The Dark King – Chapter 645 คอกแกะ
เทียนยกมือขึ้นมาที่ใบหน้าของตนเองและดึงใบหน้าที่ปลอมแปลงออกมาเผยให้เห็นภาพลักษณ์เดิมของเขาทุกวันนี้เทียนไม่สนใจว่ารูปร่างหน้าตาของคนเองจะถูกเปิดเผยหรือไม่อีกต่อไปและพูดออกมาว่า “ท่านสมเด็จพระสันตะปาปาในเมื่อคุณรู้เกี่ยวกับโบสถ์แห่งความมืด ถ้าอย่างนั้นคุณคงจะเดาออกว่าผมมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อะไร?”
ใบหน้าของริเชลมืดมนและพูดออกมาว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด คุณคงเป็นบ้าไปแล้ว! คุณรู้ไหมว่ากําลังทําอะไรอยู่คุณต้องการควบคุมโบสถ์แห่งความมืดควบคุมอํานาจทั้งหมดของพื้นที่กําแพงชั้นนอกเอาไว้ผมเชื่อว่าหลัง จากเวลาผ่านไปไม่นานมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์จะได้รับข่าวและส่งกองกําลังที่แข็งแกร่งมาปราบปรามคุณอย่างแน่นอน แม้ว่า … คุณจะมีพลังอันแข็งแกร่งของผู้บุกเบิกอยู่ในตัวแต่สิ่งที่คุณต้องเผชิญก็คืออํานาจของมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง!”
เมื่อเทียนพูดคําว่าผู้บุกเบิกออกมาเขาก็พยายามคาดเดาความเป็นไปได้ของขีดจํากัดพละกําลังของเทียนในช่วงเวลาสั้นๆของการหายไปเขามีพลังที่แข็งแกร่งของผู้บุกเบิกไหลเวียนอยู่ในตัวแทบจะไม่แปลกใจเลยที่เขาคิดจะทําการใหญ่เช่นนี้?เป็นเพราะเขาต้องการใช้ตําแหน่งพระสันตะปาปาเป็นหมากในการประกาศสงครามกับมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์อย่างนั้นหรอ?
มีความคิดเกิดขึ้นภายในใจของริเชลมากมายเขารีบเร่งและคาดเดาเกี่ยวกับข้อมูลที่มีความเป็นไปได้ทั้งหมด
“ถ้าศัตรูของผมเป็นเหมือนคุณ ผมคงต้องปวดหัวมากแน่ๆ” เทียนสงบลงมองไปรอบๆและพาไอช่าเดินตรงไปนั่งลงที่เก้าอี้ถัดจากริเชลและพูดออกมาว่า “เมื่อคุณมีศรัทธาต่อมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์อันแรงกล้าก็ส่งตําแหน่งของคุณมาให้ผม”
ริเชลมองไปที่ใบหน้าที่ปราศจากความกลัวของเทียนหัวใจของเขาก็ตกตะลึงอย่างเงียบๆจากนั้นเขาก็ถอนหายใจแล้วพูดออกมาว่า”คุณไม่เพียงต้องการกุมอํานาจทั้งหมดของโบสถ์แห่งความมืดแต่ยังต้องการที่จะเป็น สมเด็จพระสันตะปาปาด้วยอย่างนั้นหรอ? “
“แล้วมันต่างกันยังไงครับ?” เทียนถาม
ริเชลรู้สึกอัดอั้นและโกรธแค้น “ผมแนะนําให้คุณอย่าทําตามอําเภอใจจะดีกว่า แม้ว่าผมยินดีที่จะส่งต่อแหน่งให้กับคุณ แต่โดยตัวตนของคุณประวัติความเป็นมาของคุณ คุณจะแบกรับตัวตนของสมเด็จพระสันตะปาปาด้วยอะไร? ผู้อาวุโส พลเรือนและขุนนางจะไม่ให้ความเคารพศรัทธาในตัวคุณ! ตําแหน่งของสมเด็จพระสันตะปาปาไม่ใช่ใครก็สามารถเป็นได้”
คุณบอกผมได้ไหมว่าทําไมคุณถึงทําเช่นนี้ เป็นเพราะคุณเคยถูกส่งเข้าคุกดังนั้นคุณต้องการตอบโต้อย่างนั้นหรอ
“ถ้าต้องการแก้แค้นผมไม่จําเป็นต้องมาพบคุณก็ได้” เทียนพูดต่อว่า “ผมเพียงแค่ทําในสิ่งที่อยากทําเท่านั้น”
ริเชลถอนหายใจและพูดว่า “เมื่อมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์ส่งคุณไปรับตําแหน่งผู้อาวุโสของพื้นที่หมายเลข 9 ผมได้อ่านประวัติของคุณและรู้ว่าคุณต้องผ่านความเจ็บปวดทุกข์ทรมาณมามากมาย แต่ที่คุณสามารถผ่านมาจนถึงทุกวันนี้เป็นเพราะเทพแห่งแสงให้ความเมตตาคอยช่วยเหลือคุณความทุกข์ทรมาณทั้งหมดที่คุณได้รับเทพแห่งจะตอบแทนคุณในไม่ช้าคุณยังเด็กนักอย่าตาบอดด้วยความเกลียดชังเลยเพราะมันจะดึงคุณเข้าสู่กันบึงของบาป”
“ความเกลียดชังเป็นเพียงความเจ็บปวดและทําให้ผู้คนตาบอด”ริเชลพูดด้วยน้ําเสียงที่เต็มไปด้วยความ เมตตาว่า”เมื่อคุณละทิ้งความเกลียดชังและโอบกอดแสงสว่างคุณจะเห็นว่าโลกไม่ได้สกปรกอย่างที่คุณคิดคุณจะต้องปล่อยมันไปจากจิตใจและสามารถกําจัดมันออกไปให้หมด”
ริเชลรู้สึกอึดอัดและขมขึ้นภายในใจ”ถ้าทุกคนในโลกเป็นเหมือนคุณถูกครอบงําโดยความเกลียดชังโลกจะ ถูกทําลายคุณคิดว่าโลกที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังจะสามารถอยู่ได้นานไหม?”ทุกคนจะประสบกับความทุกข์ เมื่อต้องเผชิญกับความทุกข์พวกเขาก็จะเกลียดทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกในท้ายที่สุดพวกเขาก็ถูกจะสิ่งเหล่านั้นก็ ค่อยๆกัดกินทําลายจนไม่หลงเหลือความเป็นคนแม้ว่าคุณจะไม่เชื่อในพระเจ้าอย่างน้อยที่สุดคุณก็ต้องเชื่อใน ความจริงอย่างหนึ่งโลกแห่งความรักและสันติภาพเท่านั้นที่เป็นโลกที่สมบูรณ์แบบ คุณว่ามันไม่ใช่หรอ?”
“ใช่หรือเปล่า?” เทียนถาม
ริเชลจ้องไปที่เขา “คุณว่ามันไม่ใช่หรอ?”
“ไม่” เทียนปฏิเสธและมองกลับไปที่ริเชลอย่างใจเย็น “คุณเคยได้ยินเรื่องเล่าเรื่องนึงไหม?”
“กาลครั้งหนึ่งมีชาวนาที่สร้างคอกแกะขึ้นมาและเลี้ยงลูกแกะสีขาวไว้ข้างใน”เทียนพูดต่ออย่างช้าๆว่า“ลูกแกะทุกตัวมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขพวกมันมีอาหารการกินที่ดีและไม่ได้รับบาดเจ็บหรือล้มตายเลยเมื่อเวลาผ่านไปลูกแกะภายในคอกก็ค่อยๆเติบโตตัวใหญ่และอ้วนขึ้นเรื่อยๆ”
“ในที่สุดชาวนาที่อ่อนโยนก็หยิบมีดขึ้นมาฆ่าลูกแกะทีละตัวแล้วขายให้ตลาดเนื้อสัตว์”
“จนกระทั่งลูกแกะที่เคยมีความสุขก็ตระหนักถึงความกลัวอย่างแท้จริง”
เมื่อริเชลได้ฟังเรื่องเล่าของเทียนเขาก็ค่อยๆขมวดคิ้วขึ้นอย่างช้าๆ
“ต่อมาในปีที่สองชาวนาซื้อลูกแกะมาเลี้ยงอีกฝูงหนึ่ง”เทียนพูดต่อ”ลูกแกะทุกตัวต่างอาศัยอยู่อย่างมีความสุขภายในคอกแต่อยู่มาวันหนึ่งมีหมาป่าบุกเข้ามาในคอกลูกแกะตัวน้อยทั้งหมดก็ตกใจกลัวและวิ่งหนีออกมาจากคอกแกะจนหมด”
“เมื่อชาวนามาถึงตอนที่เขาได้ยินข่าวก็เห็นลูกแกะหลายตัวถูกฆ่าตายอยู่ในคอก ส่วนลูกแกะที่เหลือก็วิ่งหนีไปจนหมดชาวนาโกรธแค้นหมาป่ามากและลูกแกะที่หนีรอดไปได้ก็เกลียดหมาป่าด้วยเช่นกันเพราะหมาป่าทําให้พวกมันต้องสูญเสียถิ่นที่อยู่ที่มั่นคงและสุขสบาย”
หลังจากที่ได้ฟังผมเล่า เทียนเงยหน้าขึ้นมองริเชลและพูดว่า “คุณเกลียดหมาป่าตัวนี้ไหมครับ?”
ใบหน้าของริเชลดเศร้าหมองเพราะเขารู้ว่าเทียนทําให้เขาต้องเลือก ไม่ใช่เลือกระหว่างเกลียดหรือไม่เกลียด แต่เป็นจุดยืนของเขา!
เขาเงียบไปนานก่อนที่จะพูดออกมาว่า “คุณเคยคิดบ้างไหมว่าแม้ว่าลูกแกะจะรู้ชะตากรรมสุดท้ายของพวกมันแต่พวกมันก็ยังคงเกลียดหมาป่าอยู่ดี?”
“โอ๋?” เทียนมองเขาด้วยความสนใจ
ริเชลพูดว่า “เพราะถ้าอยู่ในคอกแกะนี้อย่างน้อยที่สุดพวกมันก็สามารถมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย แต่ถ้าพวกมันออกจากคอกแกะไปบางทีพวกมันอาจจะต้องตายหรืออดตาย เมื่อเปรียบเทียบกันการอาศัยอยู่ในคอกคือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใช่ไหม?”
เทียนพยักหน้าเล็กน้อย “คุณพูดถูกตอนจบของเรื่องนี้เป็นเช่นนั้น ท้ายที่สุดชาวนาก็สามารถฆ่าหมาป่าได้สําเร็จและฟื้นฟูคอกแกะกลับมาอีกครั้งนี้คือเรื่องราวที่มีความสุขที่ทุกคนชื่นชอบ”
ริเชลอ้าปากเล็กกําลังจะพูดบางอย่างออกมาแต่ก็ถูกขัดจังหวะ
“แต่…”เทียนพูดออกมาด้วยน้ําเสียงจริงจัง “พวกเราเป็นมนุษย์ไม่ใช่ลูกแกะความแตกต่างที่สําคัญอย่างหนึ่งระหว่างมนุษย์กับลูกแกะก็คือมนุษย์มีศักดิ์ศรีและแน่นอนว่ามีมนุษย์มากมายที่ไม่มีศักดิ์ศรี”
“แต่อย่างน้อยพวกเขาบางคนก็มีศักดิ์ศรีและไม่ต้องการหนีไปเหมือนลูกแกะ”
“ในชีวิตจริงไม่เสมอไปที่ทุกคนจะเกลียดหมาป่าตัวนี้” เทียนมองริเชลและพูดออกมาว่า “นี่คือการดํารงอยู่ของโบสถ์แห่งความมืด ใช่ไหมครับ?”
ริมฝีปากของริเชอลิเยอขยับเล็กน้อยและเขาถอนหายใจพูดว่า “คุณพูดถูก แต่นั่นเป็นสาเหตุที่น่าเศร้า!”
“คุณรู้สึกเศร้าอย่างนั้นหรอ?”
“มันน่าเศร้าที่บางคนไม่ต้องการเป็นลูกแกะ” ริเชลส่ายหัวแล้วถอนหายใจ “ลูกแกะฉลาดที่พวกมันได้เห็นโลกภายนอกคอกแกะและรู้ล่วงหน้าถึงพฤติกรรมของชาวนา! พวกมันรู้จุดจบของพวกพ้องแต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็จะไม่ทําร้ายชาวนา”
“ยิ่งคนฉลาดมากเท่าไรก็ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น ยิ่งมีเหตุผลมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเลือดเย็นมากเท่านั้นยิ่งเห็นใจ มากเท่าไหร่และก็ยิ่งไม่สนใจมากเท่านั้น”
เทียนพยักหน้าชําๆ “คุณพูดถูกโ นมือของคนฉลาดและมันจะถูกทําลายในมือของคนฉลาด แต่ถ้า คุณไม่ต้องการถูกทําลายคุณต้องเป็นคนฉลาด”
ริเชลกล่าวว่า “ความคิดของคุณก็ไม่แตกต่างจากลูกแกะที่ฉลาดเหล่านั้น”
เทียบเงียบไปชั่วครู่จากนั้นก็ค่อยๆพูดออกมาว่า ถ้าคุณยอมรับชะตากรรมของคุณก็จะไม่มีความหวังคุณจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาของพวกมันจะไม่เจาะไปที่คอของชาวนา?”
ริเชลมองเขาอย่างลึกซึ้งและพูดว่า”แต่คุณไม่ได้คิดถึงสิ่งที่จะตามมาเลยความพยายามของคุณจะได้รับผ ลกระทบมากแค่ไหน”
“มีคนเพียงสองประเภทในโลกใบนี้ ประเภทแรกก็คือผู้ที่ยอมรับชะตากรรมส่วนอีกประเภทก็คือผู้ที่ไม่ยอมรับชะตากรรม”เทียนมองเขาอย่างเย็นชา ผู้ที่ยอมรับชะตากรรมก็มีแต่เตรียมพร้อมที่จะถูกฆ่าเท่านั้น”
“คุณตาบอดด้วยความมืดมิดอย่างสมบูรณ์แล้วจริงๆ” ริเชลถอนหายใจ “ความเกลียดชังสามารถนําไปสู่การทําลายล้างได้ ในตอนนี้สิ่งที่คุณกําลังทําอยู่ แม้ว่าคุณจะมีอํานาจของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์และโบสถ์แห่งความมืดคุณจะทําลายมหาวิหารศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างนั้นหรอ? คุณทําลายลําดับการปกครองที่มั่นคงของกําแพงชั้นนอกและกฎของฝ่ายต่างๆในพื้นที่กําแพงชั้นในคุณรู้หรือเปล่าว่าผลที่ตามมาของการทําลายกฎนั้นร้ายแรงเพียงใด? คุณเป็นกบฏต่อผู้คนที่อาศัยอยู่ในกําแพงยักษ์ซิลเวียทุกคน!”
