บทที่ 269 ตัวตนเหนือธรรมชาติ (จบ. พาส 2)
ตอนนี้คิงธ์ออฟเดอะเดธ ราชาแห่งความตายผู้ปกครองดินแดนเหนือได้เข้าร่วมกับมูยองแล้ว ข่าวการเข้าร่วมสงครามของเขาแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว และแน่นอนว่าตัวตนเหนือธรรมชาติอื่นๆย่อมเป็นกลุ่มแรกที่รับรู้
“ท่านราชามังกร”
แกรนด์การ์เด้นซึ่งตั้งอยู่ในดินแดนทางตะวันตก ดราก้อนลอร์ดฮันซุงพร้อมกับเบซองมินเดินทางไปพบคิงธ์ออฟเดอะดราก้อน
ร่างขนาดมหึมายกศีรษะหันไปมองที่เบซองมิน
– เจ้าเดินทางมาพร้อมกับอันเดธ-
“ท่านคงทราบข่าวที่ราชาแดนเหนือตัดสินใจเข้าร่วมสงครามแล้ว ผู้ที่ราชาแดนเหนือยอมติดตามอยู่ก็คือนายของคนผู้นี้”
“กระผมชื่อเบซองมิน”
เบซองมินแสดงความเคารพด้วยท่าทางที่เหมาะสม เพราะไม่ว่าอย่างไรตัวตนเหนือธรรมชาติก็ถือครองอำนาจพลังที่ยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งราชาแห่งมังกร…เขาเป็นผู้ปกครองที่สามารถเรียกระดมมังกรทั้งหมดออกมาสู้ได้ และนั่นทำให้เขากลายเป็นตัวตนที่ทรงพลังที่สุดในบรรดาตัวตนเหนือธรรมชาติ อย่างไรก็ตามราชามังกรไม่เคยแทรกแซงเรื่องราวในโลกใบนี้
– เจ้าต้องการให้ข้าเข้าร่วมสงคราม และสู้กับเหล่าเทพปีศาจ –
ราชาแห่งมังกรมองความต้องการของเบซองมินออกตั้งแต่แรก เนื่องจากไม่มีเหตุผลอื่นใดที่เบซองมินจะเยี่ยมเขาเช่นนี้ และเบซองมินเองก็ไม่ปฏิเสธเช่นกัน
“ถ้าได้ท่านเข้ามาช่วยในสงคราม เห็นได้ชัดว่าย่อมมีประโยชน์อย่างมากในการกำจัดเหล่าเทพปีศาจ”
– ข้าต้องรักษาสมดุลเอาไว้ ดังนั้นข้าถึงไม่เคยออกไปข้องเกี่ยวกับโลก –
“ ความสมดุลถูกทำลายไปนานแล้ว พวกมันต้องการกำจัดเผ่าพันธุ์อื่นๆทั้งหมดรวมถึงเผ่ามังกรด้วย”
เว้นแต่เขาจะเข้าสู่สงคราม นั่นหมายความว่าทุกเผ่าพันธุ์รวมถึงเผ่าพันธุ์มังกรที่สูงส่งและยิ่งใหญ่จะถูกทำลายล้าง ถึงจะนับว่าเป็นภัยคุกคาม แต่ราชามังกรก็ยังไม่เคลื่อนไหวใดๆ
– ข้าไม่เคยเกรงกลัวพวกมัน –
“นักล่ามังกรเลราเจถูกสังหารแล้ว และผู้ที่สังหารมันก็คือนายของกระผมเอง”
เลราเจเทพปีศาจแห่งสงคราม นอกจากเก่งกาจในการทำสงครามแล้ว มันยังเป็นเทพปีศาจที่มีชื่อเสียงในการล่ามังกร
มูยองได้สังหารศัตรูตัวฉกาจของเหล่ามังกรไป
– น่าแปลก นายของเจ้าเป็นผู้กำจัดเลราเจงั้นรึ? –
แม้แต่ราชาแห่งมังกรก็ไม่อาจทราบความเป็นจริงในทุกข่าวสาร
“ ข่าวเดิมคือโซโลมอนเป็นผู้กำจัดมัน แต่นั่นไม่ใช่ความจริง มันเป็น’ข่าวปลอม’ที่เจ้านายของกระผมแพร่กระจายออกไปโดยมีจุดประสงค์เพื่อสร้างความสับสนให้กับเทพปีศาจฝ่ายพันธมิตร”
– มีหลักฐานยืนยันเรื่องราวของเจ้าหรือไม่ –
วูม!
เบซองมินหมุนไม้เท้าของเขาหนึ่งครั้งในอากาศ จากนั้นสนามเวทย์มนตร์ก็ก่อตัวขึ้น ก่อนที่แขนขนาดใหญ่จะปรากฏออกมาบนพื้นที่ว่างเปล่า
ราชามังกรพูดขึ้นหลังจากเห็นสิ่งนั้น
– นั่นคือแขนของเลราเจ –
“ นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าเจ้านายของกระผมเป็นผู้กำจัดมัน และเก็บรักษาแขนข้างนี้ไว้สำหรับใช้ในโอกาสพิเศษเช่นนี้”
ตั้งแต่เริ่มต้นการต่อสู้กับเลราเจ มูยองก็นึกถึงเรื่องของราชามังกร ดังนั้นแขนข้างหนึ่งจึงถูกเก็บรักษาไว้เอาจนกระทั่งมันถูกนำออกมาแสดงที่นี่
“ ท่านราชามังกร! ถึงนักล่ามังกรจะไม่มีอีกแล้ว แต่กลุ่มเทพปีศาจหัวรุนแรงของฝ่ายพันธมิตรที่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อทุกชีวิตยังคงอยู่ ดังนั้นเจ้านายของกระผมจึงต้องการแรงสนับสนุนจากราชาแห่งมังกรเช่นท่าน”
“ข้าก็ขอร้องท่านด้วยเช่นกัน”
ฮันซุงเจ้าแห่งมังกรคุกเข่าลง
หลังจากได้ยินสิ่งที่เบซองมินกล่าว ฮันซุงก็รู้สึกพุ่งพล่านจนอยากเข้าร่วมกองกำลังด้วย
เขาสัมผัสได้ถึงทิศทางลมที่กำลังจะเปลี่ยนโดยสัญชาตญาณ
ในอดีต ฮันซุงเคยยืนอยู่แนวหน้าเพื่อชัยชนะของมนุษยชาติ
หากยังมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับชัยชนะ เขาก็พร้อมที่จะเดิมพันทุกอย่าง
ราชามังกรตกอยู่ในความเงียบงัน
ถึงแม้การตายของเลราเจจะทำให้เขาพึงพอใจมาก และเขายังพร้อมที่จะมอบของขวัญมากมายให้แก่เจ้านายของเบซองมินสำหรับการสังหารเลราเจ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถตัดสินใจได้ทันที เพราะมันยังคงมีความเสี่ยง เขาต้องใช้เวลาพิจารณาอย่างถี่ถ้วนซ้ำๆก่อน
จากนั้นฮันซุงก็นำเศษดาบจำนวนหลายชิ้นออกมาจากเสื้อคลุม
“ ท่านราชามังกร ข้าได้รับคำสั่งจากท่านให้ตามหาเจ้าของดาบเล่มนี้พร้อมกับมังกรแห่งแสงเชลดันตั้นยังจำได้หรือไม่?”
-ข้ายังจำได้ ข้าเป็นผู้สั่งให้เจ้าตามหาเจ้าของดาบเล่มนั้นเป็นการส่วนตัว –
“ ข้าพบเขาแล้ว แต่ร่องรอยของเขากลับไม่มีอีกต่อไป”
– เจ้าหมายความว่าไง? –
“ อัศวินแห่งความรุ่งโรจน์ผู้สูงศักดิ์ถูกสังหารแล้วโดยตัวตนที่แข็งแกร่งมาก…ตัวตนที่สามารถหมุนเปลี่ยนกาลเวลาและพื้นที่ได้ ข้าสามารถกู้คืนสิ่งประดิษฐ์ที่เป็นของเขาได้เพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น”
จากนั้นเขาก็นำชุดเกราะที่แตกร้าวออกมา
ราชาแห่งมังกรจ้องมองมันอย่างเงียบๆ
ดวงตาของราชาสั่นไหวเล็กน้อยขณะที่มองไปยังมัน
-เขาตายไปแล้ว?-
“ข้าไม่สามารถสัมผัสการมีอยู่ของท่านอัศวินแห่งความรุ่งโรจน์ได้ แต่ข้ารู้บางสิ่งระหว่างการตรวจสอบ ข้าพบงานวรรณกรรมจากการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับนักปราชญ์เกี่ยวกับความจริงที่ว่าเขาและท่านมีความสัมพันธ์กัน”
ฮันซุงก้มหัวลงมากกว่าเดิม
“ ยังไงก็ตามอัศวินผู้นั้นไม่ได้มีชีวิตอยู่อีกต่อไป ข้าไม่รู้ว่าเขาต่อสู้เพื่ออะไร แต่ข้ารู้จักใครบางคนที่กำลังสานต่อพลังและภารกิจของเขา”
– จงพูดมาว่าใครคือคนผู้นั้น-
ฮันซุงพูดและชี้ไปที่เบซองมิน
“ มูยองเจ้านายของเขา”
ฮันซุงยังพูดต่อไม่หยุด
“เป็นไปได้ว่าอัศวินแห่งความรุ่งโรจน์อาจต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งเพื่อปกป้องโลกใบนี้ แล้วตอนนี้ผู้ที่สืบทอดทุกสิ่งจากเขากำลังอยู่กลางสนามรบ เราต้องระดมพลให้เร็วที่สุด ท่านราชาเรามีเวลาไม่มากแล้ว”
ความสัมพันธ์ของราชามังกรกับอัศวินแห่งความรุ่งโรจน์นั้นลึกซึ้งมาก
แม้ว่าฮันซุงจะไม่ได้เอ่ยถึงมัน แต่ราชาแห่งมังกรเป็นหนึ่งในสัตว์ร้ายที่ได้รับการเลี้ยงดูจากอัศวิน
แม้ว่าชะตากรรมของราชาแห่งมังกรคือการปกครองเหล่ามังกร แต่การจากไปของอัศวินก็เป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับราชาแห่งมังกรเช่นกัน และในที่สุดราชาแห่งมังกรก็ต้องตัดสินใจ
– เจ้าบอกว่ามูยองใช่ไหม? ข้าจะไปพบเขา –
