The Dark King – Chapter 619 ไม่ต่างจากพระเจ้า
เขาถอยหลังออกไปราวกับร่างกายบอกว่านี่คือศัตรูของเขา
เทียนสังเกตเห็นสีหน้าที่ตกตะลึงของเซอร์กี้และหันไปพยักหน้าให้กับไอช่า ไอช่ามีสีหน้าที่ไม่พอใจและขมวดคิ้วเล็กน้อยราวกับว่าเธอกําลังอดทนต่ออะไรบางอย่าง ดูเหมือนว่าการฝึกฝนของเขาจะได้ผล
“นี่คือเพื่อนของฉันเอง นายไม่ต้องกลัวไป” เทียนกล่าว ” แต่เธอกําลังอารมณ์ไม่ดี เธอไม่ชอบเห็นอะไรสีแดงๆจะเป็นการดีที่สุดถ้านายอยู่ห่างเธอไว้”
เมื่อเซอร์ก็ได้ยินคําพูดของเทียนเขาก็อดไม่ได้ที่จะหันมามองหญิงสาวที่งดงามคนนี้ หญิงสาวคนนี้งดงามอย่างไร้ที่ติแบบที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่รู้ว่าเธอคือใครและเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่าง
“นายท่านครับ เพื่อนของคุณก็คือเพื่อนของผม” เซอร์กี้ยิ้มออกมาทันทีและยื่นมือออกไปหาหญิงสาวเพื่อทําความเคารพ
เทียนยื่นมือของเขาไปปัดมือของเซอร์แล้วพูดว่า ” นายคิดจะทําอะไร?”
เซอร์ก็มีสีหน้าที่แปลกประหลาดและพูดออกมาว่า ” ผมขอโทษครับ ยกโทษให้ความไร้มารยาทของผมด้วย”
เทียนพูดต่อไปว่า “ของที่ฉันให้นายเตรียมไว้ พร้อมแล้วหรือยัง?”
เมื่อเทียนพูดถึงเรื่องนี้ เซอร์กี้ก็ตอบกลับมาทันที ” เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วครับ ผมจะพาไปตรวจสอบดู”
เทียนพยักหน้า
เซอร์กี้พาเทียนกลับเข้าไปที่ซากปรักหักพัง เขาพูดพร้อมกับเดินไปด้วย ”นายท่านครับ สิ่งที่คุณให้ผมสร้างผมสร้างเสร็จแล้วนะครับ ลองตรวจสอบดูถ้าคุณไม่พอใจยังสามารถปรับเปลี่ยนได้”
เทียนและไอช่าเดินตามเขาไป
หลังจากเข้าไปในซากปรักหักพังเทียนก็ได้เห็นถ้ําใต้ดินที่เซอร์กี้สร้างขึ้นมาและพยักหน้า เขารู้สึกพึงพอใจ เซอร์กี้ก็รู้สึกดีใจไปด้วยเช่นกัน
“ไม่เลวเลย” เทียนหันไปมองรอบๆถ้ํา “ดีกว่าที่คิดไว้ซะอีก”
เซอร์ก็ยิ้มและตอบกลับมาว่า “ถ้ําใต้ดินแบบนี้ผมเคยเห็นตอนที่เป็นนักล่าอยู่ที่สมาคม ผมเลยลอกเลียนแบบและสร้างขึ้นมาที่นี่”
“แม้จะเป็นการลอกเลียนแบบแต่นายก็ทําได้ดี ฉันพอใจกับมันมาก” เทียนกล่าว
เซอร์กี้หัวเราะออกมาทันที
เทียนกวาดตามองกองวัสดุที่เขาสั่งให้เตรียมเอาไว้ วัสดุพวกนี้ถูกต้องตามที่เขาต้องการ เขาหันไปพูดกับเซอร์กี้ด้วยความพึงพอใจมาก “ที่ผ่านมานายทํางานได้ดีมาก กลับไปครั้งนี้นายก็พักผ่อนก่อนเถอะ บอกเกลืนกับนิโคลัสด้วยว่าฉันกลับมาแล้ว เตรียมคนและเงินของเราให้พร้อม
เซอร์กี้ตกตะลึงและพูดออกมาว่า ” คุณกําลังจะทําอะไรหรอครับ?”
” สงคราม!” เทียนพูดออกมาอย่างสงบนิ่ง
เพียงพริบตาฤดูฝนก็ได้ผ่านไปกว่า 2 เดือนแล้ว
เทียนนั่งลงใต้หินก้อนหนึ่ง หินก้อนนี้ยื่นออกมาบังสายฝนที่กําลังตกลงมาเหมือนกับร่ม เขามองโลกและท้องฟ้ารอบตัวที่เต็มไปด้วยหยาดฝนในตอนนี้พร้อมกับไอช่าที่อยู่ข้างกาย ” ครั้งแรกที่พวกเราได้พบกัน ฝนก็ตกลงมาด้วยเหมือนกัน คุณจําได้หรือเปล่า?”
ไอช่ายังคงเงียบ
เทียนหรี่ตาลงเล็กน้อยและพูดต่อไปว่า “ถ้าหากนับวันที่ผมตื่นขึ้นมาเป็นวันเกิดของผม ตอนนี้ผมก็อายุ 18 ปีแล้ว”
ไอช่ายังคงเงียบอยู่เหมือนเดิม
เทียนพูดต่อไปว่า ” เพียงพริบตาผมก็อยู่ในโลกใบนี้มากว่า 10 ปีแล้ว! 10 ปี แสดงว่าผมอยู่ในโลกใบเดิมของผมมาถึง 8 ปี ในช่วง 8 ปีนั้นความทรงจําที่ผมจําได้มีเพียงแค่ 5 ปีเท่านั้น คุณว่าโลกไหนคือโลกที่แท้จริงของผมกัน?”
ไอช่ายังคงเงียบไม่มีการตอบสนองใดๆ
เทียนเหม่อลอยออกไปและสายตาของเขาก็มีความรู้สึกผิดขึ้นมา เขาพูดออกมาช้าๆ “ไม่เป็นไรหรอก ยังไงผมก็สบายดี”
ฝนหยุดตกแล้ว แสงอาทิตย์สาดส่องทะลุผ่านเมฆดําลงมาทําให้อากาศในตอนนี้มีความชื้นเพิ่มมากยิ่งขึ้น
เทียนใช้นิ้วของตนเองเคาะไปที่หัวเข่าเพื่อสร้างจังหวะขึ้นมา
ไอช่าก็ยืนขึ้นและเดินมาอยู่ด้านหลังของเขาทันที
ทั้งสองคนกลับเข้าไปที่ถ้ําใต้ดินที่อยู่ใต้ซากปรักหักพัง เทียนถือชิ้นส่วนที่แปลกประหลาดออกมาทีละชิ้นและประกอบมันเอาไว้ด้วยกัน
2 เดือนที่ผ่านมาเขาใช้เวลาไปกับการหลอมและการขึ้นรูปเหล็ก ในตอนนี้สิ่งประดิษฐ์ขึ้นใหม่ของเขากําลังจะเสร็จสิ้นแล้ว
สิ่งประดิษฐ์ชิ้นใหม่ของเขานี้ไม่ได้มีไว้เพื่อสังหารศัตรูแต่มีไว้เพื่อปกป้องตัวเขาเอง! ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้สิ่งประดิษฐ์ชิ้นใหม่ของเขาเปรียบได้กับอาวุธสายฟ้าชิ้นหนึ่ง!
ป้อมปราการที่เต็มไปด้วยสายฟ้าและชุดเกราะที่สามารถส่งกระแสไฟฟ้าแรงดันสูงออกไปโจมตีศัตรูได้ นี่คือสิ่งประดิษฐ์ชิ้นใหม่ของเขา
แม้จะเป็นผู้บุกเบิกที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเขาเป็นสิบเป็นร้อยเท่าแต่เขาก็ไม่เชื่อว่าจะมีใครเร็วกว่ากระแสไฟฟ้าที่เขาส่งไปโจมตีได้!
นี่ถือเป็นสิ่งประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แม้ว่ามันจะไม่สามารถฆ่าศัตรูได้เป็นจํานวนมาก เหมือนกับจรวดมิสไซล์หรือระเบิดแรงดันสูง แต่การสร้างของพวกนั้นขึ้นมาเป็นสิ่งที่ยากเกินไป และแม้ว่าเขาจะสร้างมันออกมาได้ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสามารถฆ่าพวกผู้บุกเบิกได้ เว้นแต่ว่าจะเป็นการลอบโจมตี
แต่สิ่งที่เขาต้องต่อสู้กับผู้ที่อยู่ในกําแพงชั้นในนั่นคือสงครามเต็มรูปแบบ พื้นที่ที่กว้างใหญ่จนจรวดมิสไซล์อาจจะไร้ประโยชน์ไปเลย และผู้ที่อยู่ในกําแพงชั้นในอาจจะส่งนักฆ่ามาลอบสังหารเขาได้อย่างง่ายดาย !
ดังนั้นเขาจึงต้องหาอะไรบางอย่างที่สามารถปกป้องชีวิตของเขาได้ แม้ว่าเขาจะถูกลอบโจมตีหรือความเร็วของศัตรูนั้นเหนือกว่าเขา แต่เมื่ออยู่ในป้อมปราการสายฟ้าแห่งนี้แล้ว ร่างกายของเขาถือว่าเป็นผู้ที่อมตะไม่ต่างอะไรไปจากพระเจ้าเลย!
และนี่คือสิ่งประดิษฐ์ที่จะทําให้เขามีชีวิตรอดต่อไปได้
“ตอนนี้เรายังต้องการแหล่งพลังงานอีกมาก ผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะปกครองโลกใบนี้” เทียนค่อนข้างพึงพอใจกับสิ่งประดิษฐ์ที่เขาสร้างขึ้นมา
สําหรับสงครามที่กําลังเกิดขึ้นเขาได้เตรียมทุกสิ่งทุกอย่างเอาไว้แล้ว
เขาได้ประกอบเครื่องปั่นไฟและใช้พลังงานลมเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้าขึ้นมา ในโลกยุคนี้เขาสามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องมลพิษหรือปัญหาอื่นๆ และแบตเตอรี่สําหรับสํารองไฟฟ้าเขาก็ได้เตรียมเอาไว้แล้วเช่นกัน
