ควันและสายหมอกมักจะวนเวียนอยู่รอบๆ ‘ไฮด์เลอร์’ ที่เป็นสำนักงานใหญ่ของ ‘หัตถ์ไร้ชีวา’ เสมอ
เฟลิเปมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างตั้งใจ มือของเขาอยู่ในกระเป๋าเสื้อโค้ทยาวสีดำ บนโต๊ะที่อยู่ข้างกายเขามีวารสารฉบับล่าสุดของอาร์คานาวางอยู่ ชื่อของบทความแรกของวารสารคือ ‘การค้นพบอนุภาคใหม่’
“…เพียงแค่ 1/2,000 ของขนาดอะตอมเท่านั้น…” เฟลิเปพึมพำกับท้องฟ้าสีเทา “เขาเร็วกว่าที่ข้าคิด แต่การค้นพบอนุภาคใหม่ไม่น่าจะเพียงพอที่จะทำให้เขาเลื่อนเป็นจอมเวทระดับสูง…”
เฟลิเปสับสน
ทันใดนั้น เฟลิเปก็ยื่นมือออกมาคุยกับสายรัดข้อมือสีดำ “ท่านโรเจริโอ ท่านรู้อะไรเกี่ยวกับ ลูเซียน อีวานส์ หรือเปล่า?”
เสียงของโรเจริโอดังออกมาจากสายรัดข้อมือ “ข้ารู้ พวกเขาไม่ได้เก็บเป็นความลับ ‘การทดลองชีวิตมหัศจรรย์’…ได้รับการออกแบบโดย ลูเซียน อีวานส์”
“เป็นเขา?” เฟลิเปตกใจ แต่มันก็สมเหตุสมผล เขาเคยเดาว่า ‘การทดลองชีวิตมหัศจรรย์’ มีส่วนเกี่ยวข้องกับศาสตราจารย์ มันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ ‘องค์กรเจตจำนงแห่งธาตุ’ จะนำเสนอเช่นการทดลองที่น่าตกใจในเวลาอันสั้นหลังจากที่ เฟลิเป ตีพิมพ์บทความของเขา
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ใบหน้าของเฟลิเปก็ดูซีดเซียว
เฟลิเปกัดและพูดเสียงรอดไรฟันออกมา “ศาสตราจารย์…”
โรเจริโอก็ไม่ชอบศาสตราจารย์ และเขาก็พูดว่า “ดังนั้น… ข้าคิดว่าเขายังคงพยายามที่จะล้มล้าง ‘ทฤษฎีพลังชีวิต’”
“ข้าไม่คิดอย่างนั้น มันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุ” เฟลิเปจำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นในเวลานั้น และเขาเชื่อว่าลูเซียนไม่สามารถรอบรู้ไปหมดทุกปัจจัย แม้แต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นในภายหลังได้ ในความเป็นจริง แม้กระทั่งผู้วิเศษระดับตำนานก็ไม่สามารถทำได้ ยกเว้นท่านศาสดาพยากรณ์ แม้ว่าจะเป็นศาสดาพยากรณ์เขาก็ยังไม่สามารถมองเห็นทุกรายละเอียดได้เมื่อเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง
“เราควรขอบคุณ ทราเควียร์ เขาขัดขวางแผนการ และสิ่งต่างๆ ของลูเซียน ให้ดำเนินไปในทิศทางที่เราต้องการ” โรเจริโอกล่าว “เอาล่ะ เฟลิเปเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรที่เกิดขึ้นแล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นสมาชิกของ ‘คณะกรรมการตรวจสอบอาร์คานา’ แต่ระดับเวทมนตร์ของเจ้าก็ยังสูงกว่า เจ้าก็รู้ว่าเขาเป็นนักเวทวงแหวนที่ห้า ไม่ว่าเขาจะมีอุปกรณ์เวทมนตร์ระดับสูงมากเท่าไร ลูเซียนก็ยังตกอยู่ในอันตรายจากศาสนจักร บางทีเราอาจจะได้เข้าร่วมงานศพของเขาภายในปีหรือสองปี… มันค่อนข้างนาน ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าศาสนจักรจะไม่ดำเนินการใดๆ เมื่อเขาได้รับการคุ้มครองอย่างใกล้ชิดจากสภา”
ในฐานะสมาชิกของคณะกรรมการกิจการ โรเจริโอ รู้ชัดเจนว่า มีงานศพของลูเซียนมาก่อนแล้ว และเขาก็รู้ว่า เฟลิเปไม่ชอบ ลูเซียน อีวานส์ เป็นอย่างมาก และมองว่า ลูเซียน เป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา แม้ว่าจะเป็นเพียงคู่แข่งในด้าน ‘ธาตุ’ และ ‘การเล่นแร่แปรธาตุ’ เท่านั้น
“หลังจากหนึ่งหรือสองปี…” เฟลิเปส่ายหัว เขาไม่เชื่อว่าสิ่งที่ โรเจริโอ พูดจะเกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยสงสัยเลยว่าลูเซียนสามารถเป็นนักเวทระดับสูงก่อนอายุสามสิบปี แต่ตอนนี้ เฟลิเปเพิ่งสงสัยว่าลูเซียนทำได้เร็วขนาดไหน
โรเจริโอหยุดการเชื่อมต่อ หลังจากแบ่งปันข้อมูลกับเฟลิเปแล้ว เขาก็กลับมาทำงานวิจัยของเขาเอง หลังจาก ‘คะแนนอ้างอิงเวทมนตร์’ ได้รับการปรับปรุงเป็น 3.0 โรเจริโอก็เห็นความหวังอันยิ่งใหญ่ของเขาในการเป็นจอมเวทระดับแปดภายในสิบปี
เฟลิเปถอนหายใจยาว และพูดอย่างขมขื่น “การทดลองชีวิตมหัศจรรย์… อนุภาคใหม่… ทำได้ดีมาก ลูเซียน อีวานส์!”
“เจ้าดูไม่ค่อยพอใจ เฟลิเป” น้ำเสียงนุ่มลึกและแหบห้าวดังออกมาจากห้องที่ว่างเปล่า
เฟลิเปไม่แปลกใจ เขาหันกลับมาอย่างช้าๆ แล้วตอบว่า “ข้า? สิ่งนี้ทำให้ข้าหลงไหลในการเรียนอาร์คานาศาสตร์ วารสารทั้งอาร์คานากับเวทมนตร์มี ‘คะแนนอ้างอิง 3.0’ ถ้าข้าสามารถพัฒนาบทความหลายๆ อย่าง ได้ดี ข้าก็สามารถกลายเป็นจอมเวทระดับสูงได้ภายในหนึ่งปี”
จอมเวทระดับหกอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมสำหรับเฟลิเป
บนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามปรากฏร่างๆ หนึ่งขึ้น ถ้าพูดให้เจาะจงมากขึ้นไปอีก มันเป็นผีที่มีใบหน้าที่เน่าเสียน่ากลัว และมีกะโหลกสีขาว ผีตนนั้นสวมเสื้อคลุมยาวสีดำวาดลวดลายมากมาย
ผีหัวเราะคิกคัก “เจ้าต้องการความช่วยเหลือของข้าไหม แม้ว่าข้าจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในอาร์คานาศาสตร์ แต่ข้ารู้จักวัตถุพิเศษบางอย่างจาก ‘โลกแห่งวิญญาณ’ ที่สามารถช่วยให้เจ้าก้าวหน้าต่อไปได้ ตราบใดที่เจ้าทำสัญญากับข้า ข้ารับประกันได้เลยว่าเจ้าจะกลายเป็นนักเวทวงแหวนที่เจ็ดในห้าปี”
“แองวูดส์ ข้าดูแลตัวเองได้ เก็บความห่วงใยของเจ้าไว้ ข้าเป็นผู้อัญเชิญเจ้ามา ดังนั้นข้าจึงเป็นนายของเจ้า เมื่อข้าไม่ต้องการให้เจ้าพูดเจ้าก็ห้ามพูด เข้าใจหรือไม่” ดวงตาที่ลึกล้ำของเฟลิเปมองวิญญาณรับใช้ด้วยความผ่าเผย
โครงกระดูกของ แองวูดส์ มีรอยร้าวเล็กน้อย “รับทราบ นายท่าน”
เฟลิเปวางมือลงในกระเป๋า แล้วเดินไปที่ประตูห้องเรียน เมื่อเดินผ่าน แองวูดส์ เฟลิเปก็พูดกับวิญญาณรับใช้เหมือนกับที่เขาพูดกับข้ารับใช้ “ดี ข้าจะทำการทดลองเวทมนตร์ หากไม่มีเหตุฉุกเฉินอย่าให้ใครเข้ามารบกวนข้า”
“รับทราบ นายท่าน” แองวูดส์ พูดด้วยความเคารพอย่างสูง เมื่อเฟลิเปออกจากสำนักงาน แล้วแองวูดส์ก็สบทด้วยความเกรี้ยวกราดว่า “คนงี่เง่าหยิ่งผยอง!”
ขณะเดินอยู่บนโถงทางเดิน มุมปากของเฟลิเปก็แสยะยิ้ม “เจ้าโง่ ผีในโลกแห่งวิญญาณไม่สามารถส่งตัวที่ดีกว่านี้ให้ข้าทำสัญญาหรือ… ข้าดูงี่เง่าจนต้องทำตามคำพูดของเจ้าตัวนี่หรือไง?”
เมื่อก้าวเข้าไปในห้องปฏิบัติการ เฟลิเปก็เปิดวงแหวนเวทมนตร์ และเขาก็เริ่มเอาใจใส่กับงานทดลอง
ในห้องปฏิบัติการทดลองเย็นมาก และมักจะมีหมอกสีขาวลอยอยู่เสมอ ที่ด้านหน้าของเฟลิเปมีโต๊ะผ่าตัดที่มีร่างมนุษย์วางอยู่ ร่างกายนี้ถูกซื้อแล้ว
สำหรับคนจนคนนี้ การใช้ร่างกายที่ตายแล้วเพื่อแลกกับเงินช่วยเหลือครอบครัวของเขาเป็นเรื่องที่น่ายินดี
จากการทดลองก่อนหน้านี้ดวงตาของผู้ตายเปิดกว้าง ในรูม่านตาสีฟ้ามีภาพสะท้อนของใบหน้าที่เย็นชา และมืดมนของเฟลิเปอยู่
เฟลิเปหยิบกริชสีเงินขึ้นมาและผ่าบนหน้าอกของศพ แล้วควักหัวใจสีแดงเข้มออกมา หลังจากใส่หัวใจเข้าไปในวงแหวนเวทมนตร์ เขาก็เดินไปที่โต๊ะปฏิบัติงานอีกแห่งหนึ่งซึ่งสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งวางอยู่นั่น มันคือผีกินศพชั้นสูง ผีกินศพค่อนข้างเตี้ยเหมือนเด็กๆ อย่างไรอย่างนั้น กลิ่นของผิวหนังที่เน่าเสียแทบอยากจะโยนทิ้ง และกระดูกที่อยู่ด้านล่างก็ถูกเปิดออก
เฟลิเปคุ้นเคยกับมันมาก เขาใช้กริชหยิบเอาหัวใจของผีกินศพสีดำที่เน่าเฟะของมันออกมา และวางมันลงในวงแหวนเวทมนต์เดียวกัน
การเปิดใช้งานวงกลมเวทมนตร์ และเฟลิเปจะตัดชิ้นส่วนบางๆ กำจัดเนื้อเยื่อที่ไม่เกี่ยวข้องออกจากหัวใจ จากนั้นเขาใช้ขวดน้ำยาเคมีและย้อมชิ้นที่ตัดเป็นสีเงิน
เฟลิเปวางชิ้นเนื้อสองชิ้นไว้ในวงแหวนเวทมนตร์ที่ทำหน้าที่เป็นกล้องจุลทรรศน์ขยายขนาด พยายามค้นหาความลับที่ซ่อนอยู่หลังเซลล์ของมนุษย์และเซลล์ของผีดิบ
วงแหวนเวทมนตร์ทำงานได้ไม่ดี เฟลิเปมองเห็นไม่ดีขึ้นเลย
…
คริสตจักรแห่งอาภา
“ไอ้โสโครกเอ๊ย! เขาทำมันจนได้!” เสียงคำรามที่โกรธแค้นของ วาฮารัลล์ ดังขึ้นมาในห้องการศึกษาฟีลิเบล “ข้าจะลงโทษเขา! ชำระเขาให้บริสุทธิ์!”
“เขาเป็นปีศาจแน่นอน ปีศาจที่หลอกคนอื่น! ไม่มีทาง ที่เขาจะเขียน ‘เพลงสรรเสริญแห่งปิติ!’” วารันไทน์บดฟันของเขาแน่น
ปีกสีขาวสี่คู่ที่ปกคลุมไปด้วยจุดแสงที่ทอดยาวออกไปด้านหลัง ‘อัศวินสี่ปีก’ สโตน “เราต้องชำระเขาให้บริสุทธิ์ เขาเป็นสิ่งแปดเปื้อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในรอบร้อยปี!”
“ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้น… รวมถึงญาติ และเพื่อนของเขาด้วย!” วาฮารัลล์แนะนำอย่างเฉยเมย
สีหน้าของฟีลิเบลดูมืดมน “ลูเซียน อีวานส์ ต้องตาย แต่ญาติ และเพื่อนของเขารายงานเรื่องของเขาต่อศาสนจักร ดังนั้นเราจึงไม่สามารถแตะต้องพวกเขาได้ นอกจากนี้ข้าไม่คิดว่า ลูเซียน อีวานส์ จะสนใจ”
“อย่างไรก็ตามถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องลงมือปฏิบัติ” ดวงตาของ วาฮารัลล์นั้นอันตรายมาก
ฟีลิเบลมองดู วารันไทน์ และสโตน ทั้งสองพยักหน้าอย่างจริงจัง
“ดังนั้นเราจะใส่ชื่อ ลูเซียน อีวานส์ ใน ‘บัญชีกวาดล้าง’” ฟีลิเบลกล่าวอย่างจริงจัง “แจ้งให้นักบวชของเรา
ต้องชำระล้าง ลูเซียน อีวานส์… แม้ว่าจะจ่ายเท่าไรก็ตาม!”
“ข้าเห็นด้วย นอกจากนี้ในฐานะผู้ออกแบบ ‘การทดลองชีวิตมหัศจรรย์’ และเป็นผู้ค้นพบอนุภาคใหม่ ลูเซียน อีวานส์ ได้คุกคามความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้ามากกว่าหนึ่งครั้ง เขาเป็นปีศาจที่อันตราย และมีไหวพริบ เขาควรจะถูกจัดให้อยู่ในอันดับที่ห้าสิบสามในบัญชี” วาฮารัลล์กล่าว
นักเวทระดับตำนานนั้นแน่นอนว่ามีมากกว่าห้าสิบสองคน แต่เหตุผลที่ลูเซียนสามารถอยู่ในอันดับที่ 53 ได้ ก็เพราะนักบวชระดับตำนานจากศาสนาจักร อัศวินผู้สูงศักดิ์ ดยุกขุนนางอสูร และเจ้าแห่งปีศาจที่ไม่ได้อยู่ในโลกหลัก และสิ่งมีชีวิตเวทมนตร์ที่ทรงพลังใน ‘เทือกเขาแห่งความมืด’ หรือสัตว์ร้ายยุคก่อนประวัติศาสตร์ในมิติอื่นๆ ไม่ได้อยู่ในรายชื่อบัญชีกวาดล้าง
“ข้าเห็นด้วย” ฟีลิเบลพยักหน้าพร้อมด้วยพระคาร์ดินัลหลวงทั้งสองคน
“จากนั้นเราจะส่งข้อมูลของ ‘มารปฐมภูมิ’ ลูเซียน อีวานส์ ให้พวกเขา” วาฮารัลล์กล่าวอย่างเย็นชา
‘มารปฐมภูมิ’ เป็นนามแฝงสำหรับ ลูเซียน อีวานส์ มันมาจาก ‘การทดลองชีวิตมหัศจรรย์’ ที่ ลูเซียน ออกแบบไว้ ในขณะเดียวกันก็หมายถึงการทรยศหักหลัง และความหน้าซื่อใจคดของ ลูเซียน ที่เหมือนปีศาจ
“เราจะดำเนินการโดยเร็วที่สุด เราแสวงหาโอกาส เฝ้ารอและในที่สุดโอกาสก็มาถึง” ฟีลิเบลเตือนวาฮารัลล์ในท้ายที่สุด