บทที่ 250
การสืบเชื้อสายมาจากพระเจ้า
ในกองบัญชาการของประตูสวรรค์ เซียนทั้งหมดกำลังอยู่ระหว่างกลางของการโต้แย้งที่ดุเดือด พวกเขาคุยกันว่าจะฆ่าเจียงโหลวเซี่ยยังไง ปัญหาใหญ่ที่สุดในเรื่องนี้ก็คือหลงหยิงชิง ตระกูลหลงยังคงห่วงใยผู้หญิงนางนี้อยู่ เธอมีรูปลักษณ์ที่โดดเด่นและยังเป็นอัจฉริยะที่มากความสามารถ ไม่ว่าเธอจะอยู่ในตระกูลหลงหรือไม่ เธอก็ยังมีคุณค่าในฐานะเครื่องมือแต่งงานในอนาคต
เซียนของตระกูลหลง หลงไซ๋ซงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อต่อต้านแผนการฆ่าหลงหยิงชิงไปพร้อมๆ กับเจียงซิ่ว อำนาจทำลายล้างเมื่อตอนที่เซียนต่อสู้นั้นมีมากเกินไป ดังนั้นก่อนอื่นเขาจึงขอให้พวกเขาช่วยหลงหยิงชิง
เซียนจากเกาหลีหรี่ตาของตัวเอง “นางควรรู้สึกเป็นเกียรติสำหรับการสละชีวิตเพื่อประตูสวรรค์ ลีเจกิจากตระกูลฉันตายไปแล้ว และเขาเองก็ยังเป็นคู่หมั้นของเธอ ไม่ใช่ว่าสมควรต้องตายตามกันไป?”
หลงไซ๋ซงคำราม “หุบปากของแกไปซะ! หลานสาวของข้าก็แค่หมั้นกับลูกหลานจากตระกูลลีก็เท่านั้น ไม่ได้แต่งงาน แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับเขา แกก็ไม่มีสิทธิ์ฝังหลานสาวฉันไปพร้อมๆ กับเขา”
ชายชราจากเกาหลีโกรธแค้น “หลงไซ๋ซง หลงหยิงชิงตกไปอยู่ในเงื้อมมือของเจียงโหลวเซี่ยแล้ว แกคิดว่าเขาจะปล่อยเธอไป? ฉันเกรงว่าเธอคงจะถูกเขากระทำอย่างว่าไปแล้ว นี่ไม่ได้เป็นเพียงความอับอายต่อตระกูลลีของฉัน แต่ยังรวมถึงตระกูลหลงของแกด้วย ความตายเป็นจุดจบที่ดีที่สุดสำหรับเธอและเป็นหนทางเดียวที่จะรักษาศักดิ์ศรีของตระกูลเราไว้ได้”
หลงไซ๋ซงเยาะเย้ยเขากลับ “แกอยู่ในยุคอะไร? เฒ่าที่ดื้อรั้นอย่างแกสนใจเรื่องนี้? แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจริง หลงหยิงชิงก็แค่ตกเป็นเหยื่อ ยิ่งไปกว่านั้น แกเองก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน”
“แกต้องการแก้แค้นให้กับลีเจกิ โดยไม่สนใจเกี่ยวกับชีวิตของหลานสาวของข้า ถูกไหม?”
ผู้หญิงที่มีผมสีแดงถือโอกาสนี้ตัดความยุ่งยากของบทสทนา “คุณสองคน เจียงโหลวเซี่ยแข็งแกร่งและทุกคนก็รู้เรื่องนี้ดี อย่างแรก เขาฆ่าบูซีหมิ๋ง จากนั้นก็ฆ่าพระสงฆ์จากในที่ห่างไกล เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าราคาที่คต้องจ่ายคือเท่าไหร่สำหรับการฆ่าเขา และเราก็ยังคงมัวแต่ทะเลาะกันอยู่ที่นี่ ก่อนอื่นเราต้องกำหนดแผนฆ่าเขาด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เราปล่อยให้เขาหนีไปที่จีนไม่ได้”
“หลงไซ๋ซง มันก็แค่ชีวิตหลานสาวคนโตเพียงคนเดียวไม่ใช่หรือไร?”
“แก…” ใบหน้าของหลงไซ๋ซงเต็มไปด้วยความโกรธ
“เอาหล่ะ ทุกคน ใจเย็นลงก่อน” ชายชาวยุโรปคนหนึ่งแสดงความคิดเห็น “เจียงโหลวเซี่ยฆ่าเซียนสองคนจากประตูสวรรค์ไป หากเราไม่จัดการกับความเกลียดชังนี้ด้วยการฆ่าเขา ชื่อเสียงของประตูสวรรค์จะถูกทำให้แปดเปื้อนไปมาก”
“ตามที่เซเลน่าพูด เราไม่สามารถปล่อยให้เขาหนีออกไปยังประเทศจีนได้ เราต้องฆ่าเขา!”
“ยังไงก็ตามตอนนี้เราก็แค่รอให้หลงไซ๋ซงประกาศเสียสละหลานสาวคนโตแค่คนเดียวก่อน เราถึงจะปล่อยพลังออกไปได้มากตามเท่าที่ต้องการ แม้ว่าเจียงโหลวเซี่ยจะแข็งแกร่ง แค่ถ้าเป็นพวกเราก็สามารถบดขี้เขาลงได้แน่!” ชายชาวยุโรปที่มีหนวดประปลายเยาะเย้ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
บูม!
คลื่นพลังอันโหดเหี้ยมพุ่งเข้ามาจากด้านนอก ส่งผลทำให้กระจกหน้าต่างแตกออกมา ผู้คนที่อยู่ในห้องโถงต่างก็ถูกกระแทก เซียนเกลาหลีเปล่งเสียงออกมาอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้น?”
ชายชาวยุโรปคนนึงรีบเข้ามาข้างในพร้อมกับใบหน้าที่ดูหวาดกลัว กรีดร้องด้วยพลังทั้งหมดของตัวเอง “เจียงโหลวเซี่ยนั้นกำลังบุดโจมตีที่นี่!”
“อะไรนะ?!”
สมาชิกที่อยู่ในห้องโถงตกตะลึง สถานที่นี้เป็นที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของประตูสวรรค์ และนับตั้งแต่ก่อตั้งขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อน ก็ไม่มีใครกล้าบุกเข้ามาในสถานที่แห่งนี้
“เขากล้ามาที่นี่จริงๆ ?”
“เขาคิดว่าเขาสามารถท้าทาย 23 เซียนจากประตูสวรรค์ได้ด้วยตัวคนเดียว?”
พวกเขาทั้งหมดรีบออกไปและเห็นเมฆสีดำหนาแน่นปกคลุมทั่วทั้งท้องฟ้าเหนือภูเขาหญ้า เสียงฟ้าร้องดังก้องจากขอบฟ้าขณะที่ฟ้าผ่ากระพริบไปมาอยู่ภายในเงาเมฆสีดำ “เจียงโหลวเซี่ยจากจีนมาตามที่กล่าว!”
ขณะที่เขาเดินมาอย่างโออ่า ม้าที่ไว้ใช้ทำสงครามก็ร้องระงม และนกก็บินหนีไปอย่างอลหม่าน
ปัจจุบัน ผมยาวของเจียงโหลวเซี่ยได้โบกสพัดอยู่กลางอากาศคล้ายกับเปลวไฟ และเสื้อผ้าของเขาก็สั่นไหวเนื่องจากแรงลม สายฟ้าดูเหมือนจะกระพริบอยู่ภายในดวงตาของเขา และทั่วทั้งโลกก็สั่นไปด้วยความหวาดกลัวเนื่องจากการมาถึงครั้งนี้ ออร่าอันทรงพลังนั้นน่าส่งผลทำให้หัวใจกลายเป็นหวาดกลัว ขณะที่เมฆดำปกคลุมทั้งท้องฟ้า มันก็ราวกับว่าทุกสิ่งจะต้องคร่ำครวญไปด้วยความเจ็บปวด ภายใต้รัศมีนั้น สายตาที่ไม่แยแสของเขาจ้องมองลงมาอย่างผ่าเผย มองลงไปยังโลกด้วยความรังเกียจ
“กะ แกกล้าจริงๆ…”
คนที่เริ่มกล่าวคือเซียนจากตระกูลลี ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ เมื่อเขาได้เผชิญหน้ากับรัศมีของเทพซิ่วซึ่งสามารถปกคลุมไปทั่วสวรรค์ได้ เขายังคงพูดติดอ่างและรู้สึกว่าเหมือนขาจะอ่อนแรงเมื่อก่อนหน้านี้
เซียนที่อายุไม่ถึง 20 ปี บุคคลที่ปรากฏตัวขึ้นมาฆ่าจีหวูเต๋าและได้เป็นสุดยอดเซียนอันดับ 1 ของจีน
แม้ว่าประตูสวรรค์จะตั้งอยู่ในยุโรป แต่เนื่องจากเจียงซิ่วได้ฆ่าบูซีหมิ๋ง พวกเขาจึงใส่ใจเขาอย่างใกล้ชิด ดังนั้นพวกเขาจึงมีรูปถ่ายรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาของเขา
แต่เมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ด้วยตนเอง พวกเขาจึงรู้สึกว่ารัศมีที่น่าทึ่งของเจียงซิ่วจริงๆ แล้วนั้นเป็นอย่างไร
“แกกล้ามาที่ประตูสวรรค์!”
“ฉัน เจียงโหลวเซี่ย ทำในสิ่งที่ตัวเองพูดเสมอ ตั้งแต่ที่ฉันบอกว่าจะกำจัดประตูสวรรค์ของแก ฉันจะไม่ทำให้แกผิดหวังอย่างแน่นอน”
“ยะโสสารเลว!”
หลงไซ๋ซงตะโกนใส่เขา “เด็กไร้เดียงสา ประตูสวรรค์ไม่ได้เป็นสถานที่ที่เจ้าสามารถประพฤติตนอย่างเลวทรามได้ อาจารย์ของเจ้าคือใคร? ข้าอยากถามเขาจริงๆ ว่าเขาฝึกฝนลูกศิษย์เช่นเจ้าได้อย่างไร”
การแสดงออกของเจียงซิ่วเปลี่ยนไปเป็นน่ากลัว “แกไม่มีคุณสมบัติในการถามชื่ออาจารย์ของฉัน!”
หลงไซ๋ซงก็เป็นคนจีนเช่นเดียวกัน แม้ว่าเขาจะไม่กล้าพูดว่า เขารู้จักชื่อผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดในโลกศิลปะการต่อสู้ที่จีน ก็ในเมื่อเขาออกมาจากที่นั่นตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน แต่เขาก็รู้จักพวกนั้นเกือบทั้งหมด และเชื่อว่าเขาอาจจะจำชื่อได้
“เจ้า…”
หลงไซ๋ซงเห็นหลงหยิงชิงเดินขึ้นมาข้างหน้าพร้อมด้วยใบหน้าที่ขาวซีด เธอรู้สึกราวกับว่าวิญญาณของเธอได้ออกไปนอกร่างกาย ดวงตาของเธอดูไร้ชีวิตชีวา ขณะที่เธอก้าวออกไปราวกับเครื่องจักรที่ไร้ชีวิต
เธอกลัวจริงๆ!
ไม่มีใครรู้ในสิ่งที่เธอเห็นเมื่อตอนที่เจียงซิ่วบุกดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าชื่อ ‘เจียงโหลวเซี่ย’ เป็นตัวแทนของอะไร
หลงไซ๋ซงตะโกนหาเธอ “หยิงชิง สบายดีไหม!”
“บรรพบุรุษ หนูสบายดี”
“เขาทำอะไรเจ้ารึเปล่า? นะ นั้นยังอยู่รึเปล่า…” เขารู้สึกเขินอายเล็กน้อยขณะที่ถามคำถามนี้ แม้ว่าเขาจะกล่าวออกมาว่าไม่สนใจ หลังจากทั้งหมดแล้ว เขาก็เป็นบุคคลที่เกิดขึเนมาตั้งแต่เมื่อ 100 ปีที่แล้ว
หลงหยิงชิงเข้าใจว่าบรรพบุรุษของเธอกำลังจะถามอะไร เธอส่ายหัว
เซียนจากเกาหลีแทรกขึ้นมาในเวลานี้เอง “หลงไซ๋ซง ดูเหมือนว่าแกจะแก่ลงไปตามกาลเวลา แกคิดหรอหลานสาวของแกจะยอมรับว่าเกิดอะไรขึ้นต่อหน้าทุกคนที่นี่?”
เขาไม่สนใจสีหน้าโกรธเคืองของหลงไซ๋ซงและกล่าว “เจียงโหลวเซี่ย ตั้งแต่ที่แกกล้าฆ่าคนจากตระกูลลีของฉัน แกก็คงวางแผนไว้แล้วว่าจะชำระหนีเลือดครั้งนี้ยังไง ถูกไหม?”
เจียงซิ่วเยาะเย้ยเขา “อะไร? แกคิดว่าคนในตระกูลลีของแกมีค่ามากกว่าคนอื่นๆ? พวกเขาไม่ได้ดีไปกว่าหมูที่รอเชือด…”
“แค่มองไปที่ด้านหลังฉัน…”
ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา ภูเขาศพตั้งอยู่ที่พื้นและมีเลือดไหลออกมาจากมันประดุจแอ่งทะเลสาบ สถานที่แห่งนี้กลายเป็นโกลาหล โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนจากตระกูลลี ไม่มีใครจำศพพวกเขาได้
มันคล้ายกับสนามรบที่ถูกบุกโดยอาซูร่า สถานที่เต็มไปด้วยซากศพจากคนของประตูสวรรค์ การแสดงออกของเซียนจากประตูสวรรค์เปลี่ยนไปเมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งนี้
เซียนจากเกาหลีสั่สะท้านไปทั่วทั้งตัว “ดี ดีมาก ตั้งแต่ที่แกกล้าเข้ามายังประตูสวรรค์ของฉัน อย่าได้โทษพวกเราหากต้องรวมตัวกันต่อสู้”
“ทุกคน มาฆ่าคนร้ายผู้นี้ เพื่อแก้แค้นให้แก่บูซีหมิ๋งที่ตายไปแล้ว พระสงฆ์และเหล่าศิษย์กันเถอะ”
เจียงซิวเย้ยหยันเขา “ขยะไร้ประโยชน์!”
“ถามหาความตาย!”
ผมสีแดง เซเลนา ทันใดนั้นเองเธอก็หันไปทางทิศทางของพวกเขา เล็บของเธอสีแดงสดราวกับเลือด และเมื่อทำการเคลื่อนไหวใดๆ เปลวไฟก็จะปุทะออกมาจากมือของเธอ
เธอไม่ใช่คนธรรมดา เมื่อเธออายุ 6 ขวบ บ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ เธอเห็นเงาในกองไฟ และเมื่อเธอคว้ามันไว้ เธอก็ได้รับพลังในการควบคุมไฟมา
หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ถูกจับโดยแวนแคว้นของอโกลล์ และค้นพบวิธีควบคุมและเพิ่มพลังในพระคัมภีร์ของพวกเขา เธอกลายเป็นแม่มดที่อายุน้อยที่สุดในยุโรปเมื่อตอนอายุ 18 ปี และได้รับฉายามาว่าเทพธิดาแห่งไฟ
“อ่อนแอเกินไป!”
“เปลวไฟชนิดนี้จะหยุดการเผาไหม้ หากไม่ได้รับการช่วยเหลือจากภายนอกเพื่อให้มันลุกไหม้” เขาโบกมือออกไปอย่างไม่ใส่ใจ โบกสะบัดลมที่หนาวเหน็บไปยังเปลวไฟ สีของเปลวไฟเปลี่ยนเป็นจืดชืด และพร้อมกับเสียงดังก้อง เปลวไฟดูเหมือนว่าจะสูญเสียพลังงานอย่างช้าๆ ก่อนที่จะหายไป
“นี้คือ…”
การแสดงออกของเซียนจากประตูสวรรค์บิดเบี้ยวไปด้วยความตกใจ!
นี่คือเซเลนาที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเทพีแห่งไฟในยุโรป แต่การโจมตีของเธอก็แตกสลายลงไปอย่างง่ายดาย การโจมตีของเธอครั้งนี้สามารถทำให้ต้นไม้ใหญ่ล้มลงได้อย่างง่ายดาย ซึ่งความกว้างของต้นไม้นั้นอาจมากถึง 4-5 คนโอบ แต่มันก็ไม่นับเป็นอะไรเลยสำหรับเจียงซิ่ว
พวกเขาทั้งหมดตกใจสุดขีด
ด้วยพลังดังกล่าว มันก็ไม่น่าแปลกใจเลย ที่เขาสามารถมาถึงที่นี่ได้และยังฆ่าสาวกไปมากมาย ต่อหน้าเขา คนธรรมดาเหล่านั้นเทียบเท่ากับมด
ดวงตาของหลงหยิงชิงก็ยังเบิกกว้างด้วยเช่นกัน
เขาสามารถจัดการการโจมตีของเซียนได้ง่ายๆ แบบนี้?
“ทุกคน มาโจมตีพร้อมกัน!”
ในทันทีเซียนจากเกาหลีก็ตระหนักได้ว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีนัก เจียงซิ่วทรงพลังเกินไป และมันก็ยากที่จะเอาชนะเขาได้ หากพวกเขาโจมตีทีละคน พวกเขาต้องการให้ทุกคนโจมตีด้วยกันเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกฆ่าโดยเขาทีละคน
เซียนทั้งหมดโจมตีในทันที มีประกายแสงเจิดจ้าเช่นเดียวกับสายฟ้า เปลวไฟและพิษ …
บูมมม!
การโจมตีจากเซียนช่างน่าอัศจรรย์ใจ และในหมู่พวกเขา หลายคนเปิดเผยสายเลือดของตัวเอง แต่ละคนมีรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด ขณะที่พวกมันปรากฏออกมาพร้อมกับพลังทำลายล้าง
พวกเขาทั้งหมดราวกับสัตว์ประหลาดที่คลืบคลานขึ้นมาเพื่อต้องการทำลายโลกนี้ พวกเขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดที่เก็บงำมันมาไว้หลายปี
หนึ่งในนั้นบินไปยังต้นไม้ที่อยู่ห่างไกลราวกับนกและร่อนลงไปบนยอด มองดูสถานการณ์จากที่สูง
“เก็บมัน! โจมตีเขา!”
หลุมขนาดใหญ่ลึก 3-4 เมตรถูกสร้างขึ้นในสถานที่เจียงซิวยืนอยู่เนื่องจากการระเบิด
“ฮ่าๆๆๆๆ …”
“เจียงโหลวเซี่ยเปลี่ยนเป็นขี้เ…”
เขาไม่สามารถกล่าวให้จบได้
พลังไร้รูปร่างผันแปรไปมาอย่างบ้าคลั่งในสถานที่ที่เจียงซิ่วยืนอยู่ และเงาค่อยๆ เดินออกมาจากข้างใน กลิ่นอายที่ซ่อนไว้พุ่งทยานสูงขึ้นจากด้านหลังเขามันดูเหมือนจะก่อตัวขึ้นจากเปลวไฟและฟ้าร้อง เสียงดังกึกก้องกังวาน
เหล่าเซียนเปิดเผยท่าทางตกใจและสิ้นหวัง เมื่อเห็นคนๆ นั้นอย่างชัดเจน
“เป็นไง…”
