมตัวกันไล่ตามไปยังกลุ่มคนที่กําลังวิ่งหนี เสียงร้องอันโหยหวนของพวกมัน ทําให้พวกเขาที่กําลังวิ่งหนีรู้สึกสั่นสะท้านไปด้วยความหวาดกลัว
ยูเรก้าฝ่าฝูงซอมบี้เข้าไปเหมือนสัตว์ที่กําลังบ้าคลั่ง เขาใช้ศีรษะ หาง แขน และส่วนอื่นๆเกือบทั่วร่างกายเปลี่ยนให้เป็นอาวุธราวกับเขาเป็นรถถังติดอาวุธที่บุกทะลวงเข้าใส่ศัตรู
หญิงสาวผมสีทองและชายวัยกลางคนรวบรวมพละกําลังทั้งหมดที่พวกเขามีเพื่อวิ่งออกไปให้เร็วที่สุด แต่เมื่อทั้งสองมองไปยังเทียนที่พวกเขามีหน้าที่คอยปกป้องกําลังวิ่งตามยูเรก้าไปติดๆ และทิ้งห่างพวกเขาไปเรื่อยๆ
ทันใดนั้นสายตาของทั้งสองก็เต็มไปด้วยความตกใจ เด็กชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก?
โฮก!
เสียงร้องอันโหยหวนที่ดังมาจากด้านหลังและแรงสั่นสะเทือนจากพื้นดินค่อยๆใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ
หญิงสาวผมสีทองและชายวัยกลางคนรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัวและทันใดนั้นพวกเขาก็รู้ว่ากําลังถูกซอมบี้ที่สามารถเคลื่อนที่ได้รวดเร็วไล่ตามมาติดๆ หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมื่อพวกเขาถูกล้อมด้วยซอมบี้เหล่านี้ ยูเรก้าที่กําลังบ้าคลั่งในตอนนี้ไม่มีทางหวนกลับมาช่วยพวกเขาอย่างแน่นอน
ทั้งสองเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความสิ้นหวัง
ชายวัยกลางคนตะโกนออกมา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธและความหวาดกลัว
เมื่อความตายคืบคลานเข้ามาความเร็วของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ทําให้เขาระเบิดพลังออกมาด้วยความเร็วที่เขาไม่เคยทําได้มาก่อน!
แต่เมื่อเขาหันไปที่หญิงสาวผมสีทองก็พบว่าความเร็วของเธอก็เพิ่มมากขึ้นอย่างน่าประหลาดใจเธอค่อยๆทิ้งห่างเขาออกไปอย่างช้าๆ!
เธอไม่เก่งเรื่องการวิ่งไม่ใช่หรอ?
สมองของชายวัยกลางเต็มไปด้วยความว่างเปล่า ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงอันโหยหวนดังมาจากข้างหลัง แต่มันปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังศีรษะของเขาในพริบตา ดูเหมือนว่ามันจะตามเขามาอย่างติดๆ
เขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและหันศีรษะของเขากลับไปเพื่อดูพวกมัน
ขณะที่เขากําลังหันศีรษะไปด้านหลังก็พบกับปากขนาดใหญ่ที่อ้าออกเพื่อเขมือบศีรษะเขา
ทันใดนั้นเทียนก็ได้ยินเสียงร้องอันโหยหวนดังมาจากด้านหลัง พวกซอมบี้ส่งเสียงร้องอันแหบแห้งออกมาราวกับพวกมันกําลังดีใจ สีหน้าของเทียนเปลี่ยนไปในทันทีแต่เขาไม่ได้มองย้อนกลับไป เพราะมันจะส่งผลให้ความเร็วของเขาลดลง แต่เขาเอียงศีรษะไปเล็กน้อยและใช้การตรวจจับความร้อนเพื่อดูเหตุการณ์ที่อยู่เบื้องหลัง ทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างของชายวัยกลางคนถูกโยนลงไปที่พื้นด้วยซอมบี้รูปร่างแปลกประหลาดในไม่ช้าร่างของชายผู้เคราะห์ร้ายก็ถูกซอมบี้ที่หิวโหยรุมกัดกินเป็นอาหาร
ไม่ช้าเสียงร้องที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวจากชายวัยกลางคนผู้เคราะห์ร้ายก็หยุดลง ในเวลาเดียวกันฝูงซอมบี้ก็เปลี่ยนเป้าหมายของพวกมันและออกไล่ล่าต่อในทันที
สีหน้าของเทียนดูย่ำแย่ ในช่วงเวลาที่ชี้เป็นชี้ตายในตอนนี้เขารู้สึกว่าไม่มีอะไรสําคัญไปกว่าการมีชีวิตรอดกลับไปอีกแล้ว!
เทียน ช่วยฉันด้วย! หญิงสาวผมสีทองที่กําลังวิ่งหนีอย่างสุดชีวิตอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากเขา ผมสีทองที่ปกคลุมใบหน้าอันหวาดกลัวของเธอทําให้เขาเกิดความสงสาร
เทียนเหลือบมองไปที่เธอและเกิดความลังเลขึ้นในจิตใจของเขา ในตอนนี้เขาอยู่ห่างจากเธอมากกว่าสิบเมตร หากกลับไปช่วยเธอเขาจะช้าลงสิบเมตรแม้ว่ามันจะใช้เวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งวินาทีเท่านั้น แต่เมื่อความเร็วลดลงมันก็ไม่ง่ายที่จะเร่งความเร็วให้กลับคืนมาอีกครั้ง
“ขอโทษ … “ เขาก้มศีรษะลงแล้วพูดออกมา จากนั้นก็บินต่อไปด้วยความเร็วเต็มที่ตามหลังยูเรก้าไปอย่างติดๆ
เมื่อเธอได้ยินคําพูดของเทียนสีหน้าของหญิงสาวผมสีทองก็เปลี่ยนไปและดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ในขณะนี้มีเสียงร้องอันโหยหวนของพวกซอมบี้ดังมาจากข้างหลังเธอและความเร็วก็มันก็เพิ่มขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ มันเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเรื่อยๆ
ดวงตาของเธอหรี่ลงและมองย้อนกลับไปโดยสัญชาตญาณ แต่สิ่งนี้จะส่งผลต่อความ เร็วของเธออย่างมาก เธอกัดฟันและส่งเสียงร้องอ้อนวอนต่อเทียนอีกครั้ง ” ช่วยฉันด้วย ได้โปรดพาฉันไปด้วย จะให้ฉันทําอะไรก็ได้ ฉันจะใช้ร่างกายของฉันเพื่อตอบแทนคุณ คุณจะทําอะไรกับมันก็ได้ตามใจชอบเลย ……”
ฟูเทียนกัดฟันเล็กน้อยจากนั้นก็ก้มศีรษะลงและบินต่อไป
เมื่อเห็นว่าความเร็วของเทียนไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อยหญิงสาวผมสีทองก็รู้สึกหมดอาลัยตายอยากและในเวลาเดียวกันกรงเล็บที่เปื้อนเลือดก็เจาะทะลุร่างอันบอบบางของเธอ ในชั่วพริบตาจิตใจของเธอก็เหลือเพียงความว่างเปล่า
จากนั้นก็มีกรงเล็บสี่หรือห้าอันยื่นออกมาจากด้านหลังของเธอ พวกมันรุมกัดกินร่างของเธออย่างน่าสยดสยอง
เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องที่ดังมาจากด้านหลังใบหน้าของเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่จําเป็นต้องหันกลับไปมองก็รู้ได้ว่าเป็นเสียงของหญิงสาวผมสีทอง เขากัดฟันเล็กน้อยไม่หันหลังกลับไปและพยายามรักษาความเร็วให้สูงที่สุด
“ หลบไป หลบไป หลบไป!”
ยูเรก้าร้องคํารามและพุ่งไปข้างหน้าและกระแทกซอมบี้ที่อยู่เบื้องหน้าเขาอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามแม้จะวิ่งออกห่างจากฝูงซอมบี้ไปสองสามกิโลเมตร แต่เขาก็ยังไม่วางใจเพราะยังมีฝูงซอมบี้กระจัดกระจายไปทั่วทุกพื้นที่
อย่างไรก็ตามเขารู้สึกว่าโชคดีที่เทียนยังคงตามหลังเขามา ตราบใดที่เทียนยังมีชีวิตอยู่เขาจะไม่ถูกลงโทษโดยไอช่าอย่างแน่นอน
“ถ้านายอยากมีชีวิตรอดกลับไปก็ตามฉันมา!” ยูเรก้าคํารามและพุ่งตัวเข้ากระแทกร่าง ของซอมบี้ยักษ์และรีบผ่านมันไปอย่างรวดเร็ว
