The Dark King – Chapter 606 กลัว?
ทันใดนั้นเทียนก็นึกขึ้นได้ถึงซากปรักหักพังที่เคยเข้าไปสํารวจก่อนหน้านี้และดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้น มันเป็นสถานที่ที่ดีมากแต่ถ้าเขาจะไปยังซากปรักหักพังในตอนนี้จะต้องเผชิญกับซอมบี้มากมายซึ่งอันตรายอย่างมาก
ในไม่ช้าเขาก็โยนคําว่า ”อันตราย” ทิ้งไป รีบหันหลังไปประคองร่างของไอช่าขึ้นและรีบพุ่งตัวออกไปในทันที
หลังจากที่เทียนอุ้มร่างของไอช่าวิ่งออกมาได้ไม่นานก็เห็นกับฝูงซอมบี้ที่อยู่ไกลออกไป เขาจ้องมองไปที่พวกมันและเอื้อมมือไปหยิบผงซอมบี้ออกมาจากกระเป๋าของไอช่าอย่างรวดเร็ว เทียนเทผงซอมบี้ครึ่งขวดลงบนร่างกายของตนเองจากนั้นก็หยิบก้อนหินขึ้นมาจากพื้นแล้วโยนไปที่อื่นเพื่อให้เสียงดึงความสนใจของฝูงซอมบี้ไป
ก้อนหินตกกระทบลงพื้นเกิดเสียงดังขึ้น
เมื่อฝูงซอมบี้ได้ยินเสียงพวกมันก็เดินไปยังบริเวณที่เกิดเสียงในทันที
เมื่อพวกมันถูกล่อไปยังบริเวณที่ก้อนหินกระทบกับพื้น เทียนก็รีบอุ้มร่างของไอช่าขึ้นและรีบวิ่งไปอย่างรวดเร็ว สิ่งเดียวที่สามารถใช้งานได้ในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นจุดอ่อนของพวกซอมบี้ที่ไม่มีสติสัมปชัญญะ
หลังจากที่เรียนมาถึงจุดที่ฝูงซอมยืนอยู่ก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นมีซอมบี้บางตัวได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา พวกมันหันศีรษะอันเน่าเปื่อยบิดเบี้ยวกลับมาและเดินตรงมาทันที
เทียนเหลือบมองไปที่พวกมันและสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็สังเกตเห็นว่าพวกซอมบี้นั้นเดินมาอย่างเชื่องช้าไม่เร่งรีบเขาก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมา ดูเหมือนว่าประสิทธิภาพของผงซอมบี้นั้นดีมากสามารถปกปิดกลิ่นของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทําให้ซอมบี้เหล่านี้ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย
แต่ผงซอมบี้ยังไม่สมบูรณ์ ถ้าต้องเผชิญหน้ากับซอมบี้ระดับสูงบางตัวมันอาจไม่ได้ผลโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับราชาซอมบี้
เทียนบินด้วยความเร็วสูงผ่านถิ่นทุรกันดาร แม้ว่ามันจะเป็นทางอ้อมทําให้เสียเวลามากก็ตามแต่ถ้าใช้เส้นทางนี้จะปลอดภัยกว่ามาก เขารู้สึกเป็นกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับไอช่าหากเธอฟื้นขึ้นมา แล้วยังอยู่ในสถานะก่อนหน้านี้เขาควรจะทําอย่างไรต่อไปดี
แต่ก่อนหน้านี้เขาสามารถต้านทานการกัดของเธอได้ เทียนสับสนเล็กน้อยเขาไม่ได้รู้อะไรมากมายเกี่ยวกับโครงสร้างของซอมบี้และการเปลี่ยนแปลงของร่างกายมนุษย์ไปเป็นซอมบี้ ฉันไม่สามารถคิดหาเหตุผลเกี่ยวกับสิ่งนี้ได้แต่ในอนาคตฉันจะต้องค้นคว้ามันให้ได้ เทียนคิดอยู่ในใจ
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปเทียนพบซอมบี้หลายร้อยตัวระหว่างทางไปยังซากปรักหักพัง คลื่นซอมบี้ก่อนหน้านี้ค่อยๆสลายตัวไปหลังจากราชาซอมบี้ถูกสังหาร
ในบรรดาซอมบี้หลายร้อยตัวที่เขาเจอมีซอมบี้ระดับสูงปะปนอยู่บ้าง แต่โชคดีที่ไม่มีซอมบี้ยักษ์
จากการต่อสู้ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าจะมีซอมบี้ยักษ์เพียงสองตัวที่ทําหน้าที่ปกป้องราชาซอมบี้
” บ้าเอ้ย!”
เทียนมองไปยังเงาขนาดใหญ่ที่อยู่หลังก้อนหิน สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นย่ำแย่ในทันที มันคือซอมบี้ยักษ์ที่แม้แต่ผู้บุกเบิกก็สามารถรับมือได้ยาก
ระยะห่างระหว่างเขากับซอมบี้ยักษ์ใกล้กันมาก มันสายเกินไปที่จะอ้อมหนี
เทียนกําหมัดแน่นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เขาพร้อมที่จะต่อสู้กับมันถึงแม้เขา อาจจะต้องตายก็ตาม!
เทียนเดินเข้าไปใกล้มันเรื่อยๆ ทันใดนั้นเขาก็ลดความเร็วลงและมองไปที่ซอมบี้ยักษ์ด้วยความประหลาดใจ ซอมบี้ยักษ์นั่งยองๆอยู่กับพื้นมือทั้งสองของมันประสานกันจับที่ศีรษะของตัวเองและ …. ตัวของมั่นสั่นเทา! ราวกับกําลังกลัวอะไรบางอย่าง
กลัว?
พวกมันไร้ความรู้สึกไม่ใช่หรอ?
เทียนหยุดนิ่งไปชั่วครู่ ทันใดนั้นเขานึกถึงกะโหลกศีรษะของราชาซอมบี้ที่ผูกติดอยู่ที่เอวของเขา หรือว่ามันจะได้กลิ่นของราชาซอมบี้จึงทําให้มันรู้สึกกลัวขึ้นมา?
นิ้ว!
เทียนไม่รอช้ารีบวิ่งผ่านมันไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากวิ่งผ่านซอมบี้ยักษ์มาหลายร้อยเมตร เทียนหันกลับไปมองก็พบว่ามันหยุดตัวสั่นและค่อยๆลุกขึ้นมาจากนั้นมันก็เดินไปที่อื่น
เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเทียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและหันไปมองยังกระโหลกศีรษะของราชาซอมบี้ที่อยู่ข้างหลัง เขาไม่คิดว่าความไม่พอใจในตอนนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ช่วยชีวิตเขาในเวลา
เทียนรู้สึกมีความมั่นใจมากขึ้น เขารีบอุ้มไอช่าพุ่งตัวไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด
หลังจากเผชิญหน้ากับซอมบี้ยักษ์ระหว่างทางเทียนก็พบกับซอมบี้แปลกๆมากมาย แต่เมื่อซอมบี้ระดับสูงพวกนี้เข้ามาใกล้เขา พวกมันต่างก็หยุดและนั่งลงกับพื้นร่างกายโค้งงอและสั่นเทาด้วยความกลัว
ซอมบี้ธรรมดาทั่วไปและซอมบี้ระดับต่ำไม่มีการตอบสนองเช่นนั้น เมื่อเทียนเดินเข้าไปใกล้พวกมันก็แค่เดินหนีไปเท่านั้นดูเหมือนว่าจะเป็นผลของผงซอมบี้ที่มีความสามารถในการปกปิดกลิ่นและทําให้ซอมบี้ทั่วไปไม่กล้าเข้าใกล้มากกว่า
เทียนไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่เมื่อเขารู้สึกเจ็บเล็กน้อยที่ข้อเท้าในที่สุดก็มาถึงซากปรักหักพัง
มีซอมบี้หลายสิบตัวเดินอยู่ตามตรอกซอกซอยในที่แห่งนี้
เทียนหยิบหินสองก้อนขึ้นมากระทบกัน เสียงที่ดังขึ้นทําให้พวกซอมบี้พากันเดินออกมาตามเสียงอย่างรวดเร็ว
เทียนรอพวกมันออกมาจดหมด จากนั้นเขาก็อุ้มร่างของไอช่าขึ้น เดินลงไปตามทางลาดชันและในไม่ช้าก็มาถึงทางเดินที่เขาเคยต่อสู้กับยูเรก้าและคนอื่นๆ ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยชิ้นส่วนของศพมากมาย
ในไม่ช้าเทียนก็มาถึงที่หมาย ประตูขนาดใหญ่ยังคงเปิดอยู่มีซอมบี้หลายสิบตัวเดินอยู่ภายในนั้น เขาขมวดคิ้วของตัวเองขึ้นเล็กน้อยจากนั้นหยิบก้อนหินขึ้นมาจากพื้นแล้วโยนมันออกไป
ในไม่ช้าซอมบี้ที่อยู่ภายในซากปรักหักพังก็ได้ยินเสียงที่ดังขึ้น พวกมันค่อยๆเคลื่อนที่ไปยังก้อนหินแต่เมื่อเดินไปได้ซักพักพวกมันต่างก็หยุดนิ่งทําให้เทียนต้องขว้างก้อนหินออกไปอีกครั้ง เขาพบว่าความทรงจําของประสาทการได้ยินของซอมบี้นั้นอายุสั้นมากและที่น่าประหลาดใจก็คือถึงแม้พวกมันจะไม่มีมันสมองแต่พวกมันสามารถแยกเสียงฝีเท้าของพวกเดียวกันได้
สิ่งนี้ทําให้เทียนมีความคิดที่จะศึกษามัน แต่ไม่ใช่ตอนนี้
