The Dark King – Chapter 641 ล้างแค้น
หัวใจของราชันย์โลกใต้ดินรู้สึกตกตะลึงขึ้นมาเล็กน้อยและเหงื่อก็ไหลทั่วร่างกายของเขาทันที สายตาของเทียนที่มองมานั้นทําให้เขารู้สึกราวกับว่าความคิดของเขาถูกมองออกทั้งหมด เขารู้สึกราวกับว่าตนเองไม่สามารถโกหกอะไรได้เลย!
จากนั้นเขาก็รีบตอบกลับไปด้วยสีหน้าที่ย่ําแย่ “นายท่านครับ ผมไม่ได้ฆ่าจริงๆ ถ้าผมเป็นคนฆ่าผมคงบอกคุณไปแล้ว ได้โปรดเชื่อผมเถอะ!”
เทียนจ้องมองมาที่เขาอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาอย่างสงบนิ่งว่า “แค่เรื่องล้อเล่นน่า ผมเชื่อคุณอยู่แล้ว ผมแค่ล้อเล่นเฉยๆ”
ราชันย์โลกใต้ดินตะโกนด่าในใจของตนเองทันที “แค่ล้อเล่นหรอ? ใครจะรู้กันว่าแกล้อเล่น?” แม้ว่าเขาจะรู้สึกโกรธแต่เขาก็เริ่มแน่ใจแล้วว่าเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าของเขานั้นคือศาสตราจารย์อัจฉริยะที่มีชื่อว่า เทียน อย่างแน่นอน!
ตอนที่พื้นที่หมายเลข 9 มีผู้อาวุโสคนใหม่นั้นเทียนถูกพาตัวเข้าไปในกําแพงชั้นใน นี่ทําให้เขาแน่ใจว่าเรื่องนี้ถูกต้อง 100%!
เมื่อคิดแบบนี้เขาก็รู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย เขาไม่คิดว่าศาสตราจารย์อัจฉริยะในตอนนั้นจะกลายเป็นผู้ที่น่าสะพรึงกลัวในตอนนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพลังของเขาที่น่าตกตะลึงมากยิ่งกว่าสิ่งประดิษฐ์ของเขา! แต่เขาก็รู้สึกชื่นชมตัวเองเล็กน้อยที่คิดเรื่องนี้ออกได้ทัน ไม่ได้โลภจนตอบคําถามเรื่องนี้ออกไป นี่คือช่วงเวลาที่เขาได้ใกล้ชิดความเป็นความตายมากที่สุด!
“แต่ทําไมเขาถึงถามฉัน? หรือว่าเขารู้เรื่องนี้แล้ว?” ราชันย์โลกใต้ดินรีบทําให้สีหน้าของเขากลับมาเป็นปกติทันที สิ่งแรกที่เขาคิดก็คือเขาต้องกําจัดคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ให้หมดทุกคน
“วันนี้ถือว่าเป็นวันประชุมครั้งแรกของเรา พื้นที่ทั้ง 12 เขตต้องฝากให้พวกคุณช่วยดูแลแล้ว” เทียนพูดออกมาอย่างเฉยเมย
ทุกคนมองหน้ากันและตอบกลับไปด้วยความเคารพว่า “รับทราบครับ”
เทียนหันไปพูดกับราชันย์ดาบ “ไม่บอกกล่าวเรื่องนี้กับคนที่อยู่ข้างบน อย่าส่งเสียงดังนะ”
ราชันย์ดาบตอบกลับมาทันทีว่า “รับทราบครับ” เขากระโดดปีนเสาของห้องโถงแห่งนี้ขึ้นไปทันที เมื่อถึงเพดานเขาก็ใช้แรงของตนเองทําให้เพดานทะลุเป็นรูและขึ้นไปบอกกล่าวเรื่องนี้กับตระกูลมิลานทันที
เทียนยังคงนั่งเงียบอยู่บนเก้าอี้และเคาะนิ้วของเขาเป็นจังหวะ ดูเหมือนว่าเขากําลังคิดอะไรบางอย่างอยู่และกําลังรอคอยอะไรบางอย่าง
ทุกๆคนที่อยู่ในห้องโถงแห่งนี้เริ่มเดินออกไปแล้ว
ราชันย์โลกใต้ดินรีบหันไปพูดกับเทียนทันที “ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”
สายตาของเทียนยังคงจ้องมองไปที่โต๊ะที่ถูกเศษหินจากเพดานหล่นลงมาทับ เขาตอบกลับไปช้าๆว่า “คุณอยู่ที่นี่ก่อนอย่าเพิ่งไปไหน ในฐานะที่คุณเป็นผู้แทนผู้ส่งสารแห่งพระเจ้า ผมมีอะไรบางอย่างที่ต้องพูดกับคุณ”
ราชันย์โลกใต้ดินรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาทันทีเขารีบตอบกลับไปด้วยความเคารพว่า “ครับ”
หลังจากนั้นไม่นานทุกๆคนก็ออกจากห้องโถงแห่งนี้ไปทั้งหมด
ในตอนนี้เหลือเพียงเทียนและราชันย์โลกใต้ดินพร้อมกับคนของเขาอีกประมาณ 10 คน
ลมเย็นพัดลงมาจากรูด้านบนเพดานและพัดเศษฝุ่นที่อยู่ในห้องนี้ให้ลอยออกไป
ราชันย์โลกใต้ดินมองมาที่เทียนที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ในตอนนี้ เขารู้สึกกังวลใจจนอยากพูดอะไรออกมาแต่คิดว่า ไม่พูดจะดีกว่า
หลังจากเวลาผ่านไปอย่างยาวนานเทียนก็ค่อยๆหันไปมองราชันย์โลกใต้ดินพร้อมกับพูดว่า “ตามผมมา ผมจะพาคุณไปที่ที่หนึ่ง”
ราชันย์โลกใต้ดินรีบตอบกลับไปด้วยความเคารพว่า “ครับ”
เทียนกระโดดขึ้นไปยังรูที่อยู่บนเพดานของห้องโถงแห่งนี้ หลังจากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นมาและทําสัญลักษณ์อะไรบางอย่างไอช่าก็กระโดดตามเขาขึ้นมาทันที
เที่ยนพาเธอเดินออกไปอย่างเงียบๆ
ทหารของตระกูลมิลานที่ล้อมพวกเขาเอาไว้ในตอนแรกได้กระจายตัวออกไปแล้วในตอนนี้ และดูเหมือนว่าตอนนี้จะไม่มีใครอยู่ที่นี่เลย มีเพียงคราบเลือดที่หลงเหลืออยู่บนพื้นเท่านั้น
เมื่อเทียนเดินออกมาถึงหน้าประตูของคฤหาสน์ตระกูลมิลาน เซอร์กี้และราชันย์โลกใต้ดินก็ได้มาถึงที่นี่ด้วยเช่นกัน เทียนเดินนําพวกเขาขึ้นไปบนรถม้าพร้อมกับรถม้าออกเดินทางทันที
ราชันย์โลกใต้ดินก็ขึ้นไปบนรถม้าของตนเองและตามรถม้าของเทียนไป
ตอนนี้เป็นค่ําคืนที่เงียบสงบอย่างยิ่ง
ไม่มีใครอยู่บนถนนเลยมีเพียงทหารที่เดินลาดตระเวนไปเท่านั้นและบางครั้งก็จะมีรถม้าของตระกูลขุนนางแล่นผ่านไป
รถม้าของเทียนค่อยๆเดินทางออกจากเมืองไป
เมื่อเห็นว่ากําลังจะออกจากเมืองสีหน้าของราชันย์โลกใต้ดินก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขารู้สึกสงสัยขึ้นมาทันที ไม่รู้ว่าเทียนจะพาเขาไปไหนหรือว่าจะเป็นฐานลับ?
2 ชั่วโมงหลังจากนั้นรถม้าก็หยุดลงที่ป่าแห่งหนึ่ง
เซอร์กี้ เกล็น เกว็นเน็ท และคนอื่นๆต่างก็มองหน้ากันด้วยความสงสัย พวกเขาไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน
กาเบรียลก็พูดขึ้นมาว่า “นายท่าน คุณมาทําอะไรที่นี่หรอครับ”
เทียนเปิดผ้าม่านและมองออกไปทันที สายตาของเขาแสดงความรู้สึกที่เจ็บปวดขึ้นมา เขาค่อยๆลงมาจากรถม้าและพูดกับคนขับรถม้าว่า “ที่นี่แหละ”
ระหว่างทางนั้นราชันย์โลกใต้ดินหันไปมองข้างทางอยู่เสมอ เมื่อเขาเห็นว่าเขาเข้ามาในพื้นที่ที่แปลกประหลาดเขาก็รู้สึกประหลาดใจและรู้สึกได้ถึงอันตรายเล็กน้อย สัญชาตญาณของเขาบอกเขาให้รีบหนีไปแต่ด้วยพละกําลังและความเร็วของเทียนที่เขาได้เห็น เขาทําได้เพียงลงมาจากรถม้าและทําความเคารพเทียนเท่านั้น “ที่นี่ คือที่ไหนหรอครับ?”
“ที่นี่คือสุสานของพ่อแม่บุญธรรมของผม จีร่าและเกรย์ พร้อมกับเด็กๆคนอื่นที่พวกเขารับมาเลี้ยง” เทียนพูดออกมาช้าๆน้ําเสียงของเขาดูไร้อารมณ์ราวกับลมที่พัดผ่านไปเท่านั้น
เมื่อราชันย์โลกใต้ดินได้ยินคําพูดของเทียน ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นมาทันทีในขณะที่เขาจ้องมองมาที่เทียนด้วยความหวาดกลัว เขาไม่คิดว่าเทียนจะพาเขามาที่… สุสานของพ่อแม่ตนเอง?!
เมื่อคิดได้เขาก็รีบวิ่งหนีไปทันที!
เทียนไปปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าของราชันย์โลกใต้ดินราวกับภูตผีและพูดว่า “คุณจะไปไหนหรอ?”
ราชันย์โลกใต้ดินหยุดวิ่งพร้อมกับดึงมีดสั้นที่เอวของตนเองขึ้นมาและแทงไปที่ลําคอของเทียนทันที
เทียนจับเอาไว้ที่ข้อมือของราชันย์โลกใต้ดินจากนั้นก็ออกแรงบิดทันที เสียงของกระดูกที่หักดังขึ้นมาอย่างชัดเจนและข้อมือของราชันย์โลกใต้ดินก็โดนบิดไปจนมีรูปร่างที่น่ากลัว
ราชันย์โลกใต้ดินรู้สึกเจ็บปวดแต่ก็ไม่ได้ร้องออกมา ในตอนนี้สิ่งที่สําคัญมากยิ่งกว่าคือชีวิตของเขา เขารีบใช้มืออีกข้างชกออกไปทันที
เทียนดูเหมือนจะคิดไว้อยู่แล้วเขาหลบหมัดที่พุ่งเข้ามาและจากนั้นก็เอนศีรษะหลบวัตถุสีดําที่พุ่งออกมาจากปากของราชันย์โลกใต้ดินทันที เขาจับมืออีกข้างหนึ่งของราชันย์โลกใต้ดินเอาไว้และออกแรงบิดอีกครั้ง
เทียนพูดออกไปอย่างเฉยเมยว่า “คุณรู้หรือเปล่าว่าทําไมผมถึงรู้ว่าคุณเป็นคนฆ่า?”
ราชันย์โลกใต้ดินร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและหวาดกลัว เขาพูดออกมาด้วยเสียงสั่น “ไม่ใช่ผมจริงๆ ผมไม่ได้ฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของคุณ ไม่ใช่ผมจริงๆ ผมช่วยค้นหาตัวฆาตกรได้ ได้โปรดเถอะ!”
