Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา – ตอนที่ 486

บทที่ 486 ลงมือ
“ลูเซียน?”

“ลูเซียน อีวานส์?”

นาตาชา คามิล เพลิงล้างบาป และพวกที่เหลือที่กำลังรุมกินโต๊ะเทพแอนทานาสต่างก็เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บางคนถึงกับตะลึงงัน และบางคนก็สับสนงงงวย แต่อารมณ์ทั้งหมดที่สับเปลี่ยนเป็นพัลวันก็กินเวลาอยู่ไม่ถึงวินาที ในการเผชิญหน้ากับพระเจ้าเทียมเท็จ ทุกคนต่างต้องอุทิศชีวิตในการต่อสู้

อย่างไรก็ตาม ฟรานซิสก็ไม่ได้จำลูเซียนได้ในทันที เมื่อพิจารณาจากลักษณะที่ชายหนุ่มผู้นี้กำลังคว้าคอเทพอาซินจนตัวลอย ฟรานซิสก็สันนิษฐานว่าเขาคงเป็นอัศวินปริศนาผู้ทรงพลัง ฉะนั้น ฟรานซิสจึงคิดถึงชื่อบรรดาอัศวินอาภาและอัศวินทองคำในโลกหลักก่อนใครเพื่อน

กระแสพลังหลั่งไหลสู่มือซ้ายของลูเซียน นั่นเป็นกระแสพลังเทวภาพแห่งความตายและการฟื้นคืนชีพ ลูเซียนรู้สึกว่าอัลเทอร์นาค่อยๆ ตื่นขึ้นช้าๆ

อย่างไรก็ตาม เมื่อส่วนพลังเทวภาพซึ่งเชื่อมโยงถึงความตายและการฟื้นคืนชีพถูกดูดพลัง และพลังเทวภาพ ‘การจุติใหม่ของความงามและความรัก’ และ ‘ดาวประกายพรึกแห่งรุ่งอรุณ’ ที่เหลืออยู่ของเทพอาซินเริ่มแผ่พลังออกมา ลูเซียนก็สัมผัสได้ว่าอัลเทอร์นาได้ยุติกระบวนการดูดพลังและผลักเทพอาซินทิ้งไป อัลเทอร์นาดูดพลังเฉพาะพลังความตายและการฟื้นคืนชีพเพราะต้องการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งในโลกแห่งปัญญา และสิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือการดูดพลังเทวภาพส่วนที่เหลืออาจส่งผลให้กลายเป็นสตรีเพศ

เทพอาซินไม่รู้เนื้อรู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น นางรู้สึกได้เพียงความสับสนอลหม่านในหัว ในตอนที่ชายหนุ่มผมดำปริศนาคว้าคอของนาง เทพอาซินคิดว่านั่นคือจุดจบของทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว แต่ทำไมเขาถึงปล่อยนางไป หลังจากดูดพลังเทวภาพของนางเพียงบางส่วนเท่านั้น?

เห็นได้ชัดว่าอัลเทอร์นามีนิสัยช่างเลือกในเรื่องของอาหาร

ขณะที่ต่อมา ลูเซียนก็ส่งสารถึงนาตาชาโดยใช้ ‘เวทสายลมกระซิบ’

ตอนนั้นเอง แอลก็เรียกสติขึ้นมาได้จากภาวะตะลึงงัน และโกรธสุดขีดที่ถูกชิงเหยื่อตัดหน้าไป ด้วยความโกรธและความโลภ แอลก็กล่าวด้วยเสียงอันเยือกเย็นและดังกึกก้องกังวาล

“ข้าขอสั่งให้เจ้า ตาย!”

พลันกระแสน้ำในแม่น้ำที่กำลังไหลรินสีก็ซีดลง พลังชีวิตของแม่น้ำรั่วไหลออกไป อย่างไรก็ตาม ‘เวทคำสั่ง’ ไม่อาจทำอันตรายใดๆ แก่ลูเซียนได้ และดูเหมือนมือซ้ายของลูเซียนจะมีพลังที่น่าขนลุกซึ่งทำให้อาคมของแอลสิ้นฤทธิ์!

เป็นไปได้อย่างไร? แอลผงะถอยหลัง ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งแต่ที่แอลสามารถใช้เวทอาคม แม้ว่าบางครั้งอาคมนี้ไม่สามารถสังหารเป้าหมายได้ในทันที แต่เป้าหมายก็ต้องบาดเจ็บบ้างไม่มากก็น้อย อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้แตกต่างไปโดยสิ้นเชิง ราวกับว่าแอลไม่ได้ร่ายอาคมออกมาแม้แต่น้อย!

ในสายตาของแอล ชายหนุ่มผู้ยืนอยู่ในแม่น้ำยังคงนิ่งเงียบราวกับปีศาจซ่อนตัวอยู่ในความมืด

ทันใดนั้น ปีศาจในสายตาของแอลก็เริ่มเคลื่อนไหว มัดกล้ามเนื้อของมันขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับแสงจันทราที่ปกคลุมทั่วร่าง ขณะที่มันกระโดดขึ้นมาจากแม่น้ำอย่างทรงพลัง มือซ้ายของมันก็พุ่งตรงเล็งเป้ามาที่แอล ตัวเขาเอง!

ลูเซียนไม่ใช่คนประเภทที่จะมัวทอดถอนใจและร้องบ่นเมื่อแผนผิดพลาด เขารู้ดีเมื่อเขาถูกเปิดเผยตัวออกมานั้น การพยายามวิ่งหนียอมเป็นเรื่องไร้สาระ เมื่อเผชิญหน้ากับเทพแอนทานาสและนักเวทชั้นตำนานที่อาจซุ่มดูอยู่โดยรอบ เขาต้องคว้าโอกาสนี้ป้อนพลังเทวภาพให้กับอัลเทอร์นาเพื่อช่วยให้นางฟื้นฟูพลัง เพราะนี่คือความหวังสำคัญที่จะทำให้เขารอดตาย!

และในครั้งนี้ การลงมือของลูเซียนไม่ได้เกิดขึ้นจากอัลเทอร์นาผู้หิวโหย แต่กลับกัน เขาชิงลงมือเองและเรียกใช้พลังอัศวินอาภาโจมตีแอล เพื่อดูดพลังเทวภาพการฟื้นคืนชีพ ชีวิตอมตะ แสงจันทรา การไถ่บาป และการทำลาย ซึ่งล้วนเป็นพลังที่ลูเซียนต้องการทั้งสิ้น!

อำนาจสูงสุดที่ยิ่งใหญ่จะเผยพลังออกมาจากมือซ้ายของลูเซียน สมองของแอลตอบสนองช้าลง ราวกับว่าอำนาจจิตนั้นเกิดขึ้นมาเพื่ออยู่กับแอลตลอดกาล แอลทำได้เพียงยืนนิ่งตะลึงงัน และไม่อาจตอบโต้อะไรได้เลย

“โง่ชะมัด! พลังเทวภาพทำให้เขาบ้าไปแล้ว!” ฟรานซิสถึงกับหัวเสียเมื่อเห็นว่าการโจมตีที่ประมาทของแอลไม่อาจระคายเคืองผิวของอัศวินปริศนาในแม่น้ำ เขาเริ่มลังเลว่าควรจะหนุนหลังแอลต่อดีหรือไม่

แต่ทันทีที่เขาเห็นลูเซียนกระโดดขึ้นมาจากแม่น้ำ ฟรานซิสก็มั่นใจว่าชายหนุ่มผู้นี้เป็นเพียงอัศวินอาภาระดับหก เขาน่าจะมีพลังโลหิตพิเศษที่สามารถสกัดกั้นพลังเทวภาพและอาคมเทพได้

ฟรานซิสคว้าดาบขนาดใหญ่ขึ้นมาแล้วกระโดดตรงเข้าหมายเล่นงานลูเซียน

ในวินาทีนั้น คลื่นพลังหมุนวนลูกใหญ่ดูเหมือนจะปรากฏขึ้นบนพื้นและดูดเอาไอพิษสีดำหายเข้าไป ไอพิษรวมตัวกันและก่อตัวขึ้นเป็นไฮดราสีดำ ด้วยพลังผสมผสานระหว่างสายฟ้า พิษ กรด และอื่นๆ มากมาย ไฮดราตัวนี้พุ่งเข้าเร่งงานลูเซียนอย่างรุนแรง

มือซ้ายนำหน้า และมือขวากำดาบ ‘ยุติธรรมจืดจาง’ ลูเซียนกระโจนหลบการโจมตีของไฮดราดำยักษ์ ซึ่งมีขนาดมหึมาพอที่จะปิดแผ่นฟ้าทั้งหมด แล้วเขาก็กระโดดขึ้นจากพื้นอย่างรวดเร็ว กำปั้นซ้ายเหวี่ยงตามแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ ชกเข้ากลางกลุ่มไอพิษ

ราวกับมีบางอย่างแตกหักในตอนที่ลูเซียนชกกลุ่มไอพิษ กลุ่มไอพิษสีดำสลายไปอย่างรวดเร็ว และดวงจันทร์สีเงินก็ปรากฏขึ้นกลางท้องฟ้ายามราตรีอีกครั้ง

ดาบขนาดใหญ่ที่ตอนนี้เต็มรอยแตกร้าวก็ร่วงลงพื้น ฟรานซิสซวนเซถอยหลัง เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

ลูเซียนกระแทกเท้าลงพื้นและพุ่งเข้าใส่ฟรานซิสด้วยความเร็วราวกับแสงจันทรา

ไม่มีเวลาเหลือให้ทำอย่างอื่น ฟรานซิสรีบหยิบดาบยักษ์ขึ้นมาตั้งท่าป้องกัน

ลูเซียนก้มตัวลงหลบดาบได้ในทันที และปล่อยกำปั้นเข้ากลางหน้าอกของฟรานซิสด้วยมือซ้าย

เมื่อเห็นดังนั้น ฟรานซิสบิดตัวและปล่อยกลุ่มไอพิษสีดำออกมา เขาพยายามลดแรงปะทะลง

ตู้ม! ไอพิษก็ไม่อาจหยุดหมัดของลูเซียนได้! กลุ่มไอพิษกลายเป็นเศษเนื้อชิ้นเล็กๆ ในทันตา!

กระดูกซี่โครงของฟรานซิสหัก เลือดทะลักออกจากปาก หมัดนี้เป็นการโจมตีที่ทรงพลัง จนฟรานซิสกระเด็นออกไปไกลในทันที

กระดูกของฟรานซิสแตกหักไม่เหลือชิ้นดี และอวัยวะภายในของเขาก็เสียหายรุนแรงเช่นกัน ภาพที่เขาเห็นตอนนี้มีเพียงจุดสีแดงของเลือด เขาขยับตัวไม่ได้แม้แต่นิ้วสักนิ้ว หากเปรียบเทียบกับความเสียหายของร่างกาย ความตกตะลึงและความกลัวสุดขีดที่มือซ้ายข้างนั้นทิ้งไว้ในสมองเขาชัดเจนยิ่งกว่าพลังที่ซ่อนอยู่ภายในหมัดนั้นน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง!

เมื่อเห็นปีศาจร้ายตัวนั้นเล่นงานฟรานซิสภายในไม่กี่วินาที จิตใต้สำนึกของแอลก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงและความกลัวตาย แต่อย่างน้อยฟรานซิสก็ถ่วงเวลาให้แอลได้สองสามวินาที และทันทีที่แอลจัดการกับเวทจองจำด้วยอำนาจจิตของพระเจ้าสูงสุดได้ เขาจะกลายร่างเป็นแสงจันทราและเตรียมหลบหนีไป

แต่ทันใดนั้นเอง มือซ้ายที่สง่างามข้างนั้นที่มีแสงสว่างเย็นยะเยือกปกคลุมก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าแอล แล้วมือข้างนั้นก็กำหมัดและซัดเข้าเต็มหน้าแอล

“ไม่!!!” แอลไม่อาจรักษาท่าทางหยิ่งผยองภายใต้ความกลัวตายได้อีกต่อไป หน้าตาของเขาบิดเบี้ยวยิ่งขึ้นด้วยความสิ้นหวัง และก็ร่ายอาคมเทพออกมามากมาย เมื่อแอลร่ายอาคมเทพเหล่านั้นออกมา อาคมเทพอื่นๆ ก็ถูกเรียกใช้ด้วยอุปกรณ์เทพที่แอลพกติดตัว ไม่ว่าจะเป็นสนามแรงล่องหน โล่เพลิง ความมืดเงียบงัน คลื่นพลังความตาย และคลื่นพลังหมุนวนภูตผี

อย่างไรก็ตาม ไม่มีอาคมใดที่สามารถหยุดหมัดซ้ายของลูเซียนได้ ด้วยพลังกระแสลมแรง ลูเซียนชกเข้าเต็มหน้าแอลอย่างจัง

ตู้ม! เกราะอาคมทั้งหมดแตกเป็นเสี่ยงๆ ราวกับเป็นเพียงเศษกระดาษ

แอลร้องครวญครางออกมาอย่างเจ็บปวดดังสนั่นหวั่นไหว แต่เสียงร้องก็ขาดห้วงจากเลือดที่ทะลักออกจากปาก จมูก และดวงตา บริเวณตรงกลางหน้าของแอลถึงกับยุบลงไป เลือดสาดกระเซ็นไปทั่วทุกทิศ พร้อมกับเศษเนื้อเยื่อสีขาวของเขา

ลูเซียนคว้าหัวของแอลขึ้นมาราวกับว่าเขากำลังถือแตงโมที่แตกไปครึ่งลูก แอลเป็นพระเจ้าเทียมเท็จที่มีพลังจริงๆ เนื่องจากเขายังมีชีวิตรอด แม้จะถูกโจมตีรุนแรงขนาดนั้น

อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้นเอง ร่างของแอลก็กลายเป็นเงาและลอยหลุดออกจากมือของลูเซียน และร่างของเขาก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งบนก้อนหินในความมืดที่ห่างไปราวสิบเมตร เขานอนกองอยู่บนหินก้อนนั้น แอลพยายามยื้อพลังชีวิตเอาไว้อย่างสุดความสามารถ

ลูเซียนแหงนหน้าขึ้นด้วยความระวังตัวเต็มที่ เขารู้ว่านั่นไม่ใช่พลังของแอลเอง มีบางคนช่วยชีวิตเขาไว้!

เทพแอนทานาสมองลูเซียนพร้อมกับรอยยิ้มที่น่าขนลุก เขาไม่สนใจพวกที่กำลังรุมกินโต๊ะเขา เทพแอนทานาสดึงผ้าปิดตาของเขาออก

ภายใต้ผ้าปิดตาข้างนั้น มีมวลพลังงานแสงซึ่งผสมผสานไปด้วยสีดำ สีขาว และสีเทา ทั้งสามสีดูเหมือนจะแสดงปฏิกิริยาราวกับว่าเป็นตัวแทนความเปลี่ยนแปลงที่ไม่รู้จบ และในขณะเดียวกันนั้น มันก็ดูเหมือนความเงียบสงบราวกับกำลังแบกความลับต้นกำเนิดของโลกใบนี้

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเทพแอนทานาสก็เริ่มเน่าเปื่อยอย่างรวดเร็ว เนื้อที่เป็นหนองสีเหลืองก็กลายเป็นซีดขาว กระดูกภายใต้เนื้อก็โผล่ออกมาและมีเศษเนื้อเน่าห้อยติดอยู่

บรรยากาศรอบตัวเขา โลกก็เริ่มบิดเบี้ยวผิดรูปผิดร่าง สีและเสียงทั้งหมดจางหายไป และเหลือไว้เพียงความเงียบนิรันดร์และสีดำ ขาว และเทา

ในโลกใบนี้ การเคลื่อนไหวของนาตาชา คามิล และทุกคนที่เหลือเชื่องช้าลงมากเป็นพิเศษ เหมือนแมลงตัวเล็กๆ กำลังติดกับอยู่ในหยดยางสน

“ข้าว่าจะปล่อยให้แอลดูดพลังของอาซินขึ้นเป็นอันดับเก้า ข้าจะได้ไม่ต้องยุ่งยากมาก แต่ก็คาดไม่ถึงว่า เจ้าจะโผล่มา”

เสียงของเทพแอนทานาสหยาบกระด้างราวกลับท่อนเหล็กที่มีสนิมขึ้นเกรอะกรัง