เถาวัลย์ที่ปกป้องจางมู่ถูกบีบอัดและกระเด้งออกไปราวกับสปริง.
ซอมบี้รอบๆจางมู่ทั้งหมดได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง ขณะที่พวกมันถูกตัดครึ่งด้วยเถาวัลย์อันทรงพลัง.
ขณะที่แถวแรกของซอมบี้ถูกกระแทกกระเด็นออกไป,ซอมบี้ข้างหลังก็กระเด็นด้วยแรงปะทะที่รุนแรง.
ถึงกระนั้น,พลังของดอกบัวเลือดปีศาจก็มีขีดจำกัดและมันแค่ปัดสิ่งที่อยู่ใกล้ๆมันในระยะ 30 เมตร.ฝูงของซอมบี้ยังคงรุมเข้ามาที่เขา.
อย่างไรก็ตาม,จางมู่ไม่ให้โอกาสพวกมันที่จะโจมตี.เขาเงยหน้าขึ้นและมุ่งไปในทางนั้น,แล้วหัวเราะ,”เจ้าได้สูญเสียโอกาสครั้งแรก,ตอนนี้เจ้าจะไม่ได้มีโอกาสอีกครั้ง.”
ก่อนที่ซอมบี้จะเริ่มโจมตีครั้งที่สอง,จางมู่ก้าวและพุ่งไปข้างหน้า.
ดอกบัวเลือดปีศาจได้เชื่อมโยงกับจางมู่และเคลื่อนไหวประสานงานกับเขา.
ภายใต้การควบคุมของจางมู่,เถาวัลย์เริ่มจู่โจมอย่างรุนแรงไปในทิศทางที่จางมู่ไป.
เถาวัลย์สองเถาฉีกออกจากกันทันทีและติดอยู่ในร้างซอมบี้สองตัว.หลังจากดูดเลือดพวกมัน,เถาวัลย์ก็ผลักร่างกายที่แห้งไปข้างหน้า.
เถาวัลย์อื่นๆไม่ได้เคลื่อนไหวและยังคงปกป้องจางมู่จากการถูกโจมตีโดยซอมบี้ตัวอื่น. ตอนนี้จางมู่กำลังเจาะเข้าไปในฝูงซอมบี้ราวกับสว่านไฟฟ้า,เปิดช่องว่างขนาดใหญ่ขึ้น.
ซอมบี้สามารถโจมตีจางมู่ได้จากด้านหน้าเท่านั้น.มีซอมบี้อยู่นับพัน,แต่เขาแค่เผชิญหน้าสามถึงสี่ตัวต่อครั้งเท่านั้น.
แม้ว่าซอมบี้จำนวนมากจะไม่สามารถทำอันตรายจางมู่ได้,มันก็ไม่น่ามีเพียงสี่ตัวเท่านั้นที่เข้าใกล้ร่างกายเขาในระยะครึ่งเมตร.
ในทิศทางอื่น,เถาวัลย์ได้ป้องกันการโจมตีของซอมบี้ด้วยความสบาย,บางครั้งพวกมันก็ยืดออกและดูดเลือดซอมบี้รอบๆ.
ส่วนเถาวัลย์ที่อยู่ตรงหน้าเขา,พวกมันแข็งแรงมากและมั่นคง,เผยให้เห็นถึงความดุร้ายผ่านหนามที่หนาซึ่งเติบโตขึ้นบนพวกมัน.
ในด้านหน้าของดอกบัวเลือดปีศาจ,ซอมบี้ระดับแรกก็อ่อนแอเช่นเดียวกับกระดาษที่สามารถฉีกขาดได้ง่าย.
สังเกตเห็นความอ่อนแอของซอมบี้ระดับแรก,จางมู่กลายเป็นคนขี้เล่นและเริ่มทุบตีกับการโจมตีที่ไม่จบไม่สิ้น.เถาวัลย์ไม่แค่เพียงผลักซอมบี้ที่ดูดจนแห้งไปอีกทางแต่มันขว้างออกไป.
ภายใต้การควบคุมของจางมู่,ดอกบัวเลือดปีศาจไม่ได้ดูดซับพลังงานภายในคริสตัลของซอมบี้.เขายังคงต้องการพวกมัน.
โยนตัวหนึ่งไปทางซ้ายและอีกตัวหนึ่งไปทางขวา.
จางมู่เล่นอย่างมีความสุขและบุกเข้าไปในฝูงชนราวกับนักขุด.
เสียงของการปะทะสะท้อนรอบๆโล่ที่เกิดขึ้นจากเถาวัลย์.ไม่รู้,ว่าจางมู่กำลังใกล้กับขอบของวงล้อม.
สติปัญญาของซอมบี้ระดับแรกนั้นต่ำจริงๆ,พวกมันไม่รู้วิธีล้อมจางมู่อย่างถูกต้องและแค่ตามทางที่เขาไป,ดังนั้น พวกมันจึงมีน้อยและน้อยตรงหน้าเขา ขณะที่พวกมันรวบรวมอยู่หลังเขา.พวกมันผลักและดันข้างหลังจางมู่; มันค่อนข้างสนุกสนาน.
ทันใดนั้น,จางมู่ก็สังเกตเห็นว่ากำลังของดอกบัวเลือดปีศาจลดลง.เขาไม่ได้ตระหนักถึงความสำคัญของเรื่องนี้ จนกว่าเถาวัลย์จะชะลอตัวลงอย่างมาก.
เกิดอะไรขึ้น? ไม่ควรเป็นเช่นนี้และข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าพืชกลายพันธุ์อ่อนแอลงในระหว่างการต่อสู้.
จางมู่ทั้งตกใจและกังวล.อย่างไรก็ตาม,ในชีวิตที่ผ่านมาของเขา เขาไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับพืชกลายพันธุ์ซึ่งได้รับการหล่อเลี้ยงโดยนักวิวัฒนาการระดับสูง.
ข้าควรจะต้องหนี? โชคดี,ที่ข้าเกือบจะออกจากวงล้อมของซอมบี้ได้แล้ว.
สติปัญญาของดอกบัวเลือกปีศาจอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าลิตเติ้ลแบล็ค.จางมู่ไม่สามารถสื่อสารกับมันได้และเริ่มกังวลได้ ในขณะที่ไม่สามารถทำอะไรได้.
ถึงอย่างนั้น,ก็เป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่จางมู่ต้องออกไปเช่นนี้.
เขาเห็นเถาวัลย์หดตัวช้าๆ.ทันใดนั้น,ความคิดก็เข้าในใจ.
เป็นเพราะมันขาดพลังงานหรือ?บางทีเลือดที่มันดูดอาจจะไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนการเคลื่อนไหวของมัน?
มันไม่น่าเป็นอย่างอื่น!
จางมู่ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหน้า.
เขาวางแผนที่จะเก็บคริสตัลของเขาไว้.อย่างไรก็ตาม,ถ้าเขาไม่ช่วยดอกบัวเลือดปีศาจคืนพลังงาน,มันอาจดูดเลือดของจางมู่เพื่อเติมพลัง.
จริงๆแล้วมันไม่ใช่ความผิดของดอกบัวเลือดปีศาจ.มันเป็นเพียงการประกันความอยู่รอดของตัวมันเอง.
จางมู่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากการให้คริสตัลมัน.เขาจะไม่ขี้เหนียวในตอนนี้.
เงินควรใช้ในช่วงเวลาที่สำคัญ.
ตระหนักถึงเรื่องนี้,จางมู่ได้รีบหยิบคริสตัลออกมาจากแหวนของพ่อค้า.จางมู่รู้สึกถึงความปรารถนาของดอกบัวเลือดปีศาจ ก่อนที่เขาจะใส่คริสตัลไว้ที่แขนซ้ายของเขา.
ตามที่คาดไว้,เขาเดาได้ถูกต้อง.
จางมู่ยิ้ม,ปล่อยให้ดอกบัวเลือดปีศาจยืดตัวออกเถาเพื่อกลืนคริสตัล.
เมื่อได้รับพลังงานเพียงพอ,ดอกบัวเลือดปีศาจเริ่มโจมตีอย่างแข็งขันราวกับเลื่อยเหล็กที่เพิ่งได้รับน้ำมันหล่อลื่นที่ดี.มันกลายเป็นเชิงรุกกว่าจางมู่.
