ไฟบนอนุสาวรีย์แห่งชัยชนะของนครเรนทาโตเพิ่งสว่างขึ้น ลมในปลายฤดูใบไม้ผลิยังคงหนาวเย็นอยู่บ้างในตอนกลางคืน ทำให้ผู้คนที่ผ่านไปมาบนถนนต้องปิดบังตัวเองให้แน่นยิ่งขึ้น
ดอนนี่กดหมวกทรงสูงสีดำของเขาและลงจากรถบัสสีเหลืองสดใส เขาเดินไปตามถนนที่สว่างไสวราวกับวันไปยัง “ร้านหนังสือความรู้” ใกล้กับจัตุรัสไทรอัมพ์
“สัปดาห์นี้ ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ มาหรือยัง” ดอนนี่ถามเจ้านายที่มีหนวดเครา
เจ้านายซึ่งมีผมเหลืองเข้มตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้น “ไม่ และมันจะไม่มาอีก”
“อย่างนั้นหรือ…” ดอนนี่ไม่ทำท่าแปลกใจ เขาเพียงแค่ถอนหายใจ ราวกับว่าเขาได้เห็นมันกำลังมา ด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน
ในที่สุดเจ้านายก็เงยหน้าขึ้นและสังเกตเขาด้วยดวงตานกฮูกคู่หนึ่ง ”จะเสียใจเรื่องอะไร? หลังจากที่หน้าจอการถ่ายทอดสดเวทมนตร์ได้รับความนิยมในโทรทัศน์ที่บ้าน และเจ้าไฮดี้ได้สร้างความก้าวหน้าครั้งสำคัญในด้านปัญญาประดิษฐ์ เป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นที่หนังสือพิมพ์ที่ทรงตัวไม่ดีดังพูดจะหายไป”
รูม่านตาประหลาดของเขาสะท้อนถึงชายหนุ่มรูปงามซึ่งอายุไม่เกินยี่สิบปี มันควรจะเป็นปีที่แข็งแรงที่สุดในชีวิตของเขา แต่ดวงตาสีฟ้าของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนล้าและซึมเศร้า
ดอนนี่ พูดด้วยรอยยิ้มขมขื่นว่า “เจ้าโตมากับการอ่าน ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ มันนำทางเจ้าให้เริ่มดำเนินการบนเส้นทางอาร์คานาและไล่ตามความจริงของโลก สำหรับเจ้า มันเป็นความทรงจำที่สวยงามและเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เจ้าจะไม่มีวันลืม”
ต้องขอบคุณความนิยมของวิทยุมายากลและโทรทัศน์และการประยุกต์ใช้ปัญญาประดิษฐ์ ทำให้ประชาชนมีแหล่งข้อมูลมากขึ้น พวกเขาพึ่งพาหนังสือพิมพ์น้อยมาก ตอนนี้ความรู้พื้นฐานของอาร์คานาได้รับการเผยแพร่แล้ว คนธรรมดาส่วนใหญ่ไม่สนใจทฤษฎีอาร์คานาที่ซับซ้อนกว่านี้อีกต่อไปเพราะดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกับชีวิต ท้ายที่สุด พวกเขาสามารถเรียนรู้การแนะนำจากหนังสือพิมพ์กระแสหลัก วิทยุ และทีวีที่บ้าน ดังนั้น ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ในฐานะที่เป็นหนังสือพิมพ์ที่แนะนำอาร์คานาและเวทมนตร์จึงไม่จำเป็นอีกต่อไป และการหมุนเวียนลดลง
เด็กฝึกงานเวทมนตร์และนักเล่นแร่แปรธาตุก็ไม่น่าจะซื้อหนังสือพิมพ์เช่นกัน เพราะพวกเขามีวารสารทางวิชาการที่เป็นมืออาชีพมากกว่า เช่น “ทรรศนะอัลลิน” ที่ตอบสนองความต้องการและความจริงของโลกได้ดีกว่า ดังนั้นตั้งแต่สามปีที่แล้วหรือปี 21 ของปฏิทินอาร์คานา หนังสือพิมพ์ดังพูดจำนวนมากได้ล้มละลาย ในที่สุดก็ถึงคราวของข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ แม้จะมีชื่อเสียงและเป็นตัวแทนของปีทองของ อาร์คานา
หัวหน้าร้านหนังสือชี้ไปที่ชั้นหนังสือ ”ถ้าเจ้าต้องการเรียนรู้พื้นฐานของอาร์คานา มีหนังสือมืออาชีพมากมายที่นี่ หากเจ้าต้องการเรียนรู้แนวโน้มล่าสุดของการศึกษาอาร์คานา เจ้าสามารถสมัครสมาชิกทรรศนะอัลลิน หรือดูช่องข่าวโลกได้ทุกวัน ไม่จำเป็นต้องอ่านข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์เลย”
ใต้ตะเกียงวิเศษที่สว่างไสว แถวหนังสือสีน้ำเงินหรือสีดำปล่อยสีแปลกๆ ออกมา และทำให้ดอนนี่รู้สึกเวียนหัว เส้นเลือดของเขาโปน เขาพูดว่า “นั่นไม่จำเป็น เจ้ายังไม่ได้จับหนังสือของตัวเองเลย”
เขามาที่จัตุรัสแห่งชัยชนะด้วยรถบัสเพราะ ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ ไม่พร้อมให้บริการใกล้โรงเรียนของเขาแล้ว แต่ร้านหนังสือความรู้ยังคงมีอยู่ เขาไม่ค่อยคาดหวังว่า ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ จะไม่สามารถรักษาไว้ได้อีกต่อไปหลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งเดือน
เจ้านายหัวเราะคิกคัก เขามองดูตราของลูกศิษย์เวทมนตร์และนักเล่นแร่แปรธาตุที่หน้าอกเสื้อคลุมสีดำของดอนนี่ ตลอดจนตราสัญลักษณ์ที่มีใบไม้เจ็ดใบบนพื้นหลังสีดำ ก่อนที่เขาจะพูดว่า “เจ้าคือ ‘หัวใจของธรรมชาติ’ ชั้น ป. 5 โรงเรียน’ ใช่ไหม เหลือเวลาเพียง 61 วันก่อนที่จะถึงการสอบเข้าวิทยาลัยของเวทมนตร์ขั้นสูง และเจ้ายังซื้อ ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ อยู่ใช่หรือไม่ เจ้าควรมุ่งเน้นไปที่การศึกษาของเจ้า”
ทันทีที่เขาได้ยิน “การสอบเข้าวิทยาลัยเวทมนตร์ขั้นสูง” กล้ามเนื้อใบหน้าของดอนนี่เป็นตะคริว และเขาก็ดูสับสน กระสับกระส่าย และหดหู่ ”มันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์วันนี้ ไม่มีเรียนถึงแปดโมงเย็น…”
เขาอธิบายโดยไม่รู้ตัวก่อนจะยิ้มเยาะเย้ยตนเอง ทำไมเจ้าต้องรำคาญที่จะอธิบายให้เขาฟัง?
หลังจากยี่สิบปีของวิวัฒนาการ ภายใต้การนำของ สภาเวทมนตร์ ระบบโรงเรียนสามชั้น ได้แก่ โรงเรียนทั่วไป โรงเรียนเล่นแร่แปรธาตุและโรงเรียนอาชีวศึกษา และวิทยาลัยเวทมนตร์ขั้นสูง ได้ถูกจัดตั้งขึ้นทั่วทั้งทวีป
โรงเรียนทั่วไปส่วนใหญ่เปิดสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ที่ไม่ทราบวิธีการอ่าน การศึกษาจะใช้เวลาห้าปี จากนั้น หลังจากผ่านการสอบที่รวมการวัดพลังวิญญาณและการทดสอบทฤษฎีอาร์คานาพื้นฐานแล้ว ผู้สำเร็จการศึกษาจะไปที่โรงเรียนเวทมนตร์ขั้นต้น ซึ่งพวกเขาจะกลายเป็นผู้ฝึกสอนเวทมนตร์ นักเล่นแร่แปรธาตุมืออาชีพ หรือมีส่วนร่วมในอาชีพอื่น
โรงเรียนเวทมนตร์เบื้องต้นก็มีหลักสูตรห้าปีเช่นกัน ผ่านการศึกษาขั้นพื้นฐานที่แท้จริงของเวทมนตร์และอาร์คานา ผู้ฝึกหัดเวทมนตร์ที่มีเจ้าสมบัติและนักเล่นแร่แปรธาตุได้รับการเลี้ยงดู ในที่สุดพวกเขาจะสอบเข้าวิทยาลัยเวทมนตร์ขั้นสูงและเข้ารับการรักษาในวิทยาลัยเวทมนตร์ที่สำคัญ
ในการสอบเข้าวิทยาลัย ผู้ที่กลายเป็นนักเวทอย่างเป็นทางการแล้วจะได้รับคะแนนโบนัส
ดอนนี่กำลังจะจากไปเมื่อหัวหน้ายิ้มและพูดว่า “เจ้าเห็นว่าเจ้าไม่มีของวิเศษติดตัวยกเว้นตราสามอันที่โรงเรียนมอบให้เจ้า เจ้าไม่คิดว่าข้ามาจากครอบครัวที่ร่ำรวย เจ้าควรมุ่งเน้นไปที่การศึกษาของเจ้าดีกว่า”
ภายใต้ระบบโรงเรียนเช่นนี้ อุปกรณ์เวทมนตร์และยาที่สามารถบรรเทาความเหนื่อยล้า ทำให้จิตใจเฉียบแหลม และเพิ่มความสามารถในการจดจำเป็นที่ชื่นชอบของนักเรียนส่วนใหญ่
แม้ว่าอุปกรณ์และยาดังพูดจะไม่ได้รับอนุญาตในการสอบเข้าวิทยาลัยจริง แต่ก็ช่วยนักเรียนได้มากในการปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้ของพวกเขา ดังนั้น จะไม่มีใครปฏิเสธพวกเขา เว้นแต่พวกเขาจะไม่สามารถจ่ายได้
ดอนนี่หน้าแดงทันที เขากำลังจะหนีจากร้านหนังสือที่น่าอับอายและเขินอายและเคอะเขิน
”เจ้ามี ‘สร้อยแห่งความชัดเจน’ ที่นี่ที่เจ้าสามารถเช่าเจ้าได้เป็นเวลาสองเดือน…” เสียงที่ไร้อารมณ์ของเจ้านายดังเข้ามาในหูของดอนนี่และทำให้เขาหยุด
จากนั้นเขาก็หันกลับมามองเจ้านายทันที ”ทำไม?”
เขาทั้งตื่นเต้นและสงสัย อย่างไรก็ตาม สายตาของเขาจับหนังสือชื่อ “การจดจำสัญญาเวทมนตร์ที่แตกต่าง” ซึ่งเขียนโดยลูเซียน อีวานส์ บนชั้นวางหนังสือ เขาคิดในใจว่าเจ้าต้องจ่ายวิญญาณของเจ้าเป็นราคาหรือไม่?
เจ้านายหัวเราะคิกคัก ”เจ้าเป็นผู้อ่านที่จงรักภักดีต่อ ข่าวสารอาร์คานาและเวทมนตร์ ด้วย มิฉะนั้นเจ้าจะไม่ซื้อมันในที่สุด เมื่อเจ้าเห็นเจ้า เจ้ารู้สึกว่าเจ้าเห็นตัวเองเมื่อนานมาแล้ว… ทำไมเจ้าถึงกลัวว่าเจ้ามีวัตถุประสงค์อื่น? เจ้ามีอิสระที่จะนำสัญญาไปที่ศาลากลางเพื่อประเมิน”
”เจ้า… เจ้าต้องจ่ายอะไรไหม?” ผ่อนคลายไม่มากก็น้อยดอนนี่ถามอย่างจริงจัง
เจ้านายคิดอยู่ครู่หนึ่ง ”เงินดาวน์สิบเหรียญ และทำงานให้เจ้าเป็นเวลาสองเดือนหลังจากการสอบเข้าวิทยาลัยของเจ้า”
ดอนนี่พยักหน้าอย่างรวดเร็วหลังจากที่เขาได้ยินเงื่อนไข ”ก็ได้! ไม่มีปัญหา! ท่านขอรับ เราจะเซ็นสัญญากันเมื่อไหร่?”
”สร้อยแห่งความวิจิตร” หนึ่งอันมีค่าสองถึงห้าเหรียญทองราชินี ดอนนี่ได้เช่าในราคาต่ำเช่นนี้ ดอนนี่ก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างเป็นธรรมชาติ
”สร้อยคอไม่ได้อยู่กับเจ้า เจ้าสามารถกลับมาได้อีกครั้งในวันพรุ่งนี้เวลานี้” หัวหน้าพยักหน้า
ดอนนี่ขอบคุณเขาและออกจากร้านหนังสือไปที่สถานีขนส่ง ทั้งหมดที่เขาคิดได้คือประสบการณ์ที่น่าอัศจรรย์และการสอบเข้าวิทยาลัยของเวทมนตร์ขั้นสูงที่จะมาถึงใน 61 วัน
ขณะที่เขารอรถบัส ดอนนี่ มองไปที่จัตุรัสแห่งชัยชนะซึ่งมีรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ที่สวมสูทกระดุมสองแถวและหมวกทรงสูงที่มีไม้เท้าในมือซ้ายและนาฬิกาพกในมือขวายืนอยู่
”ท่านอีวานส์…” ดอนนี่พึมพำทั้งชื่นชมและ “เกลียดชัง” บางอย่าง
”รถเมล์หมายเลข 36 มุ่งหน้าสู่ ‘ดินแดนแห่งพันทะเลสาบ’…” เมื่อเสียงผู้หญิงที่เย็นชาและกลไกจักรกลดังก้อง รถบัสสีแดงสลัวหยุดลงตรงหน้าดอนนี่
ดอนนี่ตื่นขึ้นจากความคิดและก้าวขึ้นไปบนรถบัส โดยวางป้ายโรงเรียนไว้ที่บริเวณเซ็นเซอร์
”จากฉบับที่ 7 โรงเรียนเวทมนตร์ของเรนทาโต เหลืออีกแปดเที่ยวฟรี…” เสียงกลไกสะท้อนอีกครั้งโดยไม่มีความรู้สึกใดๆ
”หัวใจของธรรมชาติ” เป็นโรงเรียนเวทมนตร์ที่ก่อตั้งโดยสภาเวทมนตร์ศาลเอลฟ์ และอาณาจักรโฮล์ม มันเป็นโรงเรียนเวทมนตร์เจ็ดเบื้องต้นในเรนทาโต
”ปัญญาประดิษฐ์สะดวกจริงๆ…” ดอนนี่คิดอย่างไม่รู้ตัว ”น่าเสียดายที่เจ้าไม่มีโอกาสได้เห็นการผสมผสานระหว่างปัญญาประดิษฐ์และชีวิตที่เล่นแร่แปรธาตุอย่างที่เจ้าไฮดี้อธิบาย…”
เมื่อคิดถึงเรื่องบังเอิญ ดอนนี่ก็กลับไปที่โรงเรียนของเขา ซึ่งอยู่นอกเมือง ตรงเวลาสำหรับชั้นเรียนตอนเย็น
”วันนี้ข้าจะมาแนะนำเจ้าเกี่ยวกับทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ” ท่านสลิงตันผู้มีเครายาวสีขาวพูดเสียงแหบ “นี่คือคำอธิบายที่ลึกซึ้งของท่านอีวานส์เกี่ยวกับอวกาศและเวลา ด้วยความเชี่ยวชาญในปัจจุบันของเจ้า เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะเข้าใจมัน สิ่งที่เจ้าต้องทำคือเข้าใจประเด็นสำคัญ”
กล้ามเนื้อใบหน้าของ ดอนนี่ เป็นตะคริวอีกครั้ง เขามองไปที่ป้าย “อีก 61 วันจนกว่าจะถึงการสอบเข้าวิทยาลัยแห่งเวทมนตร์ขั้นสูง” ที่ด้านหลังห้องเรียนและจดจ่อ
หลังเลิกเรียนภาคค่ำ ดอนนี่กลับมาที่หอพักด้วยความมึนงง เขาจุดตะเกียงวิเศษขนาดเล็กและเตรียมพร้อมสำหรับการออกกำลังกาย
”‘คำสั่งของ อีวานส์’ ‘คำแนะนำของลูเซียน’ ‘คำอธิบายโดยละเอียดของคำถามในการสอบเข้าวิทยาลัยแห่งเวทมนตร์ขั้นสูงโดยลูเซียน อีวานส์’…” ดอนนี่อ่านชุดการทดสอบทีละคำ รู้สึกปวดหัวหนักขึ้นและหนักขึ้น ”อีวานส์ลูเซียนลูเซียน อีวานส์…”
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหนังสือเหล่านั้นถูกตีพิมพ์โดยบุคคลอื่นภายใต้ชื่อของนายอีวานส์ แต่เขาก็ยังขบเขี้ยวเคี้ยวฟันกับคำสองคำที่ปรากฏขึ้นบ่อยๆ
เมื่อสงบสติอารมณ์ เขาเปิดหนังสือเล่มหนึ่งและตัดสินใจทบทวนและรวบรวม “ประวัติศาสตร์แห่งอาร์คานาและเวทมนตร์” ก่อน
”… เจ้าลูเซียน อีวานส์ เสนอกลศาสตร์เมทริกซ์ในปีใด สำคัญไฉน?”
”… เจ้าอีวานส์ได้รับเกียรติสูงสุดกี่ครั้งรวมถึงรางวัลอาร์คานาและรางวัลมงกุฎโฮล์ม”
…
”ลูเซียน อีวานส์ อีวานส์ลูเซียน…” ดอนนี่ลูบหน้าผากของเขาและปิดหนังสือด้วยความตื่นตระหนก เปิดชุดการทดสอบอีกชุด
”… โปรดอ่านตารางธาตุที่นายอีวานส์เสนอและทำให้สมบูรณ์ให้ครบถ้วน”
”… ค่าคงที่ลูเซียน คืออะไร? สมการใดที่เกี่ยวข้องกับมัน”
ป.
ดอนนี่ปิดหนังสืออย่างรวดเร็วและดื่มน้ำเพื่อทำให้ตัวเองสงบลง เขาตัดสินใจที่จะไปอีก
”… สมการสนามอีวานส์เกี่ยวกับอะไร? เจ้าเข้าใจเรื่องนี้อย่างไร”
”… สมการลูเซียน สามารถอธิบายอนุภาคขนาดเล็กทั้งหมดได้หรือไม่”
” อ๊ากกกกก!!!”
เสียงกรีดร้องที่น่าสังเวช เจ็บปวด และโกรธแค้นดังออกมาจากปากของดอนนี่ และแผ่กระจายออกไปในยามค่ำคืนอันไกลโพ้น สะท้อนด้วยเสียงที่คล้ายกันในหอพักอื่นๆ
