The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด – ตอนที่ 630

The Dark King – Chapter 630 บาป

เกล็นพูดออกมาเบาๆด้วยความลังเลว่า  ได้ค่ะ นายท่าน  หลังจากนั้นเธอก็โบกมือและวิ่งนํากองทหารเข้าไปในคฤหาสน์หลังนั้นทันที คนนับพันคนล้อมรอบคฤหาสน์หลังนั้นเอาไว้ราวกับฝูงซอมบี้ ไม่นานหลังจากนั้นเสียงร้องไห้และเสียงกรีดร้องก็ดังออกมาจากคฤหาสน์ท่ามกลางคืนที่เงียบสงบ

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมงเซอร์กี้ก็มาที่คฤหาสน์หลังนี้พร้อมกับแบกซาร่าห์และลิซ่าที่หมดสติมาด้วย ในขณะที่เกว็นเน็ทนั้นกําลังจับตามองมาร์คที่กําลังป่วยและหมอทั้งสองคน

มาร์คไม่ได้หมดสติแต่ร่างกายของเขานั้นนอนติดเตียงจนขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้ เมื่อเขาถูกนําตัวออกมาจากคฤหาสน์เขาก็เห็นเทียนยืนอยู่ด้านนอกคฤหาสน์ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธในขณะที่เขาพยายามพูดออกมาว่า  ไอ้สารเลว แกน่าจะลงนรกไปซะ!! 

เทียนหันไปมองเขาช้าๆ  รู้สึกยังไงที่ต้องเห็นคนของตัวเองตายไปครับ คุณมาร์ค 

 แกมันปีศาจ!!  มาร์คจ้องมองมาที่เขาด้วยความโกรธ  แกไม่ใช่คน ถ้าแกทําแบบนี้แกจะต้องชดใช้สักวันหนึ่ง แกมันบาปหนาแม้จะใช้เวลาทั้งชีวิตก็คงล้างบาปของแกไม่ได้ ไอ้ปีศาจจากขุมนรก!! 

เทียนยิ้มออกมาทันที  ในโลกใบนี้ใครกันที่ไม่มีบาปบ้าง? แม้แต่พระเจ้าก็ทําอะไรผมไม่ได้แล้วคุณเป็นใครกัน? 

มาร์คโกรธจนรู้สึกแน่นหน้าอกและต้องไอออกมา เขาไอออกมาอย่างรุนแรงจนมีเลือดออกมาด้วย

เทียนพูดต่อไปว่า  พาตัวออกไป 

 รับทราบค่ะ  เกว็นเน็ทพยักหน้าและสั่งให้ทหารรับจ้างทั้ง 2 คนแบกเตียงของมาร์คเดินต่อไปทันที

ในตอนนี้เกล็นกําลังเข้าไปในคฤหาสน์พร้อมกับทหารรับจ้างเป็นจํานวนมาก เธอจับตัวคนรับใช้ที่เป็นผู้หญิง เด็ก และคนชราของคฤหาสน์หลังนี้เอาไว้พร้อมกับถามเทียนด้วยความเคารพว่า  จะจัดการกับคนพวกนี้ยังไงดีคะ? 

เทียนหันไปมองทุกๆคนที่ถูกจับตัวอยู่จากนั้นก็พูดออกมาว่า  ฉันพูดไปแล้วไม่ใช่หรือไงแม้แต่เถ้าถ่านของตระกูลเมลก็ไม่ให้เหลือ! 

เกล็นตอบกลับมาว่า  แต่คนพวกนี้ไม่ใช่คนของตระกูลเมลนะ พวกเขาเป็นแค่คนธรรมดาที่ถูกจ้างมาทํางานที่นี่ 

 แล้วเธอแน่ใจหรือเปล่าว่าพวกเขาไม่ได้มีความรู้สึกที่ผูกพันกับตระกูลเมล?  เทียนตอบกลับมาอย่างเฉยเมย

เกล็นตกตะลึงไปทันที

 เจ้านายของตัวเองตายไป ในฐานะที่เป็นคนรับใช้บางที่พวกเขาอาจจะหาวิธีแก้แค้น?  เทียนยิ้มออกมา

เกล็นกัดริมฝีปากของตนเองเบาๆและรู้ว่าเทียนได้ตัดสินใจเรื่องนี้ไปแล้ว เธอรับคําสั่งและดึงมีดสั้นของตนเองออกมาทันที

เมื่อพวกคนรับใช้ที่ถูกมัดเอาไว้ได้ยินคําพูดของเทียน พวกเขาต่างก็รีบคุกเข่าลงและร้องขอชีวิตทันที พวกเขาพยายามบอกว่าตนเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลเมลและไม่ได้มีความรู้สึกผูกพันอะไรเลย

พวกทหารรับจ้างที่คุมตัวพวกคนรับใช้เอาไว้ก็นําอาวุธของพวกเขาออกมาทันที ในตอนนี้พวกคนรับใช้ทุกๆ คนต่างก็กําลังคุกเข่าและกราบอ้อนวอนอยู่ที่พื้น

เมื่อเห็นฉากที่น่าหดหู่ตรงหน้า เกล็นก็ทําได้เพียงถอนหายใจและปิดตาของตัวเองลงเท่านั้น

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

เสียงของเนื้อที่โดนมีดฟันและเสียงของเลือดที่กระฉุดออกมาก็ได้ยินอย่างชัดเจน เลือดกระเด็นออกมาอย่างรุนแรงจนมีบางส่วนที่ไปถึงใบหน้าของเกล็นและเธอก็รับรู้ได้ถึงความอุ่นของเลือดได้อย่างชัดเจน

เธอค่อยๆเปิดตาของตนเองขึ้นช้าๆและเห็นว่าพวกคนรับใช้ที่คุกเข่าอยู่นั้นเริ่มแน่นิ่งไปทีละคนและเลือดที่ไหลออกมานั้นก็มากมายราวกับแม่น้ํา ศีรษะของพวกเขาต่างก็ถูกตัดจนกระเด็นออกไปและคนที่เหลือต่างก็กําลังคุกเข่าร้องไห้และสวดอ้อนวอน

ไม่นานหลังจากนั้นเสียงกรีดร้องทั้งหมดก็หายไปเหลือเพียงเสียงร้องไห้ของเด็กทารกเท่านั้น

เมื่อเกล็นเห็นเด็กทารกที่อยู่ในมือของทหารรับจ้างคนหนึ่ง เธอก็รีบวิ่งไปรับตัวมาทันทีและวิ่งกลับไปหาเทียน เมื่อเธอกําลังจะพูดอะไรออกมาเทียนก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนอย่างเฉยเมยว่า  เธออยากจะพูดอะไร?  

เกล็นรีบตอบกลับมาว่า  นายท่านคะ เด็กพวกนี้เป็นคนบริสุทธิ์ คุณปล่อยพวกเขาไปไม่ได้หรอ? 

 บริสุทธิ์หรอ? เทียนจ้องมองที่เธออย่างเย็นชาแล้วพูดว่า แม้แต่คนที่ทํางานอย่างเหนื่อยมานานหลายสิบปียังถูกฆ่าตาย แต่เธอกลับมาสงสารเด็กๆพวกนี้เธอไม่คิดว่ามันไร้สาระไปหน่อยหรอ? หรือเธอคิดว่าเด็กพวกนี้ ไม่มีความผิด เด็กพวกนี้ยังไม่ได้ทําอะไรที่เลวร้ายเลย เธอคงรู้สึกผิดที่ต้องลงมือฆ่าพวกเขาสินะ? 

เกล็นตกตะลึงไปทันทีเพราะเธอก็คิดแบบนั้น

เทียนเห็นสีหน้าของเธอแล้วถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดว่า  พวกนี้ไม่ได้ทําอะไรผิดไม่ใช่เพราะว่าพวกเขาเป็นคนจิตใจดีแต่เพราะว่าพวกเขายังทําไม่ได้! เมื่อพวกเขาโตขึ้นพวกเขาก็เป็นได้เพียงคนธรรมดาเหมือนกับทุกๆคน มีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ต้องรับความผิดที่พ่อแม่ของพวกเขาได้สร้างขึ้น? ที่เธอรู้สึกผิดมันก็แค่การมองเห็น การได้ยินการจินตนาการของเธอเท่านั้น! 

เกล็นไม่ได้พูดอะไรออกมาในตอนนี้เธอไม่รู้ด้วยซ้ําว่าควรทําอะไร

เธอคิดว่าตรรกะความคิดของเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นผิดแต่เธอก็ไม่รู้ว่ามันผิดตรงไหน

 ถ้าปล่อยให้เด็กพวกนี้รอดไปได้วันนี้ หลังจากนี้อีก 10 ปีเด็กพวกนี้อาจจะกลายเป็นคนที่ทําให้เราต้องรู้สึกรําคาญหรือว่าระแวงอยู่เสมอ ทรัพยากรบนโลกนี้มีจํากัด อาหารที่เด็กพวกนี้ใช้ประทั้งชีวิตเพียงพอที่จะทําให้ครอบครัวที่กําลังอดตายรอดชีวิตต่อไปได้  เทียนพูดออกมาอย่างเย็นชา  ถ้าเธอแน่ใจว่าสามารถทนรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ ก็ตามใจเธอเลย 

เกล็นยังคงเงียบเธอเคยเป็นนักล่ามาก่อนและรู้ดีว่าการปล่อยให้ศัตรูรอดชีวิตไปได้นั้นจะมีผลเสียอะไรตามมาบ้าง จิตใจของเธอเคยผ่านการตัดสินใจที่ยากลําบากและความรู้สึกหดหูมากมายแต่สิ่งที่เธอต้องเผชิญในวันนี้มันเกินกว่าเธอจะรับไหว มันทําให้เธอรู้สึกโกรธที่ตนเองไร้พลังจนไม่สามารถทําอะไรได้เลย เธอรู้ดีว่าเธอไม่ สามารถเปลี่ยนใจของเด็กชายคนนี้ได้ และแม้ว่าเธอจะไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งแต่เธอก็ต้องปฏิบัติตามคําสั่งของเขา ไม่อย่างนั้นแล้วคนที่ตายก็ต้องเป็นเธอแน่นอน

ทําตามคําสั่งที่ได้รับมาแต่มันจะเป็นบาปติดตัวเธอไปตลอดชีวิต นี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องจริงๆหรอ?

เธอกัดริมฝีปากของตนเองและส่งสัญญาณมือให้กับพวกทหารรับจ้าง

เมื่อพวกทหารรับจ้างเห็นสัญญาณมือของเธอแล้วพวกเขาก็หยิบดาบของตัวเองขึ้นมาและเริ่มฆ่าเด็กที่มีอายุตั้งแต่แรกเกิดจนถึง 5 ขวบทันที เลือดจํานวนมากมารวมกันจนเป็นแอ่งเลือดขนาดใหญ่ราวกับว่าที่นี่คือแท่นพิธีกรรมของปีศาจจากนรก

ในตอนนี้ซาร่าห์และลิซ่าค่อยๆตื่นขึ้นมา พวกเธอเห็นเซอร์กี้กําลังแบกพวกเธอออกไปและเห็นเทียนที่ยืนอยู่ไกลๆ ซาร่าห์รู้สึกโกรธจนกรีดร้องออกมาแต่ทันใดนั้นเธอก็ได้กลิ่นคาวเลือดอย่างรุนแรง สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเธอได้เห็นรอบๆคฤหาสน์หลังนี้เต็มไปด้วยศพมากมาย

เธอตกตะลึงไปทันทีจากนั้นก็จ้องมองไปที่เทียนด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและพูดออกมาว่า  แกมันไม่ใช่มนุษย์ แกมันไม่ใช่มนุษย์ แกมันปีศาจร้าย ปีศาจร้ายที่น่ารังเกียจ!! 

เทียนยกมือของเขาขึ้นมาและสะบัดออกไปทันที

เซอร์กี้เข้าใจสัญญาณมือทันที เขาทําให้ซาร่าห์กลับไปอีกครั้ง

เทียนเห็นเกว็นเน็ทที่กําลังกลับมาก็พูดกับเธอว่า  เก็บกวาดที่นี่ให้หมด จําไว้ว่าแม้แต่หนูสักตัวก็อย่าปล่อย ให้รอดไปได้! 

เกว็นเน็ทพยักหน้าเบาๆ  เข้าใจแล้วค่ะ 

เทียนเดินออกไปทันที เขามั่นใจในตัวเกว็นเน็ทมากกว่า เพราะเธอผ่านความโหดร้ายมามากและคงไม่ใจอ่อนเหมือนกับเกล็นแน่นอน