บทที่ 253
การระเบิดที่มาจากแสง
แสงเงินนั้น ดูงดงามแวววาวอย่างน่าเหลือเชื่อ และนอกจากนี้ยังดูแหลมคมยากหยั่งถึง ดูเหมือนว่า ไม่ว่าวุตถุจะหนักแค่ไหน มันก็คงจะถูกทำลายได้โดยสิ่งนี้
เมื่อกระพริบขยายวงออกและไม่นานก็หายไปจากขอบฟ้า!
เวลาเริ่มไหลอีกครั้ง ลมเริ่มพัด และใบไม้ที่หลุดเคลื่อนไหวก็กลับกลายเป็นเหมือนเดิม ทุกอย่างกลับสู่สภาพเดิม มันรู้สึกเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ก็รู้สึกเหมือนว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไป
บูมมม!
ทันใดนั้นเอง การระเบิดครั้งใหญ่ก็ดังกึกก้องขึ้นพื้นที่โดยไม่มีลางบอกเหตุ เวลาที่หยุดดูเหมือนจะฟื้นตัว และทุกอย่างโดยรอยก็ดูเหมือนจะเร่งความเร็วขึ้น เจตจำนงกระบี่ถูกปล่อยออกมาพร้อมกับแสงระเบิด ปั้ง!
มันกลายเป็นความโกลาหล!
คนที่ได้ดูฉากจากระยะไกลจะเห็นเพียงแค่แสงสว่าวูบวาบเข้ามาเท่านั้น จากนั้นก็ตามมาด้วยการระเบิดของพื้นที่ทั้งหมด สิ่งที่พวกเขาเห็นก็คือแสงสีขาวซึ่งนี้ก็ทำให้พวกเขาตกใจอย่างถึงที่สุด
ในไม่ช้าโลกทั้งใบเหมือนจะถูกเปลี่ยนเป็นสีขาว แต่ดูเหมือนว่าสีนั้นจะถูกตัดออกเป็นสองส่วน ส่งผลทำให้รู้สึกราวกับว่าพื้นที่กำลังเคลื่อนตัว
“พระเจ้า!”
“นี้เป็นผลจากระเบิดมิสไซน์ ใช่ไหม?”
เหงื่อเย็นก่อตัวขึ้นบนหน้าผากของคนที่กำลังดูฉากนี้ผ่านทางจอภาพ พวกเขาเห็นมันชัดเจนได้มากยิ่งขึ้น ก็ในเมื่อพวกเขามองจากมุมสูง ระเบิดครอบคลุมพื้นที่ไปหลายร้อยเมตร นอกจากหัวรบนิวเคลียร์ ไม่ก็มีมิสไซน์ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางขนาดใหญ่เท่านั้นถึงจะสร้างปรากฏการณ์แบบนี้ได้ แต่นั้นก็จะยากลำบากเกินไป
และสิ่งที่เจียงโหลวเซี่ยปล่อยออกมาก็เป็นดุจเดียวดั่งเช่นพวกนั้น นั้นคือทั้งหมด
“นะ นี่มันบ้าอะไรกัน?”
“นี่คือเต๋ากระบี่?”
“หรือคาถา?”
ผู้คนที่เห็นภาพนั้นทั้งหมดกลายเป็นช็อค ตัวสั่นด้วยความกลัว ใบหน้าของเจ้าหน้าที่อาวุโสก็กลายเป็นงงงวยเช่นกัน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ สิ่งนี้เกิดขึ้นได้จริงๆ?
ชาวต่างชาติอวดความรู้ของเขาในตอนนี้เอง “ฉันเคยพบกับพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่ที่เก่งเรื่องจิตวิญญาณอยู่ครั้งนึง เขาสามารถรวมพลังวิญญาณของเขาลงในสะสารและตัดมันโดยใช้ความว่างเปล่าเข้าช่วย ไม่มีอะไรสามารถหยุดยั้งการโจมตีดังกล่าวได้ ฉันรู้สึกว่าการโจมตีนี้คล้ายกับมัน”
แสงกระจัดกระจายออกไปทีละน้อย ผงละอองเริ่มตกลงมาจากท้องฟ้า
ในเงานั้น แต่ละศพถูกตัดด้วยแสงสีเงิน ส่งผลทำให้เลือดสาดกระเด็นไปทั่ว มันสร้างฉากที่คล้ายกับกลีบกุหลาบที่ร่องลอยอยู่บนฟากฟ้ายามค่ำคืน
ปั๊ง! ปั๊ง! ปั๊ง!
ร่างกายล้มลงไปยังพื้นดิน เทพเจ้าแห่งน้ำโบตั๋น จอมดาบ ยูเซ็น ปีกสายลม… บุคคลที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นตกอยู่ภายใต้แสงนี้ พวกเขามันไม่รู้ว่ามาจากไหนและกำลังจะไปที่ไหน มันไม่มีที่ใดๆ ที่จะปกป้องพวกเขาได้ พวกเขาสามารถทนได้แต่รอด้วยความสิ้นหวัง เพราะชีวิตของพวกเขาถูกกระชากออกไปภายในเสี้ยววินาทีแล้ว
“พระเจ้า!”
ศพที่ตายแล้วร่วงลงมาจากท้องฟ้า ราวกับพวกเขาเป็นเพียงแค่แป้งต้มที่กำลังถูกโรยลงหม้อ
“พวกเขาถูกฆ่าแล้ว?”
“เซียนทั้งหมดนั้นนะหรอ?”
ทุกคนตกตะลึง พวกเขาไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเอง เจียงโหลวเซี่ยฆ่าเซียน 20 คนด้วยการลงมือเพียงครั้งเดียว นี่.. นี่มันน่าตกตะลึงเกินไป!
ชาวต่างชาติที่ในกลุ่มคนต่างก็นำมืไปจับที่หัวของตัวเอง เดินไปมาและพูดพร่ำเพ้อ
เซียนจากจีน หลิวหยุนไห่ก็ตกตะลึงเช่นกัน
ดวงตาของคนญี่ปุ่นนั้นเปลี่ยนไปเป็นหลอหลา วิญญาณของเขาได้ล่องลอยออกไปแล้ว
ผู้นำของแต่ละประเทศที่เห็นภาพนี้ผ่านดาวเทียมสงบไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว พวกเขาลุกขึ้นจากที่นั่งและมาหยุดอยู่ที่หน้าจอมอนิเตอร์
“พะ พวกเขาทั้งหมดตายแล้ว?”
ศพร่วงหล่นอยู่บนพื้นดิน แผ่นดินถูกย้อมไปด้วยเลือดสีแดงเข้ม คนเหล่านั้นนอนอยู่นั่นราวกับเป็นปุ๋ย พวกเขาทั้งหมดเป็นเซียน!
อันหลงเองก็กลายเป็นโง่สุดขีดเช่นกัน เขามักจะเชื่อว่าเจียงโหลวเซี่ยนั้นบ่าบิ่นเกินไปและความเย่หยิ่งของเขาก็จะต้องนำพาให้ตัวเองตกไปสู่ความทรมาณในท้ายที่สุด แต่ดูเหมือนว่าคนที่โง่จะเป็นตัวเขาเอง 20 เซียนร่วมมือกัน แต่ก็ยังถูกฆ่าโดยเจียงโหลวเซี่ย การตบหน้าครั้งนี้เจ็บปวดเกินไป แต่มันก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าถ้าไม่มีสิ่งนี้เขาก็จะไม่สบายอกสบายใจ เลือดของเขาเดือดพลานไปด้วยความตื่นเต้น “เจียงโหลวเซี่ย คุณยอดเยี่ยมมาก!”
ในขณะนี้มาเฟียทั้งโลกกลายเป็นตกตะลึง!
กระบี่แสงขนาด 3 นิ้วกระพริบพริวไหวอยู่ที่หน้าหน้าผากของเจียงโหลวเซี่ย มันดูเหมือนจะเป็นจิตวิญญาณทางธรรมชาติ มันดูสุกใสแวววาว และลึกลับอย่างหาใดเปรียบ
นี่คือกระบี่สั่นที่เขาใช้!
กระบี่นี้ยังได้สังหารเซียนทั้งหมดของประตูสวรรค์ไป!
“เจียงโหลวเซี่ย ดูเหมือนว่าจริงๆ แล้วเจ้าจะไม่ใช่เซียน…” เสียงผ่านมาจากระยะไกล ชายคนหนึ่งที่สวมเสื้อคลุมยืนอยู่ที่นั่น เขามีผมสีดำ นันย์ตาสีดำ และสวมชุดคลุมที่มีรูปงูเก้าหัวไว้อยู่ด้านหลัง
ทุกคนตกใจ และผู้ชมวิดีโอจากจอก็ตกตะลึงเช่นกัน
“เสื้อคลุมงูเก้าหัว เขาเป็น…”
“ปรมจารย์สูงสุดของประตูสวรรค์?”
สายตาของเจียงซิ่วตกลงไปยังหินยืดอายุที่อยู่บนมือของเขา “หินยืดอายุอยู่ในมือของแก แกตั้งใจที่จะล่อฉันมายังยุโรป?”
นี่ไม่น่าแปลกใจ เจียงซิ่วได้ฆ่าบูซีหมิ๋งไป และจีนก็ห้ามประตูสวรรค์เข้ามา ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถทำได้แต่ล่อเขาไปยังยุโรปหากพวกเขาต้องการแก้แค้น
เจียงซิ่วถามอย่างสงสัย “แกรู้ ว่าฉันไม่ใช่แค่เซียน?”
ชายคนนั้นตอบกลับ “มันเป็นเพราะฉันรู้ว่าจีหวูเต๋าไม่ใช่แค่เซียนธรรมดา ตั้งแต่ที่เจ้าสามารถฆ่าเขาได้ ก็ไม่มีทางที่เจ้าจะเป็นแค่เซียน เจ้าสมควรจะเป็นเทพองค์ใหม่!”
ตื่นตะลึง! ผู้สังเกตการณ์ทั้งหมดที่ได้ยินคำพูดเหล่านี้กลายเป็นตกใจ
“เจียงโหลวเซี่ยคือเทพ!”
สิ่งนี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงกล้าที่จะบุกเข้าไปในประตูสวรรค์ด้วยตัวคนเดียว และยังฆ่าเซียนกว่า 20 ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวอีก แท้จริงแล้วเขากลับเป็นเทพเจ้า การดำรงอยู่เช่นนี้สามารถทำลายเซียนได้อย่างง่ายดาย
เทพมีอยู่บนโลกใบนี้จริงๆ?
เจียงซิ่วรู้สึกว่าชายที่อยู่ด้านเขาดูคุ้นเคย ราวกับว่าเขาได้เห็นเขาจากที่ไหนสักแห่ง “ตั้งแต่ที่แกรู้ว่าฉันเป็นเทพ มันก็เป็นเรื่องน่าประหลาดที่แกยังกล้ายัวยุฉัน?”
“ฮ่าๆๆๆๆ เจียงโหลวเซี่ย เจ้ายะโสเกินไป” ปรามจารย์ของประตูสวรรค์หัวเราะ “ถ้านี่คือประเทศจีนหรือที่อื่น ข้าก็จะกลัวเจ้า แต่นี่คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของประตูสวรรค์ ข้าดำรงอยู่ที่นี่มาหลายร้อยปีแล้ว เป็นเช่นนี้แล้วข้าจะให้เจ้าทำอย่างใจนึกได้อย่างไร?”
“เจ้าเป็นเทพเจ้า? แต่ใช่ว่าเจ้าเป็นได้คนเดียว?”
บูมมมม!
ออร่าของเขาพุ่งทยานขึ้น ลมปราณดุร้ายเขาครอบคลุมทั่งพื้นที่ ลมปราณที่คล้ายกับเปลวเพลิงสถิตร่ำร้องอยู่ด้านหลังเขา และอารมณ์ทั้งหมดของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
“รวบรวมพลังศักดิ์สิทธิ์!”
พวกเขาทั้งสองมีพลังเหมือนกัน
“เจ้าคิดว่าอย่างไร เจียงโหลวเซี่ย?”
เจียงซิ่วมองเขาด้วยรอยยิ้มแจ่มใส เขารู้ว่าคนนี้เป็นใคร เขาถึงกับระแคะระคายเมื่อได้เห็นเขาครั้งแรก แต่ก็ไม่ได้เข้าใจในทันที อย่างไรก็ตาม หลังจากนำหินยืดอายุมาเข้าร่วมด้วย เขาก็รู้ทันที โครงหน้าพื้นฐานของเขาเหมือนกับชาวฮัน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้เป็นคนจากประเทศรอบนอกเมืองโบราณ แต่เขาก็ยังสวมเสื้อผ้าที่ขุนนางราชวงศ์หมิงเขาสวมใส่กัน และนอกจากนี้ยังครอบครองหินยืดอายุไว้ ตัวตนของเขาค่อนข้างชัดเจน มันเป็นผู้บัญชาการกองทหารรักษาการณ์ประจำเขตตะวันตก ที่วางยาพิษคนในเมืองทะเลทรายโบราณ นายพลหวังชงหลิน
“ขยะไร้ประโยชน์!”
การแสดงออกของหวังชงหลินบิดเบี้ยว ทันใดนั้นเขาก็กระทืบพื้นด้วยเท้าขวา และพุ่งตัวออกไปอย่างน่าหวาดกลัว และสิ่งนี้ก็ทำให้แผ่นดินทั้งหมดสั่นสะเทือน เกิดรอยร้าวบนพื้นและมีเขาเป็นศูนย์กลาง พื้นดินแตกออกพร้อมกับเสียงดังก้อง
แสงที่รุนแรงแผ่ออกมาจากใต้พื้นดิน
“เขตแดน – ทำงาน!”
ในเวลาเดียวกันหมอกก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า มันไม่ได้ให้ความรู้สึกแปลกอะไรมากในตอนแรก ก็ในเมื่อสถานที่แห่งนี้เป็นดินแดนที่เป็นภูเขาชุมชื้น แต่หลังจากนั้นหมอกก็ปกคลุมทั่วไปทั้งท้องฟ้าเท่าที่สายตาจะมองเห็น มีเพียงชั้นหมอกเท่านั้นสามารถมองเห็นได้ ทำเหมือนกับว่าอีกท้องฟ้านึงเริ่มปรากฏตัว
เขาใช้ความพยายามอย่างมาก เพื่อรวบรวมวัตถุสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนมาจัดเรียงกันเป็นเขตเดินใต้พื้นดิน เขาใช้เวลาตลอดทั้งวันตั้งแต่ที่รู้ว่าศัตรูผู้ทรงพลังกำลังจะมา
เขตแดนนี้สามารถใช้ได้เพียงสามครั้งเท่านั้น และเขาก็เคยใช้มันมาก่อนแล้ว นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาใช้มัน
“เขตแดน?” เจียงซิ่วไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้ไว้ “น่าสนใจ!”
“น่าสนใจ?”
ความโกรธเกรี้ยวพุ่งผ่านสายตาของหวังชงหลิน “เจียงโหลวเซี่ย เจ้าอย่าบ้าให้มากเกินไป ความตายใกล้เข้ามาแล้ว แต่เจ้าก็ยังไม่ได้ตระหนักถึงมัน”
เจียงซิ่วตอบกลับ “ฮ่าฮ่า รวบรวมพลังงานโดยเชื่อมโยงกับสวรรค์และโลก เพื่อที่จะได้นำพลังจากพื้นดินมาใช้ แท้จริงแล้ว มันก็มีความเป็นไปได้ที่จะสังหารเทพเจ้าด้วยวิธีนี้”
“เนี่องจากเจ้ารู้ถึงมันได้ ทำไมถึงไม่ทำสิ่งใด? เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถต้านทานพลังงานปฐพีของดินแดนแห่งนี้ ซึ่งมีระยะกว่า 100 กม. ได้ด้วยเพียงแค่ใช้ร่างกายของเจ้าเอง?”
ในขณะที่เขาพูดแบบนี้ ทั้งเทือกเขาก็เริ่มสั่นสะเทือนและเริ่มดูน่าหวาดกลัว เสียงระเบิดดังสนั่นออกมาจากเขตแดน ผู้ที่สังเกตการณ์อยู่จะรู้สึกได้ว่าพื้นที่พวกเขายืนอยู่กำลังสั่นสะเทือน ทั้งเทือกเขาดูเหมือนจะสั่นคลอน ปรากฏราวกับว่ากำลังจะล่มสลาย
“นะ นี่คือแผ่นดินไหว?”
การแสดงออกของหลายๆ คนเปลี่ยนไป หลายคนถอยออกจากสถานที่ด้วยไปหน้าที่ขาวซีด หากเกิดแผ่นดินไหวที่นี่จริง ๆ พวกเขาจะเสียชีวิต หลังจากทั้งหมดแล้ว ชีวิตของพวกเขาก็สำคัญกว่าดูคนต่อสู้กัน
“โง่เง่า! นี่เป็นเขตแดนที่มาจากประเทศจีน!” หลิวหยุนไห่แสดงความเห็น
เขตแดน?
นักสู้ของญี่ปุ่นพึมพำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา คำนี้ไม่แปลกสำหรับเขา พวกที่ญี่ปุ่นเองก็มีเหมือนกัน แต่แน่นอน พวกเขาได้รับมาจากประเทศจีน
“เขตแดนจิตวิญญาณพยักฆ์กลืนปฐพี!”
