บทที่190 หัวข้อประเด็นในWeibo
มู่น่อนน่อนกดเข้าไปอ่านในหัวข้อประเด็นที่ว่า#ผู้ก่อตั้งบริษัทเสิ้งติ่ง——XN# Weiboที่อยู่บนสุด ก็คือคนที่มีไอดีชื่อว่า“XN”ผู้เป็นเจ้าของWeiboที่โพสต์มายาวเหยียดข้อความนั้น
ชื่อหัวข้อนั้นเรียบง่ายและตรงตัว 《คำอธิบายเกี่ยวกับการแพร่กระจายข่าวที่ว่าบริษัทเสิ้งติ่งมีการกระทำรักษาอย่างรุนแรงต่อคุณซือเฉิงหยู้》
“บริษัทเสิ้งติ่งก่อตั้งมาสิบปี นี่เป็นครั้งแรกที่ผมพูดกับทุกท่าน ผมคือผู้ก่อตั้งบริษัทเสิ้งติ่ง XNครับ เนื่องจากว่าส่วนใหญ่แล้วที่บริษัทจะเป็นจือหยั่นดูแลอยู่ ทุกท่านคงจะไม่รู้จักผม
ในช่วงเวลาสิบปี บริษัทเสิ้งติ่งเผชิญกับเรื่องร้ายๆมา และก็เคยดิ่งลงเหวมาก่อน ผมรู้สึกขอบคุณสำหรับความคาดหวังและการติดตามของทุกท่านตลอดเวลาที่ผ่านมา เกี่ยวกับเรื่องของคุณซือเฉิงหยู้ในครั้งนี้…”
“คุณซือเฉิงหยู้เป็นศิลปินคนแรกของบริษัทเสิ้งติ่ง ช่วงเวลาที่เขาเดบิวต์ มีอายุเท่ากับอายุของบริษัทเสิ้งติ่ง เรื่องที่บริษัทเสิ้งติ่งเคยประสบมา เขาก็เคยประสบมาพร้อมกับผม…”
“พวกเราข้ามผ่านเรื่องร้ายๆมาด้วยกันนับสิบปี เป็นทั้งครูเป็นทั้งเพื่อน เรื่องข่าวฉาวในครั้งนี้ เป็นผมที่ละทิ้งหน้าที่ จึงได้ทำให้เขาถูกผลักดันไปสู่การโต้แย้งกันอย่างรุนแรง ตกอยู่ในวังวนของความคิดเห็นของสังคม…”
บทความยาวๆบนWeiboนี้ ในทุกๆตัวอักษรล้วนเต็มไปด้วยความจริงใจ ไม่เอ่ยถึงข้อมูลเสียๆหายๆของบริษัทเสิ้งติ่งที่ถูกขุดออกมาเลยสักคำเดียว
อันที่จริงแฟนคลับตัวจริงที่ปกติดี เรื่องที่กังวลที่สุดจะมีเพียงแค่ท่าทีที่บริษัทปฏิบัติต่อตัวซือเฉิงหยู้เท่านั้น แต่ก็ไม่มีทางที่จะน่าเบื่อโง่เขลาจนไปขุดข้อมูลเสียๆหายๆของบริษัทเสิ้งติ่งมาหรอก
ยิ่งไปกว่านั้นทั้งหมดมันก็ยังเป็นเรื่องที่ไม่เป็นความจริง เป็นข้อมูลเสียๆหายๆที่เสกสรรปั้นเท็จออกมาทั้งนั้น
มู่น่อนน่อนอ่านบทความในWeiboจบ แต่ก็ติดใจอยู่กับเนื้อหาในนี้อยู่บ้าง
เธอนั่งพิงเข้ากับพนักเก้าอี้ อ่านความคิดเห็นด้านล่างไปอย่างช้าๆ
“รู้ตัวอีกทีซือเฉิงหยู้ก็เดบิวต์มาเป็นสิบปีแล้ว…”
“ดูเหมือนว่าXNคนนี้จะเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเสิ้งติ่งมาจริงๆ ประธานกู้แชร์Weiboมาขนาดนี้แล้ว ศิลปินในสังกัดของพวกเขาเองก็แชร์ออกมาเหมือนกัน”
“ยังไงฉันก็ไม่เชื่อว่าประธานกู้จะสามารถเขียนอะไรพวกนี้ออกมาได้”
“มีแค่ฉันคนเดียวที่รู้สึกน้ำตามันจะไหลออกมาหรือเปล่า? รู้สึกว่าความสัมพันธ์ของXNกับซือเฉิงหยู้มันจะต้องดีมากแน่ๆ…”
“ร้องไห้แงๆ…”
“ร้องไห้+1”
บทความบนWeiboอันนี้ในแต่ละบรรทัดแต่ละประโยคล้วนเผยความจริงใจออกมาทั้งนั้น ในนั้นยังเขียนเรื่องของการเริ่มต้นธุรกิจ มันค่อนข้างจะซาบซึ้งใจเลยทีเดียว
มู่น่อนน่อนกดเข้าไปในWeiboของXNคนนั้น พบว่ามีเพียงแค่ข้อความเดียวเท่านั้น มองออกได้เลยว่าเป็นบัญชีใหม่
แต่ข้อความบนWeiboนี้เอง ได้โพสต์ตอนห้าโมง จวบจนถึงตอนนี้มันเพิ่งจะชั่วโมงเดียวเท่านั้นเอง แต่มันก็ได้แชร์กันไปเกินหมื่นไปแล้ว แฟนคลับเองก็ปาไปเจ็ดแปดหมื่นกว่าคนไปแล้ว
หกโมง คนที่ทำงานหรือคนที่เรียนต่างก็มีเวลาเล่นWeiboกันแล้ว มู่น่อนน่อนลองรีเฟรชหน้าใหม่ดู ก็เห็นได้ว่าจำนวนแฟนคลับของXNกำลังเพิ่มขึ้น ข้อความแสดงความคิดเห็นและการส่งต่อเองก็กำลังเพิ่มขึ้นเช่นเดียวกัน
มู่น่อนน่อนนึกไปถึงช่วงก่อนหน้านี้ที่เฉินถิงเซียวเอาแต่เขียนอะไรบางอย่างอยู่ จึงต้องลุกขึ้นไปหาเฉินถิงเซียวที่ห้องรับแขกอย่างช่วยไม่ได้
เฉินถิงเซียวนั่งอยู่บนโซฟาในห้องโถง ในมือถือโทรศัพท์กำลังดูอะไรบางอย่างอยู่
หลังจากที่เดินเข้าไปใกล้ มู่น่อนน่อนพบว่าเฉินถิงเซียวก็กำลังดูWeiboอยู่เหมือนกัน
มู่น่อนน่อนนั่งลงข้างๆเขา เอ่ยถามออกไปตรงๆ “XNคือคุณ?”
“อืม” เฉินถิงเซียวตอบนิ่งๆกลับมา
มู่น่อนน่อนเตรียมจะพูดอะไรออกไปอีก สายของกู้จือหยั่นก็โทรเข้ามา
กู้จือหยั่นโทรมาในเวลานี้ จะต้องโทรมาคุยเรื่องในWeiboแน่ๆเลย
มู่น่อนน่อนงอขานั่งลงบนโซฟา เลื่อนดูWeiboต่อ แต่ผลสุดท้ายในหัวข้อประเด็นนั้นก็เลื่อนเจอข้อความWeiboของหลัวหยิง
หลัวหยิงนั้นเป็นสมาชิกที่มีเครื่องหมายยืนยันบัญชีผู้ใช้สีเหลือง บวกกับที่เธอค่อนข้างจะมีชื่อเสียงด้วยแล้ว จึงได้จัดอยู่ในด้านหน้าในหัวข้อเรื่องประเด็นนี้
“ฉันอยู่ที่บริษัทเสิ้งติ่งมาปีนึง แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยรู้มาก่อนว่าบริษัทเสิ้งติ่งยังมีผู้ก่อตั้งXNอะไรนั่น มันก็แค่ละครปาหี่ที่เอามาหลอกลวงประชาชนเท่านั้นเอง นึกไม่ถึงว่าจะมีคนกลุ่มหนึ่งยังคิดซาบซึ้งจนเชื่อมันไปได้ ไอคิวน่าเป็นห่วงจริงๆ อีกอย่าง อยากจะเตือนสติสาวน้อยทั้งหลายที่อยากจะเข้าบริษัทเสิ้งติ่งพวกนั้นหน่อยว่าผู้บริหารระดับสูงของเสิ้งติ่งมีความสัมพันธ์ที่ชิดเชื้อมากกับนักแสดงสาวบางคนด้วยล่ะ….”
คำพูดตรงท่อนสุดท้ายของเธอ นั่นก็คือได้พูดออกมาอย่างคลุมเครือว่ามีระหว่างผู้บริหารระดับสูงกับดาราสาวมีความสัมพันธ์ที่ไม่อาจเปิดเผยได้
หลัวหยิงคนนี้ใช้ทุกโอกาสที่มีเลยจริงๆ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ไม่ต้องเข้ามาสอดไปเสียทุกเรื่อง
ยังดีที่ความคิดเห็นด้านล่างล้วนแล้วแต่จะกำลังด่าว่าเธออยู่ทั้งนั้น
“เธอมันก็แค่ดาราปลายแถวสาระแนมากเสียจริง!”
“ไม่เชื่อคำพูดของประธานกู้เขา หรือจะให้เชื่อดาราที่มีแต่เรื่องเสียๆหายๆอย่างเธอหรือไงกัน?”
แน่นอนว่าหลัวหยิงสามารถอยู่ในวงการนี้ต่อไปได้ เพราะยังมีกลุ่มแฟนคลับประสาทแดกอยู่กลุ่มนึง
“คนที่ด่าหยิงหยิงของเราแม่งก็ขยะกันทั้งนั้น!”
“หยิงหยิง รีบพูดออกมาสิว่าคนดังพวกไหน อยากรู้จัง…”
ทางด้านเฉินถิงเซียวเองก็รับสายเสร็จเรียบร้อยแล้ว มู่น่อนน่อนรีบเอาโทรศัพท์เข้าไปให้เฉินถิงเซียวดูWeibo
หลังจากที่เฉินถิงเซียวอ่านเนื้อหาแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนมาดูเคร่งขรึมขึ้นมาเล็กน้อย
“เป็นอะไรไป?” อันที่จริงมู่น่อนน่อนไม่ได้เอาพฤติกรรมเหล่านี้ของหลัวหยิงมาอยู่ในสายตาเลยด้วยซ้ำ คิดว่ามันคงไม่ถึงกับให้เฉินถิงเซียวเตรียมพร้อมรับมืออย่างนี้ได้
เฉินถิงเซียวเม้มริมฝีปาก โทรหากู้จือหยั่น หลังจากที่โทรติด ความเคร่งขรึมบนใบหน้าของเขาก็ได้หายไป น้ำเสียงกลับฟังดูมีความสุขในความทุกข์ของคนอื่นยังไงก็ไม่รู้ “เรื่องต่อจากนี้ นายก่อเรื่องมาเอง ก็จบมันเองแล้วกัน”
บทความยาวเหยียดบนWeiboนั้นของเฉินถิงเซียวพูดได้เลยว่าเป็นฝนที่ตกมาช่วยได้ทันเวลาพอดี ประชาสัมพันธ์ได้เป็นที่พอใจมาก ทิศทางลมบนอินเทอร์เน็ตก็ได้เปลี่ยนไปหมดแล้ว หลังจากนี้ก็จัดการอีกสักหน่อยก็พอแล้ว นับได้ว่าได้เขียนเครื่องหมายมหัพภาคอย่างเสร็จสมบูรณ์ไปแล้วอย่างหนึ่ง
กู้จือหยั่นมีความสุขมาก แต่ก็ถูกคำพูดนี้ของเฉินถิงเซียวทำเอาตกใจขึ้นมา “เกิดเรื่องอะไรขึ้นมาอีก?” เขาคิด ให้เครียดอย่างนี้อีก ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องตายตั้งแต่ยังหนุ่มแน่
“ดูเอาเอง” เฉินถิงเซียวพูดจบไปประโยคนึงเบาๆ จากนั้นก็ได้วางสายไป
มู่น่อนน่อนเกิดความอยากรู้ต่อคำพูดของเขา “กู้จือหยั่นเขาทำเรื่องอะไรหรอคะ?”
แต่เฉินถิงเซียวก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก เก็บโทรศัพท์เธอไป “ได้เวลาพักผ่อนแล้ว”
“เพิ่งจะหกโมงเองนะคะ!”
“รีบทำธุระให้เสร็จจะได้รีบนอน”
ทำธุระอะไร?
เฉินถิงเซียวไม่ให้โอกาสให้เธอได้คิด อุ้มเธอขึ้นมา เดินขึ้นไปข้างบน
มู่น่อนน่อนโอบรัดลำคอของเฉินถิงเซียวแน่นทันที มองผ่านบ่าของเขาไปก็เห็นอาหูกำลังมองมาทางพวกเขาทั้งสองคน
ในสายตาแฝงไปด้วยความตกใจเล็กน้อย และยังมีรอยยิ้มที่เหมือนแม่ที่เอ็นดูลูกอยู่ด้วย…
สีหน้าของมู่น่อนน่อนทั้งแดงและมืดทะมึนออกมา มืดทะมึนแล้วยังเขียวครึ้มอีกด้วย ทันทีที่มาถึงห้องก็ตบลงไปบนหน้าอกของเฉินถิงเซียวไปทีนึง “ที่บ้านยังมีคนอื่นอยู่นะ คุณระวังหน่อยสิ!”
เฉินถิงเซียวจับมือเธอเอาไว้ ก้มลงไปจูบเธอ ปากก็พูดที่ฟังดูไม่กระจ่างออกมา “ระวังมากแล้ว”
มู่น่อนน่อนเถียงสู้เขาไม่ได้ ทำได้เพียงปล่อยเขาไป…
นอนเร็วที่ว่าเอาไว้ ผลสุดท้ายก็ปาไปห้าทุ่มเที่ยงคืนกว่าจะได้นอน
……
มู่น่อนน่อนเอาแต่คิดกังวลเรื่องเมื่อวานอยู่ตลอด ตอนเช้าพอตื่นขึ้นมา ก็จะหยิบโทรศัพท์เตรียมเข้าไปดูWeibo
แต่ผลสุดท้ายหาอยู่นานก็หาไม่เจอ เธอเพิ่งจะนึกออกว่าโทรศัพท์ของเธอเมื่อคืนก็ถูกเฉินถิงเซียวยึดไปด้วย
เธอผลักเฉินถิงเซียวไปหลายที “โทรศัพท์ฉัน!”
เฉินถิงเซียวลืมตาออกมาอย่างงัวเงีย ตอนที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่นั้นเอง ดวงตาที่ดำสนิทเหมือนหมึกคู่นั้นก็ไม่ได้ดูน่ากลัวเลย แต่มันกลับเพิ่มความรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาเล็กน้อย
เขาเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ของตัวเองมา “ใช้ของผมไปก่อน”
มู่น่อนน่อนเข้าไปในWeibo ก็เห็นเข้ากับข้อความที่ไม่ได้อ่านต่างๆ999+ กับพวก@ต่างๆพวกนั้น
น้ำเสียงของเธอปนอิจฉาเล็กน้อย “คุณชายมู่นั้นคนละชั้นกันเลยนะ โพสต์ข้อความเดียวก็เพิ่มแฟนคลับมาได้มากมายขนาดนี้เลย สุดยอดจริงๆ”
“ชมกันเกินไปแล้ว” เฉินถิงเซียวยื่นมือเข้าไปพาเธอเข้ามาในอ้อมแขนอีกครั้ง เอาหัวซุกเข้าไปตรงแอ่งไหล่ของเธอ น้ำเสียงแหบพร่าเล็กน้อย “ผมจะสุดยอดแค่ไหนไม่ใช่ว่าก็ยังต้องถูกคุณกดอยู่ดี…”
มู่น่อนน่อนระเบิดออกมาทันที “เฉินถิงเซียว!”
