บทที่ 359 การสอบสวน
ความคิดมากมายพาดผ่านจิตใจของลูเซียนทำให้เขายึดโต๊ะข้างกายไว้แน่น ส่วนลาซาร์ก็เกือบวิ่งเข้าไปหาเขา
“เกิดอะไรขึ้น?”
“บนแจกันมีคำสาปบางอย่าง” ลูเซียนกล่าวกับลาซาร์อย่างตรงไปตรงมา
“อะไร?!” เสียงของลาซาร์สูงขึ้น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมลูเซียนยังสงบนิ่ง
“ช่างเหนืออาร์คานา! ลูเซียนมีคนพยายามจะฆ่าเจ้า!” ลาซาร์จับแขนของลูเซียน และดึงเขาออกห่างจากแจกันอย่างรุนแรง แต่เขาก็แน่ใจว่าภายในช่วงเสี้ยววินาทีนั้นเขาเห็นความตื่นเต้นในสายตาของลูเซียน
ลูเซียนรู้สึกตื่นเต้นจริงๆ แต่เขารู้ว่าเขาควรจะทำตัวเหมือนเหยื่อ เสียงของเขาเริ่มโกรธเคือง “ลาซาร์ปิดประตูสถาบัน! อย่าปล่อยให้ใครออกไป! รวบรวมของขวัญทั้งหมดที่ได้รับมา! ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อ ‘คณะกรรมการกิจการ’”
“เข้าใจแล้ว!” ลาซาร์พยักหน้าอย่างจริงจัง
หลังจากลาซาร์ออกจากสำนักงาน ลูเซียนก็เริ่มตรวจสอบแจกันอย่างระมัดระวังภายใต้การคุ้มครองของวงแหวนเวทมนตร์ เมื่อรังสีทำให้เกิดความปั่นป่วนในโลกแห่งการรับรู้ของลูเซียน ลูเซียนเดาว่ามันน่าจะเป็น ‘รังสีเบตา’
ในความเป็นจริงเมื่อนานมาแล้ว ลูเซียนได้เริ่มค้นหา ‘ธาตุกัมมันตภาพรังสี’ อันทรงพลังเนื่องจากการประยุกต์ใช้ธาตุเหล่านี้กว้างขวางมาก อย่างไรก็ตามแม้ว่าไอโซโทปที่ไม่เสถียรจำนวนมากนั้นจะมีกัมมันตภาพรังสี แต่ก็ไม่สามารถตอบสนองความต้องการของลูเซียนได้ จนถึงวันนี้ ในที่สุดลูเซียนก็ค้นพบสิ่งที่ล้ำค่าจากคำสาปแช่งของคนอื่น
ลูเซียนใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้เกิดประโยชน์มากที่สุด เขาปรับแว่นตาที่เขาสวมไว้ที่ตาซ้ายของเขาแล้วพูดว่า “ทอมป์สัน ข้าพบแจกันที่ถูกสาปในสำนักงานภายในสถาบันของข้า โปรดทรงใครมาตรวจสอบที่นี่โดยเร็วที่สุด”
“ข้าจะส่งเจ้าหน้าที่สืบสวนจาก ‘แผนกลงทัณฑ์’ ไปที่นั่นทันที และข้าจะรับกลับไปเร็วที่สุด” ทอมป์สันกลับไปหาลูเซียนทันที
หลังจากส่งบทความแล้ว ทอมป์สันออกไปจัดการด้วยตัวเอง แต่เขาก็ตระหนักว่าปัญหานี้ร้ายแรงเพียงใด ไม่ต้องพูดถึงว่าลูเซียนเป็นเพื่อนของเขา และยังเป็นจอมเวทระดับสูงที่มีศักยภาพสูงสุด
สามนาทีต่อมา เจ้าหน้าที่สืบสวนจาก ‘แผนกลงทัณฑ์’ ได้เข้ามายังสำนักงานของลูเซียนแล้ว
มีเจ้าหน้าที่สืบสวนห้าคน และหัวหน้าคนหนึ่งเป็นชายวัยกลางคนที่มีผมหยิกสีน้ำตาลและผิวสีเข้ม เขาสวมเหรียญตราจาก ‘แผนกลงทัณฑ์’ ที่มีสัญลักษณ์เป็นคฑาสีดำ นอกจากเหรียญตราแล้วยังมีเหรียญตราอาร์คานาสี่ดาว และเหรียญตรานักเวทย์ระดับหก วงแหวน
“ท่านอีวานส์ ข้าคือเบลลัคจาก ‘แผนกลงทัณฑ์’ ท่านทอมป์สันส่งเรามาที่นี่เพื่อตรวจสอบแจกันที่ถูกสาป” เบลลัคกล่าวค่อนข้างจริงจัง ผิวคล้ำของเขาเผยให้เห็นความจริงที่ว่าเขาน่าจะมาจากประเทศทางทะเลทรายทางใต้ของ ‘อาณาจักรคาเลส์’ และ ‘อาณาจักรบริแอนน์’
ไม่มีผู้อำนวยการใน ‘แผนกลงทัณฑ์’ เพราะนำโดย ‘คณะกรรมการกิจการ’ โดยตรง มีรองผู้อำนวยการสิบสองคนที่รับผิดชอบแผนก ระดับอาร์คานาของพวกเขาไม่สูงมาก และระดับเวทมนตร์ของพวกเขาอยู่ในวงแหวนที่เจ็ด หรือแปด ดังนั้นแม้ว่าเบลลัคเป็นนักเวทระดับสูงอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังเป็นเพียงผู้บริหาร
ลูเซียนขอให้นักเวทและนักเวทฝึกหัดมารวมตัวกันที่สำนักงานแห่งหนึ่งเพื่อสอบสวน ลูเซียน และลาซาร์พา เบลลัค เข้าไปในห้องประชุมขนาดเล็กและแสดงแจกันให้เขาดู
เบลลัคใช้ร่ายเวทมนต์เพื่อตรวจสอบ อย่างไรก็ตามแจกันดูเหมือนจะค่อนข้างปกติ
เบลลัคสับสนมาก เขาเปิดใช้งานอุปกรณ์เวทมนตร์อีกชิ้นที่เขาสวมอยู่ จุดไฟสีเขียวถูกจุดบนแจกัน แต่ถึงกระนั้นก็ไม่มีอะไรพิเศษเกิดขึ้น
เขาตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ไม่พบอะไรเลย เขาหันไปหาลูเซียน “ท่านอีวานส์… ข้าไม่เห็นคำสาปใดๆ ท่านใช้เวทมนต์พิเศษอะไรตรวจสอบหรือ?”
“ข้าไม่มีเวทมนตร์พิเศษ แต่วงแหวนเวทมนตร์ในห้องปฏิบัติการสามารถบอกได้” ลูเซียนอธิบาย
“ขอข้าดูได้หรือไม่” เบลลัคกล่าวต่อว่า “ในฐานะเจ้าหน้าที่สืบสวน ข้าต้องตรวจสอบทุกรายละเอียด”
“ไม่มีปัญหา” ลูเซียนพยักหน้า เขาขอให้เบลลัคไปหยิบแจกัน และอุปกรณ์ต้องสาบอื่นๆ ที่ลูเซียนรับรู้ได้
…
“นี่… นี่คือรังสีแคโทด! พลังยิ่งใหญ่มาก!” เมื่อเห็นปฏิกิริยาและคุณสมบัติที่คุ้นเคย ลาซาร์ก็ตกใจ จากนั้นเขาก็ตระหนักว่าทำไมลูเซียนถึงสามารถค้นพบคำสาปได้อย่างรวดเร็ว ‘ไม่มีใครคุ้นเคยกับรังสีแคโทดได้มากกว่าลูเซียน!’
สำหรับนักเวทที่มีวิญญาณอย่างเป็นรูปธรรมแล้ว เมื่อพวกเขาคุ้นเคยกับบางสิ่งบางอย่าง พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะรู้สึกถึงสิ่งนั้นในหลายๆ ทาง ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดามากในหมู่นักเวทระดับสูง
“แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการสาปแช่งอย่างไร? นี่ไม่ใช่อนุภาคที่ท่านค้นพบใหม่ใช่หรือไม่” เบลลัคยังคงสับสน “บางทีวัสดุของแจกันนั้นคงจะพิเศษ และมันสามารถส่งกระแสอิเล็กตรอนออกมา… บางทีมันอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญ”
“ข้าไม่คิดอย่างนั้น ‘ดวงดาวแห่งชะตากรรม’ ของข้ารับรู้ได้ถึงอันตราย” ลูเซียนแก้ตัว
เบลลัคเขียนคำพูดของลูเซียนอย่างระมัดระวัง “ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อ ‘คณะกรรมการกิจการ’ และมีนักเวทหรือจอมเวทระดับสูงมาช่วยพวกเรา ท่านอีวานส์ โปรดให้เวลาพวกเราสักหน่อย ในขณะเดียวกันเราจะตรวจสอบแจกันต่อไป”
นั่นคือสิ่งที่สมาชิกคณะกรรมการตรวจสอบควรได้รับ
“ขอบคุณ” ลูเซียนพยักหน้า จากนั้นพวกเขาก็ออกมาด้านนอกห้องประชุมเล็ก
เบลลัคขอให้ลูเซียน และลาซาร์ อยู่ที่นี่เผื่อมีคำสาปอื่นๆ อีก ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องสำนักงานที่เจ้าหน้าที่สืบสวนคนอื่นๆ เข้ามาอีก เผื่อพวกเขาจะพบอะไรอีก
“แจกันทำจากอะไร” ลาซาร์ถาม “เบลลัคบอกว่าแจกันนั้นสามารถเปล่งรังสีแคโทดได้… ถ้าเรารู้จักวัสดุนี้ เราคงไม่ต้องใช้การปล่อยประจุก๊าซในการวิจัย”
ลูเซียนตอบและไม่อาจกลั้นยยิ้มเอาไว้ “อาจเป็นวัสดุพิเศษ หวังว่าข้าจะได้อะไรจากความพยายามลอบสังหารนี้”
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่ข้าเห็นแววตาความตื่นเต้นในดวงตาของเจ้า” ในที่สุดลาซาร์ก็เข้าใจ “เจ้าเป็นนักขุดเงินจริงๆ ลูเซียน ซักวันหนึ่งความปรารถนาในความมั่งคั่งของเจ้าจะเหนือกว่ามังกร”
ลูเซียนเหลียวดูเขาแล้วพูดตลกๆ ว่า “ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะรู้จักมังกรดีอย่างนี้”
หลังจากนั้นประมาณสิบนาทีต่อมาเมื่อเจ้าหน้าที่สืบสวนหลายคนรวบรวมบันทึกทั้งหมดเสร็จแล้ว ประตูของสถาบันก็เปิดทันที ชายสูงอายุร่างสูง และผอมเดินมาพร้อมกับทอมป์สัน
ชายชราท่าทางดูธรรมดา ดวงตาของเขาถูกปิดสนิท และเส้นผมของเขาถูกคลุมด้วยหมวก เสื้อคลุมเวทมนตร์ที่เขาใส่มีสีดำลึกล้ำเหมือนช่วงเวลาที่มืดที่สุดยามค่ำคืน
“ท่าน… ‘เนตรแห่งคำสาป’ หรือ” ลูเซียนจำเขาได้ เขาคือ ‘แอตแลนต์ ฟอร์แมน’
“ข้ายังไม่เดินทางไป ‘อาณาจักรคาเลส์’ เร็วๆ นี้ ดังนั้นข้าจึงไปพักที่สำนักงานใหญ่สักพัก เฟอร์นันโดบอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ข้าจึงมาดู งานอดิเรกของข้าเกิดขึ้นเพื่อรวบรวมคำสาปแปลกๆ ทุกชนิด “แอตแลนต์กล่าว เสียงของเขาอ่อนโยนและนุ่มนวล แม้ว่าวิธีการที่เขาพูดจะค่อนข้างช้า แต่น้ำเสียงของเขาก็มั่นใจ
“ขอบคุณขอรับ ขอบคุณมาก” การพบกันของ ‘เนตรแห่งคำสาป’ แม้ว่านี้จะไม่ใช่ครั้งแรกของลูเซียนที่ยืนอยู่ต่อหน้าจอมเวทระดับตำนาน แต่เขาก็ยังคงรู้สึกถึงแรงกดดัน และความกลัวที่ยิ่งใหญ่ แอตแลนต์พยักหน้าอย่างสบายๆ เขาเดินช้าๆ ไปที่แจกัน หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็เปิดตาของเขา และแจกันทั้งหมดก็ถูกปกคลุมด้วยม่านแสงสีเขียวเข้ม
เมื่อ ‘เนตรแห่งคำสาป’ เปิดออก ลูเซียนก็รู้สึกเวียนศีรษะทันที
มีตัวเลขจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นภายในรูม่านตาสีดำที่ลึกล้ำของแอตแลนต์
“แน่นอน… มันเป็นคำสาป” แอตแลนต์สรุป
มีจุดดำในแสงสีเขียวเข้ม
“โครงสร้างเวทมนตร์นั้นไม่ซับซ้อน แต่วัสดุที่ใช้นั้นพิเศษมาก ดังนั้นเวทมนตร์ตรวจสอบส่วนใหญ่จึงไม่สามารถใช้การได้ หากได้รับผลกระทบจากคำสาปนานเกินไป อวัยวะของเจ้าจะเสื่อมสภาพลงไปเรื่อยๆ และเจ้าจะตายจากโรคร้าย”
ลูเซียนพยักหน้า และตอนนี้เขามั่นใจว่าการใช้รังสีเป็นส่วนหนึ่งของเวทมนตร์สาปแช่ง อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคำสาปเลย
“ขอบคุณท่านมาก สำหรับการยืนยันหลักฐานของท่าน…” เบลลัครายงานต่อ ‘เนตรแห่งคำสาป’ ลูเซียนและ ทอมป์สัน “เราพบนักเวทที่น่าสงสัยสองคน แต่เราไม่แน่ใจว่าพวกเขาทำไปโดยมีจุดประสงค์หรือไม่ เพราะอุปกรณ์ที่ถูกสาปทั้งหมดนั้นทำมาจากวัสดุพิเศษ อีกทั้งยังมาจากร้านค้าเดียวกัน และรายละเอียดอุปกรณ์ก็มีลักษณะคล้ายกัน”
ข้าต้องตรวจสอบอย่างละเอียด!” ถึงแม้ว่าทอมป์สันจะค่อนข้างใจดีเสมอ ตอนนี้น้ำเสียงของเขารุนแรง และเย็นชามาก
แอตแลนต์ยิ้มให้ “งานของข้าเสร็จแล้ว แต่… ข้าขอแจกันใบนี้ได้ไหม? ข้าสนใจคำสาปและวัสดุเป็นพิเศษ”
“ไม่มีปัญหา” ทอมป์สันกล่าว เนื่องจากทอมป์สันไม่สามารถปฏิเสธจอมเวทระดับตำนานได้ “มีอุปกรณ์ต้องสาปมากกว่าหนึ่งชิ้น”
ลูเซียนรีบกล่าวเสริม “ข้าขอเก็บไว้สองชิ้นได้ไหม? ข้าสนใจวัสดุพิเศษเช่นกัน เพราะอาจเชื่อมโยงกับอิเล็กตรอนที่ข้าเพิ่งศึกษาเมื่อไม่นานมานี้”
“แน่นอน สภาให้ความสำคัญกับการสำรวจ ‘โลกไมโคร’ เป็นอย่างมาก” ทอมป์สันพยักหน้า และยังประทับใจกับทัศนคติการวิจัยของลูเซียน เมื่อเผชิญหน้ากับการลอบสังหารลูเซียนยังคงอุทิศตนเพื่อการศึกษาของเขา ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะได้รับเกียรติยศมากมายตั้งแต่อายุยังน้อย!
เบลลัคให้เจ้าหน้าที่สืบสวนคนหนึ่งดูแลวัตถุพยานพวกนี้ ในขณะที่เขานำเจ้าหน้าที่สืบสวนอีกสามคนตรวจหาร่องรอบการลอบสังหาร
เนื่องจากยังไม่มีข้อสรุป สมาชิกของสถาบันที่เหลือยกเว้นลูเซียนถูกขอให้ค้างคืนในสภา ลูเซียนยังคงปลอบโยนไฮดี้ แคทรีนา และแอนนิคว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย
กว่าจะเสร็จงานทั้งหมด ก็สายแล้ว คืนนี้ลูเซียนตัดสินใจพักในห้องปฏิบัติการเพื่อรีบศึกษาธาตุกัมมันตภาพรังสีในแจกัน
ความจริงที่ว่าอุปกรณ์ที่ถูกสาปนั้นถูกส่งมายังสำนักงานของเขาในไม่กี่วันต่อมาหลังจากที่ลูเซียนตีพิมพ์สิ่งที่เขาค้นพบทำให้ลูเซียนรู้สึกไม่มั่นคง ดังนั้นเขาจึงหยุดงานของเขาในการสร้างเวทมนตร์ระดับสี่บทใหม่ ที่เรียกว่า ‘เวทเอ็กซ์เรย์’ ที่ซึ่งใช้พลังของรังสีแคโทด และเริ่มสร้างเวทมนตร์โจมตี หรือป้องกันบทใหม่สองสามบท เพื่อป้องกันตัวเองในทุกกรณี
มีเวทมนตร์ใหม่ๆ มากมายที่สามารถนำมาใช้กับธาตุกัมมันตรังสีได้ นอกจากทฤษฎีสัมพัทธภาพ และสมการมวลพลังงานที่ลูเซียนยังไม่สามารถหาได้ เพราะความรู้ที่จำกัด แต่ก็ยังมีสิ่งอื่นๆ ที่ลูเซียนสามารถทำได้ เช่น การสร้างเวทมนตร์คำสาป และหาธาตุที่เรียกว่า ‘ฮีเลียม’
เมื่อค้นพบ ‘ฮีเลียม’ ลูเซียนจะสามารถใช้ฮีเลียมเหลวสร้างเวทมนตร์ใหม่อีกบท และก้าวข้ามขีดจำกัดของอุณหภูมิเยือกแข็ง เขายังสามารถทำให้พลังของเวทมนตร์ไปถึงอุณหภูมิสูงกว่าศูนย์สัมบูรณ์เพียงสามหรือสี่องศาเท่านั้น
หนังสือในห้องสมุดห้วงจิตของเขายังคงถูกผนึกเนื่องจากลูเซียนไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับทฤษฎีมาก่อน แม้ว่าลูเซียนจะสามารถคิดหาวิธีใช้ทฤษฎีที่ท้าทายที่สุดที่จะสร้างเวทมนตร์ระดับตำนานขึ้นพร้อมกันเหล่านี้ได้ แต่มันก็อยู่ห่างไกลจากการกระทำของเขา
เวทมนตร์น้ำแข็ง และหิมะนี้อาจมีพลังยิ่งกว่าระดับสูง!
ปัญหาเดียวคือลูเซียนต้องการค้นหาวัสดุที่เหมาะสมเมื่อทำการคัดเลือก เพื่อให้เขามั่นใจว่าผู้ร่ายจะไม่ตายเพราะมัน
